Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 grudnia 2024 r., sygn. III SA/Łd 626/24

Dnia 12 grudnia 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Dębowska po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2024 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu K. K. od decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 18 czerwca 2024 roku nr UNP: 1001-24-090452 znak 1001-IOC.4802.5.2024.8.SZ w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego oddala sprzeciw.

Uzasadnienie

Decyzją z 18 czerwca 2024 r., wydaną na podstawie art. 138 § 2 k.p.a., Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi uchylił decyzję Naczelnika Łódzkiego Urzędu Celno-Skarbowego w Łodzi z 17 kwietnia 2024 r. o nałożeniu na K.K. kary pieniężnej w wysokości 2 500 zł za naruszenie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r., poz. 728 ze zm.), zwanej dalej "u.t.d.", i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

W uzasadnieniu organ drugiej instancji przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy podniósł, że w związku z przeprowadzoną 12 listopada 2023 r. przez funkcjonariuszy Łódzkiego Urzędu Celno-Skarbowego w Łodzi kontrolą drogową (autostrada A1) i ujawnieniu wykonywania przewozu zespołem pojazdów o łącznej masie całkowitej powyżej 3,5 tony, składającego się z samochodu osobowego o numerze rejestracyjnym [...] (PL) oraz przyczepy o numerze rejestracyjnym [...] (PL), którym przewożono towar (samochody osobowe – 3 sztuki), niewyposażonym w tachograf oraz w wypis z licencji/zezwolenia na transport krajowy rzeczy, Naczelnik Łódzkiego Urzędu Celno-Skarbowego w Łodzi decyzją z 17 kwietnia 2024 r. nałożył na K.K., jako osobę zarządzającą transportem w Ax. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, karę pieniężną w łącznej wysokości 2 500 zł z tytułu naruszenia obowiązków określonych przepisami ustawy o transporcie drogowym.

W odwołaniu od decyzji z 17 kwietnia 2024 r. K.K. wniosła o jej uchylenie i umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego, ponieważ nie został w prawidłowy sposób ustalony stan faktyczny.