Interpretacja indywidualna z dnia 25 kwietnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB1-1.4019.1.2025.2.MCW
Opłata od środków spożywczych odnosi się do całkowitej zawartości cukrów w napoju, niezależnie od ich pochodzenia, a napoje z zawartością powyżej 5g cukrów na 100 ml są objęte częściową opłatą, zgodnie z art. 12f ust. 1 pkt 2 ustawy o zdrowiu publicznym.
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie ustalenia wysokości opłaty od środków spożywczych dla:
- napoju nr 1 stanowiącego (…), zawierający powyżej 5g cukrów dodanych w 100 ml napoju,
- napoju nr 2 stanowiącego (…), w którym zawartość cukrów dodanych jest mniejsza lub równa 5g w przeliczeniu na 100 ml napoju,
- jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 lutego 2025 r. (data wpływu 26 lutego 2025 r.). Treść wniosku jest następująca :
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
(…) w ramach działalności gospodarczej prowadzi sprzedaż detaliczną artykułów (…) poprzez (1) (…) (sprzedaż stacjonarna), jak również (2) online (za pośrednictwem sklepu internetowego). Klientami Wnioskodawcy są zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci), jak i podmioty gospodarcze.
W ofercie Wnioskodawcy w sklepach stacjonarnych znajdują się i będą znajdować się nadal napoje nabywane przezeń: (1) z zagranicy, np. w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz (2) w kraju, w ramach zamówień na podstawie zawartych przez Wnioskodawcę z producentami umów na produkcję tychże napojów, w sytuacji, gdy jednym z elementów tych umów jest skład napoju.
Przedmiotem niniejszego wniosku są napoje, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego (…). Wnioskodawca pragnie podkreślić, że rzeczone napoje nie stanowią napojów wymienionych przez ustawodawcę w art. 12b ust. 2 pkt 1-4 i 6-7 u.z.p., oraz że są napojami ujętymi w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 albo 10.89 albo w dziale 11.
Będący składnikiem (…) sok owocowy, warzywny lub owocowo-warzywny, cechuje naturalna zawartość cukrów pochodzących z przetworzonych owoców lub warzyw (dalej: Cukry naturalne). Poza sokami zawierającymi Cukry naturalne w skład (…) mogą wchodzić również:
(1) cukry z grupy monosacharydów lub disacharydów lub środki spożywcze zawierające te substancje (dalej: Cukry dodane),
(2) substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.) (dalej: Substancje słodzące),
a także inne składniki, w tym przede wszystkim (…). Spółka pragnie podkreślić, że składnikami (…), których dotyczy niniejszy wniosek, nie jest kofeina ani tauryna.
Jako podmiot wprowadzający na rynek krajowy Napoje (…),Spółka stoi na stanowisku, że Opłata powinna być obliczana wyłącznie w oparciu o zawartość Cukrów dodanych, a więc z pominięciem opisanych wyżej Cukrów naturalnych, a także niezależnie od ewentualnej zawartości w napoju Substancji słodzących. Wysokość Opłaty powinna być zatem obliczana:
(1)w przypadku (…) zawierających powyżej 5 g Cukrów dodanych w 100 ml: zgodnie z art. 12f ust. 7 pkt 1 u.z.p., w związku z art. 12b ust. 1 u.z.p. (infine), tj. jako 0,05 zł za każdy gram Cukrów dodanych powyżej 5g w 100 ml napoju w przeliczeniu na litr napoju, tzn. z pominięciem w tej kalkulacji ilości Cukrów naturalnych,
(2) zaś w przypadku (…), w których zawartość Cukrów dodanych jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju, niezależnie od ilości występujących w tych napojach Cukrów naturalnych, Opłata nie powinna być naliczona, w związku ze zwolnieniem, o którym mowa w art. 12b ust. 2 pkt 5 u.z.p.
(…)
Wniosek uzupełnili Państwo o następujące informacje:
(…)
Przedmiotem wniosku są zatem następujące napoje:
Napój 1: (…), zawierający w składzie co najmniej 20% soku (…).
1. Napój zawiera w swoim składzie dodatek cukru będącego disacharydem.
Napój nie zawiera w swoim składzie substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, ze zm.)
2. Zawartość cukrów wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu w przeliczeniu na 100 ml wynosi (…) g. Jest to łączna zawartość cukru występującego w tym napoju naturalnie (z soku owocowego stanowiącego jego składnik) oraz cukru dodanego.
3. Zawartość cukrów występujących w napoju naturalnie (pochodzących z soku owocowego) wynosi (…) g/100 ml. Zawartość cukru dodanego w napoju wynosi (…) g/100 ml.
4. Sok będący składnikiem napoju jest sokiem owocowym z zagęszczonego soku w rozumieniu Dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. U. UE. L. 2002.10.58 ze zm.) zdefiniowanym w ust. 1 pkt b załącznika I. Jednocześnie pragniemy zauważyć, że ww. akt prawny nie zawiera terminu „sok 100%”
5. (…)
(…)
Napój 2: (…), zawierający w składzie co najmniej 20% soku (…).
1. Napój zawiera w swoim składzie dodatek cukru będącego disacharydem.
2. Zawartość cukrów wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu w przeliczeniu na 100 ml wynosi (…) g. Jest to łączna zawartość cukru występującego w tym napoju naturalnie (z soku owocowego stanowiącego jego składnik) oraz cukru dodanego.
3. Zawartość cukrów występujących w napoju naturalnie (pochodzących z soku owocowego) wynosi (…) g/100 ml. Zawartość cukru dodanego w napoju wynosi (…) g/100 ml.
4. Sok będący składnikiem napoju jest sokiem owocowym z zagęszczonego soku w rozumieniu Dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. U. UE L. 2002.10.58 ze zm.) zdefiniowanych w ust. 1 pkt b załącznika I. Jednocześnie pragniemy zauważyć, że ww. akt prawny nie zawiera terminu „sok 100%”.
5. (…)
Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
1. Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest w przypadku Napoju 1, stanowiącego (…) zawierający powyżej 5g Cukrów dodanych w 100 ml, ustalenie opłaty od środków spożywczych zgodnie z art. 12f ust. 7 pkt 1 u.z.p., w związku z art. 12b ust. 1 u.z.p. (in fine), na poziomie 0,05 zł za litr, czyli od nadwyżki Cukru dodanego ponad 5g w 100 ml napoju równej w zaokrągleniu (…) g/100 ml ((…) g/100 ml – (…) g/100 ml)?
2. Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest w przypadku Napoju 2, stanowiącego (…),w którym zawartość Cukrów dodanych jest mniejsza lub równa 5g w przeliczeniu na 100 ml napoju, nienaliczenie opłaty od środków spożywczych na podstawie zwolnienia, o którym mowa w art. 12b ust. 2 pkt 5 u.z.p.?
Państwa stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)
Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest w przypadku Napoju 1, stanowiącego (…) zawierający powyżej 5g Cukrów dodanych w 100 ml, ustalenie opłaty od środków spożywczych zgodnie z art. 12f ust. 7 pkt 1 u.z.p., w związku z art. 12b ust. 1 u.z.p. (in fine), na poziomie 0,05 zł za litr, czyli od nadwyżki Cukru dodanego ponad 5g w 100 ml napoju równej w zaokrągleniu (…) g/100 ml ((…) g/100 ml – (…) g/100 ml).
Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest w przypadku Napoju 2, stanowiącego (…), w którym zawartość Cukrów dodanych jest mniejsza lub równa 5g w przeliczeniu na 100 ml napoju, nienaliczenie opłaty od środków spożywczych na podstawie zwolnienia, o którym mowa w art. 12b ust. 2 pkt 5 u.z.p.
Zgodnie z art. 12a ust. 1 u.z.p. opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem (1) cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.) lub (2) kofeiny lub tauryny.
Pod pojęciem wprowadzenia na rynek krajowy napojów rozumie się, zgodnie z art. 12a ust. 2 u.z.p., m.in. sprzedaż detaliczną napojów (1) przez podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, tj. zamawiającego, w przypadku gdy skład napoju objętego Opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego, a także (2) przez podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub (3) przez importera napoju.
Ustawodawca w art. 12b u.z.p. zdefiniował pojęcie napoju podlegającego Opłacie, zarówno, w ust. 1, w sposób pozytywny, tj. jako wyrobu w postaci napoju oraz syropu będącego środkiem spożywczym, ujętego w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie, jak i w ust. 2, poprzez wykluczenie określonych kategorii napojów (m.in. takich, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju).
Art. 12e ust. 1 u.z.p. stanowi z kolei, że obowiązek zapłaty Opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju.
Sposób obliczania opłaty od środków spożywczych uregulowany został w art. 12f u.z.p. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu na wysokość Opłaty, w przeliczeniu na 1 litr napoju, składają się dwie części: (1) 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 (dalej: Opłata stała) (2) 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5g w 100 ml napoju (dalej: opłata zmienna). Opłatą stałą, zgodnie z ust. 7 pkt 1 tego artykułu, nie są objęte napoje, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, a więc nie ma na nią w takim przypadku wpływu ewentualna zawartość w napoju Substancji słodzących.
Zarówno w art. 12f u.z.p. jak i w art. 12b ust. 2 pkt 5 u.z.p. ustawodawca posłużył się pojęciem „zawartości cukrów”. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że należy pojęcie to interpretować mając na względzie wprowadzone przez ustawodawcę w art. 12b ust. 1 u.z.p. wyłączenie z zakresu Opłaty cukrów występujących w napojach naturalnie. Oznacza to zatem, że w przypadku (…) opłata naliczana powinna być tylko od zawartości Cukrów dodanych, a więc z wyłączeniem Cukrów naturalnych zawartych w stanowiących ich składnik soku owocowym, warzywnym lub owocowo-warzywnym.
Za poprawnością opisanego przez Wnioskodawcę sposobu obliczania Opłaty przemawia również systemowa wykładania art.12f ust. 1 u.z.p. oraz modyfikującego go przepisu zawartego w ust.7. Normy ustalonej w tych przepisach w ocenie Spółki, nie można dekodować w oderwaniu od regulacji zawartej przez ustawodawcę w art. 12b ust. 1 u.z.p. (in fine), w którym jednoznacznie wyłączył on poza zakres opłaty cukry występujące w napojach naturalnie.
Za prawidłowością stanowiska Wnioskodawcy przemawia ugruntowane orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego. I tak w uzasadnieniu wyroku z dnia 22 listopada 2022 r. (sygn. III FSK 934/22) NSA stwierdził, że „stosownie do art. 12f ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r. poz. 183 z późn. zm.), w związku z art. 12a oraz art. 12b ust. 1 tej ustawy, cukry występujące w napojach naturalnie nie są objęte opłatą od środków spożywczych, a w efekcie ich ilość (zawartość) nie może wpływać na wysokość tej opłaty. Błędne jest ustalenie podstawy opodatkowania opłatą od środków spożywczych wyłącznie na podstawie art. 12f ust. 1 u.z.p., w oderwaniu od zakresu przedmiotowego tej daniny wynikającego z art. 12a w zw. z art. 12b tej ustawy. Skoro ustawodawca w art. 12b ust. 1 u.z.p. zdecydował o wyłączeniu z zakresu opodatkowania opłatą od środków spożywczych cukrów występujących w napojach naturalnie, to art. 12f ust. 1 tej ustawy nie stanowi podstawy rozszerzenia obowiązku daninowego o tę kategorię środków”. Wspomnianą argumentację NSA powtórzył również uzasadniając orzeczenie z dnia 7 grudnia 2023 r. (sygn. III FSK 207/23).
Warte przytoczenia w tym kontekście jest również stanowisko NSA zawarte w uzasadnieniu wyroku z dnia 15 marca 2023 r. (sygn. III FSK 1480/22). Sąd wyraźnie podkreślił, że „z zawartego w art. 12b ust. 1 u.z.p. wyłączenia przedmiotowego nie wynika, by dotyczyło ono wyłącznie substancji występujących naturalnie w wyrobie w 100%" oraz, że „dokonując wykładni językowej należy przyjąć, że każda substancja występująca w napoju naturalnie nie podlega opodatkowaniu, przy czym w przypadku występowania w 100% powoduje, że wyrób nie jest napojem w rozumieniu art. 12b ust. 1 u.z.p. i nie jest przedmiotem opodatkowania w ogóle, w przypadku natomiast dodania do niego dodatku wymienionego w art. 12a ust. 1 u.z.p. podlega opodatkowaniu, ale tylko w określonym zakresie.
Pogląd NSA zawarty w uzasadnieniu powyższych wyroków jest konsekwentnie podtrzymywany przez tenże sąd, niezależnie od orzekającego składu sędziowskiego. W jednym z ostatnich wyroków, z dnia 22 listopada 2023 r. (sygn. III FSK 862/23), nawiązując do wspomnianego wyżej orzeczenia o sygn. III FSK 934/22 NSA potwierdza, że „sąd w obecnym składzie nie znajduje podstaw do zmiany swojego stanowiska, a uzasadnienie sporządzone w cyt. wyroku poczytuje jako adekwatne obecnie". W związku z tym orzeczeniem, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w uzasadnieniu wydanej w dniu 1 marca 2024 r. interpretacji indywidulanej (sygn. 0111-KDSB1- 1.4019.96.2021.15.MF) wskazał, że „na podstawie wykładni art. 12f ust. 1 w związku z art. 12b ust.1 ustawy, wprowadzenie na rynek krajowy napojów bezalkoholowych powstałych na bazie piwa bezalkoholowego 0,0% stanowiących mieszankę z sokiem owocowym, wodą, aromatami i innymi dodatkami, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego, w tym również soków owocowych powstałych z soków zagęszczonych, wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, a zawartość cukrów w napojach, z wyłączeniem cukrów naturalnych zawartych w sokach owocowych będących składnikiem napojów, jest mniejsza bądź równa 5 g/100 ml nie podlega opłacie od środków spożywczych zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy".
Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca uważa, że w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym opisany przez niego sposób obliczania Opłaty winien być uznany za prawidłowy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia wysokości opłaty od środków spożywczych dla:
- napoju nr 1 stanowiącego (…), zawierający powyżej 5g cukrów dodanych w 100 ml napoju,
- napoju nr 2 stanowiącego (…), w którym zawartość cukrów dodanych jest mniejsza lub równa 5g w przeliczeniu na 100 ml napoju,
- jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1670 ze zm.), zwanej dalej ustawą,
wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:
1) cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.) zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
2) kofeiny lub tauryny
- podlega opłacie.
Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy:
przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.
Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,
za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
Zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy,
opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5g w przeliczeniu na 100 ml napoju.
Jak stanowi art. 12d ust. 1 ustawy:
obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:
1) podmiotem sprzedającym podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
2) zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.
Jak stanowi art. 12e ust. 1 i 3 ustawy:
1. obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.
3. obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.
Stosownie do art. 12f ustawy:
1. Na wysokość opłaty składają się następujące części:
1) 0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,
2) 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju
- w przeliczeniu na litr napoju.
2. Wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7.
(...)
5. Do obliczenia opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.
6. Maksymalna wysokość opłaty wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.
7. Napoje:
1) w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, (...) zawierające powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2.
Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego i stanu faktycznego wynika, że w ramach działalności gospodarczej prowadzą Państwo sprzedaż detaliczną (…). Państwa klientami są zarówno osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (konsumenci), jak i podmioty gospodarcze. W Państwa sklepach stacjonarnych znajdują się i będą znajdować się nadal napoje nabywane przezeń: (1) z zagranicy, np. w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz (2) w kraju, w ramach zamówień na podstawie zawartych przez Wnioskodawcę z producentami umów na produkcję tychże napojów, w sytuacji, gdy jednym z elementów tych umów jest skład napoju.
Wskazali Państwo, że przedmiotem wniosku są napoje, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz, że są napojami ujętymi w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 albo 10.89 albo w dziale 11. Doprecyzowali Państwo, że sok owocowy będący składnikiem napojów jest sokiem owocowym z zagęszczonego soku w rozumieniu Dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. U. UE. L. 2002.10.58 ze zm.).
W uzupełnieniu wniosku doprecyzowali Państwo, że napoje zawierają w składzie dodatek cukru będącego disacharydem, natomiast nie zawierają w swoim składzie substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, ze zm.). Ponadto napoje nie zawierają w swoim składzie kofeiny ani tauryny.
Wskazali Państwo, że zawartość cukrów wykazana w tabelach wartości odżywczych zamieszczonych na etykietach poszczególnych napojów w przeliczeniu na 100 ml kształtuje się następująco:
- w napoju nr 1 wynosi (…) g, z czego zawartość cukrów występujących w napoju naturalnie (pochodzących z soku owocowego) wynosi (…) g/100 ml, natomiast zawartość cukru dodanego wynosi (…)g/100 ml;
- w napoju nr 2 wynosi (…) g, z czego zawartość cukrów występujących w napoju naturalnie (pochodzących z soku owocowego) wynosi (…) g/100 ml, natomiast zawartość cukru dodanego wynosi (…) g/100 ml.
Państwa wątpliwość budzi sposób kalkulacji opłaty od środków spożywczych od napojów zawierających w swoim składzie zarówno naturalnie występujące cukry pochodzące z soków owocowych będących składnikami napojów, jak i cukry dodane na etapie procesu produkcji będące disacharydami, a mianowicie, czy opłata ta powinna być obliczona wyłącznie od zawartości cukrów dodanych bez uwzględnienia cukrów występujących w napojach naturalnie.
Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.
Art. 12a ust. 1 ustawy zawiera katalog substancji, których dodanie do napoju rodzi obowiązek zapłaty opłaty, tj.:
- cukry będące monosacharydami lub disacharydami,
- środki spożywcze zawierające te cukry,
- substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, oraz
- kofeinę lub taurynę.
Jednocześnie ustawa nie precyzuje sformułowania „substancje występujące w nich naturalnie”.
Natomiast jak wskazano w uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Druk sejmowy nr 210) „przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy”.
Ustawodawca substancje występujące naturalnie odnosi do napoju podlegającego opłacie, a nie do składników, na bazie których napój jest wyprodukowany. Tym samym substancje występujące naturalnie w napoju powinny być zgodne z charakterystyką napoju, a nie jego składników. W związku z powyższym środki spożywcze zawierające cukry będące monosacharydami lub disacharydami, nawet występujące naturalnie w tych środkach spożywczych, dodane w trakcie procesu produkcji napoju – nie stanowią substancji występujących w nim naturalnie. Sok owocowy zawierający występujący w nim naturalnie cukier, dodawany w procesie produkcyjnym napoju, stanowi dodatek środka spożywczego zawierającego cukier. W konsekwencji nie można mówić o „cukrach występujących naturalnie” w napojach będących przedmiotem Państwa wątpliwości. Napoje te, oprócz cukrów będących disacharydami dodanych na etapie procesu produkcji, zawierają również soki owocowe, stanowiące dodatek środka spożywczego zawierającego ww. cukry.
Tym samym, napoje będące przedmiotem wniosku spełniają definicję napoju, o którym mowa w art. 12b ust. 1 ustawy. Napoje te są ujęte w PKWiU w klasie 10.32 albo 10.89 albo w dziale 11, a także zawierają w swoim składzie dodatek substancji wymienionych w art. 12a ust. 1 ustawy (cukry będące disacharydami oraz środki spożywcze zawierające ww. cukry - soki owocowe).
Przechodząc do kwestii kalkulacji opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy, Organ pragnie zwrócić uwagę, że „zawartość cukrów” o której mowa w przepisach ustawy odnosi się do zawartości wszystkich cukrów w napoju.
Powołany powyżej art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy stanowi, że opłacie od środków spożywczych nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5g w przeliczeniu na 100 ml napoju.
W związku z powyższym, odpowiadając na Państwa wątpliwość dotyczącą wysokości opłaty od środków spożywczych, należy wyjaśnić, że w obu napojach przedstawionych w ramach przedmiotowego wniosku, udział masowy soku owocowego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość wszystkich cukrów w produkcie w przeliczeniu na 100 ml wynosi powyżej 5g.
W świetle przytoczonego wcześniej art. 12f ust. 7 pkt 1 ustawy napoje, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, zawierające powyżej 5g cukrów w 100 ml napoju są objęte wyłącznie częścią opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 2, czyli 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju w przeliczeniu na litr napoju.
A zatem od ww. napojów opłata od środków spożywczych powinna zostać obliczona w wysokości ustalonej zgodnie z art. 12f ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 12f ust. 7 pkt 1 ustawy, tj. w wysokości 0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5g w 100 ml napoju – w przeliczeniu na litr napoju.
W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 1 i numer 2 należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego oraz stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
