Interpretacja indywidualna z dnia 25 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.402.2025.3.MPU
Sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu z rozpoczętą, niezakończoną budową, przez syndyka masy upadłości, nie korzysta ze zwolnienia z VAT i jest traktowana jako dostawa terenu budowlanego opodatkowana podatkiem VAT.
Interpretacja indywidualna
- stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki, wraz z rozpoczętą, niezakończoną budową obiektu hali produkcyjnej i budynku biurowego, realizowaną przez Syndyka masy upadłości w toku postępowania upadłościowego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (Syndyk masy upadłości (…)) informuje, że (…) rozpoczęła proces inwestycyjny polegający na budowie obiektu hali produkcyjnej i budynku biurowego. Firma uzyskała pozwolenie na budowę w dniu (…) r. Inwestycja realizowana była na gruncie stanowiącym użytkowanie wieczyste (własność Skarbu Państwa). Budowy nie zakończono, a ostatni wpis do dziennika budowy pochodzi z dnia (…) r. Pozwolenie na budowę wygasło. Firma (…) korzystała z odliczeń naliczonego podatku VAT przy zakupie materiałów i usług związanych z tą inwestycją. W dniu (…) r. Sąd Rejonowy (…) ogłosił upadłość podmiotu (…) (sygn. akt (…)). Syndyk w toku podejmowanych działań likwidacyjnych zamierza dokonać sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, tj. nieruchomości z rozpoczętą, lecz niezakończoną budową (stanowiącą prawo użytkowania wieczystego). Wątpliwość dotyczy kwalifikacji prawnej tej transakcji na gruncie podatkowym. Z jednej strony, nieruchomość posiada rozpoczętą budowę, co mogłoby sugerować związek z poprzednią działalnością gospodarczą upadłego i ewentualne opodatkowanie VAT, zwłaszcza w kontekście wcześniejszych odliczeń VAT. Z drugiej strony, budowa nie została zakończona, pozwolenie na budowę wygasło, a sprzedaż odbywa się w ramach postępowania upadłościowego, co może budzić wątpliwości co do statusu tej dostawy w kontekście „pierwszego zasiedlenia” oraz charakteru przedmiotu sprzedaży (grunt niezabudowany vs. obiekt w budowie). W przypadku braku opodatkowania VAT, powstaje pytanie o obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC) przez nabywcę.
W uzupełnieniu wskazali Państwo
(…) nabyła od Starostwa (…) w dniu (…) r. prawo wieczystego użytkowania działki gruntu nr (…), położonej w (…), obręb (…) gm. (…) woj. (…) wraz z budynkiem biurowo magazynowym i obiektem wagi przeznaczonymi do rozbiórki.
Zbywca nieruchomości był zwolniony z podatku VAT z tytułu przedmiotowej umowy - brak faktury VAT.
(…) wykonała prace rozbiórkowe obiektów posadowionych na tej działce. Wnioskodawca (Syndyk masy upadłości (…)) informuje, że (…) rozpoczęła proces inwestycyjny polegający na budowie obiektu hali produkcyjnej i budynku biurowego. Firma uzyskała pozwolenie na budowę w dniu (…) r. Inwestycja realizowana była na gruncie stanowiącym użytkowanie wieczyste (własność Skarbu Państwa) na działce nr (…).
Budowy nie zakończono, a ostatni wpis do dziennika budowy pochodzi z dnia (…) r.
Pozwolenie na budowę wygasło.
Firma (…) korzystała z odliczeń naliczonego podatku VAT przy zakupie materiałów i usług związanych z tą inwestycją.
Dotychczas zrealizowany poziom inwestycji nie upoważnia do stwierdzenia, że wzniesiony obiekt w tym stopniu zaawansowania (brak pokrycia dachowego, brak pokryć ścian, brak ścian wewnętrznych, brak instalacji wewnętrznych i zewnętrznych, brak okien, brak drzwi i bram - wynikających z zatwierdzonego projektu) spełnia definicję budynku, budowli w rozumieniu przepisów art. 3 pkt. 2, pkt. 3 ustawy z 07.07.1994 Prawo budowlane.
Inwestycja rozpoczęta przez (…) znajduje się w tzw. budowie - stoją słupy stalowe wraz z kratownicami, a proces inwestycyjny został zarzucony przez władzę spółki.
Spółka nie wykorzystywała działki na żadne cele - nieruchomość była tylko przedmiotem inwestycji polegającej na próbie wzniesienia nowej nieruchomości produkcyjno biurowej.
Na dzień sprzedaży nieruchomość działka nr (…) nie jest objęta planem przestrzennego zagospodarowania.
W stosunku do działki (…) wydano decyzję o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu nr (…) z dnia (…) r., stanowiącej podstawę do wydania pozwolenia na budowę (…) przez Starostwo Powiatowe w (…).
Nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie obiektu, brak jego oddania do użytkowania (obiekt w trakcie realizacji) i nie jest możliwe jego używanie.
Na działce nr (…) nie ma innych obiektów poza wskazanym wyżej (stoją słupy stalowe wraz z kratownicami).
W dniu (…) r. Sąd Rejonowy (…) ogłosił upadłość podmiotu (…) (sygn. akt (…)). Syndyk w toku podejmowanych działań likwidacyjnych zamierza dokonać sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, tj. nieruchomości z rozpoczętą, lecz niezakończoną budową (stanowiącą prawo użytkowania wieczystego). Wątpliwość dotyczy kwalifikacji prawnej tej transakcji na gruncie podatkowym. Z jednej strony, nieruchomość posiada rozpoczętą budowę, co mogłoby sugerować związek z poprzednią działalnością gospodarczą upadłego i ewentualne opodatkowanie VAT, zwłaszcza w kontekście wcześniejszych odliczeń VAT.
Z drugiej strony, budowa nie została zakończona, pozwolenie na budowę wygasło, a sprzedaż odbywa się w ramach postępowania upadłościowego, co może budzić wątpliwości co do statusu tej dostawy w kontekście "pierwszego zasiedlenia" oraz charakteru przedmiotu sprzedaży (grunt niezabudowany vs. obiekt w budowie).
Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu
Czy dostawa nieruchomości gruntowej, stanowiącej prawo użytkowania wieczystego, wraz z rozpoczętą, niezakończoną budową obiektu hali produkcyjnej i budynku biurowego, realizowana przez Syndyka masy upadłości (…) (sygn. (…)) w toku postępowania upadłościowego, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).
Państwa stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu
Sprzedaż przez syndyka masy upadłościowej prawa użytkowania wieczystego gruntu z rozpoczętą, niezakończoną budową (gdzie wygasło pozwolenie na budowę, a obiekty nie osiągnęły statusu gotowego budynku/budowli) będzie opodatkowana podatkiem VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.Dz.U.z2025 r. poz. 775, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z powołanymi przepisami, zbycie nieruchomości gruntowych (działek) spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
1) określone udziały w nieruchomości,
2) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części
W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. Zatem, w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunty niezabudowane, jak i zabudowane, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo spółką, czyli podmiotem powołanym w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Z tego względu, co do zasady, wszystkie dokonywane przez Państwa transakcje (takie jak np. sprzedaż) uznaje się jako czynności dokonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Nieruchomość - prawo użytkowania wieczystego działki nr (...) wraz z budynkiem biurowo magazynowym i obiektem wagi przeznaczonymi do rozbiórki jest składnikiem Państwa majątku. Zatem przy dostawie opisanej we wniosku nieruchomości będą Państwo podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że skoro są Państwo podatnikiem podatku VAT, a nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży stanowi Państwa prawo użytkowania wieczystego i wchodzi w skład masy upadłości Państwa Spółki, to transakcja zbycia ww. nieruchomości, o której mowa we wniosku,będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z regulacja zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jednakże wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone w art. 43.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.
W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane - są zwolnione od podatku.
Jak wynika z wniosku, przedmiotem planowanej sprzedaży ma być prawo wieczystego użytkowania działki gruntu nr (…) z rozpoczętą, lecz niezakończoną budową obiektu hali produkcyjnej i budynku biurowego. Firma uzyskała pozwolenie na budowę w dniu (…) r. W stosunku do działki (…) wydano decyzję o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu nr (…) z dnia (…) r., stanowiącej podstawę do wydania pozwolenia na budowę (…) przez Starostwo Powiatowe w (…). Inwestycja rozpoczęta przez (…) znajduje się w tzw. budowie - stoją słupy stalowe wraz z kratownicami, a proces inwestycyjny został zarzucony przez władzę spółki. Budowy nie zakończono, a ostatni wpis do dziennika budowy pochodzi z dnia (…) r. Pozwolenie na budowę wygasło. A dotychczas zrealizowany poziom inwestycji nie upoważnia do stwierdzenia, że wzniesiony obiekt w tym stopniu zaawansowania (brak pokrycia dachowego, brak pokryć ścian, brak ścian wewnętrznych, brak instalacji wewnętrznych i zewnętrznych, brak okien, brak drzwi i bram - wynikających z zatwierdzonego projektu) spełnia definicję budynku, budowli w rozumieniu przepisów art. 3 pkt. 2, pkt. 3 ustawy z 07.07.1994 Prawo budowlane.
Na tle przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług planowanej transakcji zbycia nieruchomości gruntowej, stanowiącej prawo użytkowania wieczystego, wraz z rozpoczętą, niezakończoną budową obiektu hali produkcyjnej i budynku biurowego.
Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” będących przykładowymi obiektami, które nadają działce status gruntu zabudowanego. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418).
Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:
Przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:
Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
W tym miejscu wskazać należy, że jak zauważył Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie C-326/11 J.J. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV: „Komisja Europejska ze swej strony uważa, że kwestia dostawy nowego budynku może pojawić się tylko w wypadku ukończenia przebudowy lub przynajmniej dostatecznego zaawansowania robót, aby powstał budynek istotnie odmienny, który może zostać zasiedlony” (pkt 31).
Według art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego, co wynika bezpośrednio z art. 2 pkt 33 ustawy.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyr. Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.
Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.
W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.
Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.
Zatem w przypadku, gdy przedmiotem dostawy jest nieruchomość zabudowana niedokończoną inwestycją budowlaną, która w myśl przepisów prawa budowlanego nie wypełnia definicji budynku, budowli lub ich części, dla potrzeb klasyfikacji prawnopodatkowej taki teren, w części na której znajduje się ten obiekt, należy traktować jako niezabudowany teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, którego dostawa nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Zatem, dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
- przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Jak Państwo wskazali - Zbywca nieruchomości był zwolniony z podatku VAT z tytułu przedmiotowej umowy - brak faktury VAT. Tym samym nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia bowiem transakcja była zwolniona z podatku VAT.
Ponadto jak Państwo wskazali - Spółka nie wykorzystywała działki na żadne cele - nieruchomość była tylko przedmiotem inwestycji polegającej na próbie wzniesienia nowej nieruchomości produkcyjno biurowej. Zatem nie można uznać że nieruchomość opisana we wniosku nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej.
Z powyższego wynika więc, że w opisanym przypadku nie jest spełniony jeden z warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zatem stwierdzić należy, że dla planowanej przez Państwa sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu (…) nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy.
Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy na gruncie powołanych przepisów stwierdzić należy, że planowaną dostawę prawa użytkowania wieczystego działki (…), wraz z rozpoczętą, niezakończoną budową obiektu hali produkcyjnej i budynku biurowego (słupy stalowe wraz z kratownicami) należy, jak dowiedziono wyżej, traktować jako sprzedaż terenu budowlanego. Bowiem w odniesieniu do obiektu znajdującego się na gruncie na dzień sprzedaży należy stwierdzić, że przedmiotem dostawy jest niedokończona inwestycja budowlana, która w myśl przepisów prawa budowlanego nie wypełnia definicji budynku, gdyż nie jest zadaszona, oraz nie nosi cech budowli. Zatem dla potrzeb klasyfikacji prawnopodatkowej przedmiotem sprzedaży jest grunt niezabudowany. Tak, więc do jego dostawy nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku przewidziane w ww. art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy gdyż jest to teren budowlany.
W konsekwencji dostawa prawa użytkowania wieczystego działki nr (…), wraz z rozpoczętą, niezakończoną budową obiektu hali produkcyjnej i budynku biurowego będzie opodatkowana według właściwej stawki podatku od towarów i usług.
Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.111, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 iart.54§ 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art.57aPPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?