Przy rozstaniu z jednym pracownikiem wypłata odprawy może być również konieczna
Wysokość świadczenia może sięgnąć nawet trzymiesięcznego wynagrodzenia, a w przypadku zawarcia porozumienia zbiorowego przekroczyć ustawowy limit. Wszystko zależy od stażu pracy oraz podstawy prawnej zakończenia zatrudnienia
Niektóre regulacje odnoszące się do zwolnień grupowych mają również zastosowanie przy zwolnieniach indywidualnych. Mówimy o nich wówczas, gdy pracodawca zatrudniający co najmniej 20 osób rozwiązuje umowę z przyczyn leżących wyłącznie po jego stronie, a nie wynikających z winy lub zachowania pracownika. Jeśli redukcja etatów obejmuje w ciągu 30 dni mniej osób, niż jest to wymagane dla uznania jej za zwolnienie grupowe, wówczas traktuje się ją jako indywidualną. Może ona dotyczyć nawet pojedynczego pracownika. [przykład 1]
PRZYKŁAD 1
Zwolnienie dwóch osób
Pracodawca B zatrudnia 20 pracowników. Aby w jego zakładzie pracy doszło do zwolnień grupowych, musiałby on – w okresie nie dłuższym niż 30 dni – rozwiązać umowy z co najmniej połową zatrudnionych, i to wyłącznie z przyczyn niezwiązanych z pracownikami.
Jeśli jednak pracodawca B planuje wypowiedzenie umów o pracę jedynie dwóm osobom, to kwalifikacja tych zwolnień jako indywidualnych zależeć będzie od przyczyny wypowiedzenia. Jeśli powodem są okoliczności dotyczące tych konkretnych pracowników – np. sposób wykonywania przez nich obowiązków – nie będą to zwolnienia indywidualne w rozumieniu ustawy o zwolnieniach grupowych, a tym samym pracownikom nie będzie przysługiwała z tego tytułu odprawa.
POTRZEBUJESZ POMOCY?