Wyłączenie transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa spod opodatkowania VAT w kontekście art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - Interpretacja indywidualna z dnia 11 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.260.2025.1.AKR

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Uzupełnili go Państwo pismem z 15 maja 2025 r. (wpływ 15 maja 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A (dalej jako: „Spółka” w celu złożenia wniosku), jest spółką kapitałową prawa polskiego, która podlega (i na moment opisanego zdarzenia przyszłego będzie podlegać) nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”) w Polsce. Spółka jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy B (dalej: „Grupa” lub „Grupa B”), (…).

Dodatkowo, B w 2000 r. nabyła C, specjalizującą się w (…) i kontynuuje jej działalność.

W 2015 r. obecnie jedyny udziałowiec Spółki – (…) (dalej jako: „Wspólnik”), kupił 100% udziałów D od (…) w ramach działań restrukturyzacyjnych wewnątrz Grupy. W lipcu 2022 r. zmieniono nazwę Spółki z D na obecną – A w ramach szeroko zakrojonego procesu re-brandingowego. W tym samym roku Spółka rozszerzyła działalność, tj.:

-Przed rozszerzeniem, działalność Spółki koncentrowała się na wsparciu operacyjnym grupy C (część (…)). Obejmowało to świadczenie usług podmiotom powiązanym w zakresie (...) – wszystko to w ramach biznesu (…) („E”).

-Rozszerzenie działalności polegało na utworzeniu w Polsce (...), specjalizujących się w (…), wspierających podmioty powiązane. Zakres ich działalności obejmuje szeroki wachlarz działań (...), w tym (...), a także obsługę klienta („F”).

Mimo, że obie działalności wykonywane były w Spółce, F nie została funkcjonalnie połączona z E. Każda z ww. działalności działa niezależnie, należąc do innej jednostki biznesowej w ramach większej globalnej B i wykorzystując własne systemy księgowe (tj. oddzielne zestawienia obrotów i sald, księgi rachunkowe itp.).

Globalna pandemia COVID-19 oraz problemy z (…) mają ogromny wpływ na sytuację ekonomiczną Grupy B. Grupa ta wciąż znajduje się pod znacznym obciążeniem i presją. (...). W związku z tą sytuacją Grupa B realizuje cel skoncentrowania się na swojej podstawowej działalności. Poważnie planowana, lecz jeszcze niezrealizowana, jest sprzedaż grupy C (której część w Polsce stanowi E).

Na potrzeby ww. rozważanej sprzedaży, przeprowadzana jest globalna restrukturyzacja, w ramach której planowane jest formalne rozdzielenie do odrębnych Spółek w ramach struktury Grupy biznesu wiodącego Grupy od działalności grupy C. Dla Polski oznacza to formalne rozdzielenie E oraz F. Restrukturyzacja dokonywana jest na potrzeby późniejszej sprzedaży części działalności związanej z (...) (grupa C) do inwestora zewnętrznego (podmiotu spoza Grupy B).

Spółka realizuje oba wyżej wskazane segmenty działalności. Obecnie struktura Spółki w praktyce opiera się na dwóch dywizjach (E i F), które funkcjonują jako oddzielne i niezależne jednostki w ramach struktury organizacyjnej Spółki.

W związku z powyższym, z perspektywy lokalnej, na potrzeby wyżej opisanej restrukturyzacji Grupy E zostanie sprzedana (dalej: „Transakcja”) do nowo tworzonej spółki kapitałowej prawa polskiego (dalej: „Nabywca”), na moment złożenia wniosku spółka ta jeszcze nie została utworzona.

Zawarcie umowy sprzedaży planowane jest nie wcześniej niż w maju 2025 roku, ale Spółka nie wyklucza, że umowa może być zawarta w późniejszym terminie.

F pozostanie natomiast w Spółce. Celem tego jest F i E w dwóch odrębnych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, zgodnie z polskim prawem (tj. po sprzedaży E ze Spółki na rzecz Kupującego).

W skład E, która ma być przedmiotem sprzedaży, wchodzą w szczególności następujące elementy:

1)Funkcje realizowane obecnie przez Spółkę w ramach E oraz umowy związane z ich realizacją.

2)Część zakładu pracy obejmująca pracowników przypisanych do E i F.

3)Aktywa i pasywa przypisane do E.

4)Rachunki bankowe przypisane do E.

Spółka nie posiada w swoim majątku aktywów, które są wykorzystywane zarówno w F jak i E.

Ad 1

W ramach E, Spółka świadczy usługi (...) dla (…). Są to przede wszystkim:

A. Usługi zarządzania, przetwarzania i dostarczania usług wsparcia

Spółka w ramach E współpracuje z (…), którzy (…).

(...).

B. Usługi wsparcia w zakresie oprogramowania

W ramach E, Spółka świadczy również usługi rozwoju oprogramowania w różnych liniach produktowych. Usługi te są realizowane na zlecenie otrzymane od klienta i obejmują uzupełnianie, aktualizację kodów źródłowych aplikacji, dostosowywanie tych aplikacji do nowych wymagań użytkowników, testowanie aplikacji, itd. Spółka w ramach E, świadczy wsparcia usługi rozwoju dla oprogramowania.

C. Usługi projektowania procesów (…)

Spółka w ramach E świadczy też usługi związane z projektowaniem procedur (…) na postawie dostarczonych danych, tj. (...).

Intencją Spółki jest, aby wskutek Transakcji na Nabywcę przeszły ww. funkcje, jak również związane z nimi kontrakty z podmiotami powiązanymi i osobami trzecimi (w tym zakresie wymagane będzie uzyskanie zgody poszczególnych kontrahentów/dostawców). W przypadku braku uzyskania zgody, Nabywca będzie uprawniony do negocjowania nowych umów indywidualnie.

Ad 2.

W ramach E Spółka zatrudnia (...) pracowników. W skład tej grupy wchodzą przede wszystkim inżynierowie i programiści, posiadający specjalistyczną wiedzę oraz doświadczenie (know-how) niezbędne do świadczenia usług związanych z E.

Część pracowników w Spółce pełni funkcje o charakterze mieszanym, tj. zarówno na potrzeby E jak i F. Dotyczy to niewielkiej grupy pracowników realizujących funkcje wsparcia, tj. w obszarach HR, księgowości oraz IT. Przed sprzedażą E, pracownicy realizujący ww. funkcji zostaną wewnętrznie alokowani do E i F.

Przejście obecnych pracowników Spółki dedykowanych E odbędzie się zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (teks. Jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm.). Na Nabywcę przejdą zatem wszystkie zobowiązania, należności i prawa ze stosunków pracy w tym dojdzie do przejścia odpowiedniej części rezerw urlopowych/ emerytalnych, funduszu świadczeń socjalnych, itp.

E w Spółce zarządza dedykowana kadra kierownicza. Osoby te podlegają odrębnym jednostkom w strukturze zarządzania w ramach Grupy B.

Ad 3 i 4.

Spółka utrzymuje osobne systemy księgowe/ERP i odrębne księgi rachunkowe dla E i F.

Dane finansowe są gromadzone i strukturyzowane zgodnie z aktualną strukturą jednostek biznesowych w Spółce i umożliwiają wyodrębnienie danych finansowych na potrzeby rachunkowości zarządczej dla każdej dywizji. Na tym samym poziomie szczegółowości, tj. dla każdej dywizji, Spółka tworzy osobne budżety i prognozy finansowe.

Spółka prowadzi odrębną rachunkowość, w ramach której poszczególne dywizje dysponują odrębnymi kontami oraz zestawieniami obrotów i sald. Na potrzeby zarządcze przygotowywany jest również odrębny rachunek zysków i strat dla każdej dywizji.

Kalkulacje podatkowe (w szczególności CIT i VAT) są przygotowywane w formie zbiorczej, z uwagi na obowiązek złożenia jednej deklaracji dla jednego podatnika (brak prawnej możliwości złożenia odrębnych deklaracji dla części przedsiębiorstwa).

Równocześnie jednak system księgowy Spółki umożliwia precyzyjną alokację aktywów, rezerw, przychodów, wydatków oraz należności i zobowiązań, co pozwala na dokładne wyodrębnienie wartości związanych z E.

W ramach Transakcji, planowane jest przeniesienie składników majątku Spółki wykorzystywanego w ramach E, w szczególności maszyny i urządzenia, wyposażenie komputerowe, wyposażenie biura, a także wartości niematerialne i prawne w postaci praw do oprogramowania.

Równocześnie w ramach Transakcji przeniesione zostaną zobowiązania bieżące dot. E, w tym zobowiązania handlowe. W ramach Transakcji na Nabywcę przejdą także zobowiązania związane z zatrudnianiem pracowników (w zakresie wskazanym Ad 2).

Dodatkowo, Spółka posiada oddzielne rachunki bankowe dla każdej z dywizji, z wyjątkiem płatności podatkowych, które są dokonywane ze wspólnego konta bankowego. Środki zgromadzone na rachunkach bankowych przypisanych do E przekazane zostaną Nabywcy razem z biznesem w ramach Transakcji.

Doprecyzowanie opisu sprawy (pismem z 15 maja 2025 r.)

O tym, że E stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych świadczą następujące okoliczności:

-składniki materialne i niematerialne (takie jak wszelkiego rodzaju aktywa trwałe, wartości niematerialne i prawne, prawa i obowiązki wynikające z umów, zasoby osobowe, w tym pracownicy przypisani do E) nie stanowią przypadkowego zbioru, lecz pozostają w ścisłych zależnościach funkcjonalnych;

-wszystkie aktywa (w tym środki trwałe i wartości niematerialne i prawne) służą zasadniczo prowadzeniu działalności związanej z (...), oraz są niezbędne do świadczenia tych usług;

-zarówno zasoby osobowe, w tym pracownicy (przypisani do E), jak prawa i obowiązki wynikające z umów, są elementami, bez których prowadzenie działalności związanej z (...) byłoby niemożliwe;

-poszczególne składniki majątkowe przypisane do E pozostają w takich relacjach, że tworzą zorganizowaną całość, która jest w ramach Spółki przeznaczona do prowadzenia działalności gospodarczej w określonym zakresie, tj. (...), i która po sprzedaży do nowo utworzonej spółki kapitałowej prawa polskiego („Nabywcy”) będzie mogła kontynuować samodzielnie działalność w ramach nowego podmiotu.

Wszystkie składniki przypisane do E zostaną przeniesione w ramach planowanej sprzedaży.

W szczególności przeniesiony zostanie również stosunek najmu w odniesieniu do powierzchni biurowej użytkowanej przez E.

Wyodrębnienie organizacyjne potwierdzają następujące przesłanki:

-istnienie dedykowanego zespołu (...) pracowników, głównie wysoko wykwalifikowanych inżynierów i programistów;

-precyzyjnie przypisane składniki materialne i niematerialne (wraz ze zobowiązaniami) umożliwiające prowadzenie działalności związanej z (...);

-posiadanie przez E własnej struktury organizacyjnej i hierarchicznej, kierowanej przez dedykowaną wykwalifikowaną kadrę;

-odpowiedzialność kadry zarządzającej E przed jednostką w strukturze zarządzania Grupy B inną, niż kadra menadżerska kierująca F;

-pełnienie przez E w ramach Spółki odrębne funkcje od funkcji F.

Na wyodrębnienie finansowe wskazują następujące okoliczności:

-przypisanie do E środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych w postaci praw do oprogramowania oraz zobowiązań niezbędnych do świadczenia usług w ramach prowadzonej działalności;

-możliwość sporządzenia zarządczych bilansów i rachunków wyników, które pozwalają na przypisanie: (i) aktywów i zobowiązań oraz (ii) kosztów i przychodów, a tym samym umożliwiają na bieżąco monitorowanie sytuacji finansowej E jako odrębnej od F;

-prowadzenie osobnego konta księgowego i zestawienia obrotów i sald E;

-posiadanie odrębnego systemu księgowego / ERP oraz ksiąg rachunkowych dla E;

-posiadanie odrębnego rachunku bankowego dla E;

-możliwość określenia budżetu i prognoz finansowych dla E;

-możliwość bieżącego monitorowania sytuacji finansowej E.

Na wyodrębnienie funkcjonalne wskazują następujące przesłanki:

-przedmiotowa i funkcjonalna odrębność E od pozostałej działalności Spółki wykonywanej w ramach F, oraz jej kontynuacja przez Nabywcę po nabyciu od Spółki;

-przyporządkowanie składników materialnych (maszyn i urządzeń, wyposażenia komputerowego, wyposażenia biura) i niematerialnych służących do prowadzenia opisanej w postaci praw do oprogramowania oraz zasobów osobowych do E;

-realizowanie własnych operacji gospodarczych na podstawie kontraktów handlowych zawartych w przeważającym stopniu z podmiotami powiązanymi;

-posiadanie własnej hierarchicznej struktury organizacyjnej, kierowanej przez dedykowaną do tego segmentu wykwalifikowaną kadrę;

-generowanie przez E przychodów z tytułu świadczenia usług związanych z (...) oraz posiadanie realnego potencjału do generowania korzyści z tego tytułu w przyszłości, w ramach spółki Nabywcy.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że przedmiot Transakcji, tj. E będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a tym samym przyszła Transakcja będzie wyłączona z opodatkowania na gruncie ustawy o VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym E będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a tym samym przyszła Transakcja będzie wyłączona z opodatkowania na gruncie ustawy o VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Uwagi wstępne

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają m.in.:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (dalej: „ZCP”). Oznacza to, że transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub ZCP nie jest objęta zakresem ustawy o VAT i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu VAT.

Mając na uwadze ww. regulacje – wykładnia pojęcia przedsiębiorstwa/ZCP użytego w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT ma kluczowe znaczenie w niniejszej sprawie, gdyż rozstrzyga o opodatkowaniu planowanej Sprzedaży na gruncie Ustawy o VAT.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, poprzez pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższego przepisu wynika, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna składać się z zestawu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Ponadto, istotnym jest, aby ten zestaw był wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech poziomach: organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym, czyli by służył realizacji określonych zadań gospodarczych jako samodzielna jednostka.

Elementami zespołu składników majątkowych stanowiących ZCP, powinny być w szczególności aktywa trwałe i obrotowe, a także kapitał ludzki, czyli zespół pracowników.

W ocenie Spółki, E jest wystarczająco złożonym i samodzielnym zbiorem składników, by stanowiła przedsiębiorstwo/ZCP, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT oraz w kontekście praktyki ukształtowanej w ramach interpretacji tego przepisu.

Poniżej Spółka przedstawia argumenty przemawiające za przyjęciem, iż Transakcja stanowić będzie sprzedaż składników majątkowych stanowiących ZCP.

Klasyfikacja przedmiotu Transakcji

Jak wskazano powyżej, zgodnie z treścią ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną organów podatkowych, aby zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za ZCP, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych;

2)zespół ten jest organizacyjnie wyodrębniony w ramach istniejącego przedsiębiorstwa (wyodrębnienie organizacyjne);

3)zespół ten jest finansowo wyodrębniony w ramach istniejącego przedsiębiorstwa (wyodrębnienie finansowe);

4)zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze (wyodrębnienie funkcjonalne).

Ponadto, jak wskazują organy podatkowe (tak przykładowo DKIS w interpretacji indywidualnej z 7 sierpnia 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.351.2024.2.AKA), przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, uwzględnić należy następujące okoliczności:

-zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

-faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Odnosząc się do wskazanych wyżej kryteriów pozwalających na stwierdzenie występowania w ramach przedsiębiorstwa Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa mającej podlegać sprzedaży, Spółka na podstawie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wskazuje, że wszystkie składniki majątku Spółki (materialne i niematerialne), przypisane do E, oraz zobowiązania, będą pozostawać w ścisłym funkcjonalnym związku służąc prowadzeniu odrębnej działalności przypisanej do E.

Ad 1 E stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „zespołu składników majątkowych” tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przyjmuje się jednak, że składniki majątkowe i niemajątkowe (w tym zobowiązania) tworzą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli są one w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego (tak przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 kwietnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.78.2024.3.MS).

Warunek realizacji określonych zadań gospodarczych zawarty w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza, iż składniki materialne i niematerialne (ich zespół) muszą być przeznaczone w obrębie istniejącego przedsiębiorstwa do realizacji określonych zadań gospodarczych (por. wyrok NSA z dnia 6 października 2020 sygn. II FSK 1472/18, wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2019 r., sygn. II FSK 79/17).

Aby składniki majątku mogły być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, muszą one rzeczywiście służyć prowadzeniu działalności gospodarczej. Nie mogą być natomiast zbędnym składnikiem majątku zbywcy.

W ocenie Spółki, zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących E stanowi zespół składników przeznaczonych do realizacji określonego celu gospodarczego, tj. działalność związana z (...).

W konsekwencji składniki materialne i niematerialne (takie jak wszelkiego rodzaju aktywa trwałe, wartości niematerialne i prawne, prawa i obowiązki wynikające z umów, zasoby osobowe, w tym pracownicy przypisani do E) nie stanowią przypadkowego zbioru, lecz pozostają w ścisłych zależnościach funkcjonalnych. Wszystkie aktywa (w tym środki trwałe i wartości niematerialne i prawne) służą zasadniczo prowadzeniu działalności związanej z (...), oraz są niezbędne do świadczenia tych usług. Zarówno zasoby osobowe, w tym pracownicy (przypisani do E), jak prawa i obowiązki wynikające z umów, są elementami, bez których prowadzenie działalności związanej z (...) byłoby niemożliwe.

Zdaniem Spółki, zbywany przez Spółkę zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących E stanowi wystarczające zaplecze do kontynuacji w ramach Nabywcy działalności prowadzonej dotychczas przez Spółkę w tym zakresie. Potwierdza to m.in. fakt, że po zbyciu E, wspomniana działalność będzie kontynuowana przez Nabywcę, a Spółka zaprzestanie działalności w tym zakresie.

Ponadto, poprzez nabycie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przypisanych do E, Nabywca będzie mógł rozwijać działalność związaną z (...) w ramach swojego przedsiębiorstwa.

Powyższe potwierdza, że E funkcjonująca w ramach Nabywcy będzie zdolna, przy wykorzystaniu przeniesionego od Spółki zespołu składników materialnych i niematerialnych, wykonywać określone zadania gospodarcze.

Dodatkowo, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w skład przenoszonego zespołu składników materialnych i niematerialnych wchodzić będą również pasywa związane z E, obejmujące w szczególności zobowiązania bieżące, w tym handlowe oraz związane z zatrudnianiem pracowników.

W świetle powyższego należy uznać, że E stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji zadań w ramach działalności związanej z (...). Przy czym zdaniem Spółki nie ulega wątpliwości, że poszczególne składniki majątkowe przypisane do E pozostają w takich relacjach, że tworzą zorganizowaną całość, która jest w ramach Spółki przeznaczona do prowadzenia działalności gospodarczej w określonym zakresie, tj. (...), i która po sprzedaży Nabywcy będzie mogła kontynuować samodzielnie działalność w ramach nowego podmiotu.

Ad 2 Zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących E jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie organizacyjne).

Warunkiem niezbędnym dla uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa na gruncie ustawy VAT jest jego odpowiednie wyodrębnienie organizacyjne.

Stanowisko sądów administracyjnych dotyczące wyodrębnienia organizacyjnego ZCP opiera się na kilku kluczowych kryteriach. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa (i) ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej jako dział, wydział, oddział, (ii) pełni odrębne funkcje gospodarcze, (iii) posiada odrębną kadrę zarządzającą, (iv) posiada precyzyjnie alokowane składniki majątku, (v) ma dedykowany zespół pracowników, itp.

Przykładowo, wyrok NSA z dnia 22 marca 2019 r. sygn. akt I FSK 784/17.

Spółka zwraca również uwagę na wyrok NSA z 20 kwietnia 2018 r. sygn. akt I FSK 1113/16, w którym Sąd uznał, że nie ma konieczności formalnego wyodrębnienia przedsiębiorstwa, ponieważ jego definicja w prawie podatkowym jest autonomiczna i nie podlega wyłącznie definicjom prawa prywatnego, a kluczowe jest, by przekazane aktywa umożliwiały prowadzenie przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej. Podobnego zdania był również skład orzekający w wyroku WSA w Poznaniu z 11 dnia 23 marca 2017 r. sygn. akt I SA/Po 1261/16, WSA w Warszawie w wyroku z 27 marca 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2995/10.

W interpretacjach indywidualnych organy podatkowe również zgodnie twierdzą, że „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.” – takie stanowisko zostało przedstawione przykładowo w interpretacjach indywidualnych DKIS z 2 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3. 4012.77.2022.1.MAZ, z 31 lipca 2023 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.298.2023.6.EW, z 1 marca 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.669.2023.4.AK.

Wobec powyższego, zdaniem Spółki zespół składników majątkowych i niemajątkowych obejmujących E spełnia przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego, jako że przed dniem przeprowadzenia Transakcji:

-w ramach E jest przypisanych (...) pracowników, głównie wysoko wykwalifikowanych inżynierów i programistów;

-do E są precyzyjnie przypisane składniki materialne i niematerialne (wraz ze zobowiązaniami) umożliwiające prowadzenie działalności związanej z (...);

-E posiada własną strukturę organizacyjną i hierarchiczną, kierowaną przez dedykowaną wykwalifikowaną kadrę;

-kadra zarządzająca E odpowiada przed jednostką w strukturze zarządzania Grupy B inną niż kadra menadżerska kierująca F;

-E pełni w ramach Spółki odrębne funkcje od funkcji F, tj. projektowanie (…).

Zdaniem Spółki, przypisane do E składniki majątkowe (w szczególności maszyny i urządzenia, wyposażenie komputerowe, wyposażenie biura, a także wartości niematerialne i prawne w postaci praw do oprogramowania) i niemajątkowe, w tym zobowiązania oraz zasoby osobowe, stanowią i będą stanowić wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość w ramach wewnętrznej struktury Spółki. Składniki te posiadają cechę zorganizowania rozumianą jako możliwość wykonywania określonych zadań gospodarczych. Jak wskazano, składniki majątkowe i niemajątkowe oraz zasoby osobowe, w tym pracownicy przypisani do E, będą związani z jego zadaniami i niezbędni do wykonywania tych zadań.

Ponadto, składniki majątku E są dostatecznie odseparowane od składników majątku przypisanych do F. Umożliwia to precyzyjne wyodrębnienie aktywów przynależnych do E oraz do F.

Ocena Spółki znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydanych w odniesieniu do zbliżonych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych:

1)w interpretacji indywidualnej z dnia 28 lutego 2025 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.621.2024.4.JSU, w której zwrócono uwagę, że aby mówić o części przedsiębiorstwa jako o wyodrębnionej organizacyjnie, musi ona funkcjonować jako zorganizowana całość w ramach dotychczasowej działalności firmy. Oznacza to, że nie może to być tylko losowy zbiór elementów, ale konkretny, uporządkowany zespół składników, który tworzy wyodrębnioną część istniejącego przedsiębiorstwa,

2)w interpretacji z dnia 1 marca 2024 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.484.2023.4.MW, w której wskazano, że wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Zatem, samo nazwanie jednostki wewnętrznej określonym mianem nie zapewnia wyodrębnienia organizacyjnego, jeżeli nie podąża za tym autonomia decyzyjna, wyposażenie majątkowe i zarządzanie zespołem pracowniczym. Ważne jest przypisanie jednostce uprawnień skutkujących samodzielnym prowadzeniem działalności „widocznym z zewnątrz”. Oznacza to, że wyodrębnienie musi wynikać z określonych decyzji statutowych (zarządczych itp.), które formalnie nadają jednostce wewnętrznej uprawnienia uzasadniające jej wydzielenie organizacyjne;

3)w interpretacji indywidualnej z dnia 20 maja 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.221.2024.3.MŻ, w której podkreślono, że zespół składników materialnych i niematerialnych będzie wyodrębniony organizacyjnie, jeśli będzie przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwa realizujące te zadania;

4)w interpretacji indywidualnej z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.365.2020.4.AT, w której wskazano na następujące elementy wyodrębnienia organizacyjnego: (i) funkcjonowanie w ramach sporządzonej struktury organizacyjnej spółki oraz w oparciu o wewnętrzne procedury i procesy; (ii) wyodrębnienie organizacyjne działu obsługi klienta korporacyjnego jako zespołu składników materialnych i niematerialnych w istniejącym przedsiębiorstwie spółki.

W świetle powyższych okoliczności świadczących o wyodrębnieniu E oraz powołanych stanowisk organów podatkowych, zdaniem Spółki, zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przypisanych w ramach Spółki do wyodrębnionej w wewnętrznej strukturze E spełnia przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego w świetle definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa z ustawy o VAT.

Ad 3 Zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci E jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie finansowe).

Wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość przypisania danemu zespołowi składników materialnych i niematerialnych określonych wskaźników finansowych, w utrwalonej praktyce organów podatkowych wskazuje się, że „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa” (powyższe potwierdził DKIS przykładowo w następujących interpretacjach indywidualnych: z 8 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.30.2020.2.MN, z 9 stycznia 2019 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.739.2018.2.MP, z 30 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.492. 2018.1.SM).

Powyższe poparte jest również licznymi wyrokami sądów administracyjnych, w tym także Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2017 r., sygn. II FSK 2463/16; wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. II FSK 2991/15; wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 grudnia 2019 r., sygn. I FSK 1797/17; wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 7 września 2021 r., sygn. I SA/Gd 534/21).

Z wyodrębnieniem finansowym mamy więc do czynienia, w przypadku istnienia możliwości przyporządkowania transferowanemu biznesowi danych finansowych tj. przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań.

Spółka wskazuje, że E zostanie wyodrębniona finansowo, bowiem:

-do E są przypisane środki trwałe, wartości niematerialne i prawne w postaci praw do oprogramowania oraz zobowiązania niezbędne do świadczenia usług w ramach prowadzonej działalności – co zostało precyzyjnie wskazane w ramach opisu zdarzenia przyszłego;

-dla E możliwe jest sporządzenie zarządczych bilansów i rachunków wyników, które pozwalają na przypisanie: (i) aktywów i zobowiązań oraz (ii) kosztów i przychodów, a tym samym umożliwiają na bieżąco monitorowanie jej sytuacji finansowej jako odrębnej od F;

-dla E prowadzone jest osobne konto księgowe i zestawienia obrotów i sald;

-E posiada odrębne systemy księgowe/ERP oraz księgi rachunkowe;

-E posiada odrębny rachunek bankowy;

-możliwe jest określenie budżetu i prognoz finansowych E;

-możliwym jest bieżące monitorowanie sytuacji finansowej E.

Zdaniem Spółki, powyższe elementy przesądzają jednoznacznie o wyodrębnieniu finansowym E w ramach Spółki. Ocena Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np.:

1)w interpretacji indywidualnej z dnia 26 marca 2025 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.19.2025.2.MG,

2)w interpretacji indywidualnej z dnia z dnia 21 marca 2025 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012. 66.2025.1.MJ,

1)w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2025 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.66.2025.1.MJ,

2)w interpretacji indywidualnej dnia 18 grudnia 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.804.2024.1.SM,

3)w interpretacji indywidulanej z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.741.2023.4.MŻ,

4)w interpretacji indywidualnej z dnia 6 września 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.390.2023. 2.KW.

W świetle powołanych stanowisk organów podatkowych i sądów administracyjnych oraz wskazanych przez Spółkę okolicznościach świadczących o wyodrębnieniu finansowym, zdaniem Spółki, E zostanie wyodrębniona z prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa również z finansowego punktu widzenia.

Ad 4 Zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących E może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze (wyodrębnienie funkcjonalne).

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych i samodzielną możliwość realizowania tych zadań. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnej jednostki.

W przeciwnym razie nie możemy mówić o ZCP, a jedynie o pewnych składnikach, które będą zdolne do samodzielnego realizowania zadań gospodarczych dopiero po podjęciu odpowiednich kroków organizacyjnych, technicznych, administracyjnych, jak również po zapewnieniu potrzebnego finansowania oraz uzupełnieniu o inne składniki materialne i niematerialne.

Kwestia wyodrębnienia funkcjonalnego stanowi istotę uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przesłanka ta była przedmiotem rozważań w licznych wyrokach sądów administracyjnych, interpretacjach organów podatkowych, a także orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Zdaniem TSUE, przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej (por. wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. C-444/10).

Powyższe zostało potwierdzone w wyroku NSA z 6 maja 2021 r., sygn. I FSK 646/18, w którym stwierdzono, że „(...) należy zwrócić uwagę na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości, który uznał, że w odniesieniu do pojęcia »przekazania całości lub części majątku« należy je interpretować w ten sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, które obejmuje składniki materialne i, w określonych sytuacjach, niematerialne, łącznie składające się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, lecz nie obejmuje ono zwykłego zbycia towarów takiego jak sprzedaż zapasów produktów (...) aby nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, konieczne jest, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, a kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru danej działalności gospodarczej”.

Podobne do powyższego stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu „wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania na rynku jako samodzielny podmiot gospodarczy” (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 marca 2022 r., sygn. I SA/Po 557/21). Niniejsze stanowisko zostało również podzielone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 7 września 2021 r., sygn. I SA/Gd 534/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 7 kwietnia 2021 r., sygn. I SA/Bd 101/21 i 1 kwietnia 2019 r., sygn. I SA/Bd 57/19; Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 11 grudnia 2019 r., sygn. I SA/Po 747/19.

Na podstawie powyższego, należy zatem wskazać, że przez wyodrębnienie funkcjonalne, należy rozumieć przypisanie do zorganizowanej części przedsiębiorstwa takich składników materialnych i niematerialnych, które stanowią kluczowe elementy pozwalające prowadzić działalność gospodarczą w określonym zakresie.

Wyodrębnienie funkcjonalne nie oznacza przy tym, że zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa nie może korzystać ze wsparcia podmiotów trzecich poprzez nabywanie od nich określonych usług, które uzupełniają prowadzoną główną działalność gospodarczą.

W ocenie Spółki E będzie spełniać przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego, ponieważ:

-poprzez E prowadzona jest działalność związana z (...) na rzecz Nabywcy, która przed dniem przeprowadzenia Transakcji będzie przedmiotowo i funkcjonalnie odrębna od pozostałej działalności Spółki wykonywanej w ramach E, i będzie kontynuowana przez Nabywcę po nabyciu od Spółki;

-do E przyporządkowane są składniki materialne (maszyny i urządzenia, wyposażenie komputerowe, wyposażenie biura) i niematerialne służące do prowadzenia opisanej w postaci praw do oprogramowania oraz zasoby osobowe, w tym pracownicy przypisani do E. Alokacja składników materialnych i niematerialnych oraz pracowników dedykowanych do prowadzenia E świadczy o odrębności funkcjonalnej E od pozostałej działalności Spółki;

-E realizować będzie własne operacje gospodarcze na podstawie kontraktów handlowych zawartych w przeważającym stopniu z podmiotami powiązanymi – w ramach wyodrębnionej struktury realizującej działania dot. działalności (...) w grupie (Nabywcy i pozostałych spółek, do których przenoszona jest w ramach restrukturyzacji działalność (...) Grupy B);

-w związku z prowadzoną działalnością, dywizja E posiada i po sprzedaży zachowa własną hierarchiczną strukturę organizacyjną, kierowaną przez dedykowaną do tego segmentu wykwalifikowaną kadrę – posiadanie E własnej struktury organizacyjnej i pracowników na stanowiskach kierowniczych będzie świadczyć o jego podmiotowości organizacyjno-funkcjonalnej;

-E generuje przychody z tytułu świadczenia usług związanych z (...) oraz posiada realny potencjał do generowania korzyści z tego tytułu w przyszłości, w ramach spółki Nabywcy.

Dodatkowo, Spółka wskazuje, że zgodnie z praktyką organów podatkowych (przykładowo interpretacja indywidualna DKIS z 28 listopada 2024 r., sygn.0111-KDIB3-3.4012.389.2024.2.MW) możliwość stanowienia przez zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

W kontekście powyższego warunku Spółka ponownie zaznacza, że samodzielność, o której mowa powyżej występuje już w ramach Grupy B (co historycznie wynika z rozdzielnego funkcjonowania E nabytej od (…) i F), tym samym, już w chwili transferu, zespół transferowanych składników stanowi i w dacie zbycia stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, posiadającą zdolność do samodzielnego realizowania konkretnych zadań.

Konkludując, w E znajdować się będą wszelkie istote składniki materialne i niematerialne, a także zasoby osobowe niezbędne do prowadzenia zadań alokowanych do E. Ponadto E stanowi zbiór powiązanych ze sobą wzajemnie elementów składających się na majątek Spółki, będąc zdolnym do kontynuacji E po zbyciu przez Spółkę. Transakcji będzie towarzyszyło przeniesienie odpowiednich zasobów, pozwalających na prowadzenie działalności i podejmowanie decyzji gospodarczych z uwzględnieniem odpowiednich czynników wewnętrznych i zewnętrznych, a tym samym będzie miało miejsce dalsze funkcjonowanie E, niezależnie od F, w nowej strukturze Nabywcy.

Powyższe okoliczności potwierdzają, że E będzie przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych i będzie posiadać zdolność do funkcjonowania na rynku jako samodzielny podmiot gospodarczy, co przesądza o wyodrębnieniu funkcjonalnym E i znajduje potwierdzenie również w interpretacjach indywidualnych, np.:

1)w interpretacji indywidualnej z dnia 24 marca 2025 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.18.2025.2.PJ;

2)w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2025 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.66.2025.1.MJ;

3)w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2025 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.565.2024.4.MW;

1)w interpretacji indywidualnej z dnia 18 grudnia 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.804.2024. 1.SM;

4)w interpretacji indywidualnej z dnia 19 listopada 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.781.2024. 1.MJ;

5)w interpretacji indywidualnej z dnia 18 października 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.578.2024. 2.ESZ, w której wskazano, że: „Aby (…) część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona (…) posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa”;

6)w interpretacji indywidualnej z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.741.2023.4.MŻ;

7)w interpretacji indywidualnej z dnia 15 lutego 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.699.2023. 1.MG;

8)w interpretacji indywidualnej DKIS z 19 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.390.2023.4.PJ, organ stwierdził, że „(...) zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników. Przy tym punktem odniesienia jest tutaj rola jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim, w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”. Organ potwierdził także „(...) w oparciu o będący przedmiotem planowanej sprzedaży zespół składników majątkowych i niemajątkowych, nie będzie możliwe (choćby potencjalnie) samodzielne prowadzenie działalności produkcyjnej przez Nabywcę”;

9)oraz w objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r., w których wskazano na dwa czynniki istotne dla uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za wyodrębnioną funkcjonalnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa: (a) przenoszony na nabywcę zespół składników zawiera zespół składników majątku (zaplecze) umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i wystarczający do prowadzenia tej działalności; (b) nabywca – w ramach swojej działalności – ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.

W świetle powyżej wskazanych stanowisk organów podatkowych i sądów administracyjnych oraz wskazanych przez Spółkę okoliczności świadczących o wyodrębnieniu funkcjonalnym, zdaniem Spółki, E została wyodrębniona z prowadzonego przez Spółkę przedsiębiorstwa również z punktu widzenia wyodrębnienia funkcjonalnego.

Podsumowując stanowisko Spółki, w świetle wyżej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa i argumentów należy stwierdzić, że zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących E będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Należy zauważyć, że jak wskazała Spółka, E będzie stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonego celu gospodarczego (prowadzenia E) wyodrębnionej w wewnętrznej strukturze Spółki na płaszczyźnie:

-organizacyjnej, tj. będzie stanowić wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania;

-finansowej, tj. na podstawie prowadzonej przez Spółkę ewidencji księgowej możliwym będzie przyporządkowanie przede wszystkim kosztów oraz zobowiązań do wyodrębnionej działalności;

-funkcjonalnej, tj. opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiących E będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych, a gospodarczą niezależność jednostki wzmacniać będzie organizacyjne i finansowe wyodrębnienie przypisanych do E składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. Przejęcie tych składników, gwarantuje kontynuację E na dotychczasowych zasadach. Co więcej, w ramach transakcji, Nabywca przejmie także pracowników E na zasadach przejścia zakładu pracy, zgodnie z art. 23(1) Kodeksu Pracy.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, E będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a tym samym przyszła Transakcja będzie wyłączona z opodatkowania na gruncie ustawy o VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Według art. 6 pkt 1 ustawy:

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług, pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego:

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Natomiast przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

-zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

-faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że: „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy B, która w 2000 r. nabyła Grupę C, specjalizująca się w (…) i kontynuuje jej działalność. W lipcu 2022 r. zmieniono nazwę Spółki z D na obecną – A w ramach szeroko zakrojonego procesu re-brandingowego. W tym samym roku Spółka rozszerzyła działalność, tj.:

-Przed rozszerzeniem, działalność Spółki koncentrowała się na wsparciu operacyjnym grupy C (część (…)). Obejmowało to świadczenie usług podmiotom powiązanym w zakresie (...) – wszystko to w ramach biznesu D („E”).

-Rozszerzenie działalności polegało na utworzeniu w Polsce (...), specjalizujących się w (…), wspierających podmioty powiązane. Zakres ich działalności obejmuje szeroki wachlarz działań (...), w tym (...), a także obsługę klienta („F”).

Mimo, że obie działalności wykonywane były w Spółce, F nie została funkcjonalnie połączona z E. Każda z ww. działalności działa niezależnie, należąc do innej jednostki biznesowej w ramach większej globalnej Grupy B i wykorzystując własne systemy księgowe (tj. oddzielne zestawienia obrotów i sald, księgi rachunkowe itp.). Planowana, lecz jeszcze niezrealizowana, jest sprzedaż grupy D (której część w Polsce stanowi e). Na potrzeby ww. rozważanej sprzedaży, przeprowadzana jest globalna restrukturyzacja, w ramach której planowane jest formalne rozdzielenie do odrębnych Spółek w ramach struktury Grupy biznesu wiodącego Grupy od działalności grupy D. Dla Polski oznacza to formalne rozdzielenie E oraz F. Restrukturyzacja dokonywana jest na potrzeby późniejszej sprzedaży części działalności związanej z (...) (grupa C) do inwestora zewnętrznego (podmiotu spoza Grupy B). Spółka realizuje oba wyżej wskazane segmenty działalności. Obecnie struktura Spółki w praktyce opiera się na dwóch dywizjach (E i F), które funkcjonują jako oddzielne i niezależne jednostki w ramach struktury organizacyjnej Spółki. W związku z powyższym, z perspektywy lokalnej, na potrzeby wyżej opisanej restrukturyzacji E zostanie sprzedana (dalej: „Transakcja”) do nowo tworzonej spółki kapitałowej prawa polskiego (dalej: „Nabywca”), spółka ta jeszcze nie została utworzona. Zawarcie umowy sprzedaży planowane jest nie wcześniej niż w maju 2025 roku, ale Spółka nie wyklucza, że umowa może być zawarta w późniejszym terminie.

F pozostanie natomiast w Spółce. Celem tego jest kontynuacja F i E w dwóch odrębnych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, zgodnie z polskim prawem (tj. po E ze Spółki na rzecz Kupującego).

W skład E, która ma być przedmiotem sprzedaży, wchodzą w szczególności następujące elementy:

1)Funkcje realizowane obecnie przez Spółkę w ramach E oraz umowy związane z ich realizacją.

2)Część zakładu pracy obejmująca pracowników przypisanych do E i F.

3)Aktywa i pasywa przypisane do E.

4)Rachunki bankowe przypisane do E.

Spółka nie posiada w swoim majątku aktywów, które są wykorzystywane zarówno w F jak i E. W ramach E, Spółka świadczy usługi techniczne i inżynieryjne dla (…). Są to przede wszystkim:

-Usługi zarządzania, przetwarzania i dostarczania usług wsparcia,

-Usługi wsparcia w zakresie oprogramowania,

-Usługi projektowania procesów (…).

Intencją Spółki jest, aby wskutek Transakcji na Nabywcę przeszły ww. funkcje, jak również związane z nimi kontrakty z podmiotami powiązanymi i osobami trzecimi (w tym zakresie wymagane będzie uzyskanie zgody poszczególnych kontrahentów/dostawców). W przypadku braku uzyskania zgody, Nabywca będzie uprawniony do negocjowania nowych umów indywidualnie. W ramach E Spółka zatrudnia (...) pracowników. W skład tej grupy wchodzą przede wszystkim inżynierowie i programiści, posiadający specjalistyczną wiedzę oraz doświadczenie (know-how) niezbędne do świadczenia usług związanych z E. Część pracowników w Spółce pełni funkcje o charakterze mieszanym, tj. zarówno na potrzeby E, jak i F. Dotyczy to niewielkiej grupy pracowników realizujących funkcje wsparcia, tj. w obszarach HR, księgowości oraz IT. Przed sprzedażą E, pracownicy realizujący ww. funkcje zostaną wewnętrznie alokowani do E i F. Przejście obecnych pracowników Spółki dedykowanych E odbędzie się zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. Na Nabywcę przejdą zatem wszystkie zobowiązania, należności i prawa ze stosunków pracy w tym dojdzie do przejścia odpowiedniej części rezerw urlopowych/emerytalnych, funduszu świadczeń socjalnych, itp. E w Spółce zarządza dedykowana kadra kierownicza. Osoby te podlegają odrębnym jednostkom w strukturze zarządzania w ramach Grupy B. Spółka utrzymuje osobne systemy księgowe/ERP i odrębne księgi rachunkowe dla E i F. Dane finansowe są gromadzone i strukturyzowane zgodnie z aktualną strukturą jednostek biznesowych w Spółce i umożliwiają wyodrębnienie danych finansowych na potrzeby rachunkowości zarządczej dla każdej dywizji. Na tym samym poziomie szczegółowości, tj. dla każdej dywizji, Spółka tworzy osobne budżety i prognozy finansowe. Spółka prowadzi odrębną rachunkowość, w ramach której poszczególne dywizje dysponują odrębnymi kontami oraz zestawieniami obrotów i sald. Na potrzeby zarządcze przygotowywany jest również odrębny rachunek zysków i strat dla każdej dywizji. Kalkulacje podatkowe (w szczególności CIT i VAT) są przygotowywane w formie zbiorczej, z uwagi na obowiązek złożenia jednej deklaracji dla jednego podatnika (brak prawnej możliwości złożenia odrębnych deklaracji dla części przedsiębiorstwa). Równocześnie jednak system księgowy Spółki umożliwia precyzyjną alokację aktywów, rezerw, przychodów, wydatków oraz należności i zobowiązań, co pozwala na dokładne wyodrębnienie wartości związanych z E. W ramach Transakcji, planowane jest przeniesienie składników majątku Spółki wykorzystywanego w ramach E, w szczególności maszyny i urządzenia, wyposażenie komputerowe, wyposażenie biura, a także wartości niematerialne i prawne w postaci praw do oprogramowania. Równocześnie w ramach Transakcji przeniesione zostaną zobowiązania bieżące dot. E, w tym zobowiązania handlowe. W ramach Transakcji na Nabywcę przejdą także zobowiązania związane z zatrudnianiem pracowników. Dodatkowo, Spółka posiada oddzielne rachunki bankowe dla każdej z dywizji, z wyjątkiem płatności podatkowych, które są dokonywane ze wspólnego konta bankowego. Środki zgromadzone na rachunkach bankowych przypisanych do E przekazane zostaną Nabywcy razem z biznesem w ramach Transakcji.

Wszystkie składniki przypisane do E zostaną przeniesione w ramach planowanej sprzedaży. W szczególności przeniesiony zostanie również stosunek najmu w odniesieniu do powierzchni biurowej użytkowanej przez E.

Wyodrębnienie organizacyjne potwierdzają następujące przesłanki:

-istnienie dedykowanego zespołu (...) pracowników, głównie wysoko wykwalifikowanych inżynierów i programistów;

-precyzyjnie przypisane składniki materialne i niematerialne (wraz ze zobowiązaniami) umożliwiające prowadzenie działalności związanej z (...);

-posiadanie przez E własnej struktury organizacyjnej i hierarchicznej, kierowanej przez dedykowaną wykwalifikowaną kadrę;

-odpowiedzialność kadry zarządzającej E przed jednostką w strukturze zarządzania Grupy B inną, niż kadra menadżerska kierująca F;

-pełnienie przez E w ramach Spółki odrębne funkcje od funkcji F.

Na wyodrębnienie finansowe wskazują następujące okoliczności:

-przypisanie do E środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych w postaci praw do oprogramowania oraz zobowiązań niezbędnych do świadczenia usług w ramach prowadzonej działalności;

-możliwość sporządzenia zarządczych bilansów i rachunków wyników, które pozwalają na przypisanie: (i) aktywów i zobowiązań oraz (ii) kosztów i przychodów, a tym samym umożliwiają na bieżąco monitorowanie sytuacji finansowej E jako odrębnej od F;

-prowadzenie osobnego konta księgowego i zestawienia obrotów i sald dla E;

-posiadanie odrębnego systemu księgowego / ERP oraz ksiąg rachunkowych dla E;

-posiadanie odrębnego rachunku bankowego dla E;

-możliwość określenia budżetu i prognoz finansowych dla E;

-możliwość bieżącego monitorowania sytuacji finansowej E.

Na wyodrębnienie funkcjonalne wskazują następujące przesłanki:

-przedmiotowa i funkcjonalna odrębność E od pozostałej działalności Spółki wykonywanej w ramach F, oraz jej kontynuacja przez Nabywcę po nabyciu od Spółki;

-przyporządkowanie składników materialnych (maszyn i urządzeń, wyposażenia komputerowego, wyposażenia biura) i niematerialnych służących do prowadzenia opisanej w postaci praw do oprogramowania oraz zasobów osobowych do E;

-realizowanie własnych operacji gospodarczych na podstawie kontraktów handlowych zawartych w przeważającym stopniu z podmiotami powiązanymi;

-posiadanie własnej hierarchicznej struktury organizacyjnej, kierowanej przez dedykowaną do tego segmentu wykwalifikowaną kadrę;

-generowanie przez E przychodów z tytułu świadczenia usług związanych z (...) oraz posiadanie realnego potencjału do generowania korzyści z tego tytułu w przyszłości, w ramach spółki Nabywcy.

Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy przedmiot Transakcji, tj. E będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym przyszła Transakcja będzie wyłączona z opodatkowania na gruncie ustawy, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak już wskazano, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Przy czym, jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi występować w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy – muszą one stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności zbycia określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy nie miały zastosowania do zbywanego mienia, musi ono obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W rozpatrywanej sprawie, jak wynika z wniosku, przedmiotTransakcji, tj. E, będzie stanowił funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników majątkowych i niemajątkowych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, mogący stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie prowadzące tę działalność i stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. E stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Składniki materialne i niematerialne (takie jak wszelkiego rodzaju aktywa trwałe, wartości niematerialne i prawne, prawa i obowiązki wynikające z umów, zasoby osobowe, w tym pracownicy przypisani do E) nie stanowią przypadkowego zbioru, lecz pozostają w ścisłych zależnościach funkcjonalnych. Wszystkie aktywa (w tym środki trwałe i wartości niematerialne i prawne) służą zasadniczo prowadzeniu działalności związanej z (...), oraz są niezbędne do świadczenia tych usług. Zarówno zasoby osobowe, w tym pracownicy (przypisani do E), jak prawa i obowiązki wynikające z umów, są elementami, bez których prowadzenie działalności związanej z (...) byłoby niemożliwe. Poszczególne składniki majątkowe przypisane do E pozostają w takich relacjach, że tworzą zorganizowaną całość, która jest w ramach Spółki przeznaczona do prowadzenia działalności gospodarczej w określonym zakresie, tj. (...), i która po sprzedaży do nowo utworzonej spółki kapitałowej prawa polskiego („Nabywcy”) będzie mogła kontynuować samodzielnie działalność w ramach nowego podmiotu. Wszystkie składniki przypisane do E zostaną przeniesione w ramach planowanej sprzedaży. W szczególności przeniesiony zostanie również stosunek najmu w odniesieniu do powierzchni biurowej użytkowanej przez E.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że zespół składników majątkowych i niemajątkowych, będzie spełniać przesłanki do uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. E będzie organizacyjnie i finansowo wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie oraz będzie w stanie samodzielnie i niezależnie realizować swoje zadania oraz prowadzić działalność gospodarczą w taki sposób, w jaki dokonują tego samodzielne podmioty funkcjonujące na rynku, z wykorzystaniem własnych zasobów ludzkich, technicznych, finansowych oraz majątkowych. E będzie kontynuowana przez Nabywcę.

W konsekwencji należy stwierdzić, że zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących E, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym jego sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, stwierdzić należy, że przedmiot Transakcji, tj. E będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym przyszła Transakcja będzie wyłączona z opodatkowania na gruncie ustawy o VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zatem, Państwa stanowiskojest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.