Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 17 października 2024 r. QI przeciwko Santander Bank Polska S.A., sygn. C-76/22
Artykuł 25 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi i zmieniającej dyrektywy 2008/48/WE i 2013/36/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010należy interpretować w ten sposób, żew braku dostarczenia przez kredytodawcę informacji pozwalających sądowi krajowemu na zbadanie, czy prowizja pobierana przy zawieraniu umowy kredytu hipotecznego należy do kategorii kosztów, które są niezależne od okresu obowiązywania tej umowy, sąd ten powinien stwierdzić, że taka prowizja jest objęta prawem do obniżki całkowitego kosztu kredytu, o której mowa w tym przepisie.Artykuł 25 ust. 1 dyrektywy 2014/17należy interpretować w ten sposób, żez przepisu tego nie wynika żadna szczególna metoda obliczania pozwalająca na określenie kwoty obniżki całkowitego kosztu kredytu, o której mowa w tym przepisie.
WYROK TRYBUNAŁU (trzecia izba)
z dnia 17 października 2024 r.(*)
Odesłanie prejudycjalne – Ochrona konsumentów – Dyrektywa 2014/17/UE – Konsumenckie umowy o kredyt związane z nieruchomościami mieszkalnymi – Artykuł 25 ust. 1 – Wcześniejsza spłata – Prawo konsumenta do obniżki całkowitego kosztu kredytu – Artykuł 4 pkt 13 – Pojęcie „całkowitego kosztu kredytu ponoszonego przez konsumenta” – Koszty zależne od okresu obowiązywania umowy – Prowizja za udzielenie kredytu płatna przy podpisaniu umowy – Metoda obliczania obniżki
W sprawie C‑76/22
mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Sąd Rejonowy dla Warszawy‑Woli w Warszawie postanowieniem z dnia 5 lutego 2022 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 5 lutego 2022 r., w postępowaniu:
QI
przeciwko
Santander Bank Polska S.A.,
TRYBUNAŁ (trzecia izba),
w składzie: K. Jürimäe, prezes drugiej izby, pełniąca obowiązki prezesa trzeciej izby, K. Lenaerts, prezes Trybunału, pełniący obowiązki sędziego trzeciej izby, N. Jääskinen (sprawozdawca), M. Gavalec i N. Piçarra, sędziowie,
