Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.672.2025.2.KM
Sprzedaż cyfrowych nakładek graficznych jako usługi wyczerpuje znamiona usługi świadczonej drogą elektroniczną (art. 2 pkt 26 ustawy VAT), natomiast miejsce świadczenia ustala się według lokalizacji nabywcy niepodatnika, zgodnie z art. 28k ustawy, a nie jego fizycznej lokalizacji.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- prawidłowe– w zakresie uznania sprzedaży elektronicznych C jako usługi świadczonej drogą elektroniczną w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy,
- nieprawidłowe– w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi zgodnie z art. 28c ustawy, dla sprzedaży elektronicznych C w transakcjach z niepodatnikami w państwach członkowskich UE, Wielkiej Brytanii i USA.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
- uznania sprzedaży elektronicznych C jako usługi świadczonej drogą elektroniczną w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy,
- określenia miejsca świadczenia usługi zgodnie z art. 28c ustawy, dla sprzedaży elektronicznych C w transakcjach z niepodatnikami w państwach członkowskich UE, Wielkiej Brytanii i USA.
Uzupełnili go Państwo pismem z 18 września 2025 r. (wpływ 18 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca, S.A. (NIP: (...), adres: (…), prowadzi „B”, internetową platformę, na której użytkownicy mogą kupować „elektroniczne C” – cyfrowe nakładki graficzne lub personalizacje (np. motywy, tła lub elementy estetyczne) do ulepszania profili użytkowników.
Są to wyłącznie cyfrowe elementy bez interwencji ludzkiej. Użytkownicy płacą opłatę za każdą C, która jest nieprzenoszalna i nie ma wartości pieniężnej poza użytkiem estetycznym na platformie.
Usługa jest dostępna dla zarejestrowanych użytkowników w Europie i Wielkiej Brytanii, z planami na USA. Dostawa odbywa się przez Internet, a C są przechowywane w cyfrowej bazie danych dostępnej na platformie.
Doprecyzowanie opisu sprawy (pismem z 18 września 2025 r.)
1.Sprzedaż elektronicznych C będzie zasadniczo zautomatyzowana, ponieważ są one dostarczane poprzez pobieranie lub aplikację w ramach platformy po dokonaniu płatności.
2.Sprzedaż elektronicznych C będzie wymagać minimalnego udziału człowieka, ograniczonego do utrzymania systemu lub rzadkiego wsparcia klienta.
3.Sprzedaż elektronicznych C bez wykorzystania technologii informacyjnej byłaby niemożliwa, ponieważ są to produkty cyfrowe przechowywane i dostępne w cyfrowej bazie danych.
4.Nie będą Państwo sprzedawać elektronicznych C kupującym będącym podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.). Sprzedaż dotyczy wyłącznie osób fizycznych (niepodatników).
5.W odpowiedzi na pytanie: „Czy będą Państwo dokonywać sprzedaży „elektronicznych C” na rzecz kupujących:
a)będących podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium kraju?
b)niebędących podatnikami posiadającymi siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium kraju?
c)będących podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium Unii Europejskiej?
d)niebędących podatnikami posiadającymi siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium Unii Europejskiej?
e)będących podatnikami posiadającymi siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej?
f)niebędących podatnikami posiadającymi siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium Unii Europejskiej?”,
wskazali Państwo:
Kupujący elektroniczne C:
a)Nie (nie są podatnikami z siedzibą w Polsce).
b)Tak (niepodatnicy z miejscem zamieszkania w Polsce).
c)Nie (nie są podatnikami z siedzibą w UE).
d)Tak (niepodatnicy z miejscem zamieszkania w UE).
e)Nie (nie są podatnikami z siedzibą poza UE).
f)Tak (niepodatnicy z miejscem zamieszkania poza UE).
6.Posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej wyłącznie w Polsce.
7.Państwo są zarejestrowani w Polsce dla procedury szczególnej OSS (One Stop Shop).
8.Korzystają Państwo z procedury unijnej w rozumieniu art. 130a pkt 3 ustawy o VAT i złożyli Państwo zgłoszenie informujące o zamiarze korzystania z tej procedury zgodnie z art. 130b ustawy o VAT (w tym początkowe zerowe rozliczenie).
9.Nie zamierzają Państwo składać zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego o wyborze miejsca opodatkowania ani o rezygnacji z dokonanego wyboru, ponieważ stosują Państwo procedurę unijną OSS od pierwszego euro.
10.Suma całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1 ustawy o VAT, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekracza w bieżącym ani poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro (lub równowartości 42 000 zł), ale przekroczy tę kwotę w planowanych operacjach.
Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 18 września 2025 r.)
1.Czy sprzedaż elektronicznych C kwalifikuje się jako usługa świadczona drogą elektroniczną w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy o VAT, czy jako usługa ogólna zgodnie z art. 28b i art. 28c?
2.Jakie jest miejsce świadczenia dla sprzedaży elektronicznych C w transakcjach B2C z niepodatnikami w państwach członkowskich UE, Wielkiej Brytanii i USA, zgodnie z art. 28b i art. 28c ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 18 września 2025 r.)
Zdaniem wnioskodawcy:
1.Sprzedaż elektronicznych C kwalifikuje się jako usługa świadczona drogą elektroniczną w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy o VAT, ponieważ są to automatyczne dostawy cyfrowe (np. cyfrowe nakładki graficzne lub personalizacje) z minimalną interwencją ludzką.
2.Miejsce świadczenia to lokalizacja klienta zgodnie z art. 28c dla niepodatników, raportowane przez OSS dla transakcji B2C w UE. Brak EU VAT dla transakcji non – EU (Wielka Brytania /USA), ale lokalne podatki mogą się stosować.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przestawili Państwo jest:
-prawidłowe – w zakresie uznania sprzedaży elektronicznych C jako usługi świadczonej drogą elektroniczną w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy,
-nieprawidłowe – w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi zgodnie z art. 28c ustawy, dla sprzedaży elektronicznych C w transakcjach z niepodatnikami w państwach członkowskich UE, Wielkiej Brytanii i USA.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Jak stanowi art. 2 pkt 4 ustawy:
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Według art. 2 ust. 5 ustawy:
Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.
W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Zauważyć należy, że samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu (w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy) nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby w ramach określonych transakcji podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo „B”, internetową platformę, na której użytkownicy mogą kupować „elektroniczne C” – cyfrowe nakładki graficzne lub personalizacje (np. motywy, tła lub elementy estetyczne) do ulepszania profili użytkowników. Posiadają Państwo siedzibę działalności gospodarczej wyłącznie w Polsce. Dostawa odbywa się przez Internet, a C są przechowywane w cyfrowej bazie danych dostępnej na platformie. Sprzedaż elektronicznych C będzie zasadniczo zautomatyzowana, ponieważ są one dostarczane poprzez pobieranie lub aplikację w ramach platformy po dokonaniu płatności. Sprzedaż elektronicznych C będzie wymagać minimalnego udziału człowieka, ograniczonego do utrzymania systemu lub rzadkiego wsparcia klienta. Sprzedaż elektronicznych C bez wykorzystania technologii informacyjnej byłaby niemożliwa, ponieważ są to produkty cyfrowe przechowywane i dostępne w cyfrowej bazie danych. Nie będą Państwo sprzedawać elektronicznych C kupującym będącym podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy. Sprzedaż dotyczy wyłącznie osób fizycznych (niepodatników) z miejscem zamieszkania w Polsce, w UE i poza UE. Są Państwo zarejestrowani w Polsce dla procedury szczególnej OSS (One Stop Shop). Korzystają Państwo z procedury unijnej w rozumieniu art. 130a pkt 3 ustawy i złożyli Państwo zgłoszenie informujące o zamiarze korzystania z tej procedury zgodnie z art. 130b ustawy. Nie zamierzają Państwo składać zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego o wyborze miejsca opodatkowania ani o rezygnacji z dokonanego wyboru, ponieważ stosują Państwo procedurę unijną OSS. Suma całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1 ustawy, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekracza w bieżącym ani poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro (lub równowartości 42 000 zł), ale przekroczy tę kwotę w planowanych operacjach.
Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy sprzedaż elektronicznych C kwalifikuje się jako usługa świadczona drogą elektroniczną w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy.
Zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach mowa jest o usługach elektronicznych, rozumie się przez to usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.
Na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z dnia 23 marca 2011 r. str. 1 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011:
Do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie – ze względu na ich charakter – jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.
W myśl art. 7 ust. 2 rozporządzenia 282/2011:
Ustęp 1 obejmuje w szczególności:
a)ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;
b)usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;
c)usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;
d)odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;
e)pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);
f)usługi wyszczególnione w załączniku I.
Załącznik I zawiera następujące usługi:
1.Punkt 1 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a)tworzenie i hosting witryn internetowych;
b)automatyczna konserwacja oprogramowania, zdalnie i online;
c)zdalne zarządzanie systemami;
d)hurtownie danych online, umożliwiające elektroniczne przechowywanie i wyszukiwanie konkretnych danych;
e)dostarczanie online przestrzeni na dysku na żądanie.
2.Punkt 2 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a)uzyskiwanie dostępu online i pobieranie oprogramowania (w szczególności programy w zakresie zamówień publicznych/księgowości, programy antywirusowe) oraz jego uaktualnień;
b)oprogramowanie blokujące pojawianie się banerów reklamowych;
c)sterowniki do pobierania, takie jak programy ustawiające interfejsy komputera i urządzeń peryferyjnych (np. drukarek);
d)automatyczna instalacja online filtrów na witrynach internetowych;
e)automatyczna instalacja online zabezpieczeń typu firewall.
3.Punkt 3 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a)uzyskiwanie dostępu i pobieranie motywów pulpitów;
b)uzyskiwanie dostępu i pobieranie obrazów, fotografii i wygaszaczy ekranu;
c)zawartość książek w formie cyfrowej i innych publikacji elektronicznych;
d)prenumerata gazet i czasopism publikowanych online;
e)dzienniki logowania i statystyki odwiedzania stron internetowych;
f)wiadomości, informacje o sytuacji na drogach oraz prognozy pogody online;
g)informacje generowane automatycznie online przez oprogramowanie po wprowadzeniu przez klienta określonych danych, takich jak dane prawne lub finansowe (w szczególności stale uaktualniane kursy giełdowe);
h)dostarczanie przestrzeni reklamowej, szczególnie banerów reklamowych na stronach lub witrynach internetowych;
i)korzystanie z wyszukiwarek i katalogów internetowych.
4.Punkt 4 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a)uzyskiwanie dostępu i pobieranie muzyki na komputery i telefony komórkowe;
b)uzyskiwanie dostępu i pobieranie sygnałów dźwiękowych, urywków nagrań, dzwonków i innych dźwięków;
c)uzyskiwanie dostępu do filmów i ich pobieranie;
d)pobieranie gier na komputery i telefony komórkowe;
e)uzyskiwanie dostępu do automatycznych gier online, które wymagają użycia Internetu lub innych podobnych sieci elektronicznych, gdy gracze są od siebie oddaleni;
f)odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą sieci radiowej lub telewizyjnej, internetu lub podobnej sieci elektronicznej, tj. słuchanie lub oglądanie programów w momencie wybranym przez użytkownika, na jego indywidualne życzenie, na podstawie katalogu programów wybranych przez dostawcę usług medialnych, np. telewizja lub wideo na życzenie;
g)odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), chyba że są one nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pomocą sieci radiowych lub telewizyjnych;
h)dostawa treści audio i audiowizualnych za pomocą sieci komunikacyjnych, które to treści nie są udostępniane przez dostawcę usług medialnych i nie są objęte jego odpowiedzialnością redakcyjną;
i)dalsza dostawa treści audio i audiowizualnych należących do dostawcy usług medialnych, lecz dostarczanych przez inny podmiot za pomocą sieci komunikacyjnych.
5.Punkt 5 załącznika II do dyrektywy 2006/112/WE:
a)automatyczne nauczanie na odległość, którego funkcjonowanie wymaga użycia Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, wymagające niewielkiego bądź niewymagające żadnego udziału człowieka, łącznie z klasami wirtualnymi, z wyjątkiem sytuacji, gdzie Internet lub podobna sieć elektroniczna wykorzystywana jest jako proste narzędzie służące komunikowaniu się nauczyciela z uczniem;
b)ćwiczenia wypełniane przez ucznia online i sprawdzane automatycznie, bez udziału człowieka.
Natomiast, z art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011 wynika, że:
Ustęp 1 nie ma zastosowania do:
a)usług nadawczych;
b)usług telekomunikacyjnych;
c)towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie;
d)płyt CD-ROM, dyskietek i podobnych nośników fizycznych;
e)materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma;
f)płyt CD i kaset magnetofonowych;
g)kaset wideo i płyt DVD;
h)gier na płytach CD-ROM;
i)usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;
j)usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie);
k)usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego;
l)hurtowni danych off-line;
m)usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;
n)usług centrum wsparcia telefonicznego;
o)usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty;
p)konwencjonalnych usług aukcyjnych, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert;
q-s) (uchylone);
t)biletów wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, zarezerwowanych online;
u)zakwaterowania, wynajmu samochodów, usług restauracyjnych, przewozu osób lub podobnych usług zarezerwowanych online.
Z powołanych przepisów wynika, że warunkiem koniecznym uznania usługi, za usługę elektroniczną jest to, aby była ona świadczona za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej. Warunek ten jednak nie jest wystarczający do uznania usługi za usługę elektroniczną w rozumieniu powołanych powyżej przepisów. Istotne jest wystąpienie następujących cech świadczonych usług:
-realizacja za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej,
-świadczenie usługi jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki,
-jej wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej jest niemożliwe,
-usługa nie jest objęta wyłączeniami zawartymi w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011.
Mając na uwadze przedstawiony przez Państwa opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że usługa polegająca na sprzedaży elektronicznych C będzie stanowić usługę elektroniczną, o której mowa w art. 2 pkt 26 ustawy w zw. z art. 7 rozporządzenia 282/2011, gdyż – jak wynika z opisu sprawy:
-dostawa Celektronicznych będzie odbywać się przez Internet,
-proces sprzedaży elektronicznych C będzie miał charakter zautomatyzowany, a ich sprzedaż wymagać będzie minimalnego udziału człowieka,
-sprzedaż elektronicznych C byłaby niemożliwa bez wykorzystania technologii informatycznej,
-usługa ta nie będzie objęta wyłączeniami zawartymi w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011.
Podsumowując, usługa, o której mowa we wniosku, polegająca na sprzedaży C elektronicznych, będzie stanowiła usługę świadczoną za pomocą komunikacji elektronicznej, o której mowa w art. 2 pkt 26 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, jakie jest miejsce świadczenia usług dla sprzedaży elektronicznych C w transakcjach z niepodatnikami w państwach członkowskich UE, Wielkiej Brytanii i USA.
Kwestie miejsca świadczenia usług regulują przepisy Działu V Rozdział 3 ustawy – Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług.
Stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1)Ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;
b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany przepis art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Na podstawie art. 28b ust. 1-3 ustawy:
1.Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
2.W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
3.W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Ww. przepisy dotyczą przypadków gdy usługi są świadczone dla podatników. Wiążą one miejsce świadczenia (opodatkowania) usługi z siedzibą usługobiorcy ewentualnie z jego stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej albo ze stałym miejscem zamieszkania lub zwykłym miejscem pobytu.
Jak stanowi art. 28c ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.
Z powołanego art. 28c ust. 1 ustawy wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Zasada ta ma zastosowanie wówczas gdy przepisy szczególne, o których mowa w art. 28c ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n ustawy, nie przewidują innych zasad ustalenia ich miejsca świadczenia.
Przy czym, w myśl art. 28k ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Natomiast stosownie do art. 28k ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:
1)usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;
2)usługi, o których mowa w ust. 1, są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;
3)suma całkowitej wartości usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości dostaw towarów, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.
W myśl art. 28k ust. 3 ustawy:
Jeżeli w trakcie roku podatkowego kwota, o której mowa w ust. 2 pkt 3, zostanie przekroczona, przepis ust. 1 stosuje się począwszy od usługi, w związku ze świadczeniem której przekroczono tę kwotę.
Jednocześnie, na mocy art. 28k ust. 4 ustawy:
Podatnik, do którego ma zastosowanie przepis ust. 2, może wskazać jako miejsce świadczenia usług miejsce, o którym mowa w ust. 1. Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wskazuje miejsce świadczenia usług przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru, na zasadach określonych w art. 28p.
Przy tym, w myśl art. 28k ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, podatnik nie może zmienić miejsca świadczenia usług wcześniej niż po upływie 2 kolejnych lat, licząc od dnia wykonania pierwszej usługi, dla której miejsce świadczenia zostało określone zgodnie z ust. 1.
Natomiast zgodnie z art. 28k ust. 6 ustawy:
Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, może ponownie określić miejsce świadczenia usług zgodnie z ust. 2, po uprzednim zawiadomieniu o rezygnacji z dokonanego wyboru, o którym mowa w ust. 4, przed początkiem miesiąca, w którym rezygnuje z określania miejsca świadczenia usług zgodnie z ust. 1, na zasadach określonych w art. 28p.
Wskazać należy, że usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy, zostały wskazane jako jeden z wyjątków od zasady wyrażonej w powołanym wyżej art. 28c ust. 1 ustawy. Stosownie do art. 28c ust. 1 oraz art. 28k ustawy, w przypadku usług elektronicznych świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami – miejsce świadczenia, co do zasady, należy ustalić w oparciu o regulacje szczególne wynikające z art. 28k ustawy.
Nadmienić należy, że w przypadku realizacji świadczeń na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, co do zasady art. 28k ust. 1 ustawy znajduje zastosowanie wówczas, gdy nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy, bądź w przypadku gdy mimo spełnienia warunków, o których mowa w art. 28k ust. 2 stawy, usługodawca złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie, wskazujące jako miejsce świadczenia usług miejsce, o którym mowa w art. 28k ust. 1 ustawy.
Jak wskazali Państwo we wniosku, nie będą Państwo sprzedawać elektronicznych C podatnikom w rozumieniu art. 28a ustawy. Kupujący będą niepodatnikami z miejscem zamieszkania:
·w Polsce,
·w UE,
·poza UE.
Ponadto, suma całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1 ustawy, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekracza w bieżącym ani poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro (lub równowartości 42 000 zł), ale przekroczy tę kwotę w planowanych operacjach.
Zatem, nie będą spełnione łącznie warunki, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 1-3 ustawy.
Tym samym, w odniesieniu do usług elektronicznych, tj. sprzedaży elektronicznych C przez Państwa na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, należy stwierdzić, że miejscem świadczenia usługi będzie miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Podsumowując, w przypadku sprzedaży elektronicznych C przez Państwa na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w Polsce, innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Wielkiej Brytanii i USA miejscem świadczenia (a zarazem miejscem opodatkowania) tych usług będzie państwo, w którym niepodatnik ten posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Należy ponadto podkreślić, że zakres przedmiotowy wniosku wyznacza zadane przez Państwa pytanie. Wskazuję tym samym, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem państwa wniosku (zapytań). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii sposobu dokonania rozliczenia świadczonej usługi.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?