Pracownik odpowiada za negatywne konsekwencje powstałe w wyniku niewykonania obowiązków

Zakres odpowiedzialności zależy od tego, czy zatrudniony wyrządził pracodawcy szkodę z winy umyślnej. W przypadku winy nieumyślnej odszkodowanie nie może przekroczyć trzymiesięcznego wynagrodzenia

W kodeksie pracy określono zasady odpowiedzialności materialnej (majątkowej) pracowników wobec pracodawcy, z podziałem na:

1) odpowiedzialność pracownika za szkodę wyrządzoną, z jego winy, na skutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych oraz

2) szczególną odpowiedzialność za mienie powierzone pracownikowi, której przesłanką jest prawidłowe powierzenie mu mienia z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się.

Podstawą obu tych rodzajów odpowiedzialności jest wina pracownika, ale odpowiedzialność za mienie powierzone jest surowsza – obowiązuje tutaj domniemanie, że szkoda powstała z przyczyn, za które odpowiada pracownik (może on uwolnić się od niej, jeżeli wykaże, że szkoda powstała z niezależnych od niego przyczyn).

Poniżej opisane są zasady odpowiedzialności pracownika za szkodę wyrządzoną pracodawcy niewykonaniem obowiązków pracowniczych.

Powstanie szkody

Pracownik, który na skutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych ze swojej winy wyrządził pracodawcy szkodę, ponosi odpowiedzialność materialną według zasad określonych w art. 114–122 k.p.