Wyrok NSA z dnia 12 lutego 2025 r., sygn. II GSK 1499/21

M. Sp. z o.o. nie była adresatem decyzji o nałożeniu kary pieniężnej; prezes spółki miał interes prawny jako strona postępowania, co wykluczało możliwość wniesienia odwołania przez spółkę. NSA uchylił wyrok WSA, decyzja Głównego Inspektora Transportu Drogowego była prawidłowa.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca (spr.) Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia del. WSA Marek Krawczak Protokolant asystent sędziego Marta Górniak po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2025 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 lutego 2021 r. sygn. akt VI SA/Wa 1992/20 w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. w W. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 8 lipca 2020 r. nr BP.501.612.2020.1278.WA7.5826 w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w sprawie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; 3. zasądza od M. Sp. z o.o. w W. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.