Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.716.2025.1.DP

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 4 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na wynajmie lokali usługowych. Z tytułu prowadzonej działalności opodatkowuje dochody podatkiem liniowym, jest też czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniach od 5 maja 2025 r. do 2 czerwca 2025 r. przeprowadzone zostały u Wnioskodawcy czynności sprawdzające, którymi objęty był podatek dochodowy od osób fizycznych oraz podatek od towarów i usług.

W wyniku tychże czynności ustalono, że Wnioskodawca zapłacił za faktury dotyczące usług budowlanych z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności:

·Faktura VAT nr (...) z 15.05.2023 na kwotę netto 26 016,26zł, VAT 5 983,74 zł;

·Faktura VAT nr (...) z 26.10.2023 na kwotę netto 34 146,34zł, VAT 7 853,66 zł;

·Faktura VAT nr (...) z 26.10.2023 na kwotę netto 16 260,16zł, VAT 3 739,84 zł;

·Faktura VAT nr (...) z 06.05.2024 na kwotę netto 45 867,61 zł, VAT 10 549,55 zł.

Wnioskodawca zgodnie z ustaleniami komórki do spraw czynności kontrolnych wyksięgował z kosztów uzyskania przychodów wyżej wymienione faktury, złożył korekty deklaracji PIT 36L za lata 2023 i 2024 oraz zapłacił wynikający z korekt podatek dochodowy.

Wnioskodawca planuje zawrzeć porozumienia z wystawcami powyższych faktur, na mocy których, zwrócą oni nieprawidłowo zapłacone kwoty, a podatnik ponownie dokona zapłaty, tym razem z zachowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Pytanie

Czy Wnioskodawca dokonując ponownej zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 22p ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, może zaliczyć płatność w części netto faktury do kosztów uzyskania przychodów w momencie jej ponownego poniesienia?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 22p ust. 1 ustawy o PIT, nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców:

1)została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub

2)została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub

3)pomimo zawarcia na fakturze wyrazów "mechanizm podzielonej płatności" zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art 108a ust. 1a tej ustawy.

Cytowany przepis oznacza, że jeśli nabywca dokonał płatności na rachunek bankowy wskazany przez kontrahenta, lecz z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności, pomimo jasnego wskazania na fakturze, wówczas wydatek taki nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22p ust. 2 ustawy o PIT, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:

1)zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo

2)w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody

­w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 7 ustawy o VAT, w przypadku stwierdzenia, że podatnik dokonał płatności z naruszeniem ust. 1a, naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, wykazane na fakturze, której dotyczy płatność. W stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn ponoszą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe, dodatkowego zobowiązania podatkowego nie ustala się.

Zgodnie z art. 108a ust. 8 ustawy o VAT, przepisu ust. 7 nie stosuje się, jeżeli dostawca lub usługodawca rozliczył całą kwotę podatku wynikającą z faktury, która została zapłacona z naruszeniem ust. 1a.

Ustawodawca wprowadził sankcję za dokonanie płatności z naruszeniem mechanizmu podzielonej płatności, która wynosi 30% kwoty podatku VAT z faktury dokumentującej zakupione towary z załącznika nr 15 do ustawy o VAT. Jednocześnie ponownie dokonana przez nabywcę płatność z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności nie skutkuje powyższą sankcją.

W celu umożliwienia zaliczenia przez Wnioskodawcę kwoty netto faktury do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca planuje zwrócić się do kontrahentów z prośbą o dokonanie przelewu zwrotnego w kwocie równej podatkowi VAT wykazanego na błędnie opłaconej fakturze.

Na podstawie planowanych porozumień z dostawcami ustalone zostanie, że zwrócą oni Wnioskodawcy kwotę odpowiadającą równowartości podatku VAT, po czym Wnioskodawca dokona ponownej płatności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Prawidłowość takiego działania potwierdzają wydane interpretacje indywidualne, m.in.: z 7 grudnia 2020 r. (nr 0111-KDIB1- 3.4010.402.2020.1.BM) oraz z 13 stycznia 2023 r. (nr 0111-KDIB1-1.4010.802.2022.1.BS).

W drugiej z przytoczonych interpretacji wskazano, że:

„(…) w przypadku gdy dostawca dokona przelewu zwrotnego w kwocie równej podatkowi VAT wykazanego na błędnie opłaconej fakturze a następnie Spółka dokona ponownego przelewu powyższej kwoty na rzecz kontrahenta a przelew ten tym razem w całości zrealizowany zostanie na rachunek VAT. Spółka będzie miała możliwość zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów tj. niestosowania sankcji przewidzianej w art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT”.

Ponownie dokonana płatność z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności na podstawie zawartego porozumienia z kontrahentem powinna zostać zaliczona w części netto faktury do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym została dokonana.

Stanowisko to zbieżne jest z interpretacją indywidualną z 16 grudnia 2022 r. (nr 0111-KDIB1-2.4010.713.2022.1.AK):

„Mając na uwadze powyższe, Spółka ma prawo zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodów z tytułu faktur, które początkowo zostały błędnie opłacone, a w następnej kolejności, błąd został naprawiony, w momencie, w którym ponowna płatność podatku VAT na rachunek VAT została przelana”.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść cytowanych przepisów zdaniem Wnioskodawcy dokonując ponownej zapłaty z zachowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w art. 22p ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, Wnioskodawca powinien zaliczyć płatność w części netto faktury do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu jej ponownego poniesienia, tj. w miesiącu, w którym Wnioskodawca dokona zapłaty podatku VAT, na rachunek VAT dostawców.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym zarówno w 2023, 2024 i 2025 r. (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.; t.j. Dz.U. z 2025 poz. 163 ze zm.):

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełniać następujące warunki:

·być poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie może być podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·być właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawa o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są więc racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy oceniać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Należy przy tym mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków zawarty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Natomiast zgodnie z art. 22p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym zarówno w 2023 r., 2024 jak i 2025 r.:

Stosownie natomiast do ust. 2 tego artykułu:

W myśl art. 22p ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym w 2023 r., 2024 jak i 2025 r.:

Stosownie natomiast do pkt 3 ust. 4 tego artykułu:

Zgodnie z art. 96b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym zarówno w 2023 r. jak i 2024 r. (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.; t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)

Stosownie do treści art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w stanie prawnym obowiązującym zarówno w 2023 r. jak i 2024 r. (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.; t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.):

W myśl art. 108a ust. 1a ww. ustawy:

Zgodnie z art. 108a ust. 2 ww. ustawy:

Jednym z celów wprowadzenia obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności było ograniczenie swobodnego dysponowania przez podatników kwotą podatku VAT. Środki stanowiące równowartość kwoty podatku VAT wynikającej z faktury mają trafiać na specjalne konto VAT dostawcy, który nie ma pełnej swobody co do rozporządzania tymi środkami – dysponuje nimi w ograniczonym i ściśle określonym zakresie.

Zgodnie z treścią Objaśnień podatkowych MF z 23 grudnia 2019 r. w sprawie Mechanizmu Podzielonej Płatności, obowiązek uregulowania należności w mechanizmie podzielonej płatności dotyczy wyłącznie kwoty odpowiadającej kwocie VAT wynikającej z nabycia towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15. Możliwa jest zapłata w mechanizmie podzielonej płatności wyłącznie samej kwoty odpowiadającej kwocie podatku VAT wykazanej na fakturze. Wówczas wskazana w komunikacie przelewu kwota brutto będzie równa kwocie podatku.

Z kolei w myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców w stanie prawnym obowiązującym zarówno w 2023 r. jak i 2024 r. (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 162 ze zm. ; t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 221 ze zm.; t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 236 ze zm.):

Zatem, przy transakcjach, w których stronami są przedsiębiorcy, obowiązuje limit 15 000 zł dla płatności gotówkowych, a transakcje powyżej wskazanej kwoty muszą być dokonywane za pośrednictwem rachunku płatniczego, jeżeli podatnik chce uniknąć konsekwencji w postaci utraty możliwości zaliczenia w podatku dochodowym od osób fizycznych wydatku do kosztów uzyskania przychodów (art. 19 ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców).

Natomiast, przepisy art. 22p ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczą sankcji w postaci utraty możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych przez podatników, którzy dokonają zapłaty (powyżej 15 000 zł) na rachunek spoza wykazu w sytuacji, gdy dostawa towarów lub świadczenie usług są potwierdzone fakturą i zostały dokonane przez podatników VAT czynnych.

Zatem, sytuacja wymieniona w art. 22p ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi odrębną kategorię niż te wymienione w pkt 2 tych przepisów. Jak wskazałem uprzednio sytuacja wymieniona w pkt 2 skierowana jest do płatności dokonywanych na rzecz dostawcy lub usługodawcy będącym podatnikiem VAT czynnym.

W takim przypadku płatność powinna być zawsze dokonana na rachunek zawarty w wykazie. Dokonanie płatności w tej sytuacji na rachunek płatniczy, który nie jest zawarty w wykazie będzie traktowane jako działanie niezgodne z wprowadzonymi przepisami i oznaczać będzie zastosowanie przewidzianych sankcji.

Z opisu zdarzenia wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w latach 2023-2024 zapłacił Pan za faktury dotyczące usług budowlanych z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności. Zgodnie z ustaleniami komórki do spraw czynności kontrolnych wyksięgował Pan z kosztów uzyskania przychodów ww. faktury i złożył korekty deklaracji PIT-36L za lata 2023 i 2024 oraz zapłacił Pan wynikający z korekt podatek dochodowy. Planuje Pan zawrzeć porozumienia z wystawcami powyższych faktur, na mocy których, zwrócą oni Panu nieprawidłowo zapłacone kwoty, a Pan ponownie zapłaci należne kwoty, tym razem z zachowaniem mechanizmu podzielonej płatności. Wartość pojedynczych transakcji, opisanych w zdarzeniu, realizowanych przez Pana z usługodawcami przekraczała wartość 15 000 zł.

Wobec tego, mając na uwadze cytowany uprzednio art. 22p ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuję ponownie, że dotyczy on sankcji w postaci utraty możliwości zaliczenia do kosztów wydatków poniesionych przez podatników, którzy pomimo zawarcia na fakturze wyrazów ,,mechanizm podzielonej płatności”, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, dokonali płatności z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.

Zaliczenie do kosztów możliwe będzie w dacie dokonania prawidłowych płatności z zachowaniem ustawowych warunków. Z przepisu art. 22p ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie bowiem wynika, że pominięcie mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy uniemożliwia zaliczenie do kosztów wydatków z takich faktur.

Z kolei, w przypadku ich wcześniejszego zaliczenia do kosztów, na podstawie art. 22p ust. 2 omawianej ustawy podatkowej, koszty powinny zostać zmniejszone (albo zwiększone przychody), w miesiącu dokonania płatności z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

Dokonanie przelewu z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności skutkuje obowiązkiem dokonania korekty. Regulacja zawarta w art. 22p ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na określony moment dokonania korekty – należy zmniejszyć koszty uzyskania przychodów w miesiącu, w którym płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.

Zatem, skoro – jak wskazał Pan w opisie zdarzenia – planuje Pan zawrzeć porozumienia z wystawcami opisanych w zdarzeniu faktur, w wyniku których zwrócą oni Panu nieprawidłowo zapłacone kwoty, a Pan ponownie zapłaci im należne kwoty, tym razem z zachowaniem mechanizmu podzielonej płatności, to będzie Pan uprawniony do zaliczenia płatności w części netto faktur do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich ponownego poniesienia.

Zatem stanowisko Pana jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.