Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.650.2025.1.AMA

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy braku obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. AG (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) z siedzibą w Szwajcarii jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Spółka zarejestrowana jest do VAT w Polsce od 1 lutego 2023 r.

Spółka dokonała rejestracji ze względu na planowaną działalność handlową na rzecz osób fizycznych, której miejscem opodatkowania VAT jest Polska.

Przedmiotem działalności Spółki jest handel m.in. (…) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Spółka nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.

Spółka nie posiada ani nie wynajmuje w Polsce sklepów ani magazynów ani nie posiada jakiegokolwiek tytułu prawnego do nieruchomości w Polsce.

Spółka nie zatrudnia w Polsce personelu i na terytorium kraju nie prowadzi żadnej fizycznej sprzedaży.

Dostawy realizowane przez Wnioskodawcę dokonywane są w drodze sprzedaży wysyłkowej towarów na odległość (dalej: sprzedaż wysyłkowa lub WSTO) w rozumieniu definicji z art. 2 pkt 22a ustawy o VAT. Spółka nie dokonuje natomiast sprzedaży w rozumieniu definicji zawartej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT.

Wartość sprzedaży wysyłkowej do Polski przekracza 10 000 EUR rocznie.

Spółka nie jest zarejestrowana do jednej z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII rozdziale 6a i 7 ustawy o VAT, w tym m.in. do VAT OSS, oraz nie zamierza się zarejestrować do ww. procedur.

Zamówienia na towary składane są głównie w formie pisemnej, w drodze odpowiedzi na zamówienia wysyłkowe lub poprzez bezpośrednią płatność za zamówienie. Niewielka część zamówień rejestrowana jest telefonicznie.

Towary wysyłane są z magazynu w Niemczech, gdzie Spółka jest zarejestrowana pod numerem (…).

Towary są transportowane z Niemiec do Polski na rzecz Spółki, przez usługodawcę z siedzibą w Niemczech. Usługodawca przygotowuje na zlecenie Wnioskodawcy towary (będące własnością Spółki a znajdujące się w jego magazynie w Niemczech) do bezpośredniej wysyłki do klienta w Polsce a następnie organizuje transport z magazynu w Niemczech do klienta w Polsce.

Spółka pozostaje właścicielem towaru i ponosi wszelkie ryzyka jak właściciel. W razie zagubienia towaru lub jego zniszczenia w transporcie Spółka ma roszczenia do usługodawcy świadczącego usługi transportowe/kurierskie/pocztowe o wypłatę odszkodowania.

Transport w zależności od potrzeby może być podzielony na etapy np. przesyłki przygotowane dla klienta są transportowane z Niemiec do Polski transportem lądowym na paletach następnie przepakowane i nadane pocztą na adres klienta. Wszystkie te czynności nie są wykonywane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale na jego zlecenie przez usługodawcę. Do momentu dostarczenia towaru klientowi końcowemu w Polsce Spółka pozostaje właścicielem towaru. Własność towaru przechodzi na nabywcę (klienta) w momencie odbioru przesyłki.

W przesyłce wraz z towarem dostarczana jest klientowi faktura. Zapłata za towar następuje za pobraniem przez kuriera. Wpłaty dokonywane są na konto Wnioskodawcy odrębnie za każdą dostawę.

Sprzedaż wysyłkowa towarów na odległość dokonywana na rzecz osób fizycznych w poszczególnych państwach UE jest wykazana w deklaracjach VAT składanych w tych Państwach. Dotyczy to również Polski.

Sprzedaż wysyłkowa opodatkowana jest na zasadach ogólnych. Nie jest stosowana procedura VAT marża.

Sprzedaż wysyłkowa na rzecz osób fizycznych w Polsce udokumentowana jest fakturami i wykazywana w deklaracji VAT w Polsce. Sprzedaż wysyłkowa towarów które spełniają warunki zwolnienia jest wykazywana w deklaracji VAT jako zwolniona, sprzedaż wysyłkowa towarów, które nie podlegają zwolnieniu, jest wykazywana w deklaracji VAT ze stawką 23%.

Faktura dostarczona klientowi zawiera:

• datę wystawienia;
• numer faktury zgodny z przyjęta numeracją,
• dane Spółki jako sprzedawcy, wraz z NIP-PL,
• dane nabywcy towaru imię, nazwisko, adres,
• datę dostawy,
• nazwę sprzedawanego artykułu,
• ilość sprzedanych artykułów,
• cenę netto towaru,
• wartość sprzedanych wysyłkowo towarów,
• stawkę podatku oraz wartość podatku,
• sumę sprzedaży wysyłkowej netto, z podziałem na wartości objęte poszczególnymi stawkami podatku oraz sprzedaż wysyłkową zwolnioną od podatku,
• kwoty podatku VAT z podziałem na poszczególne stawki,
• kwotę należności ogółem.

Numer NIP Spółki wykazany na fakturze to (…). Stawka podatku jest różna w zależności od rodzaju towaru. Spółka do tej pory dokonywała w Polsce transakcji opodatkowanych stawką 23% oraz objętej zwolnieniem z art. 122 w zw. z art. 121 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., ustawy o VAT.

Niektóre towary dostarczane przez Spółkę do klientów w Polsce zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. m rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, co oznacza, że zgodnie z tym przepisem ich sprzedaż podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W Polsce w czerwcu 2024 r. umową spółki założono spółkę usługową, która jest podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą (dalej: Spółka powiązana). Spółka powiązana będzie zajmować się doradztwem w zakresie sprzedawanych wysyłkowo produktów, obsługą reklamacji i podobne (call center) dla różnych podmiotów z grupy kapitałowej m.in. dla Wnioskodawcy. Pracownicy Spółki powiązanej nie będą upoważnieni do negocjowania i zawierania umów sprzedaży wysyłkowej w imieniu Wnioskodawcy.

Spółka powiązana nie będzie świadczyła usług bezpośrednio dla Wnioskodawcy. Umowa na świadczenie usług będzie zawarta z innym podmiotem z grupy z siedzibą na terytorium Szwajcarii, który jest obecnie i pozostanie w przyszłości odpowiedzialny za wsparcie sprzedaży towarów dostarczanych przez Wnioskodawcę.

Spółka powiązana jeszcze nie rozpoczęła działalności na terytorium Polski oraz nie zatrudniła pracowników.

Pytanie

Czy Spółka, w przedstawionym stanie faktycznym ma obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o VAT oraz wydanych do niej rozporządzeń:

• w sprawie kas rejestrujących,
• w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących i
• w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących

- Spółka nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Uzasadnienie własnego stanowiska w sprawie:

Konieczność prowadzenia ewidencji przy pomocy urządzeń rejestrujących została przewidziana w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, w którym ustawodawca doprecyzował zarówno warunki przedmiotowe jak i podmiotowe prowadzenia takiej ewidencji.

Zgodnie z przywoływanym przepisem:

„Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.”

Zasadniczo jednak dla celów opodatkowania ustawa o VAT posługuje się pojęciem nie samej sprzedaży, ale dostaw towarów i świadczeń usług. Dla właściwego zatem zrozumienia jakie czynności generują obowiązek prowadzenia ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej należałoby sięgnąć do definicji sprzedaży, którą na potrzeby stosowania przepisów ustawy o VAT ustawodawca zamieścił w jej słowniku.

Zgodnie zatem z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

„Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.”

Jak nietrudno zauważyć, ustawodawca definiuje „sprzedaż” dla potrzeb wszystkich przepisów ustawy o VAT, w których posługuje się tym terminem.

Należy zauważyć, że w art. 2 pkt 22a ustawodawca definiuje również, będące przedmiotem aktywności Spółki na terytorium kraju, WSTO.

Zgodnie z ww. przepisem:

„Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

a)podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub c) podmiotem niebędącym podatnikiem

- pod warunkiem, że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2”.

Jak wprost wynika z przywołanych powyżej definicji, ustawodawca wyraźnie różnicuje sprzedaż od WSTO. Jednocześnie w żadnym z przepisów ustawy o VAT nie wskazano, aby dla potrzeb stosowania tej ustawy zrównywać WSTO i sprzedaż.

Skoro więc zgodnie z cytowanym już art. 111 ust. 1 ustawy o VAT obowiązkowi ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej podlega dokonywana na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych sprzedaż, zdefiniowana w samej ustawie o VAT to w praktyce obowiązkowi takiej ewidencji podlegać powinny jedynie (z zachowaniem odmienności dokumentowania poniższych rodzajów transakcji w przypadku, gdy nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej):

1)dostawa towarów na terytorium kraju,

2)świadczenie usług na terytorium kraju,

3)eksport towarów,

4)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

Ponieważ jednak WSTO nie zostało w przepisach ustawy o VAT uwzględnione w definicji sprzedaży jak również żaden z przepisów tej ustawy nie nakazuje odpowiedniego stosowania dla potrzeb WSTO przepisów o obowiązku rejestracji sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych przy pomocy kas fiskalnych, należy stwierdzić, że WSTO nie podlega obowiązkowi rejestrowania przy pomocy kas fiskalnych.

W efekcie Spółka, która nie dokonuje na terytorium kraju sprzedaży, a 100% dokonywanych przez Nią transakcji stanowi WSTO, nie jest zobowiązana do ewidencjonowania transakcji dokonywanych na rzecz osób przy pomocy kasy rejestrującej nawet jeżeli asortyment Spółki stanowią towary nie korzystające ze zwolnienia z ewidencjonowania zgodnie z rozporządzeniem w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wynika to z faktu, że o obowiązku rejestracji przy pomocy kas fiskalnych decyduje w pierwszym rzędzie zgodnie z ww. przepisami ustawy o VAT rodzaj dokonywanych transakcji podczas gdy rodzaj dostarczanego towaru ma dla tego obowiązku znaczenie wtórne. Innymi słowy, rodzaj towaru może zadecydować o konieczności ewidencjonowania jego dostawy dopiero jeżeli transakcja, w ramach której jest dostarczany sama w sobie podlega obowiązkowi ewidencji przy pomocy kasy fiskalnej.

Warto również dodać, że WSTO zastąpiła, z momentem wprowadzenia, do polskich regulacji VAT, przepisów dotyczących e-commerce, uprzednio funkcjonujący szczególny rodzaj transakcji jaką była sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju (tj. sprzedaż wysyłkowa dokonywana z innego kraju UE do polskiego konsumenta).

Co istotne, w historycznych przepisach ustawy o VAT podobnie jak obecnie definicje sprzedaży i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju stanowiły dwa niezależne od siebie rodzaje transakcji.

Należy zatem przyjąć, że gdyby wolą racjonalnego ustawodawcy było obciążenie obowiązkiem prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących podmiotów dokonujących WSTO to wraz z nowelizacją przepisów w zakresie e-commerce w definicji sprzedaży dodałby do wyliczenia transakcji, które ją stanowią również WSTO. Alternatywnie dodałby do ustawy o VAT przepis stanowiący, że obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 111 ust. 1 podlega również WSTO.

Tego jednak nie uczyniono, co zdaniem Spółki wprost wskazuje, że wolą ustawodawcy nie było nakładanie obowiązku ewidencji przy pomocy kas rejestrujących na podmioty dokonujące WSTO.

Dodatkowego argumentu za twierdzeniem o braku obowiązku ewidencjonowania WSTO przy pomocy kas rejestrujących dostarcza analiza stanowisk organów podatkowych prezentowanych na gruncie przepisów, które zostały znowelizowane przez wspomniany pakiet e-commerce.

Mianowicie, przed wprowadzeniem do ustawy o VAT pakietu e-commerce transakcje dokonywane przez Wnioskodawcę klasyfikowane byłyby jako sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju.

Co istotne w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe dla podatników dokonujących takiej sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju organy bezspornie uznawały odmienność sprzedaży i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju i potwierdzały brak obowiązku ewidencjonowania tego rodzaju sprzedaży wysyłkowej przy pomocy kas rejestrujących.

Tak przykładowo orzekł Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 17 marca 2017 r., sygn.: 1462-IPPP2.4512.53.2017.1.DG, w której uznał m.in.: „Definicja „sprzedaży” uregulowana w art. 2 pkt 22 ustawy nie obejmuje swoim zakresem „sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju”, gdyż dokonywane przez Spółkę dostawy nie będą stanowiły „odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju”, ponieważ towary te Wnioskodawca będzie transportował każdorazowo z terytorium innego państwa UE niż Polska. Ponadto, co istotne w rozpatrywanej sprawie, Spółka nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, nie posiada w Polsce żadnej infrastruktury biznesowej - w szczególności nie posiada pracowników, lokali, biura handlowego, punktu sprzedaży itp. Cała sprzedaż realizowana będzie z zagranicy. Jak wynika z wniosku towary będą dostarczane za pośrednictwem operatorów pocztowych lub firm kurierskich, bezpośrednio z Niemiec do klientów w Polsce.

Zatem Wnioskodawca, w przedstawionej we wniosku sytuacji, nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania dokonywanej dostawy przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdyż realizowana przez niego sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju nie podlega ewidencjonowaniu za pomocą kasy rejestrującej.”

Skoro więc:

• definicja WSTO jest sukcesorem definicji m.in. sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju w stosunku do której organy podatkowe uznawały brak obowiązku ewidencjonowania jej przy pomocy kas rejestrujących,
• racjonalny ustawodawca nie zmienił w ramach dokonanej nowelizacji ustawy o VAT przepisów, w ten sposób, aby bezspornie sprzedaż podlegająca obowiązkowi ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej obejmowała również WSTO,

- to należy uznać, że podobnie jak uprzednio sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju, również WSTO nie podlega obowiązkowi ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej.

Końcowo warto dodać, że co prawda przepisy rozporządzeń stanowią regulacje wtóre wobec ustawy o VAT jednak dostarczają one dodatkowych, racjonalnych argumentów za brakiem obowiązku ewidencjonowania WSTO przy pomocy kas rejestrujących z uwagi na brak posiadania przez podatników siedzib lub miejsc prowadzenia działalności w Polsce.

Zarówno ustawa o VAT w jej art. 111 ust. 3a ustawy o VAT oraz § 9 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących nakładają na podatnika ewidencjonującego sprzedaż za pomocą kas fiskalnych wiele obowiązków. Z ich treści wynika, że podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

• dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy;
• udostępniać kasy do kontroli stanu nienaruszalności kasy i prawidłowości jej pracy na każde żądanie właściwych organów;
• poddawać kasy obowiązkowemu przeglądowi technicznemu wykonywanemu przez podmiot prowadzący serwis główny lub podmiot prowadzący serwis w terminach określonych w § 55;
• dokonywać wpisów do książki kasy przewidzianych do wykonania przez podatnika oraz umożliwiać dokonanie wpisów do książki kasy podmiotowi prowadzącemu serwis główny lub podmiotowi prowadzącemu serwis.

Zgodnie natomiast z § 26 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, każdy wydawany paragon musi podawać adres punktu sprzedaży, a w przypadku sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika.

Zgodnie z wzorami dokumentów (załącznik nr 3, załącznik nr 4) do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących podatnik obowiązany jest wskazać dokładny adres instalacji kasy, co nie jest możliwe w przypadku podmiotu nieposiadającego fizycznego punktu sprzedaży na terytorium kraju.

Również z § 22, § 25, § 26, § 28, § 29, § 30 rozporządzenia w sprawie wymagań technicznych dla kas rejestrujących wynika, że każdy podmiot objęty obowiązkiem instalacji kasy rejestrującej musi posiadać miejsce bądź miejsca jej fizycznego zainstalowania, czyli punkty sprzedaży. Takie miejsca podlegają zgłoszeniu we właściwym urzędzie skarbowym. W załączniku nr 2 do tego rozporządzenia (we wzorze książki kasy rejestrującej), wskazano jako wymaganą informację adres miejsca, w którym kasa jest użytkowana. Dodatkowo każdą zmianę miejsca używania kasy należy zgłosić do właściwego urzędu skarbowego i ująć w książce kasy.

Ww. przepisy dotyczące kas fiskalnych nie regulują sytuacji, kiedy sprzedawca zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kas rejestrujących nie posiada w Polsce siedziby ani fizycznego miejsca dokonywania dostaw (punktu sprzedaży). Zostały bowiem ustanowione tylko i wyłącznie do podmiotów taką siedzibę bądź punkt sprzedaży posiadających.

W związku z powyższym, również na gruncie celowościowej interpretacji przepisów rozporządzeń wydanych do ustawy o VAT w zakresie obowiązków ewidencji przy pomocy kas, należy stwierdzić, że w przypadku podatników, którzy nie mają siedziby ani punktu sprzedaży na terytorium, Polski i zawierają umowy sprzedaży na odległość, niemożliwe jest dochowanie warunków technicznych prowadzenia ewidencji za pomocą kasy fiskalnej, a obowiązek ewidencjonowania sprzedaży towarów za pomocą kas rejestrujących nie istnieje. Obowiązek ten dotyczy wyłącznie podatników, którzy posiadają na terytorium kraju punkt sprzedaży (placówkę handlową) wykorzystywany do prowadzenia przedmiotowej sprzedaży. Jedynie bowiem takie podmioty posiadając siedzibę bądź punkt sprzedaży są w stanie czynić zadość obowiązkom określonym w przepisach dot. kas rejestrujących w tym m.in. wskazać adres instalacji i przechowywania kas.

Skoro zatem, Wnioskodawca nie posiada żadnego fizycznego miejsca sprzedaży wysyłkowej oraz siedziby bądź stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski nie ma technicznej możliwości instalacji kasy rejestrującej. W związku z powyższym również z tego względu (niezależnie od dokonywania nie podlegającego obowiązkowi ewidencji przy pomocy kasy WSTO) Wnioskodawca nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji dokonywanej sprzedaży wysyłkowej przy pomocy kasy rejestrującej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Za miejsce sprzedaży nie będzie mogła być również uznana siedziba lub biuro spółki powiązanej w Polsce, gdyż pracownicy tej Spółki nie będą prowadzili fizycznej sprzedaży wysyłkowej (punktu sprzedaży), a nawet nie będą uprawnieni do zawierania umów sprzedaży wysyłkowej na odległość. Funkcją Spółki powiązanej będzie wyłącznie wsparcie procesów logistycznych związanych z dostawami towarów i reklamacyjnych oraz doradztwo (call center).

Takie stanowisko jest zgodne z:

• konstytucyjną zasadą praworządności zgodnie z którą organy państwa mogą działać wyłącznie na podstawie przepisów prawa i nie mogą wymagać od podatnika stosowania się do zasad, które przepisami prawa nie zostały w sposób wystarczająco jasny uregulowane,
• zasadą racjonalnego prawodawcy i zaufania do organów państwa, zgodnie z którą, gdyby intencją prawodawcy było objęcie obowiązkiem ewidencjonowania sprzedaży również podatników z siedzibą poza terytorium Polski, którzy nie posiadają stałych punktów sprzedaży, to zapewniłby ku temu odpowiednie warunki techniczne.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wydawanych do tej pory interpretacjach indywidualnych, np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 listopada 2014 r., sygn. IPPP2/443-845/14-2/RR, interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 kwietnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.15.2017.1.MT czy z 16 lutego 2023 r., sygn.: 0114-KDIP1-3.4012.635.2022.1.PRM.

Wprawdzie wskazane interpretacje opierają się na rozporządzeniach, które już nie obowiązują, ale nowe które je zastąpiły nie uległy zmianom, które powodowałyby, że stanowisko organów w zakresie braku obowiązku ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej stałoby się nieaktualne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:

Z kolei z art. 2 pkt 22a ustawy wynika, że:

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 1a pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 22a ust. 2 ustawy:

Natomiast w myśl art. 22a ust. 3 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, co do zasady, miejscem dostawy (opodatkowania) w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość (WSTO) jest kraj, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy (konsumenta). Natomiast w sytuacji, gdy są spełnione warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy, za miejsce opodatkowania dostawy towarów uznaje się kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem Państwa działalności jest handel m.in. (…) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (sprzedaż wysyłkowa do Polski). Realizowane przez Państwa dostawy dokonywane są w drodze sprzedaży wysyłkowej towarów na odległość.

Towar wysyłany (transportowany) jest do klienta w Polsce z magazynu w Niemczech.

Towary znajdujące się w magazynie w Niemczech są Państwa własnością. Zlecają Państwo organizację procesów logistycznych usługodawcy z siedzibą w Niemczech, który przygotowuje towary do wysyłki i organizuje transport z magazynu w Niemczech bezpośrednio do klienta w Polsce.

Transport może być podzielony na etapy np. przesyłki przygotowane dla klienta są transportowane z Niemiec do Polski transportem lądowym na paletach, następnie przepakowane i nadane pocztą na adres klienta. Wszystkie te czynności nie są wykonywane bezpośrednio przez Państwa, ale na Państwa zlecenie przez usługodawcę.

Do momentu dostarczenia towaru klientowi końcowemu w Polsce, pozostają Państwo właścicielem towaru. Ponoszą Państwo wszelkie ryzyka jak właściciel. Własność towaru przechodzi na nabywcę (klienta) w momencie odbioru przesyłki.

Sprzedaż wysyłkowa na rzecz osób fizycznych w Polsce udokumentowana jest fakturami i wykazywana w deklaracji VAT w Polsce.

W przesyłce wraz z towarem dostarczana jest klientowi faktura z Państwa Numer NIP (…). Faktura ta zawiera m.in. dane Spółki (sprzedawcy), dane nabywcy towaru, datę dostawy, nazwę sprzedawanego artykułu, ilość i cenę netto towaru, stawkę oraz wartość podatku. Stawka podatku jest różna w zależności od rodzaju towaru. Do tej pory dokonywali Państwo w Polsce transakcji opodatkowanych stawką 23% oraz objętej zwolnieniem z art. 122 w zw. z art. 121 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 ustawy.

Państwa sprzedaż wysyłkowa opodatkowana jest na zasadach ogólnych. Nie jest stosowana procedura VAT-marża.

Nie są Państwo zarejestrowani do jednej z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII rozdziale 6a i 7 ustawy, w tym m.in. do VAT OSS, oraz nie zamierzają Państwo się zarejestrować do ww. procedur.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii braku obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy:

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania do ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy świadczeń wykonywanych przez podatnika.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Państwa siedziba znajduje się w Szwajcarii. Od 1 lutego 2023 r. zarejestrowani są w Polsce dla celów VAT. Prowadzą Państwo odpłatne dostawy m.in. towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. m rozporządzenia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zamówienia na towary składane są głównie w formie pisemnej, w drodze odpowiedzi na zamówienia wysyłkowe lub poprzez bezpośrednią płatność za zamówienie. Niewielka część zamówień rejestrowana jest telefonicznie. Zapłata za towar następuje za pobraniem przez kuriera. Wpłaty dokonywane są na Państwa konto odrębnie za każda dostawę. W Polsce nie mają Państwo stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Nie posiadają Państwo ani nie wynajmują Państwo w Polsce sklepów ani magazynów, ani nie posiadają Państwo jakiegokolwiek tytułu prawnego do nieruchomości, w Polsce. Nie zatrudniają Państwo w Polsce personelu i na terytorium kraju nie prowadzą Państwo żadnej fizycznej sprzedaży.

Ponownego wskazania w tym miejscu wymaga, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących dotyczy podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy. Pod pojęciem „sprzedaży” rozumie się natomiast odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Oznacza to, że jeżeli miejscem opodatkowania WSTO będzie terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, takie wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów nie będą mieściły się pod pojęciem sprzedaży, określonym w art. 2 pkt 22 ustawy. Natomiast, wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość, której miejscem opodatkowania będzie Polska, będzie stanowiła dostawę towarów na terytorium kraju.

Tym samym, podatnicy, którzy od dnia 1 lipca 2021 r. dokonują wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, której miejscem opodatkowania jest terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, nie podlegają obowiązkowi prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Jeżeli natomiast miejscem opodatkowania WSTO (miejscem dostawy towarów) jest terytorium Polski, co ma miejsce w analizowanej sprawie, to takie wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów na odległość podlegają, co do zasady, obowiązkowi ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej jako sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W konsekwencji powyższego, nie można zgodzić się z Państwem, że ponieważ „(…) WSTO nie zostało w przepisach ustawy o VAT uwzględnione w definicji sprzedaży jak również żaden z przepisów tej ustawy nie nakazuje odpowiedniego stosowania dla potrzeb WSTO przepisów o obowiązku rejestracji sprzedaży dokonywanej na rzecz osób fizycznych przy pomocy kas fiskalnych (…), (…) to WSTO nie podlega obowiązkowi rejestrowania przy pomocy kas fiskalnych”.

Obowiązujące przepisy przewidują jednak kilka zwolnień z tego obowiązku.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy:

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2024 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2024 r. poz. 1902), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia. Przepisy te wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, tj. zwolnienie określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia:

W myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia:

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia:

Pod poz. 41 załącznika do rozporządzenia, wskazano, że zwolniona z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej jest:

Przy czym, jak stanowi § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia:

Zatem, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, o których mowa w § 2 i § 3 rozporządzenia, nie stosuje się w przypadku dostawy towarów, które zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. Tym samym, dostawy towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych podlegają bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia.

Aby podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 41 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• dostawa towarów musi być dokonywana w systemie wysyłkowym,
• zapłata za towar musi być dokonana w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem;
• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana oraz
• przedmiotem świadczenia nie są towary wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Uważają Państwo również, że skoro nie posiadają Państwo żadnego „fizycznego” miejsca sprzedaży wysyłkowej oraz siedziby bądź stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski nie mają Państwo technicznej możliwości instalacji kasy rejestrującej. Tym samym, nie są Państwo zobowiązani do prowadzenia ewidencji sprzedaży towarów przy pomocy kasy rejestrującej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Należy wskazać, że brak jest szczególnych regulacji prawnych pozwalających na przyznanie podmiotowi zagranicznemu bez siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski statusu podmiotu zwolnionego z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Dostawę towarów wymienionych w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas rejestrujących należy traktować szczególnie.

Mając na uwadze powyższe, prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących ma charakter obowiązkowy i powszechny. Podmioty dokonujące sprzedaży na terytorium kraju na rzecz konsumentów powinny stosować ogólne zasady związane z ewidencjonowaniem sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej – w tym bezwzględny obowiązek używania tej kasy wynikający z § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z kas rejestrujących. Przepisy techniczne związane ze stosowaniem kas rejestrujących mają charakter wtórny względem przepisów dotyczących zakresu obowiązku stosowania tych kas. Warunkowanie ograniczenia tych obowiązków może wynikać tylko z zapisów w zakresie zwolnienia.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na to, że sprzedawane przez Państwa towary zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. m rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, a Spółka jest zobowiązana do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na odległość w Polsce, zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami, mają Państwo obowiązek ewidencjonowania sprzedaży ww. towarów przy zastosowaniu kas rejestrujących, określony w art. 111 ust. 1 ustawy.

Państwa stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że są one rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonymi w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym. Podstawowym zadaniem organu administracji podatkowej jest działanie zgodnie z przepisami prawa. Rozstrzygnięcia dokonane w podobnych sprawach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia w Państwa sprawie, jeśli w tej indywidualnej sprawie przepisy nie pozwalają na takie rozstrzygnięcie.

Pragnę zwrócić uwagę na rozstrzygnięcie zawarte w wyroku WSA w Gliwicach z 1 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Gl 671/09, w którym Sąd zauważa, iż zasada budzenia zaufania do organów podatkowych nie oznacza, że organ podatkowy nie może w podobnym stanie faktycznym wydać rozstrzygnięcia odmiennie rozstrzygającego dane zagadnienie, od poprzednio wydanego. Zdaniem Sądu nie można żądać od organów podatkowych, by raz podjęte stanowisko, które następnie okazało się błędne w oparciu o ogólną zasadę, miało być kontynuowane. Praktyka taka byłaby sprzeczna z zasadą praworządności (art. 120 Ordynacji podatkowej i art. 7 Konstytucji RP), która zobowiązuje organy administracji do czuwania nad tym, by prowadzone przez nie postępowania, jak i wydane rozstrzygnięcia, były zgodne z obowiązującym porządkiem prawnym.

W konsekwencji, interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym:

Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważniony do tego organ - w tym także powołane przez Państwa na potwierdzenie własnego stanowiska interpretacje indywidualne sygn.: IPPP2/443-845/14-2/RR, 1462-IPPP2.4512.53.2017.1.DG, 0114-KDIP1-3.4012.15.2017.1.MT, 0114-KDIP1-3.4012.635.2022.1.PRM - każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.