Interpretacja indywidualna z dnia 24 lutego 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.609.2024.2.KC

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 grudnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 16 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 4 lutego 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) (regionalna jednostka (...) – instytucji (...) we Francji, realizującej zadania w zakresie ubezpieczeń emerytalnych i ubezpieczeń od ryzyka zawodowego, będącej jednocześnie częścią francuskiego powszechnego systemu zabezpieczeń społecznych Sécurité Sociale) od (...) 2018 r., przyznała Pani rentę rodzinną (wdowią) – zgodnie z przepisami wspólnotowymi w wysokości:

-od (...) 2018 r. kwotę: 286,14 euro miesięcznie;

-od (...) 2019 r. kwotę: 287,00 euro miesięcznie.

Jest Pani osobą zameldowaną na stałe w Polsce, więc rentę rodzinną (wdowią) otrzymuje w pełnej wysokości brutto (bez potrącenia podatku dochodowego we Francji) na rachunek bankowy w Polsce.

W rocznych rozliczeniach PIT-37 nie wykazywała Pani dochodów z Francji, uznając że ten dochód zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest zwolniony z opodatkowania w Polsce. Urząd Skarbowy (...) 2024 r. wezwał Panią do złożenia korekty zeznań podatkowych z PIT-37 na PIT-36 celem wykazania dochodów z Francji do opodatkowania. Urząd Skarbowy stoi na stanowisku, że dochody uzyskane z emerytur/rent zagranicznych z Francji winny był opodatkowane w Polsce ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy – zgodnie z polsko-francuską umową o zapobieganiu podwójnego opodatkowania, a co w związku z tym – dochody z emerytury z Francji w zeznaniu PIT-36 powinny być wykazane jako „inne źródła, w tym emerytury i renty z zagranicy”.

Analogicznie, ta sama sytuacja powtarzała się w przypadku złożonych przez Panią zeznań podatkowych za rok 2019 i 2020, w których Urząd Skarbowy uznawał, że dochody uzyskiwane z Francji przez Panią powinny podlegać opodatkowaniu w Polsce ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, powołując się przy tym na polsko-francuską umowę o zapobieganiu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z wezwaniem złożyła Pani korekty zeznań podatkowych za rok 2019 i 2020, wykazując dochód z renty rodzinnej (wdowiej) w PIT-36 jako „inne źródła, w tym emerytury-renty z zagranicy” stosując wyliczenie podatku dochodowego metodą wyłączenia z progresją (tj. jako dochody zwolnione z opodatkowania w Polsce).

Urząd Skarbowy nie podzielił tego stanowiska i aktualnie toczą się czynności sprawdzające w sprawie zeznania podatkowego za rok 2021, jednakże wstrzymane do końca grudnia celem złożenia niniejszego wniosku i wyjaśnienia Pani sytuacji podatkowej.

W odpowiedzi na pismo Urzędu Skarbowego z (...) 2024 r. dotyczące sprawy (...) przesłała Pani w załączeniu kserokopię francuskiego pisma wraz z tłumaczeniem, przyznającym Pani rentę rodzinną. W tej samej odpowiedzi powołała się Pani na art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także na fakt, że roczna wysokość Pani renty nie przekracza francuskiego progu podatkowego.

Ponadto, załączyła Pani do odpowiedzi i powołała się w jej treści na pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 października 2022 r. znak 0114-KDIP3-2.4011.807.2022.2.JM w sprawie opodatkowania w Polsce renty wdowiej z Francji wraz z wyrównaniem, który uznał, że jeżeli świadczenie wdowie wraz z wyrównaniem jest „przyznane i wypłacone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących we Francji – to świadczenie jest w Polsce zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”, a w związku z tym nie powinna Pani być obowiązana w Polsce do odprowadzania od tego świadczenia podatku dochodowego. Urząd Skarbowy nie przychylił się do Pani prośby o zwolnienie jej z obowiązku zapłacenia podatku dochodowego od renty rodzinnej z Francji, jednak zawiesił czynności sprawdzające w tej sprawie do końca grudnia 2024 r., na złożenie przez Panią korekty zeznania rocznego oraz słownie przychylając się do Pani sugestii, aby w niniejszej sprawie złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej celem potwierdzenia jej stanowiska.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Pani wniosek dotyczy roku podatkowego 2021.

W 2021 r. posiadała Pani miejsca zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce. Nie posiadała Pani miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju. W Polsce miała Pani stałe miejsce zamieszkania. W ww. okresie była Pani powiązana osobiście i majątkowo niemal wyłącznie z Polską. W Polsce znajdowało się centrum Pani interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), w szczególności rodzina, posiadane nieruchomości, inwestycje, znajomi itp. Zazwyczaj przebywała Pani w Polsce. Jest Pani obywatelką Polski. Pani zmarły mąż posiadał podwójne obywatelstwo (Polski i Francji).

Renta rodzinna (wdowia) jest wypłacana na podstawie przepisów francuskiego Kodeksu ubezpieczeń społecznych, Księga III: Postanowienia dotyczące zabezpieczenia społecznego i różnych kategorii osób objętych systemem ogólnym (artykuły R311-1 do R383-1), Tytuł V: Ubezpieczenie na starość – Ubezpieczenie na wypadek wdowieństwa (artykuły R351-1 do R358-3) - Code de la sécurité sociale, Partie réglementaire – Décrets en Conseil d'Etat (Articles R111-1 à R951-4-1), Livre III: Dispositions relatives aux assurances sociales et à diverses catégories de personnes ratachées au régime général (Articles R311-1 à R383-1), Titre V: Assurance vieillesse – Assurance veuvage (Articles R351-1 à R358-3), Chapitre 3: Ouverture du droit, liquidation et calcul des pensions de réversion. (Articles R353-1 à R353-14).

Artykuł R353-1 francuskiego Kodeksu ubezpieczeń społecznych dotyczy przyznawania renty po zmarłym małżonku (tzw. renta wdowia).

Jest Pani w posiadaniu streszczenia decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w (...) – Wydział (...) z (...) 2019 r. (druk P1 – streszczenie decyzji o przyznaniu praw do emerytury/renty, znak: (...)), w którym świadczenie to zostało zakwalifikowane jako „renta rodzinna”.

Wypłacane świadczenie jest świadczeniem przyznanym zgodnie z ustawodawstwem krajowym, zbliżonym do polskiej renty rodzinnej po zmarłym mężu, który pracował we Francji na podstawie przepisów emerytalno-rentowych obowiązujących we Francji. Dodatkowe ubezpieczenie emerytalne (...), na mocy prawa do renty wdowiej po Pani zmarłym mężu, weszło w życie (...) 2018 r.

Świadczenie, o którym mowa we wniosku, jest świadczeniem stałym, wypłacanym cyklicznie (comiesięcznie) do momentu ponownego zamążpójścia przez Panią.

Wysokość tego świadczenia została ustalona przez (...). Ze względu na istnienie jednego (lub więcej) byłego małżonka (małżonków), renta rodzinna dzielona była proporcjonalnie do długości trwania małżeństwa. Szczegółowe wyliczenia francuskich instytucji nie są obecnie Pani znane.

Wysokość świadczenia (…) była uzależniona od wpłat Pani męża do systemu zabezpieczenia społecznego w związku z podjęciem przez niego pracy (na etat według francuskich przepisów) we Francji od zarobków uzyskanych w czasie wszystkich lat pracy Pani męża i stanowi określony procent jego emerytury.

Żeby otrzymać ww. świadczenie z Francji musiała Pani być stanu wolnego, przedstawiać corocznie tzw. zaświadczenie o życiu oraz udowodnić, że była jego żoną.

Przyznanie tego świadczenia nie było uzależnione od osiągnięcia przez Panią określonego wieku lub spełnienia innych warunków, które nie byłyby do tego momentu przez Panią wymienione. Przyznanie tego świadczenia regulują artykuły R351-1 do R358-3 francuskiego Kodeksu ubezpieczeń społecznych.

Pytanie

Czy renta rodzinna (wdowia) z Francji, przyznana zgodnie z przepisami wspólnotowymi, winna być w Polsce opodatkowana ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, czy jest zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, nie powinna być obowiązana do odprowadzania podatku dochodowego od przyznanej i wypłacanej jej francuskiej renty rodzinnej (wdowiej), która jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest świadczeniem rodzinnym, co m.in. potwierdza przytoczona przez Panią interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z dnia 21 października 2022 r. znak: 0114-KDIP3-2.4011.807.2022.2.JM, wydana w bliźniaczej sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu zdarzenia w szczególności wynika, że w okresie, którego dotyczy wniosek, tj. w roku 2021 posiadała Pani miejsca zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce. Nie posiadała Pani miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju. W Polsce miała Pani stałe miejsce zamieszkania. W ww. okresie była Pani powiązana osobiście i majątkowo niemal wyłącznie z Polską. W Polsce znajdowało się centrum Pani interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), w szczególności rodzina, posiadane nieruchomości, inwestycje, znajomi itp. Zazwyczaj przebywała Pani w Polsce. Jest Pani obywatelką Polski. Pani zmarły mąż posiadał podwójne obywatelstwo (Polski i Francji). (...) (regionalna jednostka (...) – instytucji zabezpieczenia społecznego we Francji, realizującej zadania w zakresie ubezpieczeń emerytalnych i ubezpieczeń od ryzyka zawodowego, będącej jednocześnie częścią francuskiego powszechnego systemu zabezpieczeń społecznych Sćcuritć Sociale) od (...) 2018 r., przyznała Pani rentę rodzinną (wdowią).

W związku z powyższym, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 20 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 1 poz. 5, dalej: umowa polsko-francuska), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Francję dnia 7 czerwca 2017 r.

Jak wynika z art. 18 ww. Umowy:

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Przepis art. 19 ust. 2 tejże Umowy stanowi, że:

a)Renty i emerytury przekazywane przez Umawiające się Państwo albo przez jedną z jego jednostek samorządu lokalnego, albo przez jedną z ich osób prawnych prawa publicznego, bądź wprost, bądź w ciężar tworzonego przez nie funduszu osobie fizycznej z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych temu Państwu, albo tej jednostce samorządu, albo tej osobie prawnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b)Jednakże te renty i emerytury podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli ich odbiorca ma w tym Państwie miejsce zamieszkania i posiada jego obywatelstwo.

Mając na uwadze powyższe uregulowania stwierdzić należy, że otrzymywana przez Panią renta rodzinna (wdowia) z Francji, podlegała opodatkowaniu tylko w państwie, w którym ma Pani miejsce zamieszkania czyli w Polsce, co oznacza, że renta ta nie podlegała podwójnemu opodatkowaniu, w związku z czym nie znajduje zastosowania do niej żadna z metod unikania podwójnego opodatkowania, w tym również wskazana przez Panią metoda wyłączenia z progresją, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt a ww. Umowy oraz art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W Polsce, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Źródłami przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl natomiast art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz. U. poz. 658).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

W kontekście powyższego podkreślić należy, że zwolnienia przedmiotowe są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Należy zauważyć, że renta rodzinna (wdowia) wypłacana z systemu ubezpieczeń społecznych na podstawie przepisów emerytalno-rentowych stanowi odmienne świadczenie od świadczenia rodzinnego otrzymywanego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Na gruncie ustawodawstwa krajowego, świadczenia rodzinne wypłacane są na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 323 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych:

Świadczeniami rodzinnymi są:

1) zasiłek rodzinny oraz dodatki do zasiłku rodzinnego;

2) świadczenia opiekuńcze: zasiłek pielęgnacyjny oraz świadczenie pielęgnacyjne;

3) zapomoga wypłacana przez gminy, na podstawie art. 22a;

3a) świadczenia wypłacane przez gminy na podstawie art. 22b;

4) jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia się dziecka;

5) świadczenie rodzicielskie.

Natomiast instytucja renty rodzinnej przysługującej po śmierci członka rodziny została uregulowana w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1631 ze zm.). Świadczenie to może otrzymać uprawniony członek rodziny po śmierci bliskiej osoby, np. zmarłego małżonka, który w chwili śmierci miał ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniał warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń bądź też pobierał zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne.

Należy również wskazać, że Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L Nr 166/1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.) rozróżnia emerytury i renty oraz świadczenia rodzinne jako odrębne świadczenia.

W świetle powyższego, odnosząc się do Pani wątpliwości, wyjaśnić należy, że renta rodzinna (wdowia), która jak Pani wskazuje:

·wypłacana jest na podstawie przepisów francuskiego Kodeksu ubezpieczeń społecznych;

·jest przyznana zgodnie z ustawodawstwem krajowym, zbliżonym do polskiej renty rodzinnej po zmarłym mężu, który pracował we Francji na podstawie przepisów emerytalno-rentowych obowiązujących we Francji;

·jest świadczeniem stałym, wypłacanym cyklicznie (comiesięcznie) do momentu ponownego zamążpójścia przez Panią;

·była uzależniona od wpłat Pani męża do systemu zabezpieczenia społecznego w związku z podjęciem przez niego pracy (na etat według francuskich przepisów) we Francji od zarobków uzyskanych w czasie wszystkich lat pracy Pani męża i stanowi określony procent jego emerytury;

nie może zostać uznana za świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że renta rodzinna (wdowia) przyznana zgodnie z ustawodawstwem krajowym, zbliżonym do polskiej renty rodzinnej po zmarłym mężu, który pracował we Francji na podstawie przepisów emerytalno-rentowych obowiązujących we Francji, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż z uwagi na jej charakter i warunki przyznania nie jest żadnym ze świadczeń wymienionych w tym przepisie. Otrzymywane świadczenie jest rentą wypłacaną na podstawie przepisów o ubezpieczeniach społecznych obowiązujących we Francji i jako takie mieści się w dyspozycji art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym ww. renta podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanej przez Panią interpretacji indywidualnej wskazać należy, że dotyczy ona konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące, zatem nie może przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.