Interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.442.2025.2.RS
Umorzenie długu z tytułu kredytu mieszkaniowego stanowi przychód podatkowy, jednakże zaniechanie poboru podatku odnosi się wyłącznie do części kredytu użytej na cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT. Zwrot środków przez bank nie stanowi przychodu, gdyż nie dochodzi do przysporzenia majątkowego.
Interpretacja indywidualna
- stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
− nieprawidłowe – w zakresie możliwości skorzystania z instytucji zaniechania poboru podatku dochodowego w odniesieniu do umorzonej kwoty wierzytelności w części dotyczącej kredytu zaciągniętego na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
− prawidłowe – w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zawarcia ugody z bankiem. Uzupełnił go Pan pismem z 13 września 2025 r. (data wpływu).
Opis zdarzenia przyszłego
16 maja 2008 r. Pan i wówczas Pana przyszła żona (Kredytobiorca), zawarli z X Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w V, Oddział A, zwanej Y, umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych Y waloryzowany kursem CHF. Zawarta umowa kredytu przewiduje solidarną odpowiedzialność kredytobiorców za zobowiązania kredytowe (§ 30. Umowy kredytowej: „Kredytobiorcy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z Umowy.”). Kredyt zaciągnięto na cele mieszkaniowe, na zakup od developera mieszkania, w którym Pan i Pana żona zamieszkali po ślubie. Adres mieszkania, którego dotyczyła wówczas umowa kredytowa: ul. C 1, (...). Jest to Pana jedyny kredyt hipoteczny. Zakup mieszkania nastąpił po zawarciu związku małżeńskiego, w którym panuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Umowy majątkowe małżeńskie nie były zawierane. Kwota kredytu wypłacona została w złotych polskich i zgodnie z umową wyrażona była w walucie waloryzacji CHF na koniec 8 maja 2008 r. według kursu kupna waluty z tabeli kursowej X Banku SA. Okres kredytowania wynosi 300 miesięcy, tj. od 16 maja 2008 r. do 15 maja 2033 r. Umowa obecnie nadal obowiązuje, raty kredytu są przez cały czas spłacane.
W związku z zawarciem 5 lipca 2008 r. związku małżeńskiego, 26 lutego 2009 r. zawarty został z ww. Bankiem aneks nr 1 do umowy kredytowej w celu zmiany danych Pana żony, związanych ze zmianą nazwiska oraz dowodu osobistego.
13 sierpnia 2012 r. zawarty został z ww. Bankiem kolejny aneks, w którym umożliwiono dokonywanie zmian waluty spłaty kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem CHF, ze złotych polskich na walutę waloryzacji oraz z waluty waloryzacji na złote polskie w okresie obowiązywania umowy kredytowej.
W 2020 roku podjął Pan z żoną decyzję o kupnie działki, sprzedaży mieszkania, na zakup którego wzięty był przedmiotowy kredyt i budowie domu. W celu realizacji planów mieszkaniowych i pozyskaniu środków na budowę domu, w którym obecnie Pan mieszka (ustawowa wspólność majątkowa małżeńska), zwrócił się do Banku o zmianę przedmiotu zabezpieczenia kredytu na zakupioną pod budowę domu, działkę. Bank przychylił się do prośby i 9 marca 2020 r. zawarł aneks, w którym nastąpiła zmiana przedmiotu zabezpieczenia kredytu, z równoczesną spłatą części kredytu, w celu zaspokojenia roszczeń banku (bank uważał, że wartość działki nie zabezpieczała wówczas spłaty pozostałej części kredytu). 19 czerwca 2020 r. mieszkanie zostało sprzedane, środki ze sprzedaży mieszkania w całości zostały przeznaczone na budowę domu, który obecnie służy wyłącznie celom mieszkaniowym. Raty kredytu, są nadal spłacane zgodnie z umową kredytową z 16 maja 2008 r. wraz z aneksami.
W związku z tym, że we wrześniu 2014 r. założył Pan działalność gospodarczą jako programista, w latach 2014–2020 adres mieszkania wskazany był jako adres siedziby i korespondencyjny Pana firmy. Obecnie firma nie istnieje, a w domu, w którym Pan mieszka, nigdy nie była i nie jest prowadzona działalność gospodarcza.
Kredytodawca (obecnie Q S.A.) zaproponował Panu i Pana żonie zawarcie ugody do umowy kredytowej zawartej 16 maja 2008 r.
W zaproponowanej ugodzie Bank podnosi, że jako Kredytobiorcy mają Państwo prawo podnosić przeciwko Bankowi roszczenia w związku z zawarciem, wykonywaniem lub treścią umowy kredytowej. W szczególności mają prawo dochodzić roszczeń o:
1.uznanie za bezskuteczne (na podstawie art. 385(1) k.c. i nast. Kodeksu cywilnego) postanowień
umowy, w tym tych, które dotyczą:
–zasad ustalania kursu waluty,
–zasad waloryzacji do waluty obcej (tzn. klauzula ryzyka walutowego),
2.stwierdzenie bezskuteczności lub nieważności całej umowy kredytowej,
3.zapłatę, która wynikłaby z pkt 1 lub 2 powyżej.
W zaproponowanej ugodzie, wskazano, że zamiarem Banku i Kredytobiorcy jest:
1.polubownie rozstrzygnąć spór lub zapobiec sporowi o ważność i skuteczność umowy kredytowej
oraz jej poszczególnych postanowień oraz
2.uchylić niepewność co do roszczeń Stron, związanych z zawarciem i wykonywaniem umowy
kredytowej przez przyjęte w ugodzie rozwiązania, w tym zmianę kredytu waloryzowanego na kredyt złotowy.
W związku z zawarciem zaproponowanej ugody Strony zgodzą się, że nie będą dochodzić w
przyszłości roszczeń związanych z zawarciem i wykonywaniem umowy kredytowej.
Zaproponowana przez Bank ugoda zawiera poniższe warunki:
1.Strony potwierdzają, że wolą obu Stron:
–było zawarcie umowy kredytowej oraz
–jest utrzymanie tej Umowy w mocy przez cały okres kredytowania z uwzględnieniem zmian, które
wynikają z ugody.
2.Na dzień zawarcia ugody zadłużenie Kredytobiorcy z tytułu niespłaconego kapitału kredytu w
kwocie X CHF po przeliczeniu na PLN po kursie średnim NBP według Tabeli kursów średnich walut
obcych z dnia (…) 2025 r. publikowanej przez NBP na stronie www.nbp.pl wynosi Y PLN. Odsetki
naliczone za okres od ostatniej spłaty rat do daty podpisania ugody wynoszą Z CHF, po przeliczeniu
na PLN j/w wynoszą Ż PLN.
3.Strony zmieniają walutę zadłużenia na PLN i uzgadniają, że zadłużenie z tytułu salda kredytu oraz
odsetek na dzień zawarcia ugody wynosi łącznie XX PLN.
4.Bank zwalnia Kredytobiorcę z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorcy z tytułu kredytu) w kwocie
XX PLN ustalonej przez Strony i wskazanej w ust. 3 powyżej, a Kredytobiorca dokonane zwolnienie z
długu przyjmuje.
5.W związku ze zwolnieniem z długu (wskazanym w ust. 4) zadłużenie Kredytobiorcy wobec Banku z
tytułu kredytu uznaje się za spłacone w całości.
6.Bank dodatkowo zwróci na rzecz Kredytobiorcy ustaloną przez Strony kwotę ZZ PLN. Kwota ta
stanowi zwrot środków pieniężnych, które wcześniej wpłacone zostały przez Kredytobiorcę do banku
tytułem spłaty rat kapitałowo–odsetkowych.
7.Bank zwróci Kredytobiorcy kwotę wskazaną w ust. 6 powyżej w terminie 30 dni od daty zawarcia
ugody na wskazany nr rachunku bankowego (…)
8.Strony oświadczają, że zachowana zostaje tożsamość i ciągłość wierzytelności wynikającej z umowy kredytowej z uwzględnieniem zmian, które wynikają z ugody.
9.Zawarcie ugody nie stanowi odnowienia w rozumieniu art. 506 Kodeksu cywilnego.
10.W związku z zawarciem ugody, Strony zgodnie oświadczają, że nie będą występować w przyszłości względem siebie z żadnymi roszczeniami wywodzonymi z treści postanowień umowy
kredytowej, a w szczególności które dotyczyłyby lub byłyby związane z:
a.zasadami ustalania kursu waluty,
b.zasadami waloryzacji do waluty obcej (tzw. klauzula ryzyka walutowego).
Ugoda wyczerpuje wszelkie wzajemne roszczenia Stron.
11.Kredytobiorca oświadcza, że przed zawarciem ugody nie przeniósł ani nie zobowiązał się do przeniesienia na rzecz jakiejkolwiek osoby trzeciej jakiegokolwiek roszczenia lub prawa dotyczącego umowy kredytowej lub związanego z umową kredytową.
12.W związku ze zwolnieniem z długu (wskazanym w ust. 4) zwolnienie prawnych zabezpieczeń kredytu nastąpi na zasadach określonych w umowie kredytowej w części dotyczącej całkowitej spłaty kredytu. Strony zobowiązują się współdziałać w zakresie niezbędnym jaki będzie konieczny do realizacji ugody.
13.Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w wyniku zwolnienia z długu (umorzenia), w odniesieniu do kwoty wskazanej w § 1 ust. 4 ugody, po jego stronie powstaje przychód, a w związku z tym Bank ma obowiązek informacyjny (musi wystawić informację PIT-11 zgodnie z właściwymi przepisami prawa). Jednocześnie Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że aby do osiągniętego przychodu zastosowanie miało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe niezbędne jest spełnienie przez Kredytobiorcę warunków określonych w tym Rozporządzeniu. W tym celu Kredytobiorca w szczególności potwierdza oświadczeniem, że kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku kilku kredytów, że zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego lub więcej niż jednego gospodarstwa domowego (o których mowa w Rozporządzeniu) oraz że nie skorzystał z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu żadnego innego kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej. Oświadczenie może dotyczyć również kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego.
14. Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w wyniku zwrotu, w odniesieniu do kwoty wskazanej w § 1 ust. 6 ugody, po jego stronie nie powstaje przychód podatkowy, a w związku z tym na Banku nie ciąży obowiązek informacyjny, tj. obowiązek przygotowania informacji PIT-11 dla kwoty zwrotu.
15. Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, iż Bank wystąpił do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie stanu faktycznego powstałego w wyniku zawartej ugody, co do tego czy po stronie Kredytobiorcy powstaje przychód w związku ze zwrotem wskazanym w § 1 ust. 6 ugody, a tym samym na Banku nie ciąży wyżej wskazany obowiązek informacyjny. Bank otrzymał interpretację indywidualną i zamieścił o niej komunikat na stronie internetowej (...).
Uzupełnienie
W umowie kredytowej wskazany jest cel kredytu: „budownictwo mieszkaniowe”. „Przeznaczenie środków z Kredytu: finansowanie przedpłat na poczet budowy i nabycia od developera odrębnej własności lokalu mieszkalnego położonego w budynku (...) oraz pokrycie części kwoty składki ubezpieczenia kredytu w zakresie poważnego zachorowania oraz pobytu w szpitalu w wyniku choroby i nieszczęśliwego wypadku.”
Kredyt hipoteczny został zaciągnięty i przeznaczony na zakup mieszkania przy ul. C 1, (...). Nr wskazany w umowie kredytowej był numerem technicznym na etapie budowy – ostatecznie mieszkanie uzyskało adres wskazany w zdaniu poprzednim.
Zgodnie z zawartą umową kredytową wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie, a więc do pełnej wysokości. § 30 Umowy kredytowej: „Kredytobiorcy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z Umowy.”
Kwota kredytu (kwota otrzymana od banku): 253.500,01 PLN.
Według danych na 15 lipca 2025 r. (dzień ostatniej propozycji banku na zawarcie ugody) wpłacono na rzecz Banku z tytułu rat kapitałowo-odsetkowych 437.031,94 PLN. Raty kapitałowo-odsetkowe spłacane były w PLN a po uzyskaniu zgody banku, w walucie obcej - CHF. Kwota kredytu spłacona w walucie obcej została przeliczona na PLN po kursie średnim NBP z 15 lipca 2025 r. Ostateczna kwota spłaconego kredytu w przypadku zawierania ugody zostanie zaktualizowana o spłaty dokonane do dnia zawarcia ugody i przeliczona na dzień jej zawarcia.
Do spłaty kredytu na 15 lipca 2025 r. (dzień ostatniej propozycji banku na zawarcie ugody) pozostało 147.790,96 PLN. Kwota ta została przeliczona na PLN po kursie średnim NBP z 15 lipca 2025 r. Ostateczna kwota kredytu pozostała do spłaty w przypadku zawierania ugody zostanie zaktualizowana o spłaty dokonane do dnia zawarcia ugody i przeliczona na dzień jej zawarcia;
Nie doszło do zawarcia ugody i ugoda nie zostanie zawarta przed wydaniem przedmiotowej interpretacji indywidualnej.
W zaproponowanej ugodzie na 15 lipca 2025 r. Bank podnosi, że jako Kredytobiorca ma Pan prawo podnosić przeciwko Bankowi roszczenia w związku z zawarciem, wykonywaniem lub treścią umowy kredytowej. W szczególności ma Pan prawo dochodzić roszczeń o:
1. uznanie za bezskuteczne (na podstawie art. 385(1) k.c. i nast. Kodeksu cywilnego) postanowień umowy, w tym tych, które dotyczą:
- zasad ustalania kursu waluty,
- zasad waloryzacji do waluty obcej (tzn. klauzula ryzyka walutowego),
2. stwierdzenie bezskuteczności lub nieważności całej umowy kredytowej lub
3. zapłatę, które wynikłyby z pkt. 1 lub 2 powyżej.
W zaproponowanej ugodzie, wskazano, że zamiarem Banku i Kredytobiorcy jest:
1. polubownie rozstrzygnąć spór lub zapobiec sporowi o ważność i skuteczność umowy kredytowej oraz jej poszczególnych postanowień oraz
2. uchylić niepewność co do roszczeń Stron, związanych z zawarciem i wykonywaniem umowy kredytowej przez przyjęte w ugodzie rozwiązania, w tym zmianę kredytu waloryzowanego na kredyt złotowy.
Proponowana ugoda zawiera zapis: Kredytobiorca/y ma/mają świadomość i rozumie/rozumieją skutki dokonywanej czynności prawnej (w szczególności finansowe), które zostały im wyjaśnione. Dobrowolnie godzi/ą się na to, aby odstąpić od dochodzenia roszczeń wobec Banku, wywodzonych z zarzutu:
I.nieważności umowy,
II.bezskuteczności umowy, lub
III.niedozwolonego charakteru postanowień umowy, w brzmieniu sprzed zawarcia ugody.
Godzi/ą się na to w zamian za zmianę postanowień umowy w zakresie zobowiązań Kredytobiorcy/ów i odpowiadających im praw Banku.
W związku z zawarciem zaproponowanej ugody Strony zgodzą się, że nie będą dochodzić w przyszłości roszczeń związanych z zawarciem i wykonywaniem umowy kredytowej.
Zaproponowana przez Bank ugoda zawiera poniższe warunki (stan wyliczeń na 15 lipca 2025 r. - w przypadku zawierania ugody dane kwotowe zostaną zaktualizowane na dzień zawarcia ugody):
1. Strony potwierdzają, że wolą obu Stron:
- było zawarcie umowy kredytowej oraz
- jest utrzymanie tej Umowy w mocy przez cały okres kredytowania z uwzględnieniem zmian, które wynikają z ugody.
2. Na dzień zawarcia ugody zadłużenie Kredytobiorcy/ów z tytułu niespłaconego kapitału kredytu w kwocie 32.285,97 CHF po przeliczeniu na PLN po kursie średnim NBP według Tabeli kursów średnich walut obcych z 15 lipca 2025 r. publikowanej przez NBP na stronie www.nbp.pl wynosi 147.650,20 PLN. Odsetki naliczone za okres od ostatniej spłaty rat do daty podpisania ugody wynoszą 30,78 CHF, po przeliczeniu na PLN j/w wynoszą 140,76 PLN.
3. Strony zmieniają walutę zadłużenia na PLN i uzgadniają, że zadłużenie z tytułu salda kredytu oraz odsetek na dzień zawarcia ugody wynosi łącznie 147.790,96 PLN.
4. Bank zwalnia Kredytobiorcę/ów z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorcy/ów z tytułu kredytu) w kwocie 147.790,96 PLN ustalonej przez Strony i wskazanej w ust. 3 powyżej, a Kredytobiorca/y dokonane zwolnienie z długu przyjmuje/ją.
5. W związku ze zwolnieniem z długu (wskazanym w ust. 4) zadłużenie Kredytobiorcy/ów wobec Banku z tytułu kredytu uznaje się za spłacone w całości.
6. Bank dodatkowo zwróci na rzecz Kredytobiorcy/ów ustaloną przez Strony kwotę 180.000,00 PLN. Kwota ta stanowi zwrot środków pieniężnych, które wcześniej wpłacone zostały przez
Kredytobiorcę/ów do banku tytułem spłaty rat kapitałowo–odsetkowych.
7. Bank zwróci Kredytobiorcy/om kwotę wskazaną w ust. 6 powyżej w terminie 30 dni od daty zawarcia ugody na wskazany nr rachunku bankowego (…)
8. Strony oświadczają, że zachowana zostaje tożsamość i ciągłość wierzytelności wynikającej z umowy kredytowej z uwzględnieniem zmian, które wynikają z ugody.
9. Zawarcie ugody nie stanowi odnowienia w rozumieniu art. 506 Kodeksu cywilnego.
10. W związku z zawarciem ugody, Strony zgodnie oświadczają, że nie będą występować w przyszłości względem siebie z żadnymi roszczeniami wywodzonymi z treści postanowień umowy kredytowej, a w szczególności które dotyczyłyby lub byłyby związane z:
a. zasadami ustalania kursu waluty,
b. zasadami waloryzacji do waluty obcej (tzw. klauzula ryzyka walutowego).
Ugoda wyczerpuje wszelkie wzajemne roszczenia Stron.
11. Kredytobiorca/y oświadcza/ją, że przed zawarciem ugody nie przeniósł/przenieśli ani nie zobowiązał/li się do przeniesienia na rzecz jakiejkolwiek osoby trzeciej jakiegokolwiek roszczenia lub prawa dotyczącego umowy kredytowej lub związanego z umową kredytową.
12. W związku ze zwolnieniem z długu (wskazanym w ust. 4) zwolnienie prawnych zabezpieczeń kredytu nastąpi na zasadach określonych w umowie kredytowej w części dotyczącej całkowitej spłaty kredytu. Strony zobowiązują się współdziałać w zakresie niezbędnym jaki będzie konieczny do realizacji ugody.
13. Kredytobiorca/y przyjmuje/ą do wiadomości, że w wyniku zwolnienia z długu (umorzenia), w odniesieniu do kwoty wskazanej w § 1 ust. 4 ugody, po jego stronie powstaje przychód, a w związku z tym Bank ma obowiązek informacyjny (musi wystawić informację PIT-11 zgodnie z właściwymi przepisami prawa). Jednocześnie Kredytobiorca/y przyjmuje/ą do wiadomości, że aby do osiągniętego przychodu zastosowanie miało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe niezbędne jest spełnienie przez Kredytobiorcę/ów warunków określonych w tym Rozporządzeniu. W tym celu Kredytobiorca/y w szczególności potwierdza/ją oświadczeniem, że kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku kilku kredytów, że zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego lub więcej niż jednego gospodarstwa domowego (o których mowa w Rozporządzeniu) oraz że nie skorzystał/li z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu żadnego innego kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej. Oświadczenie może dotyczyć również kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego.
14. Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, że w wyniku zwrotu, w odniesieniu do kwoty wskazanej w § 1 ust. 6 ugody, po jego stronie nie powstaje przychód podatkowy, a w związku z tym na Banku nie ciąży obowiązek informacyjny, tj. obowiązek przygotowania informacji PIT-11 dla kwoty zwrotu.
15. Kredytobiorca przyjmuje do wiadomości, iż Bank wystąpił do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie stanu faktycznego powstałego w wyniku zawartej ugody, co do tego czy po stronie Kredytobiorcy powstaje przychód w związku ze zwrotem wskazanym w § 1 ust. 6 ugody, a tym samym na Banku nie ciąży wyżej wskazany obowiązek informacyjny. Bank otrzymał interpretację indywidualną i zamieścił o niej komunikat na stronie internetowej (...).
Kredyt został udzielony przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów.
Jest to kredyt mieszkaniowy zaciągnięty na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163, ze zm.).
Kredyt hipoteczny został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na zakupionej nieruchomości: mieszkanie przy ul. C 1, (...). Po sprzedaży mieszkania, przedmiotowy kredyt hipoteczny został zabezpieczony hipoteką na poniżej wskazanej nieruchomości (aneks zawarty z Bankiem do umowy kredytowej w 2020 r.) - działka nr (...). Gmina E, której jest Pan wraz z żoną właścicielem (ustawowa wspólność majątkowa małżeńska), na której wybudowany został dom, w którym mieszkają.
Na 15 lipca 2025 r. (propozycja ugody): „Bank zwalnia Kredytobiorcę/ów z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorcy/ów z tytułu kredytu) w kwocie 147.790,96 PLN.”
Ostateczna kwota umorzenia w przypadku zawierania ugody zostanie zaktualizowana o spłaty dokonane do dnia zawarcia ugody i przeliczona na dzień jej zawarcia.
Kwota umorzenia dotyczyć będzie niespłaconego kapitału Kredytu mieszkaniowego oraz odsetek naliczonych za okres od ostatniej spłaty rat do daty zawarcia Ugody.
Zwracane środki pieniężne będą stanowiły zwrot środków pieniężnych, które wcześniej Pan i Pana żona wpłacili do banku tytułem spłaty rat kapitałowo-odsetkowych; według proponowanej ugody na 15 lipca 2025 r. – 180.000,00 PLN. W przypadku zawarcia ugody, kwota ta zostanie zaktualizowana o spłaty dokonane do dnia zawarcia ugody.
Zależności pomiędzy kwotami wskazanymi w ugodzie będą uwzględniały wpłaty dokonane po dniu przedstawienia przez Bank ostatniej propozycji ugody oraz wysokość kursu walut na dzień zawarcia ugody.
W wyniku zawarcia ugody Bank zwróci środki pieniężne uprzednio wpłacone do banku z tytułu spłaty rat kapitałowo-odsetkowych. Zwrot środków nie będzie przekraczał kwot wpłaconych uprzednio do banku z tytułu umowy kredytowej.
Pytanie
Czy w związku z zawarciem ugody z Bankiem dotyczącej umowy kredytowej (zwolnienie z długu – umorzenie zadłużenia z tytułu kredytu oraz zwrot na rachunek bankowy kwoty ustalonej w ugodzie) będzie Pan zobowiązany zapłacić podatek dochodowy?
Pana stanowisko w sprawie
W związku z zawarciem ugody na warunkach w niej wskazanych i opisanych we wniosku nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego ani od kwoty umorzonej ani od kwoty zwrotu otrzymanej na rachunek bankowy.
W przypadku kwoty zwolnienia z długu (kwoty umorzonej) zastosowanie będzie miało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, gdyż kredyt zaciągnięty był na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej (zakup mieszkania od developera), której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego, jest to jedyny Pana kredyt hipoteczny.
Nie skorzystał Pan z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu żadnego innego kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej. Kredyt został w całości zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 3 w/w rozporządzenia).
Natomiast kwota zwrotu przez Bank w wyniku zawarcia ugody nie stanowi dla Pana przychodu do opodatkowania, ponieważ nie stanowi przyrostu Pana majątku.
Kwota ta nie będzie dla Pana stanowiła rzeczywistego przysporzenia majątkowego, lecz zwrot części wcześniej wpłaconych środków pieniężnych z tytułu spłaty zaciągniętego kredytu. Do Banku została wpłacona kwota dużo wyższa niż kwota proponowana w ramach umowy kredytu. Wskazana w ugodzie kwota do zwrotu przez Bank na wskazany przez Pana rachunek bankowy stanowi środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione z własnych środków. Kwota otrzymana na podstawie ugody z Bankiem nie spowoduje więc faktycznego przyrostu Pana majątku, a więc nie będzie miało miejsca przysporzenie majątkowe, które powodowałoby powstanie obowiązku zapłaty podatku dochodowego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ogólne pojęcie przychodu zostało wyjaśnione w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
Pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są:
inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.
Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia przez Bank wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu hipotecznego wyjaśnić należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela przysługującej mu wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa. Wedle bowiem instytucji zwolnienia z długu, uregulowanej w art. 508 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić gdy podatnik uzyskuje przysporzenie majątkowe – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia następuje zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów.
Tym samym, kwotę wierzytelności umorzoną na podstawie ugody dotyczącej umowy o udzielenie kredytu hipotecznego należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Prawodawca przewidział przy tym szczególne rozwiązanie dla określonych sytuacji umorzeń kredytów mieszkaniowych. Umożliwił zaniechanie poboru podatku od dochodów z tytułu takich umorzeń.
Kwestia zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonych wierzytelności została uregulowana w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).
Zgodnie z § 1 ust. 1 tego rozporządzenia:
Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:
1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:
b)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz
c)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;
2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.
Na gruncie § 1 ust. 2 wskazanego rozporządzenia:
Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:
1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);
2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;
3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.
Jak stanowi § 1 ust. 3 rozporządzenia:
W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.
Według § 1 ust. 5 przywołanego rozporządzenia:
Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:
1)jednego gospodarstwa domowego albo
2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843).
Zgodnie § 1 ust. 6 przywołanego rozporządzenia:
Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.
W myśl § 1 ust. 7 rozporządzenia:
W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.
Z § 3 ust. 1 komentowanego rozporządzenia wynika, że:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:
1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz
2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz
3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl § 4 ww. rozporządzenia:
Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2 ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.
Artykuł 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
Zaniechanie poboru podatku znajduje zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy hipotecznego kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej. Istotne jest, żeby kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaniechanie obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.
Prawo do zaniechania poboru podatku jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających to prawo należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów.
Z treści wniosku wynika, że 16 maja 2008 r. zawarł Pan wraz z przyszłą żoną umowę z bankiem o kredyt hipoteczny waloryzowany kursem CHF. Kredyt został udzielony przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów. Przeznaczenie środków z kredytu nastąpiło na finansowanie przedpłat na poczet budowy i nabycia od developera odrębnej własności lokalu mieszkalnego oraz pokrycie części kwoty składki ubezpieczenia kredytu w zakresie poważnego zachorowania oraz pobytu w szpitalu w wyniku choroby i nieszczęśliwego wypadku. Kredyt hipoteczny został zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na zakupionej nieruchomości. Po sprzedaży mieszkania, kredyt hipoteczny został zabezpieczony hipoteką ustanowioną na działce, na której wybudował Pan wraz z żoną dom, w którym obecnie mieszka. Kwota kredytu (kwota otrzymana od banku) to 253.500,01 PLN. Bank zaproponował Panu zawarcie ugody do umowy kredytowej. Według danych na 15 lipca 2025 r. (dzień ostatniej propozycji banku na zawarcie ugody) wpłacono na rzecz banku z tytułu rat kapitałowo-odsetkowych 437.031,94 PLN. Do spłaty kredytu pozostało 147.790,96 PLN. Zaproponowana przez bank ugoda zwalnia kredytobiorców z długu (umarza zadłużenie z tytułu kredytu) w kwocie 147.790,96 PLN. Bank dodatkowo zwróci na Pana rzecz kwotę 180.000,00 PLN. Kwota ta stanowi zwrot środków pieniężnych, które wcześniej wpłacone zostały przez kredytobiorców do banku tytułem spłaty rat kapitałowo-odsetkowych. Kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej. Nie korzystał Pan z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu żadnego innego kredytu mieszkaniowego zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.
Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że umorzona przez bank wierzytelność z tytułu kredytu zaciągniętego 16 maja 2008 r. stanowi dla Pana przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.
Jak już wspomniano, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaniechanie obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.
W tym kontekście, kredyt udzielony na pokrycie części składki ubezpieczenia kredytu w zakresie poważnego zachorowania oraz pobytu w szpitalu w wyniku choroby i nieszczęśliwego wypadku stanowił kredyt na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, w Pana przypadku zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych będzie miało zastosowanie na zasadach wynikających § 1 ust. 3 rozporządzenia w odniesieniu do kwoty umorzonej wierzytelności dotyczącej nabycia lokalu mieszkalnego.
Natomiast zaniechanie nie będzie miało zastosowania, stosownie do dyspozycji § 1 ust. 3 ww. rozporządzenia, do tej części kwoty umorzenia wierzytelności, która odpowiada udziałowi udzielonego kredytu zaciągniętego na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. na pokrycie części składki ubezpieczenia kredytu w zakresie poważnego zachorowania oraz pobytu w szpitalu w wyniku choroby i nieszczęśliwego wypadku) w całkowitej kwocie zaciągniętego kredytu.
Odnosząc się do kwoty zwrotu, którą otrzyma Pan od banku w wyniku zawartej ugody, skoro kwota 180.000,00 PLN nie przekracza różnicy pomiędzy dokonanymi przez Pana wpłatami na rzecz banku z tytułu spłaty rat kapitałowo-odsetkowych, a kwotą kapitału wypłaconego Panu przez bank w ramach umowy kredytu, to jej otrzymanie nie spowoduje po Pana stronie przysporzenia majątkowego. W konsekwencji pieniądze te nie będą Pana przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ich uzyskanie nie będzie skutkowało po Pana stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.
Dodatkowe informacje
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretację wydano w na podstawie przedstawionego w sposób szczegółowy zdarzenia przyszłego, z którego m.in. wynikało, że kredyt był przeznaczony nie tylko na nabycie lokalu mieszkalnego, ale również na pokrycie części składki ubezpieczenia kredytu w zakresie poważnego zachorowania oraz pobytu w szpitalu w wyniku choroby i nieszczęśliwego wypadku.
Wskazać również należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast „zainteresowanym” w rozumieniu art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jest osoba, która występuje z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej i będąca wnioskodawcą. W związku z tym, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana, nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (Pana żony).
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem stanu faktycznego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
