Interpretacja indywidualna z dnia 3 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.517.2025.4.ŁW

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 27 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu VAT wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego. Uzupełnił go Pan pismem z 4 sierpnia 2025 r. (wpływ 4 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pan (…) (dalej: „Wnioskodawca”) jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi w podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PIT”). Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „JDG”) pod firmą (…). Firma prowadzi działalność gospodarczą w zakresie specjalistycznej praktyki lekarskiej i od 2002 r. jest prowadzona w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest od 7 marca 2002 r. czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca posiada we wspólności ustawowej nieruchomości:

· lokal użytkowy zlokalizowany przy ul. K w (…), do którego spółdzielcze prawo własnościowe nabył 28 września 2005 r., natomiast od 2009 r. lokal posiada w ramach ustawowej wspólności majątkowej, oraz

· budynek wraz z gruntem zlokalizowany przy ul. Z w (…), który nabył dnia 23 maja 2011 r. do majątku wspólnego objętego ustawową wspólnością majątkową,

– dalej również jako: „nieruchomości”.

Wskazane nieruchomości Wnioskodawca z dniem 30 kwietnia 2025 r. wycofał z JDG do majątku prywatnego.

Przed wycofaniem nieruchomość przy ul. Z była ujmowana w ewidencji środków trwałych JDG, natomiast nieruchomość przy ul. K nie figurowała w ewidencji środków trwałych JDG.

Obie nieruchomości były przed wycofaniem do majątku prywatnego i są obecnie wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W lokalu użytkowym przy ul. K świadczone są usługi medyczne, zwolnione z VAT oraz prowadzona jest działalność opodatkowana VAT: usługi medycyny estetycznej, sprzedaż oprawek i szkieł okularowych.

Z kolei w budynku przy ul. Z świadczone są usługi medyczne oraz usługi najmu lokalu mieszkalnego, które korzystają ze zwolnienia z VAT.

Sprzedaż usług i towarów, zarówno opodatkowanych VAT, jak i zwolnionych z VAT była dokumentowana przez Wnioskodawcę fakturami VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy około 79% całego przychodu generują towary i usługi zwolnione z VAT, natomiast pozostałe 21% – opodatkowane VAT.

Przy nabyciu obu nieruchomości Wnioskodawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zmianami; dalej: „ustawa o VAT”).

Wnioskodawca nie ponosił na nieruchomości wydatków, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej.

Wnioskodawca planuje przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Mając na uwadze charakter prowadzonej działalności, który związany jest ze świadczeniem usług medycznych oraz usług medycyny estetycznej, która to działalność wiąże się z ryzykiem, celem Wnioskodawcy jest zabezpieczenie posiadanego majątku. Wnioskodawca ma również na uwadze swój wiek, przez co jego celem w niedalekiej przyszłości jest również zakończenie prowadzonej działalności gospodarczej i przejście na emeryturę. Przejście na emeryturę będzie wiązało się z prawdopodobną sprzedażą sp. z o.o. powstałej w wyniku przekształcenia.

Biorąc pod uwagę znaczną dysproporcję pomiędzy uzyskiwanymi obecnie dochodami a wysokością możliwej emerytury, Wnioskodawca zamierza zapewnić sobie dochód pasywny, który może osiągnąć poprzez zawarcie umowy najmu lub dzierżawy wycofanych z JDG nieruchomości w przyszłości. Po wycofaniu nieruchomości z JDG Wnioskodawca udostępnia prowadzonej przez siebie JDG nieruchomości, natomiast po przekształceniu będzie wynajmował lub dzierżawił nieruchomości na rzecz powstałej w wyniku przekształcenia sp. z o.o. W przyszłości po sprzedaży sp. z o.o. z nieruchomości będzie mogła korzystać ta sama spółka lub podmiot trzeci.

Dochód ten zabezpieczyłby interesy Wnioskodawcy po zakończeniu działalności gospodarczej i zmniejszył dysproporcję pomiędzy dochodami uzyskiwanymi obecnie a wysokością emerytury, co przełożyłoby się na jakość Jego życia.

Po wycofaniu więc z JDG nieruchomości są dalej wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej i będą wykorzystywane w przyszłości. W pierwszej kolejności przez JDG, a następnie przez Spółkę lub podmiot trzeci na podstawie umowy najmu lub dzierżawy. Działalność ta podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca po przeniesieniu nieruchomości do majątku prywatnego pozostaje czynnym podatnikiem VAT i będzie nim pozostawał po przekształceniu JDG w sp. z o.o. Niewykluczone jednak, że Wnioskodawca będzie korzystał ze zwolnienie podmiotowego w VAT (do 200 tys. zł sprzedaży).

Wynajem lub dzierżawa nieruchomości byłaby również opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (ryczałt).

W związku z powyższym u Wnioskodawcy pojawiły się wątpliwości w zakresie skutków podatkowych przeniesienia nieruchomości do majątku prywatnego.

Pytanie

Czy wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego podlega opodatkowaniu VAT i powoduje konieczność korekty podatku naliczonego? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Pana stanowisko w sprawie (w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawa o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Budynki, lokale użytkowe i grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie bowiem do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika (...) – jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z treścią art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Z kolei, na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu kolejnych 10 lat w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Ponadto, roczna korekta w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

Z kolei, w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis art. 91 ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, które polega na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W myśl natomiast art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Zarówno najem, jak i dzierżawa wypełniają zatem określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, definicję działalności gospodarczej, jeżeli są wykonywane w sposób ciągły, dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem lub dzierżawa będzie prowadzona w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o PIT.

Najem i dzierżawa stanowią odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Analizując wskazane przepisy prawne oraz przedmiotowy stan faktyczny należy stwierdzić, że warunkiem koniecznym dla opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania przez podatnika podatku VAT należącego do jego przedsiębiorstwa towaru jest między innymi istnienie w momencie nabycia prawa do obniżenia w całości lub w części przez podatnika kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie ma przy tym znaczenia czy podatnik ze wspomnianego odliczenia skorzystał.

Na gruncie przedmiotowego stanu faktycznego należy stwierdzić, że wskazany wymóg nie został spełniony. W momencie bowiem nabycia nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia.

Tym samym, uzasadnione jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nieodpłatne przekazanie przez Niego nieruchomości do Jego majątku prywatnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy również zauważyć, że dla opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania przez podatnika podatku VAT należącego do jego przedsiębiorstwa towaru, konieczne jest również, aby przekazanie lub zużycie towarów nastąpiło na cele osobiste podatnika, jego pracowników, byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia w okolicznościach wskazanych w akapitach poprzedzających.

Tym samym, dla opodatkowania VAT przekazania nieruchomości z JDG do majątku prywatnego Wnioskodawcy konieczne byłoby również, aby przekazanie to następowało na cele osobiste Wnioskodawcy.

Sytuacja ta nie będzie jednak miała miejsca w przedmiotowym stanie faktycznym, ponieważ Wnioskodawca nie ma zamiaru po wycofaniu do majątku prywatnego wykorzystywać nieruchomości na swoje cele osobiste czy swojej żony, lecz na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na najmie lub dzierżawie, zaś bezpośrednio po wycofaniu: kontynuowanie aktualnej działalności na podstawie użyczenia JDG przedmiotowych nieruchomości.

Wnioskodawca nie będzie zobowiązany również do dokonania korekty VAT należnego o kwotę podatku naliczonego.

Okres korekty przewidziany w ustawie o VAT dla nieruchomości wynosi 10 lat, licząc od roku, w którym została ona oddana do użytkowania.

Przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte i zarazem oddane do użytkowania kolejno w: 2005 i 2011 r. Tym samym, okres korekty przewidziany dla przedmiotowych nieruchomości upłynął.

Zdaniem Wnioskodawcy, potwierdzają to również interpretacje indywidualne wydawane w podobnych sprawach:

a)Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 listopada 2024 r., 0114-KDIP4-3.4012.558.2024.2.IG:

„W konsekwencji, wbrew Państwa twierdzeniom należy stwierdzić, że nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia wyżej wskazanych nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych.

Zatem wycofanie ww. Nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych z Państwa majątku i nieodpłatne przekazanie do majątku osobistego Wspólników, nie będzie spełniało definicji odpłatnej dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy.

Tym samym, nie będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku VAT z tytułu nieodpłatnego przekazania własności wskazanych we wniosku Nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych na rzecz Wspólników, bowiem czynność ta nie będzie objęta zakresem opodatkowania podatkiem VAT”.

b)Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 kwietnia 2024 r., 0113-KDIPT1-1.4012.133.2024.5.AK:

„Wskazać należy, iż w odniesieniu do nieruchomości, które zamierza Pan wycofać z majątku firmy do majątku osobistego z zamiarem ich dalszego wynajmowania, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie nastąpi tutaj bowiem dostawa towaru na Pana cele osobiste. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, po wycofaniu nieruchomości do majątku prywatnego będą one wykorzystywane wyłącznie na cele najmu na rzecz podmiotów trzecich, na cele prowadzenia przez nich działalności gospodarczej. Co za tym idzie czynność wycofania nieruchomości z majątku firmy do majątku prywatnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem w związku z wycofaniem z majątku firmy nieruchomości stanowiących środki trwałe Pana przedsiębiorstwa i przekazaniem ich do majątku prywatnego – w celu wynajmu prywatnego opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy”.

c)Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 lipca 2024 r., 0112-KDIL3.4012.333.2024.3.MC:

„W roku (...) Wnioskodawca zawarł umowę deweloperską na lokal użytkowy na terenie (...) celem jego wynajmu. Z tytułu otrzymanych faktur zaliczkowych od dewelopera Wnioskodawca odliczył podatek VAT, gdyż nabycie przyszłej nieruchomości ma służyć dalszemu wynajmu nieruchomości.

Mając więc na względzie powołane przepisy prawa wskazać należy, że w przedstawionej sytuacji przejście lokalu do majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności, w celu jego dalszego wykorzystywania na potrzeby wynajmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, pomimo tego, że od nabycia tego lokalu odliczyła Pani podatek VAT. W opisanej sytuacji nie nastąpi bowiem przeniesienie nieruchomości na cele osobiste, tylko lokal będzie w dalszym ciągu wykorzystywany w sposób ciągły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, w analizowanym przypadku nie nastąpi zmiana przeznaczenia wycofanego z działalności gospodarczej składnika majątku. Wyłączony składnik majątku będzie wynajmowany, czyli wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, do opisanej sytuacji nie będą miały zastosowania przepisy art. 91 ustawy i tym samym, najem wycofanej z działalności gospodarczej nieruchomości, nie spowoduje powstania obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, który Pani odliczyła przy zakupie lokalu.

Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy stwierdzam, że likwidacja Pani działalności gospodarczej (wykreślenie z CEIDG) – w sytuacji gdy nie nastąpi zmiana przeznaczenia lokalu będącego przedmiotem wniosku – nie spowoduje utraty statusu podatnika VAT, a w konsekwencji konieczności zwrotu podatku VAT z tytułu odliczonego podatku naliczonego z faktur zaliczkowych wystawionych przez dewelopera z tytułu zawartej umowy z deweloperskiej”.

d)Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 lipca 2024 r., 0114-KDIP1-1.4012.369.2024.1.MM:

„Jak wskazano we wniosku nieruchomości po ich wycofaniu z Pana jednoosobowej działalności gospodarczej będą przez Pana odpłatnie udostępniane (najem lokali użytkowych na rzecz podmiotów trzecich) i w dalszym ciągu wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (w ramach usługi najmu będzie Pan działać w charakterze czynnego podatnika VAT).

Zatem skoro nieruchomości po wycofaniu z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będą wykorzystywane do zaspokajania Pana potrzeb osobistych, czynność wycofania do majątku prywatnego tych nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem, nieruchomości (sześć lokali użytkowych) nadal będą przez Pana wykorzystywane do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty.

W konsekwencji, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości w odniesieniu do których przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT i przeznaczenie do działalności w zakresie najmu, nie spowoduje obowiązku korekty podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na nieruchomości na podstawie art. 91 ustawy”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Z kolei zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazanie), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą (dalej: „JDG”). Firma prowadzi działalność gospodarczą w zakresie specjalistycznej praktyki lekarskiej i od 2002 r. jest prowadzona w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Posiada Pan we wspólności ustawowej nieruchomości:

· lokal użytkowy zlokalizowany przy ul. K w (…), do którego spółdzielcze prawo własnościowe nabył 28 września 2005 r., natomiast od 2009 r. lokal posiada w ramach ustawowej wspólności majątkowej oraz

· budynek wraz z gruntem zlokalizowany przy ul. Z w (…), który nabył dnia 23 maja 2011 r. do majątku wspólnego objętego ustawową wspólnością majątkową,

 – dalej również jako: „nieruchomości”.

Wskazane nieruchomości z dniem 30 kwietnia 2025 r. wycofał Pan z JDG do majątku prywatnego.

Obie nieruchomości były przed wycofaniem do majątku prywatnego i są obecnie wykorzystywane w Pana działalności gospodarczej.

Przy nabyciu obu nieruchomości nie miał Pan prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nie ponosił Pan na nieruchomości wydatków, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej.

Planuje Pan przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Po wycofaniu z JDG nieruchomości są dalej wykorzystywane przez Pana w prowadzonej działalności gospodarczej i będą wykorzystywane w przyszłości. W pierwszej kolejności przez JDG, a następnie przez Spółkę lub podmiot trzeci na podstawie umowy najmu lub dzierżawy.

Po przeniesieniu nieruchomości do majątku prywatnego pozostaje Pan czynnym podatnikiem VAT i będzie nim pozostawał po przekształceniu JDG w sp. z o.o.

Pana wątpliwości w pierwszej kolejnościdotyczą wskazania, czy wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego podlega opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie – co istotne – czynność wycofania przedmiotowych nieruchomości miała charakter nieodpłatny.

Jednakże, zgodnie z powyższymi unormowaniami, w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatną dostawę towarów należy uznać za spełniającą definicję odpłatnej dostawy towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 7 ust. 2 ustawy, czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, jest także przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar (lub jego części składowe), w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że posiada Pan we wspólności ustawowej nieruchomości:

·lokal użytkowy zlokalizowany przy ul. K w (…), oraz

·budynek wraz z gruntem zlokalizowany przy ul. Z w (…).

Przy nabyciu obu nieruchomości nie miał Pan prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wskazane nieruchomości z dniem 30 kwietnia 2025 r. wycofał Pan z JDG do majątku prywatnego.

Należy zauważyć, że wycofanie ww. nieruchomości do majątku prywatnego, nie mieści się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy. Nie zostały bowiem spełnione wszystkie przesłanki wynikające z tego przepisu – nastąpiło nieodpłatne przekazanie nieruchomości, przedmiotem przekazania były towary należące do przedsiębiorstwa (lokal użytkowy i budynek z gruntem), jednakże przy ich nabyciu nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego. A zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego nie podlega opodatkowaniu VAT.

Ma Pan również wątpliwości, czy wycofanie nieruchomości z Pana działalności gospodarczej do majątku prywatnego powoduje konieczność korekty podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.

Na mocy art. 91 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 91 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:

Na podstawie z art. 91 ust. 4 ustawy:

Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:

Jak wynika z art. 91 ust. 7 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że korekta, o której mowa w art. 91 ustawy, odnosi się do takich towarów i usług, które stanowią u podatnika środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto, z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.

Przepisy art. 91 ustawy wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowym związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany.

Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona za dany rok.

Z opisu sprawy wynika, że przy nabyciu ww. nieruchomości nie miał Pan prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Skoro podatek VAT nie był odliczony, to nie można go korygować w późniejszych okresach. Nie działa więc tutaj mechanizm korekty 10-letniej z art. 91 ustawy. Oznacza to, że norma art. 91 ustawy, nie będzie miała w tym przypadku zastosowania.

W konsekwencji, wycofanie opisanych nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie powoduje konieczności korekty podatku naliczonego.

Podsumowując należy stwierdzić, że wycofanie nieruchomości (lokalu użytkowego i budynku z gruntem) z działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie podlega opodatkowaniu VAT i nie powoduje konieczności korekty podatku naliczonego.

Tym samym, Pana stanowiskow zakresie braku podlegania opodatkowaniu VAT wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego jest prawidłowe. Natomiast Pana stanowisko w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego (pomimo, że wynika z innego uzasadnienia niż wskazał Pan we własnym stanowisku) należy uznać za prawidłowe, bowiem we własnym stanowisku wywiódł Pan prawidłowy skutek prawny w postaci braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z czynnościami opisanymi we wniosku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozpatrzeniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.