Interpretacja indywidualna z dnia 26 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.473.2025.1.MW

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2025 r. za pośrednictwem e-PUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla eksportu towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka (...) z siedzibą w (...) (Polska) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu (...). Firma nabywa towar na terytorium Polski, a następnie dokonuje sprzedaży do kontrahentów z państw trzecich, w szczególności z Izraela.

W (...) roku dokonano szeregu transakcji sprzedaży towaru (...) dla kontrahenta z siedzibą w Izraelu. Każda z tych transakcji przebiegała w podobny sposób: kontrahent (lub jego upoważniony przedstawiciel) osobiście odbierał towar w Polsce i przewoził go do Izraela drogą lotniczą jako bagaż podręczny. Odbiór był potwierdzany każdorazowo protokołem podpisanym przez kontrahenta.

Spółka nie posiada komunikatu IE-599, potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium UE, ponieważ towar nie był odprawiany przez krajową administrację celną jako przesyłka towarowa. Wnioskodawca dysponuje jednak innymi dokumentami, które jednoznacznie potwierdzają dokonanie eksportu, w szczególności:

• ­podpisanymi protokołami odbioru towaru przez kontrahenta,
• ­deklaracjami importowymi złożonymi w izraelskim urzędzie celnym (przetłumaczonymi na język polski),
• ­potwierdzeniami zapłaty podatku VAT od importu na terytorium Izraela,
• ­fakturami sprzedaży,
• ­korespondencją handlową z kontrahentem dokumentującą przebieg transakcji.

Transakcje te miały miejsce w (...) roku. Spółka została poinformowana o konieczności posiadania komunikatu IE-599 dopiero w ramach aktualnie prowadzonej kontroli podatkowej. Spółka deklaruje, że od momentu uzyskania tej informacji, dołoży wszelkich starań, aby pozyskiwać dokument IE-599 przy każdej przyszłej transakcji eksportowej.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, uwzględniając treść art. 41 ust. 4 oraz ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), w związku z § 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz.U. z 2020 r. poz. 556), podatnik jest uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do dokonanych dostaw towarów do Izraela, pomimo braku komunikatu IE-599, jeżeli dysponuje innymi wiarygodnymi dokumentami niebudzącymi wątpliwości co do faktycznego wywozu towarów poza terytorium UE?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo braku komunikatu IE-599, możliwe jest zastosowanie stawki 0% VAT, ponieważ przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzenia wykonawcze nie uzależniają prawa do preferencyjnej stawki wyłącznie od posiadania tego dokumentu.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 i 11 ustawy o VAT, eksport towarów może korzystać ze stawki 0%, o ile podatnik posiada dowody jednoznacznie potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Wnioskodawca posiada zestaw dokumentów, które w sposób wystarczający i wiarygodny potwierdzają rzeczywisty eksport, w tym:

• protokoły odbioru towaru przez kontrahenta,
• przetłumaczone deklaracje importowe z Izraela,
• potwierdzenia zapłaty VAT na terytorium Izraela,
• ­faktury sprzedaży oraz dokumentację korespondencji handlowej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w opisanym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie preferencyjnej stawki 0% VAT dla dokonanych transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą o VAT:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 i 5 ustawy o VAT:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT:

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT:

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy o VAT:

Według art. 41 ust. 7 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy o VAT:

Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy o VAT:

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy o VAT:

Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
• wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Zgodnie z § 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z 9 grudnia 2023 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 2670) w sprawie obniżonych stawek podatku od towarów i usług:

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu (...). Firma nabywa towar na terytorium Polski, a następnie dokonuje sprzedaży do kontrahentów z państw trzecich, w szczególności z Izraela. W (...) r. Spółka dokonała szeregu transakcji sprzedaży towaru (...) dla kontrahenta z siedzibą w Izraelu. Każda z tych transakcji przebiegała w podobny sposób: kontrahent (lub jego upoważniony przedstawiciel) osobiście odbierał towar w Polsce i przewoził go do Izraela drogą lotniczą jako bagaż podręczny. Odbiór był potwierdzany każdorazowo protokołem podpisanym przez kontrahenta. Spółka nie posiada komunikatu IE-599, potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium UE, ponieważ towar nie był odprawiany przez krajową administrację celną jako przesyłka towarowa. Wnioskodawca dysponuje jednak innymi dokumentami, które jednoznacznie potwierdzają dokonanie eksportu, w szczególności:

• podpisanymi protokołami odbioru towaru przez kontrahenta,
• deklaracjami importowymi złożonymi w izraelskim urzędzie celnym (przetłumaczonymi na język polski),
• potwierdzeniami zapłaty podatku VAT od importu na terytorium Izraela,
• ­fakturami sprzedaży,
• ­korespondencją handlową z kontrahentem dokumentującą przebieg transakcji.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą określenia, czy Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki 0% VAT w eksporcie towarów na podstawie posiadanych dokumentów.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do opodatkowania dokonywanych przez Spółkę dostaw z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 0% należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogli Państwo opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% muszą Państwo posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów znajduje się w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Przy czym, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT ma charakter otwarty, na co wskazuje użyty w ustawie zwrot „w szczególności”, nie można uznać, że jakikolwiek dokument potwierdzający wywóz towarów lub ich dostawę na terytorium państwa trzeciego, oznacza spełnienie warunku, o którym mowa w ww. przepisie.

W tym miejscu należy ponownie odnieść się do art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, gdzie ustawodawca wyraźnie wskazał, iż o eksporcie towarów możemy mówić wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium UE zostanie potwierdzony przez „właściwy organ celny określony w przepisach celnych”. Zatem mogą to być dokumenty, które wskazane są w przepisach celnych. W konsekwencji mogą to być dokumenty potwierdzone przez polskie organy celne, ale również przez organy celne z innych państw członkowskich UE.

Co do zasady, zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem sytemu AES (Automatyczny System Eksportu). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE-515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE-518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE-518 System AES generuje automatycznie komunikat IE-599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE-599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera. Przy czym, komunikat IE-599, może być wydany nie tylko przez krajową administrację celną, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Z powyższego wynika zatem, że dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

• elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany w systemie AES,
• wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,
• elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Nadmieniam także, że od dnia 31 października 2024 r. nastąpiło ogólnopolskie uruchomienie systemu AES/ECS2 PLUS, w którym nie funkcjonuje już komunikat IE 599. W związku z tym, na terytorium Polski nie jest już wydawany komunikat IE 599, gdyż został on zastąpiony komunikatem CC599C, który pełni jednak taką samą rolę jak jego poprzednik, tj. jest dokumentem celnym stanowiącym potwierdzenie wywozu towaru.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie towarów będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny.

Należy również odwołać się do wyroku z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Należy jednak podkreślić, że ww. wyrok zapadł w okolicznościach, w których podmiot wysyłał przedmioty kolekcjonerskie poza terytorium Unii Europejskiej pocztą i był w stanie wykazać ten fakt za pomocą dokumentów wydanych przez służby pocztowe. W takich okolicznościach TSUE stwierdził, że „(...) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Do powyższego orzeczenia TSUE odwołał się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA także dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Podkreślić należy, że w sprawie będącej przedmiotem ww. rozstrzygnięcia ani organy podatkowe, ani sąd I instancji nie zakwestionowały samego faktu wywozu towarów poza obszar UE. Jedynym powodem odmowy prawa do zastosowania stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a w konsekwencji braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

Jak wskazał NSA, w świetle wyżej cytowanego orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji - w ocenie NSA - „(…) nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana”.

Należy podkreślić, że zarówno wyrok TSUE C-275/18 jak również wyrok NSA sygn. akt I FSK 2005/17 zapadły w szczególnych okolicznościach związanych z wywozem towarów poza terytorium UE, który był wykonywany przez operatora pocztowego, tj. podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej na podstawie odrębnych przepisów. Zinstytucjonalizowany charakter działalności ww. podmiotów pozwala na przyjęcie, że dokumenty wygenerowane przez operatora pocztowego, także w jego systemie elektronicznym, mają przymiot dokumentu „urzędowego”, a tym samym jeżeli potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE mogą stanowić dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy zauważyć, że zastosowanie stawki VAT 0% w eksporcie towarów jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy podatnik posiada dokumenty zawierające potwierdzenie wywozu towarów przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. W konsekwencji nie mogą to być takie dokumenty jak m.in. podpisane protokoły odbioru towaru przez kontrahenta, deklaracje importowe złożone w izraelskim urzędzie celnym (przetłumaczone na język polski), potwierdzenie zapłaty podatku VAT od importu na terytorium Izraela, faktury sprzedaży czy korespondencja handlowa z kontrahentem dokumentująca przebieg transakcji, które mają potwierdzać dostarczenie towarów do miejsca poza UE. Zatem posiadanych przez Państwa dokumentów nie można uznać za dokumenty o charakterze urzędowym, mają one jedynie charakter informacyjny.

Tym samym, posiadane przez Państwa dokumenty, nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 w zw. z ust. 6a ustawy o VAT. W konsekwencji na podstawie dokumentów opisanych we wniosku nie mogą Państwo zastosować stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów.

Podkreślić jednocześnie należy, że wskazane przez Państwa przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie obniżonych stawek podatku od towarów i usług z dnia 9 grudnia 2023 r. nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie. Z przedstawionego opisu sprawy jasno wynika, że w (...) roku dokonaliście Państwo szeregu transakcji sprzedaży towaru (...) dla kontrahenta z siedzibą w Izraelu i to kontrahent (lub jego upoważniony przedstawiciel) osobiście odbierał towar w Polsce i przewoził go do Izraela drogą lotniczą jako bagaż podręczny. A zatem nie świadczyliście na rzecz kontrahenta usług transportu towarów wymienionych w ww. Rozporządzeniu tylko dokonywaliście Państwo na jego rzecz dostawy towarów. W związku z powyższym przepisy Rozporządzenia nie będą miały zastosowania w przedmiotowym przypadku.

Zatem Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, że wydając interpretację nie przeprowadzam postępowania dowodowego i opieram się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Dodatkowo wyjaśniam, że powołane przez Państwa Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2020 r. poz. 527) zostało uchylone. Obecnie kwestię obniżonych stawek podatku od towarów i usług reguluje Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie obniżonych stawek podatku od towarów i usług z dnia 9 grudnia 2023 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2670).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.