Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 września 2024 r., sygn. II SA/Wr 344/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędziowie: Sędzia WSA Adam Habuda (spr.) Asesor WSA Dominik Dymitruk Protokolant: Referent Emilia Witkowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 września 2024 r. sprawy ze skargi J. S.A. w K. na uchwałę Rady Miejskiej W. z dnia [...] listopada 2022 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabarytów, standardów jakościowych oraz rodzajów materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane I. stwierdza nieważność § 29 i § 30 zaskarżonej uchwały w odniesieniu do tablic reklamowych i urządzeń reklamowych skarżącej J. S.A. w K. istniejących w dacie wejścia w życie zaskarżonej uchwały wzniesionych na podstawie zgody budowlanej; II. dalej idącą skargę oddala; III. zasądza od Gminy W. na rzecz strony skarżącej kwotę 797 zł (słownie: siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

J. S.A. (dalej: skarżąca) reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika opierając się na art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaskarżyła uchwałę Rady Miejskiej W. nr [...] z dnia [...] listopada 2022 r. w sprawie ustalenia zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabarytów, standardów jakościowych oraz rodzajów materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane. Skarżąca zarzuciła naruszenie: 1) art. 37a ust. 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z postanowieniami §27-30 zaskarżonej uchwały, w sytuacji, w której Trybunał Konstytucyjny w dniu 12 grudnia 2023 r. wydał wyrok, w którym orzekł, że art. 37a ust. 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: u.p.z.p.) w zakresie, w jakim przewiduje obowiązek określenia w uchwale, o której mowa w art. 37a ust. 1 u.p.z.p., warunków i terminu dostosowania istniejących w dniu jej wejścia w życie, wzniesionych na podstawie zgody budowlanej, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych do zakazów określonych w tej uchwale, bez zapewnienia ustawowych podstaw i trybu dochodzenia odszkodowania przez podmioty, które są zobowiązane do ich usunięcia, jest niezgodny z art. 21 w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a co za tym idzie uchwały te bez wyżej wymienionych regulacji, czy też z ich pominięciem, nie mogą funkcjonować w obrocie prawnym, 2) art. 31 ust. 3 Konstytucji, określającego zasadę proporcjonalności, oraz art. 3 ust. 1 u.p.z.p. poprzez obciążenie skarżącej, jako najemcę nieruchomości, na której eksponowane są szyldy, reklamy, loga istniejące w dniu wejścia w życie uchwały, nieproporcjonalnymi obowiązkami wynikającymi z przepisów §27-30 uchwały krajobrazowej, które dotyczą poniesienia kosztów realizacji nakazów uchwały związanych z dostosowaniem do zasad i warunków określonych uchwałą, istniejących w dniu wejścia w życie uchwały i niezgodnych z przepisami uchwały, a posadowionych uprzednio zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.