Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 21 listopada 2024 r., sygn. I SA/Ol 387/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie sędzia WSA Andrzej Brzuzy (sprawozdawca) sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant sekretarz sądowy Elżbieta Parda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2024r. sprawy ze skargi Zarządcy Masy Sanacyjnej A. w restrukturyzacji na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 2 stycznia 2020 r., nr 2801-IOV.4103.56.2019 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od lutego do czerwca 2014 r. 1. Uchyla zaskarżoną decyzję; 2. Zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie na rzecz strony skarżącej Zarządcy Masy Sanacyjnej A. kwotę 37.251,00 zł (trzydzieści siedem tysięcy dwieście pięćdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Skarga Zarządcy Masy Sanacyjnej A. w restrukturyzacji (dalej jako: "skarżący") dotyczy decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z 2 stycznia 2020 r. (dalej jako: "organ odwoławczy", "DIAS") utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie (dalej jako: "organ I instancji" lub "NWMUCS", "organ I instancji") z 31 maja 2019 r. w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług (dalej jako: "podatek VAT") za poszczególne okresy rozliczeniowe od lutego do czerwca 2014 r. w łącznej wysokości 1.846.835,00 zł.

Z przekazanych sądowi wraz ze skargą akt podatkowych sprawy wynika, że NWMUCS wydał decyzję po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego wobec J. P. prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów pod firmą A. (dalej jako: "strona", "skarżący") w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku VAT za ww. okresy.

Organ I instancji zakwestionował faktury dokumentujące sprzedaż usług transportowych (transport oleju napędowego) na rzecz trzech firm niemieckich: D. (362 faktury), G. (87 faktur) i M. GmbH (92 faktury). Według NWMUCS wymienione podmioty były fikcyjne i nie prowadziły działalności gospodarczej na terenie Niemiec. Transport oleju napędowego odbywał się z terytorium Litwy bądź Łotwy na terytorium Polski bądź pomiędzy firmami na terenie Polski. Skoro konsumpcja usług miała miejsce w kraju, a podmioty zlecające nie prowadziły działalności gospodarczej w Niemczech, to zasadnym było opodatkowanie usług według stawki krajowej. Ponadto organ I instancji stwierdził, że strona w ww. okresie 2014 r. bezpodstawnie odliczyła podatek naliczony z jednej faktury VAT wystawionej przez S. sp. z. o.o. oraz z 67 faktur VAT wystawionych przez W. sp. z o. o. dokumentujących zakup oleju napędowego. NWMUCS wskazał, że ww. firmy nie mogły być faktycznymi sprzedawcami towaru, gdyż spółka S. nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami, a spółka W. w ogóle nie prowadziła rzeczywistej działalności gospodarczej i nie dokonywała zakupów i sprzedaży towarów i usług.