Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 listopada 2022 r., sygn. III SA/Wr 320/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj (sprawozdawca) Sędzia WSA Katarzyna Borońska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 listopada 2022 r. sprawy ze skargi T. D. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 kwietnia 2021 r. Nr 430000/71/41491/2021/RDZ-B7 w przedmiocie odmowy zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od 1 grudnia 2020 r. do 31 stycznia 2021 r. uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

T. D. (dalej: skarżąca, strona) złożył w dniu 2 lutego 2021 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniosek o zwolnienie z obowiązku opłacania składek dla płatników prowadzących 30 listopada 2020 r. działalność w branżach określonych w rozporządzeniu za grudzień 2020 r. i styczeń 2021 r., wypełniając formularz RDZ-B7. We wniosku wskazał jako przeważającą działalność gospodarczą wg PKD pozycję nr 82.30.Z, według stanu na dzień 30 listopada 2020 r. Oświadczył, że przychód z przeważającej działalności uzyskany w styczniu 2021 r. był niższy o co najmniej 40% w porównaniu do przychodu uzyskanego w styczniu 2020 r.

Decyzją z [...] kwietnia 2021 r. (nr [...]) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS, organ) odmówił skarżącemu prawa do zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia za okres od dnia 1 grudnia 2020 r. do dnia 31 stycznia 2021 r. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia ZUS wskazał art. 31zq ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 1842, ze zm.; dalej: "ustawa COVID-19") w zw. z art. 31zy ust. 1 ustawy COVID-19 i § 17 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lutego 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19 (Dz. U. poz. 371) i w zw. z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, ze zm., dalej: "u.s.u.s."). W uzasadnieniu decyzji ZUS przytoczył treść § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 stycznia 2021 r. w sprawie wsparcia uczestników obrotu gospodarczego poszkodowanych wskutek pandemii COVID-19 (Dz. U. poz. 152, dalej: "rozporządzenie", "rozporządzenie COVID-19"). Wskazał, że w sprawie nie można stwierdzić, że spadek przychodu wynikał z działalności wskazanej na 30 listopada 2020 r., ponieważ w styczniu 2020 r. skarżący nie wykonywał działalności oznaczonej kodem 82.30.Z. Zmiany przeważającego rodzaju działalności PKD w rejestrze CEDIG z 79.11.A na 82.30.Z skarżący dokonał w dniu 30 listopada 2020 r.