Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. II OSK 2727/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. WSA Grzegorz Rząsa (spr.) po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. S. i S. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 września 2022 r., sygn. akt IV SA/Po 372/22 w sprawie ze skargi I. S. i S. S. na uchwałę Rady Miejskiej [...] z dnia 5 listopada 2020 r. nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy [...] we wschodnim rejonie wsi [...] 1. oddala skargę kasacyjną; 2. oddala wniosek Gminy [...] o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 8 września 2022 r., sygn. akt IV SA/Po 372/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej: "WSA w Poznaniu") oddalił skargę I. S. i S. S. (dalej: "skarżący", "skarżący kasacyjnie") na uchwałę Rady Miejskiej Trzcianki (dalej: "Rada") z 5 listopada 2020 r. nr XXVII/297/20 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Trzcianka we wschodnim rejonie wsi Siedlisko (dalej: "Uchwała", "Plan Miejscowy").

2. Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyli I. S. i S. S., zaskarżając go w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:

1) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503, dalej: "u.p.z.p.") w zw. z art. 6 ust. 1 i 2, art 1 ust. 3, art. 1 ust. 2 pkt 6 i 7, art. 4 ust. 1, art. 28 ust. 1 u.p.z.p. oraz art 64 ust. 1 i 2 w zw. z art. 32 Konstytucji RP oraz art. 140 kodeksu cywilnego przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, poprzez błędne uznanie, iż:

- wprowadzając na działkach skarżących zakaz lokalizacji obiektów budowlanych z wyłączeniem budowli celu publicznego organ nie przekroczył władztwa planistycznego, podczas gdy wskazane zapisy w przedmiotowej Uchwale zostały wprowadzone bez realnego i szczegółowego uzasadnienia merytorycznego, w szczególności przez brak szczegółowego wyjaśnienia interesu publicznego i konieczności dokonania ograniczenia interesu indywidualnego, nałożenie wskazanych ograniczeń bez żadnych usprawiedliwionych i obiektywnych czynników, o których mowa w art. 1 ust. 2 u.p.z.p., wprowadzenie ograniczeń z pominięciem zasady proporcjonalności, mimo braku wystąpienia celu czy też słusznego interesu społecznego, aby przedmiotowe działki wyłączyć z możliwości jakiejkolwiek zabudowy, a w konsekwencji bezzasadnym ograniczeniem prawa własności nieruchomości skarżących,