Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 31 października 2024 r., sygn. I SA/Po 364/24
Dnia 31 października 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant: starszy specjalista Barbara Dropek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 października 2024 roku sprawy ze skargi K. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 21 marca 2024 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2023 rok oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z 18 grudnia 2023 r. Wójt G. O. ustalił K. M. (dalej jako; "skarżąca", "podatniczka", "strona") i J. B. podatek od nieruchomości za rok 2023 w wysokości [...] zł. Jako podstawę opodatkowania wskazano: budynek mieszkalny o wys. od 1,40 do 2,20 m (rejestr zabytków; 29,03 m2 - podatek [...] zł, budynek mieszkalny lub ich części o wys. pow. 2,20 m (rejestr zabytków; 401,43 m2 - podatek [...] zł), grunty sklasyfikowane inaczej niż "[...]" (19.969 m2; stawka [...] zł - podatek [...] zł), pozostałe budynki o wys. od 1,40 m do 2,20 m wysokości (26,81 m2 - podatek [...] zł), pozostałe budynki o wys. powyżej 2,20 m wysokości (293,72 m - podatek [...] zł).
W uzasadnieniu organ podatkowy wskazał, iż przy wyliczeniu podatku od nieruchomości uwzględniono w zakresie pozostałych budynków niemieszkalnych stawkę właściwą dla tzw. budynków pozostałych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2023, poz. 70 – dalej: "u.p.o.l."). Wynika to z faktu, iż przedmiotowe budynki w ewidencji gruntów i budynków nie zostały sklasyfikowane jako budynki mieszkalne. Przy wyliczeniu podatku od nieruchomości uwzględniono w zakresie budynku mieszkalnego zwolnienie z art. 7 ust. 1 pkt 6 u.p.o.l. w związku z wpisaniem dworu do rejestru zabytków oraz utrzymywaniem i konserwacją budynku zgodnie, z przepisami o ochronie zabytków.
Organ I instancji przyjął, że literalne brzmienie przepisu art. 7 ust. 1 pkt 6 u.p.o.l., jednoznacznie wskazuje, że warunkiem stosowania tego zwolnienia jest to, by do rejestru zabytków odrębnie wpisany był grunt i budynek. Są to bowiem odrębne przedmioty opodatkowania. Nie ma przy tym znaczenia, że na gruncie prawa cywilnego obowiązuje zasada, zgodnie z którą wszystko co jest na gruncie dzieli los prawny gruntu. Z przepisu art. 6 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 282 – "ustawa o ochronie zabytków"), organ podatkowy wywnioskował, że ochronie i opiece konserwatorskiej podlegają, a więc mogą być wpisane do rejestru zabytków, budynki (np. dzieła architektury i budownictwa, dzieła budownictwa obronnego, obiekty techniki, itp.), grunty (np. parki, ogrody i inne formy zaprojektowanej zieleni), a także budowle (np. obiekty techniki będące kopalniami, mosty, fortyfikacje). Analizowane zwolnienie dotyczy budynków, ale już nie budowli, które jednak będą opodatkowane tylko wtedy, gdy są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W zakresie przedmiotowego zwolnienia mieszczą się zatem pałace, zamki, kamienice, układy urbanistyczne oraz parki czy ogrody. Zwolnienie to nie dotyczy natomiast zabytkowych mostów, fortyfikacji czy cmentarzy.
