Granice zatrudnienia terminowego nie zależą od przerw między kolejnymi umowami

Pracodawca może zawrzeć z tym samym pracownikiem maksymalnie trzy angaże na czas określony, trwające łącznie nie dłużej niż 33 miesiące – niezależnie od odstępów między nimi. Przekroczenie któregokolwiek z tych limitów skutkuje automatycznym przekształceniem zatrudnienia w umowę bezterminową, nawet jeśli strony sądzą, że terminowy kontrakt już wygasł.

odstępy między angażami

Chcemy zawrzeć z tą samą osobą kolejną umowę o pracę na czas określony. Czy dla przekształcenia się takiej umowy w zatrudnienie na czas nieokreślony ma znaczenie długość przerw między angażami na czas określony?

Zatrudnienie na czas określony ulega przekształceniu w umowę na czas nieokreślony, jeżeli liczba zawartych z pracownikiem umów terminowych przekroczy trzy lub łączny okres takiego zatrudnienia wyniesie ponad 33 miesiące. Okres ten stanowi maksymalny dopuszczalny czas trwania umów na czas określony, niezależnie od długości przerw pomiędzy nimi.

Okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych pomiędzy tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech.