Wyrok SN z dnia 8 kwietnia 2025 r., sygn. II PSKP 21/24
Przy rozpoznawaniu powództwa o zmianę wysokości renty odszkodowawczej z tytułu wypadku przy pracy na podstawie art. 907 § 2 k.c., sąd zobowiązany jest dokonać analizy kształtowania się wynagrodzenia na stanowisku zajmowanym przez poszkodowanego przed wypadkiem w całym okresie objętym sporem, uwzględniając poziom wynagrodzeń u konkretnego pracodawcy, przy czym ustalenie przyczyn schorzeń poszkodowanego wymaga zasięgnięcia opinii biegłego odpowiedniej specjalności, a obliczanie wysokości renty może następować z zastosowaniem art. 322 k.p.c., gdy ścisłe udowodnienie wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utrudnione.
Teza AI
Istota problemu
Główny problem prawny dotyczył przesłanek i zakresu zmiany wysokości renty odszkodowawczej z tytułu wypadku przy pracy na podstawie art. 907 § 2 k.c. w związku ze zmianą stosunków. Kwestie sporne obejmowały: sposób uwzględniania wzrostu wynagrodzeń na stanowisku zajmowanym przez poszkodowanego przed wypadkiem, zakres czasowy analizy zmian wynagrodzeń, konieczność przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego hematologa w celu ustalenia przyczyn anemii poszkodowanego oraz dopuszczalność zastosowania art. 322 k.p.c. przy ustalaniu wysokości renty.
Rozstrzygnięcie
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Sąd uznał, że błędem sądów meriti był brak głębszej analizy kształtowania się wynagrodzenia na stanowisku magazyniera w całym okresie objętym sporem (od 2018 r. do wydania wyroku), a nie tylko w 2018 r. Sąd wskazał na konieczność uwzględnienia poziomu wynagrodzenia magazyniera u pozwanego pracodawcy. Sąd stwierdził również naruszenie art. 278 k.p.c. poprzez samodzielne ustalenie przez sąd przyczyn anemii poszkodowanego bez zasięgnięcia opinii biegłego hematologa, gdyż jest to kwestia należąca do sfery wiadomości specjalnych. Jednocześnie Sąd Najwyższy potwierdził dopuszczalność stosowania art. 322 k.p.c. przy ustalaniu wysokości renty odszkodowawczej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?