Interpretacja indywidualna z dnia 18 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.627.2025.3.RS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan 11 września 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia doradztwa prawnego, jednocześnie nie wykluczając szerszego spektrum prowadzenia działalności gospodarczej pozostającym z poszanowaniem dla przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Dochody uzyskane z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej są opodatkowane wg skali podatkowej zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: "Ustawa o PIT").

Wnioskodawca z dniem 1 października 2025 r. zamierza prowadzić działalność gospodarczą w lokalu mieszkalnym stanowiącym jego własność, w którym obecnie zamieszkuje. Lokal jest sfinansowany kredytem hipotecznym, który Wnioskodawca otrzymał po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej.

Pomieszczenia, w których będzie prowadzona działalność gospodarcza, nie będą przeznaczone wyłącznie na wykorzystanie na cele działalności gospodarczej, stąd niemożliwe jest ustalenie dokładnej proporcji wykorzystania mieszkania na cele działalności gospodarczej w stosunku do powierzchni mieszkania (dalej jako: "Proporcja"). Wnioskodawca zakłada, że szacunkowo Proporcja będzie wynosiła 50%. Pomieszczenia wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej to:

1. pomieszczenie, gdzie będzie znajdował się sprzęt biurowy wraz z aneksem kuchennym,

2. toaleta.

Pomieszczenia te stanowią 79,78% powierzchni całego mieszkania.

Biorąc pod uwagę, że ww. pomieszczenia nie mają wydzielonej części wyłącznie do prowadzenia działalności ani wyposażenia, które może być wykorzystywane wyłącznie na jej cele, oraz uwzględniając ich mieszany charakter wykorzystywania na cele prywatne, jak i cele działalności gospodarczej, w ocenie Wnioskodawcy, racjonalne jest ustalenie Proporcji na poziomie 50%. Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, że:

1)W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Rejestracji dokonano w dniu 2 października 2021 r.

2)Z tytułu zapłaty czynszu Wnioskodawca nie otrzymuje faktury. Czynsz jest opłacany na podstawie zaliczkowych opłat miesięcznych.

3)W momencie otrzymania ewentualnych faktur za czynsz i media Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku VAT niekorzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

4)Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie wykorzystywał mieszkanie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

5)Wnioskodawca nie jest w stanie obiektywnie określić, w jakim zakresie nabyte poszczególne media i czynsz będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, dlatego też we wniosku wskazano, że wydatki na utrzymanie i korzystanie z lokalu mieszkalnego będą podlegały odliczeniu VAT, po przeliczeniu zgodnie z Proporcją.

6)Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej będzie w tym lokalu mieszkalnym, począwszy od dnia 1 października 2025 r.

7)Na fakturach od dostawców mediów Wnioskodawca widnieje jako nabywca będąca osoba fizyczna nieprowadzącą działalności gospodarczej (faktura bez NIP).

8)Wnioskodawca w mieszkaniu będzie przyjmować potencjalnych klientów zainteresowanych jego usługami w zakresie świadczonych przez niego usług oraz organizować spotkania online z klientami.

9)Lokal jest wykorzystywany także do celów mieszkalnych, odpoczynku, spożywania posiłków, spania.

10)Czynsz jest uiszczany na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej.

11)Część lokalu będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności w związku z czym wydatki poniesione na odsetki od kredytu hipotecznego oraz pozostałe koszty związane z utrzymaniem i wykorzystywaniem tej części mieszkania, służą osiąganiu przychodów z prowadzonej działalności.

12)Kredyt został zaciągnięty w dniu (...) 2023 r. w celu sfinansowania zakupu lokalu.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie świadczenia doradztwa prawnego sklasyfikowaną do kodu 69.10.Z PKD. Dodatkowo prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza obejmuje pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziejniesklasyfikowane (85.59.B PKD) oraz pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (70.22.Z PKD).

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od 2021 r. Wniosek dotyczy wydatków ponoszonych od 1 października 2025 r.

Związek przyczynowo skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami, o które Wnioskodawca pyta a osiąganiem przez Wnioskodawcę przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu wynika z faktu, iż poniesione wydatki na media (energię elektryczną, wodę, ogrzewanie, dostęp do Internetu) będą bezpośrednio i nierozerwalnie związane z możliwością prowadzenia działalności gospodarczej w tym lokalu mieszkalnym. Brak dostępu do ww. mediów uniemożliwiłby lub w znacznym stopniu utrudniłby funkcjonowanie przedsiębiorstwa i tym samym osiąganie jakichkolwiek przychodów.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że:

·Od 1 października 2025 r. we wskazanym we wniosku lokalu będzie mieć najprawdopodobniej miejsce wykonywania działalności gospodarczej;

·Zamierza zamieszkać w tym lokalu od dnia 1 października 2025 r.;

·Do 1 października 2025 r. lokal ten będzie wykorzystywany tylko do celów mieszkalnych;

·Obecnie siedziba jego działalności znajduje się w X przy ul. A1 i tam też świadczy swoje usługi.

·Lokal nabył w dniu 25 stycznia 2023 r.,

·Zamieszka w tym lokalu od dnia 1 października 2025 r.,

·Do 1 października 2025 r. lokal ten będzie wykorzystywany tylko do celów mieszkalnych.

Wydatki będące przedmiotem zapytania są następujące:

·Czynsz do wspólnoty mieszkaniowej,

·Koszty zużycia wody,

·Koszty zużycia energii cieplnej,

·Koszty zużycia energii elektrycznej,

·Koszty przyłączenia do sieci Internet.

Proporcja wykorzystywania mieszkania na cele działalności gospodarczej w stosunku do całości powierzchni w wysokości 50% została przez Wnioskodawcę ustalona w oparciu o realny poziom powierzchni, jaki będzie wykorzystywany do świadczenia usług. Poziom ten odpowiada rzeczywistości i pokrywa się z rozkładem pomieszczeń lokalu, co dodatkowo wzmacnia argumentację w tym kontekście.

Pytania

Czy zapłacone przez Wnioskodawcę odsetki od kredytu hipotecznego przemnożone zgodnie z Proporcją będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Czy poniesione koszty na utrzymanie i korzystanie z lokalu mieszkalnego (m.in. czynsz, energia, woda, inne media) przeliczone zgodnie z Proporcją będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, zapłacone przez Wnioskodawcę odsetki od kredytu hipotecznego przemnożone przez Proporcję będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, pozostałe koszty związane z utrzymaniem i wykorzystywaniem lokalu mieszkalnego, przemnożone przez Proporcję będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Uzasadnienie. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT przez koszty uzyskania przychodów należy rozumieć wszelkie koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Artykuł 23 ust. 1 pkt 32 Ustawy o PIT wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Powyższy przepis warunkuje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytów koniecznością zapłaty tych odsetek. Jednocześnie nie zawęża katalogu pożyczek (kredytów), wyłączając z tego katalogu kredytów hipotecznych. Zważywszy na fakt, że choć zgodnie z definicją koszty uzyskania przychodów należy rozumieć szeroko, to jednocześnie muszą mieć one związek przyczynowo-skutkowy z osiąganym przychodem lub zabezpieczaniem/zachowaniem jego źródła. W związku z powyższym do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć odsetki od tej części mieszkania, która może być wykorzystywana do prowadzenia działalności, z uwzględnieniem jej mieszanego charakteru (tj. wykorzystania również do celów prywatnych). Stąd Wnioskodawca wskazuje konieczność ustalenia szacunkowej Proporcji, która w racjonalny sposób odzwierciedli stopień użycia mieszkania na cele działalności gospodarczej, a następnie przemnożenie zapłaconych odsetek przez wartość Proporcji. Wynik tego działania pozwoli na ustalenie wartości odsetek poniesionych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ponadto odsetki te nie są związane z realizacją inwestycji, tym samym nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji inwestycji. Możliwość rozliczania proporcjonalnej części odsetek była już prezentowana w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo: interpretacja indywidualna z dnia 7 lipca 2025 r., o sygn. 0114-KDIP3-1.4011.422.2025.4.PT interpretacja indywidualna z dnia 20 października 2023 r., o sygn. 0112-KDIL2-2.4011.642.2023.1.MC; interpretacja indywidualna z dnia 3 kwietnia 2023 r., o sygn. 0115-KDIT1.4011.55.2023.2.MK; interpretacja indywidualna z dnia 7 października 2022 r., o sygn. 0112-KDIL2-2.4011.646.2022.1.AA.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT przez koszty uzyskania przychodów należy rozumieć wszelkie koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zważywszy na fakt, że choć zgodnie z definicją koszty uzyskania przychodów należy rozumieć szeroko, to jednocześnie muszą mieć one związek przyczynowo-skutkowy z osiąganym przychodem lub zabezpieczaniem/zachowaniem jego źródła. W związku z powyższym do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć pozostałe koszty związane z utrzymaniem i wykorzystywaniem lokalu mieszkalnego od tej części mieszkania, która może być wykorzystywana do prowadzenia działalności, z uwzględnieniem jej mieszanego charakteru (tj. wykorzystania również do celów prywatnych). Stąd Wnioskodawca wskazuje konieczność ustalenia szacunkowej Proporcji, która w racjonalny sposób odzwierciedli stopień użycia mieszkania na cele działalności gospodarczej, a następnie przemnożenie zapłaconych kosztów związanych z utrzymaniem i wykorzystywaniem lokalu mieszkalnego przez wartość Proporcji. Wynik tego działania pozwoli na ustalenie wartości kosztów związanych z utrzymaniem i wykorzystywaniem lokalu mieszkalnego poniesionych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej. Możliwość rozliczania proporcjonalnej części kosztów związanych z utrzymaniem i wykorzystywaniem lokalu mieszkalnego była już prezentowana w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo interpretacja indywidualna z dnia 20 października 2023 r., o sygn. 0112-KDIL2-2.4011.642.2023.1.MC.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z zasady ogólnej zawartej w powołanym przepisie wynika, że wydatek poniesiony przez podatnika może być uwzględniony przy ustalaniu dochodu do opodatkowania w sytuacji, gdy służy osiągnięciu przychodów, czyli istnieje związek przyczynowy, choćby pośredni, pomiędzy kosztem a możliwością uzyskania przychodów rozumianą również jako zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Jednocześnie wydatek ten nie może występować w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, określonych w art. 23 ustawy PIT. Również w judykaturze ugruntował się pogląd, w świetle którego kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Przy czym do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów konieczne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego ale i jego odpowiednie udokumentowanie.

Biorąc pod uwagę powyższe, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

·faktycznego poniesienia wydatku,

·istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,

·braku dokonanego wydatku w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, zawartym w art. 23 ustawy PIT,

·odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek wymaga każdorazowo indywidualnej oceny z punktu widzenia związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Jednocześnie decyzję o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności gospodarczej, podejmuje podmiot prowadzący działalność. Dlatego też to obowiązkiem podatnika jest wykazanie, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu.

Sam fakt poniesienia danego wydatku w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nie jest jednak decydujący dla uznania, że spełnia on przesłankę celowości, wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie każdy bowiem wydatek ponoszony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.

W orzecznictwie sądowo-administracyjnym, wskazuje się, że:

(...) zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku.

wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11 oraz z 17 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 3813/14.

Jednocześnie w odniesieniu do kosztów nieobjętych wyłączeniem z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że kwestia ich związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika stanowi jeden z istotnych elementów, które powinny być uwzględniane przy ocenie ich celowości – nie przesądza jednak samoistnie o możliwości zaliczenia tych kosztów do kategorii kosztów podatkowych.

W przypadku wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej lokalu mieszkalnego należy przyjąć, że pomiędzy wydatkami związanymi z jego używaniem i eksploatacją, a prowadzoną działalnością istnieje taki związek przyczynowo-skutkowy, o którym mowa powyżej. Wydatki te mogą zatem zasadniczo stanowić koszt uzyskania przychodów. Należy jednak podkreślić, że wydatki związane z używaniem i eksploatacją nieruchomości mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej jedynie w takim zakresie, w jakim ww. nieruchomość będzie wykorzystywana na potrzeby tej działalności.

Podkreślam, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów od wyodrębnienia – w dosłownym (fizycznym) sensie – pomieszczenia, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza. Podatnik powinien wskazać, określić, jaka część nieruchomości rzeczywiście służy prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, i dopiero wtedy może w odpowiednim udziale i w odpowiedniej proporcji zaliczyć poniesione wydatki do kosztów podatkowych.

W opisie sprawy wskazał Pan, że:

·1 października 2025 r. zamierza Pan prowadzić działalność gospodarczą w lokalu mieszkalnym stanowiącym Pana własność, w którym obecnie zamieszkuje;

·Ww. lokal mieszkalny jest sfinansowany kredytem hipotecznym;

·oszacował Pan, że proporcja wykorzystania mieszkania na cele działalności gospodarczej wyniesie 50% powierzchni mieszkania;

·zamierza Pan zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od kredytu hipotecznego oraz opłaty za czynsz do wspólnoty mieszkaniowej, wodę, energię cieplną, energię elektryczną i przyłączenie do sieci Internet w proporcji, w jakiej mieszkanie będzie wykorzystywane jest na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnosząc się zatem do kwestii zaliczenia do koszów uzyskania przychodów odsetek od kredytu hipotecznego wskazać należy, że stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

-pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

-pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Jednocześnie należy uznać, że w świetle art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Stosownie do tego przepisu:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Z kolei z art. 23 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy wynika, że:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Dlatego też stwierdzam, że odsetki są kosztem, jeśli spełniają następujące przesłanki:

·są faktycznie zapłacone,

·pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (zgodnie z art. 22 ust. 1 cytowanej ustawy w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów),

·nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, że aby prawidłowo rozliczyć koszty uzyskania przychodów istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu.

Zatem mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzam, że odsetki od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania, które w części będzie wykorzystywane na prowadzoną przez Pana działalność gospodarczą, będą mogły zostać zaliczone jako koszt uzyskania przychodu, zarówno w proporcji w jakiej mieszkanie będzie wykorzystywane na prowadzoną działalność gospodarczą oraz w proporcji w jakiej powierzchnie pomieszczeń użytku ogólnego wykorzystywane są na prowadzoną działalność gospodarczą.

Podobnie wydatki związane z utrzymaniem mieszkania (tj. na czynsz, energia cieplna i elektryczna, woda, koszty przyłączenia sieci Internet) w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię lokalu mieszkalnego, która będzie zajętą na prowadzenie działalności gospodarczej, mogą być kosztem uzyskania przychodów, jeżeli zostaną racjonalnie i gospodarczo uzasadnione oraz właściwie udokumentowane.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Podkreślam, że w ramach wydawania interpretacji nie prowadzę klasycznego postępowania podatkowego i opieram się na opisie sprawy. Dlatego też w interpretacji tej nie potwierdziłem, czy przyjęta przez Pana proporcja mieszkania – jaką Pan ustalił – wykorzystywanego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest prawidłowa. Informacja ta bowiem stanowiła opis zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.