Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 listopada 2024 r., sygn. II SA/Wa 1034/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk (spr.), Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 26 listopada 2024 r. sprawy ze skargi W. L. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2024 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę.
Uzasadnienie
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2024 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775, z późn. zm.) i art. 4 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 398 z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia W. L. utrzymał w mocy postanowienie Centralnej Komisji Lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w [...] z dnia [...] grudnia 2023 r. nr [...] o odmowie wydania zaświadczenia.
W uzasadnieniu Minister wskazał, że W. L. wnioskiem z dnia [...] listopada 2023 r. zwrócił się do CKL o wydanie zaświadczenia w trybie art. 217 § 1, § 2 pkt 1 i 2, § 3 k.p.a. na okoliczność stwierdzenia, że ma orzeczoną grupę inwalidzką decyzją administracyjną z [...] grudnia 2020 r. w związku z rozpoznaniem "[...]". CKL postanowieniem z dnia [...] grudnia 2023 r., znak sprawy: CKL nr [...] odmówiła wydania zaświadczenia, w uzasadnieniu przywołała treść art. 217 k.p.a., art. 218 § 1 k.p.a. Centralna Komisja Lekarska podniosła, że zaświadczenie jest aktem wiedzy, a nie woli organu i nie ma charakteru prawotwórczego, nie rozstrzyga żadnej sprawy, nie tworzy nowej sytuacji prawnej, ani też nie kształtuje bezpośrednio stosunku prawnego. Zaświadczenie nie przyznaje, nie stwierdza, nie uznaje uprawnień ani obowiązków wynikających z przepisów prawa. Następnie CKL MSWiA stwierdziła, że wydanie zaświadczenia jest czynnością materialnotechniczną organu polegającą na urzędowym potwierdzeniu w formie pisemnej obiektywnie istniejącego stanu rzeczy, dotyczącego faktów lub prawa. CKL powołała się na wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2020 r., sygn. akt II OSK1223/19 z którego wynika, że zakres postępowania wyjaśniającego, prowadzonego przed wydaniem zaświadczenia, jest w konsekwencji takiej konstrukcji ograniczony do analizy posiadanej dokumentacji oraz danych zgromadzonych w przedmiotowych zasobach i oceny możliwości ich przeniesienia do treści zaświadczenia. Nie jest natomiast dopuszczalne dokonywanie w tym trybie ustaleń faktycznych i ocen prawnych niewynikających wprost z prowadzonej przez organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Nadto wydanie zaświadczenia na podstawie art. 217 § 2 pkt 2 k.p.a. polega na przeniesieniu danych ze znajdujących się w posiadaniu organu rejestrów, ewidencji i innych zbiorów do treści zaświadczenia (wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2020 r., sygn. akt VII SA/Wa 217/20). W ocenie CKL, zakres żądanych informacji, których zaświadczenia żąda wnioskodawca, nie spełnia warunków określonych w ww. przepisach. CKL wskazała, iż wnioskodawca nie wykazał interesu prawnego w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego. Wykazanie interesu prawnego zdaniem CKL nie może być potraktowane poprzez cytowanie orzecznictwa zawierającego definicję interesu prawnego lub wskazanie przepisu prawa bez wykazania w jakim interesie dany przepis określa interes prawny wnioskodawcy w danej sytuacji. Wyżej prezentowane stanowisko CKL jest istotne w sytuacji, w której wskazane przez wnioskodawcę przepisy w żadnym zakresie nie odnoszą się do instytucji określanej jako interes prawny. CKL przywołała art. 33 ust. 1 ustawy o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, który to przepis określa zadania rejonowej komisji lekarskiej, wskazując, iż komisja lekarska dokonuje oceny stanu zdrowia osoby badanej na podstawie badania lekarskiego, wyników zleconych badań dodatkowych, specjalistycznych i psychologicznych, wywiadu chorobowego, dokumentacji medycznej będącej wynikiem obserwacji w podmiocie leczniczym, leczenia ambulatoryjnego i sanatoryjnego oraz innych dokumentów medycznych istotnych dla dokonania tej oceny oraz protokołów powypadkowych mogących mieć znaczenie dla treści orzeczenia. CKL przywołała również art. 48 ustawy o komisjach lekarskich. Nadto CKL wskazala, iż urzędowego potwierdzenia żądanych określonych faktów lub stanu prawnego nie wymaga również żaden przepis prawa.