Zasady gromadzenia i magazynowania zapasów w samorządzie - co się zmieniło?
Od 16 września 2025 r. obowiązuje rozporządzenie określające szczegółowe zasady gromadzenia i przechowywania zapasów na wypadek zagrożeń. Wójtowie, starostowie i wojewodowie muszą zapewnić m.in. zapasy wody, żywności, paliwa i źródeł energii – tak, aby wystarczyły na minimum trzy dni działania w sytuacji kryzysowej.

Zasady magazynowania zapasów
Zasoby ochrony ludności muszą być przechowywane w sposób zapewniający ich bezpieczne składowanie, ochronę przed utratą oraz możliwość natychmiastowego wykorzystania. Oznacza to, że magazyny powinny być odpowiednio przygotowane pod względem technicznym i organizacyjnym.
Paliwo – przechowywane w magazynach musi być regularnie wymieniane. Rozporządzenie wskazuje na okres maksymalnie sześciu miesięcy od rozpoczęcia magazynowania. Dzięki temu paliwo zachowuje swoje właściwości i jest gotowe do użycia w sytuacji kryzysowej.
Woda – może być składowana w opakowaniach zbiorczych, np. w pojemnikach producenta, ułożonych na paletach, co ułatwia szybki transport i dystrybucję.
Produkty lecznicze, wyroby medyczne i żywność – muszą być magazynowane zgodnie z wymaganiami producentów. W miarę możliwości powinny być zabezpieczone przed dostępem osób nieuprawnionych, np. w zaplombowanych skrzyniach.
Środki sanitarne, higieniczne oraz odzież ochronna – jeśli nie mają określonego terminu przydatności, mogą być przechowywane na zabezpieczonych paletach.
Źródła energii oparte na bateriach lub akumulatorach – powinny być magazynowane w oddzielnych strefach pożarowych, aby ograniczyć ryzyko zapłonu.
Środki do dezynfekcji i odkażalniki – wymagają przechowywania w odrębnych pomieszczeniach ze względu na potencjalne zagrożenia chemiczne.
Odporność i ciągłość działania
Nowe przepisy podkreślają, że magazynowanie powinno uwzględniać odporność infrastruktury – tak, aby nawet w przypadku uszkodzenia części zasobów można było utrzymać ciągłość działania systemu ochrony ludności. To rozwiązanie wpisuje się w szersze podejście do zarządzania kryzysowego, które zakłada zastępowalność i elastyczność w obliczu różnorodnych zagrożeń – od klęsk żywiołowych po działania militarne.
Oprac. Remigiusz Waśniewski

