Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 czerwca 2025 r., sygn. I SA/Wr 4/23
Przepis art. 133 § 1 i § 2 oraz art. 110-117a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) w związku z art. 273 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE z dnia 11 grudnia 2006 r. Nr L 347, s. 1 ze zm.) w związku z art. 325 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE z dnia 7 czerwca 2016 r. Nr C 202, s. 47), prawem do obrony i zasadą proporcjonalności, w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 27 lutego 2025 r., Adjak, C-277/24, EU:C:2025:130, nie stanowi podstawy do uznania osoby, która może zostać uznana za solidarnie odpowiedzialną za zobowiązanie podatkowe spółki, za stronę postępowania prowadzonego w celu określenia zobowiązania podatkowego spółki, o ile osoba ta w toku ewentualnie prowadzonego wobec niej postępowania w przedmiocie odpowiedzialności solidarnej będzie mogła skutecznie podważyć ustalenia faktyczne i kwalifikacje prawne dokonane przez organ podatkowy w ramach pierwszego postępowania i mieć dostęp do jego akt, z poszanowaniem praw wspomnianej spółki lub innych osób trzecich.
Istota problemu
Głównym problemem prawnym rozstrzyganym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu była kwestia, czy skarżąca, pełniąca rolę byłego członka zarządu spółki, która może być solidarnie odpowiedzialna za zobowiązania podatkowe spółki, ma prawo do uznania jej za stronę w toczącym się postępowaniu podatkowym wobec tej spółki. Skarżąca argumentowała swój interes prawny byłym członkostwem w zarządzie spółki i możliwością bycia pociągniętą do odpowiedzialności finansowej za zobowiązania podatkowe spółki.
Rozstrzygnięcie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę w całości, podtrzymując stanowisko organu podatkowego II instancji, który umorzył postępowanie skarżącej z przyczyny braku podstaw prawnych do uznania jej za stronę postępowania podatkowego. TSUE orzekł, że regulacje unijne nie stoją na przeszkodzie krajowym przepisom, które nie przyznają osobie trzeciej, mogącej być odpowiedzialną solidarnie, statusu strony w postępowaniu wobec samej osoby prawnej, i że można domagać się skutecznego zakwestionowania ustaleń w później wszczętym postępowaniu o odpowiedzialność solidarną. WSA stwierdził, że przepisy Ordynacji podatkowej są zgodne z tym wyrokiem TSUE i nie przewidują osobie w pozycji skarżącej statusu strony w postępowaniu.
