Interpretacja indywidualna z dnia 5 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.505.2025.1.MG
Podatnik VAT, pomimo nieprowadzenia działalności gospodarczej, może odliczyć podatek naliczony z faktur towarów i usług związanych z budową budynku usługowego, gdy budynek będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT, jak wynajem, pod warunkiem spełnienia przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 22 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu wydatków związanych ze wznoszeniem budynku usługowego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
W (…) r. rozpoczął Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi i odzieżą.
Złożył Pan w Urzędzie Skarbowym formularz VAT-R, w którym wystąpił Pan o zwolnienie z podatku VAT. Po przekroczeniu obowiązującego w 1999 r. progu uprawniającego do zwolnienia, od 1 września 1999 r. został Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT.
Od lipca 2012 r. rozpoczął Pan wynajmowanie lokalu usługowego w budynku wybudowanym, jako inwestycja prywatna, na działce wspólnej należącej do Pana i Pana mamy. Przedmiotowy najem nie był prowadzony w ramach działalności gospodarczej, jednak jako podatnik podatku od towarów i usług VAT doliczał Pan stosowny podatek VAT do faktur wystawianych z tytułu najmu i odprowadzał Pan do Urzędu Skarbowego.
W listopadzie 2017 r. z powodów rodzinnych zamknął Pan, prowadzoną od (…) r. działalność gospodarczą.
Niezależnie od tego pozostał Pan podatnikiem podatku VAT i tak jak wcześniej, naliczał Pan podatek VAT (już jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) do faktur wystawianych najemcy z tytułu najmu lokalu.
W czerwcu 2017 r. nabył Pan wraz z żoną w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej oraz z Pana mamą działkę budowlaną, której 50% stanowi Pana i Pana żony własność, a drugie 50% jest własnością Pana mamy.
W związku z tym, że ww. działka w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego znajduje się na terenie dopuszczającym jedynie zabudowę usługową postanowił Pan wybudować na niej budynek o takim charakterze. Po uzyskaniu zgody współwłaścicieli gruntu do dysponowania nim na cele budowlane, wystąpił Pan w kwietniu 2021 r. o wydanie pozwolenia na budowę budynku usługowego i w sierpniu 2021 r. takie pozwolenie Pan uzyskał.
W lipcu 2023 r. rozpoczął Pan budowę. Przedmiotowy budynek buduje Pan z zamiarem wynajmowania go na takich samych zasadach jak dotychczas wynajmowany lokal usługowy.
W związku z tym, że od 2017 r. nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, przyjął Pan założenie, iż odliczenie podatku VAT od wydatków poniesionych na budowę tego obiektu Panu nie przysługuje.
Jednak rodzące się w międzyczasie wątpliwości skłoniły Pana na początku bieżącego roku do zasięgnięcia porady u doradcy podatkowego. Stwierdził on, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jeśli nabywane przeze Pana towary i usługi będą wykorzystywane jako przez czynnego podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem, niezależnie od tego, czy prowadzi Pan działalność gospodarczą, czy też nie, to odliczenie podatku naliczonego Panu przysługuje.
W związku z tym, iż zamierza Pan wybudowany obiekt usługowy, wynajmować podmiotom gospodarczym na prowadzenie ich działalności i będzie Pan wystawiał faktury z naliczonym podatkiem VAT, uznał Pan wyjaśnienie doradcy za słuszne i od początku bieżącego roku odlicza Pan podatek VAT zawarty w fakturach za towary i usługi wykorzystywane przy wznoszeniu tego budynku.
W celu uzyskania jednoznacznej, pewnej i wiążącej interpretacji przywołanych powyżej przepisów w stosunku do opisanego stanu faktycznego, zwraca się Pan z poniższym pytaniem.
Pytanie
Czy Pan, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, będąca jednocześnie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT, może/będzie mógł odliczać podatek naliczony od towarów i usług wykorzystywanych do wznoszenia budynku usługowego, który po zakończeniu budowy będzie Pan wynajmował i czerpał z niego pożytki w postaci czynszu najmu, do którego będzie naliczany stosowny podatek od towarów i usług VAT?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, stanowisko Pana jest zgodne z interpretacją doradcy podatkowego, iż jest możliwość, w opisanej sytuacji, odliczenia podatku VAT zawartego w cenie towarów i usług wykorzystanych do budowy budynku usługowego wznoszonego w celu wykonywania przy jego pomocy czynności opodatkowanych tym podatkiem.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) zwanej dalej ustawą:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że:
W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
W świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
Zatem, w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, jest wykonywanie czynności opodatkowanych.
Reasumując, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Tym samym podatnik w momencie nabycia towarów i usług powinien dokonać ich prawidłowej klasyfikacji w celu skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego z uwzględnieniem związku tych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że w (…) r. rozpoczął Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami przemysłowymi i odzieżą. Złożył Pan w Urzędzie Skarbowym formularz VAT-R, w którym wystąpił Pan o zwolnienie z podatku VAT. Po przekroczeniu obowiązującego w 1999 r. progu uprawniającego do zwolnienia, od 1 września 1999 r. jest Pan czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Od lipca 2012 r. rozpoczął Pan wynajmowanie lokalu usługowego w budynku wybudowanym, jako inwestycja prywatna, na działce wspólnej należącej do Pana i Pana mamy. Przedmiotowy najem nie był prowadzony w ramach działalności gospodarczej, jednak jako podatnik podatku od towarów i usług VAT doliczał Pan stosowny podatek VAT do faktur wystawianych z tytułu najmu i odprowadzał Pan do Urzędu Skarbowego. W listopadzie 2017 r. z powodów rodzinnych zamknął Pan, prowadzoną od 1994 r. działalność gospodarczą. Niezależnie od tego pozostał Pan podatnikiem podatku VAT i tak jak wcześniej naliczał Pan podatek VAT (już jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) do faktur wystawianych najemcy z tytułu najmu lokalu. W czerwcu 2017 r. nabył Pan wraz z żoną w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej oraz z Pana mamą działkę budowlaną, której 50% stanowi Pana i Pana żony własność, a drugie 50% jest własnością Pana mamy. Po uzyskaniu zgody współwłaścicieli gruntu do dysponowania nim na cele budowlane, wystąpił Pan w kwietniu 2021 r. o wydanie pozwolenia na budowę budynku usługowego i w sierpniu 2021 r. takie pozwolenie Pan uzyskał. W lipcu 2023 r. rozpoczął Pan budowę. Przedmiotowy budynek buduje Pan z zamiarem wynajmowania go na takich samych zasadach jak dotychczas wynajmowany lokal usługowy. Zamierza Pan wybudowany obiekt usługowy, wynajmować podmiotom gospodarczym na prowadzenie ich działalności i będzie Pan wystawiał faktury z naliczonym podatkiem VAT.
Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, będąca jednocześnie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ma Pan prawo odliczać podatek naliczony od towarów i usług wykorzystywanych do wznoszenia budynku usługowego, który będzie Pan następnie wynajmował i czerpał z niego pożytki w postaci czynszu najmu, do którego będzie naliczany stosowny podatek VAT.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisamirozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będą spełnione, ponieważ – jak Pan wskazał – będzie Pan wykorzystywał budynek do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Jednocześnie należy wskazać, że wybudowany budynek usługowy będzie przez Pana wynajmowany podmiotom gospodarczym na prowadzenie ich działalności gospodarczej i będzie Pan wystawiał faktury z naliczonym podatkiem VAT. W związku z powyższym, będzie miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu budowy ww. budynku na zasadach wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzam, że będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową budynku usługowego, ponieważ budynek ten będzie przez Pana wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i nie będzie wykorzystywany do celów prywatnych.
W konsekwencji Panu, jako czynnemu zarejestrowanemu podatnikowi podatku VAT, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, przysługuje/przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, związanych ze wznoszeniem budynku usługowego, gdyż wybudowany budynek będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT tj. do świadczenia usług najmu, do których będzie naliczany podatek od towarów i usług. Prawo to przysługuje/przysługiwać będzie, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;
-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.