Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.548.2025.1.RST

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 sierpnia 2025 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania realizowanej transakcji za niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. GmbH (Spółka) jest spółką prawa austriackiego i członkiem międzynarodowej grupy (...).

A. GmbH jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce (w tym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych).

A. GmbH działa w branży (...). Działalność A. GmbH w Polsce polega głównie na zakupie i dystrybucji (...).

A. GmbH uczestniczy w transakcji, w ramach której:

• A. GmbH kupuje towary (dalej: Towary) od sprzedawcy z kraju trzeciego (Chiny) (dalej: Sprzedawca) na warunkach CIF Incoterms (port w (...)). Sprzedawca wystawia fakturę na rzecz A. GmbH zgodnie z przepisami chińskimi.
• A. GmbH sprzedaje Towary polskiemu nabywcy (dalej: Nabywca) na warunkach CIF Incoterms (port w (...)).
• Zgodnie z warunkami CIF:
• Sprzedawca pokrywa koszty transportu towarów do portu docelowego, ubezpiecza je na czas transportu i ponosi koszty odprawy eksportowej.
• Ryzyko uszkodzenia lub utraty Towarów przechodzi ze Sprzedawcy na A. GmbH w momencie załadunku Towarów na statek w porcie załadunku (np. Chiny).
• Ryzyko uszkodzenia lub utraty Towarów przechodzi z A. GmbH na Nabywcę w momencie załadunku Towarów na statek w porcie załadunku (np. Chiny).
• Towary są transportowane bezpośrednio z Chin do Polski (port w (...)). Nabywca jest odpowiedzialny za odprawę celną. Nabywca rozlicza cło i VAT z tytułu tej transakcji (importowy VAT).
• Na dokumentach celnych:
• Sprzedawca jest wskazany jako eksporter.
• Nabywca jest wskazany jako importer.
• Wnioskodawca nie jest wskazany na dokumentach celnych ani jako eksporter ani jako importer.
• Na świadectwie pochodzenia:
• Sprzedawca jest wskazany jako eksporter.
• Nabywca jest wskazany jako odbiorca,
• Polska jest wskazana jako kraj przeznaczenia.
• Prawo do rozporządzania Towarami jak właściciel jest przenoszone z A. GmbH na Nabywcę przed importem do Polski. W momencie importu Nabywca jest właścicielem towarów.
• Polska jest pierwszym krajem UE, do którego Towary transportowane z kraju trzeciego są dostarczane.
• Na dokumentach transportowych (konosament morski) Nabywca jest wskazany jako odbiorca, podany jest adres Nabywcy.
• A. GmbH odpowiada wyłącznie za transport Towarów z kraju trzeciego (np. Chiny) do portu w (...).

Pytanie

Czy opisana transakcja w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym pomiędzy A. GmbH a Nabywcą stanowi transakcję poprzedzającą import towarów na terytorium Polski i jako taka nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce?

Państwa stanowisko w sprawie

Opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym transakcja pomiędzy A. GmbH a Nabywcą stanowi transakcję poprzedzającą import towarów na terytorium Polski i jako taka nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 Ustawy o VAT – rozumie się zasadniczo terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jedną z czynności opodatkowanych VAT jest import towarów (art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy). Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Za terytorium państwa trzeciego uznaje się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej (art. 2 pkt 5 ustawy o VAT). Natomiast terytorium Unii Europejskiej to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (art. 2 pkt 3 ustawy o VAT).

W myśl przepisu art. 26a ust. 1 ustawy o VAT, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Z powyższych regulacji wynika, że sposób ustalania i poboru podatku VAT przy imporcie towarów jest ściśle związany z charakterem tej czynności jako podlegającej opodatkowaniu VAT. Sam fakt sprowadzenia towarów do kraju rodzi obowiązek rozliczenia i zapłaty VAT, ponieważ:

• definicja importu koncentruje się bowiem na samym fakcie fizycznego przywozu towarów,
• dla uznania danego przywozu z państwa trzeciego na terytorium Polski jako importu nie jest istotny ani cel przywozu, ani stosunek prawny, w ramach którego dokonano tego przywozu.

Powyższe potwierdza to m.in. interpretacja Dyrektora KIS z 18 listopada 2024 r. (sygn. 0111-KDIB3- 3.4012.426.2024.1.MAZ, cyt.:

„(…) przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Definicja ta kładzie nacisk na czynność faktyczną, czyli przywóz towarów. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.”

W konsekwencji, transakcja podlega opodatkowaniu jako import towarów na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, w sytuacji gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

• towary są przywożone z terytorium państwa trzeciego na terytorium Polski,
• w momencie wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej towary znajdują się na terytorium Polski.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:

• Polska jest pierwszym krajem UE, do którego Towary transportowane z kraju trzeciego (Chiny) są dostarczane.
• Odprawa celna Towarów przeprowadzana jest przez Nabywcę w Polsce, gdzie następuje dopuszczenie towarów do obrotu na terenie Unii Europejskiej.
• Nabywca rozlicza cło i VAT z tytułu tej transakcji (importowy VAT).

Mając na uwadze powyższe miejscem importu Towarów jest/będzie terytorium Polski.

W tym kontekście należy ustalić, który podmiot jest/będzie w świetle przepisów ustawy o VAT podatnikiem VAT z tytułu dokonanego importu.

Podatnikami podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT).

Na gruncie ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie do treści przepisu art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Zgodnie z przepisem art. 19a ust. 9 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego.

Zgodnie z art. 5 pkt 12, 15, 16, 18 i 19 unijnego kodeksu celnego:

• „zgłoszenie celne” oznacza czynność, przez którą osoba w wymaganej formie i w określony sposób wyraża zamiar objęcia towaru określoną procedurą celną, wskazując w stosownych przypadkach wszelkie szczegółowe ustalenia, które mają mieć zastosowanie;
• „zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;
• „procedura celna” oznacza jedną z następujących procedur, którą zgodnie z przepisami kodeksu można objąć towary:

a. dopuszczenie do obrotu;

b. procedury specjalne;

c. wywóz;

• „dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;
• „dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.

Stosownie do przepisu art. 77 unijnego kodeksu celnego, dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:

a.dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu;

b.odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego.

Ciężar rozliczenia VAT z tytułu importu spoczywa zatem na podmiocie dokonującym przywozu/zgłoszenia celnego. W rezultacie, każdy podmiot importujący towary jest zobowiązany uiścić/rozliczyć VAT z tytułu importu towarów, które zostały przywiezione do Polski.

Powyższe potwierdza m.in. interpretacja DKIS z 21 lutego 2024 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.488. 2023.1.MW), cyt.:

„Szczególne zasady wymiaru i poboru podatku w imporcie wiążą się ze specyfiką importu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Przede wszystkim należy podkreślić, że obowiązek zapłaty podatku z tytułu importu towarów ciąży na osobach przywożących towary, bez względu na to, czy są one podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy, czy też nie. W konsekwencji, każdy podmiot importujący towary obowiązany jest uiścić podatek z tytułu importu towarów, ponieważ w tym przypadku podatek obciąża czynność faktyczną, jaką jest przywóz towarów.”

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że:

• A. GmbH nabywa Towary od Sprzedawcy na warunkach CIF Incoterms (port w (...)). Sprzedawca wystawia fakturę na rzecz A. GmbH zgodnie z przepisami chińskimi.
• A. GmbH sprzedaje Towary Nabywcy na warunkach CIF Incoterms (port w (...)).
• Zgodnie z warunkami CIF:
• Sprzedawca pokrywa koszty transportu towarów do portu docelowego, ubezpiecza je na czas transportu i ponosi koszty odprawy eksportowej.
• Ryzyko uszkodzenia lub utraty Towarów przechodzi ze Sprzedawcy na A. GmbH w momencie załadunku Towarów na statek w porcie załadunku (tj. Chiny).
• Ryzyko uszkodzenia lub utraty Towarów przechodzi z A. GmbH na Nabywcę w momencie załadunku Towarów na statek w porcie załadunku (tj. Chiny).
• Towary są transportowane bezpośrednio z Chin do Polski (port w (...)), tj. Polska jest pierwszym krajem UE, do którego Towary transportowane z kraju trzeciego są dostarczane.
• Nabywca jest odpowiedzialny za odprawę celną.
• Nabywca rozlicza cło i VAT z tytułu tej transakcji (importowy VAT).
• Na dokumentach celnych:
• Sprzedawca jest wskazany jako eksporter.
• Nabywca jest wskazany jako importer.
• Wnioskodawca nie jest wskazany na dokumentach celnych ani jako eksporter ani jako importer.
• Na świadectwie pochodzenia:
• Sprzedawca jest wskazany jako eksporter.
• Nabywca jest wskazany jako odbiorca.
• Polska jest wskazana jako kraj przeznaczenia.
• Na dokumentach transportowych (konosament morski) Nabywca jest wskazany jako odbiorca, podany jest adres Nabywcy.

Nie ulega wątpliwości, iż to Nabywca jest/będzie podatnikiem VAT z tytułu importu Towarów, bowiem to na Nabywcy ciąży/ciążyć będzie obowiązek uiszczenia cła i VAT importowego z tytułu przywozu Towarów do Polski.

Klasyfikacja dla potrzeb VAT transakcji następującej przed zaimportowaniem Towarów

Skoro import Towarów stanowi transakcję, która podlega opodatkowaniu VAT przez Nabywcę, należy ustalić, jaki charakter z punktu widzenia polskiego VAT ma dokonana przez Spółkę dostawa Towarów na rzecz Nabywcy.

W opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym:

• w dostawie łańcuchowej Towarów uczestniczą trzy podmioty, tj.:
• pierwszy podmiot w łańcuchu: Sprzedawca (podmiot spoza UE),
• drugi podmiot w łańcuchu: A. GmbH, pełniąca rolę pośrednika (podmiot austriacki),
• trzeci podmiot w łańcuchu: Nabywca, składający zgłoszenie celne (podmiot polski).
• Towary są transportowane bezpośrednio z Chin do Polski (port w (...)) na warunkach CIF (port w (...)) dla obu dostaw,
• A. GmbH odpowiada za transport Towarów z kraju trzeciego (tj. Chiny) do portu w (...).

Oznacza to, że A. GmbH nabywa Towary od Sprzedawcy i jednocześnie sprzedaje je do Nabywcy.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl przepisu art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych, następujących po sobie dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Stosownie natomiast do przepisu art. 22 ust. 3 ustawy o VAT dostawę towarów, która:

• poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
• następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W świetle przepisu art. 22 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Analogicznie brzmi również przepis art. 32 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.; dalej: „Dyrektywa VAT”), który stanowi iż w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub nabywcę lub też osobę trzecią, za miejsce dostawy uznaje się miejsce, w którym znajdują się towary w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy.

Akapit drugi art. 32 Dyrektywy VAT wskazuje jednak iż w przypadku, gdy, cyt. „miejsce rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów znajduje się na terytorium trzecim lub w państwie trzecim, uznaje się, że zarówno miejsce dostawy dokonywanej przez importera wskazanego lub uznanego zgodnie z art. 201 za osobę zobowiązaną do zapłaty VAT, jak i miejsce każdej kolejnej dostawy znajduje się w państwie członkowskim importu towarów.”

Zarówno przepis art. 32 dyrektywy VAT, jak i stanowiący jego implementację przepis art. 22 ust. 4 ustawy o VAT wskazują import towarów jako pierwszą transakcję opodatkowaną VAT. Ponadto, regulacje te wskazują również, że każda transakcja następująca po zaimportowaniu towarów podlega opodatkowaniu VAT w kraju importu.

W przypadku transakcji dokonywanych przed zaimportowaniem towarów – miejscem dostawy towarów będzie miejsce, gdzie towary znajdowały się w momencie rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Żaden z powołanych przepisów (ani żaden inny przepis ustawy o VAT czy Dyrektywy VAT) nie odnosi się natomiast do transakcji poprzedzającej import towarów. Powyższe jednoznacznie potwierdza, że transakcja taka w ogóle nie podlega regulacjom ustawy o VAT albowiem została dokonana poza UE, tj. przed zaimportowaniem towarów na terytorium jednego z krajów UE.

Wniosek: Każda dostawa towarów poprzedzająca import towarów pozostaje poza zakresem regulacji ustawy o VAT, ponieważ:

• w odniesieniu do importu towarów na terytorium UE przepisy ustawy o VAT oraz Dyrektywy VAT jako pierwszą transakcję opodatkowaną VAT wskazują import towarów,
• żaden przepis ustawy o VAT oraz Dyrektywy VAT nie odnosi się do transakcji poprzedzającej import towarów.

Przenosząc powyższe na grunt sprawy będącej przedmiotem Wniosku, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Nabywca dokonuje importu Towarów na terytorium Polski. Jest to pierwsza czynność z jaką ustawa o VAT wiąże powstanie obowiązku rozliczenia tego podatku na terytorium Polski. W konsekwencji, dostawy poprzedzające dokonany import Towarów pozostają poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce.

Mając powyższe na uwadze:

• do dostawy pomiędzy A. GmbH a Nabywcą nie znajdują zastosowania przepisy art. 22 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ A. GmbH nie jest podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania Towarów,
• import Towarów przez Nabywcę jest pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce,
• dostawa Towarów dokonana przez A. GmbH na rzecz Nabywcy, stanowi transakcję poprzedzającą import Towarów i jako taka nie podlega opodatkowaniu VAT na terytorium Polski – dostawa ta stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego.

Spółka podkreśla, że przedstawiony powyżej sposób rozliczenia jest jedynym, który pozwala uniknąć podwójnego opodatkowania VAT tej samej dostawy, tj. zarówno z tytułu importu towarów, jak i z tytułu jakiejkolwiek innej dostawy. Tym samym odzwierciedla on unijną zasadę jednokrotności opodatkowania i neutralności VAT.

Powyższa zasada została wielokrotnie wyrażona w dyrektywie VAT, zarówno w jej preambule, jak i w treści poszczególnych przepisów. Przykładowo w art. 145 ust. 2 dyrektywy VAT wskazano, że państwa członkowskie powinny dostosowywać przepisy krajowe tak, aby zminimalizować zakłócenia konkurencji, a w szczególności, aby uniknąć przypadków nieopodatkowania lub podwójnego opodatkowania na terytorium wspólnoty.

W przedmiocie zakazu podwójnego opodatkowania wypowiadał się również wielokrotne Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako: „TSUE”). I tak np. w wyroku z 11 września 2003 r., w sprawie C-155/01, Cookies World, Trybunał wskazał, iż opodatkowanie świadczenia usług w danym państwie, zgodnie z lokalną ustawą o VAT, w sytuacji gdy usługi te zostały już opodatkowane VAT wcześniej, powoduje podwójne ich opodatkowanie, sprzeczne z zasadą neutralności VAT.

W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym VAT z tytułu importu towarów jest rozliczany przez ostatecznego nabywcę (Nabywcę) na terytorium kraju (w Polsce). Nałożenie dodatkowego obowiązku opodatkowania VAT dostawy realizowanej przez Spółkę na rzecz Nabywcy na terytorium Polski prowadziłoby zatem do naruszenia zasady neutralności podatku VAT.

Powyższe potwierdza jednolita linia interpretacyjna organów podatkowych, w tym:

• interpretacja indywidualna DKIS z 24 lipca 2025 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.351.2025.2.KK), cyt.:

„Odnosząc się do przedstawionych przez Państwa wątpliwości należy wskazać, że w analizowanym przypadku istotne jest, który uczestnik transakcji jest podatnikiem z tytułu importu towarów. Zgodnie bowiem, z powołanym art. 22 ust. 4 ustawy, dostawę towarów wysyłanych z państwa trzeciego uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów (w tym przypadku Polski), gdy dostawa ta jest dokonywana przez podatnika, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów. Zatem, w przypadku importu towarów, pierwszą dostawą, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jest dostawa dokonywana przez podmiot, który jest podatnikiem z tytułu importu towarów w kraju importu lub zaimportowania tych towarów. Dostawa, której przedmiotem jest towar niedopuszczony do obrotu na terytorium UE, nie może zostać potraktowana jako transakcja podlegająca opodatkowaniu VAT w Polsce. Z uwagi na to, że dostawy tej nie dokonuje importer towaru, taka transakcja podlega wyłączeniu z katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zawartego w art. 5 ust. 1 ustawy.”

• interpretacja indywidualna DKIS z 18 listopada 2024 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.426. 2024.1.MAZ), cyt.:

„Uwzględniając uzasadnienie do pytania 1. należy wskazać, że Spółka, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, będzie podatnikiem z tytułu importu towarów od dostawcy. Biorąc pod uwagę konstrukcję VAT i zasadę jednokrotności opodatkowania, należy uznać, że transakcja przeniesienia prawa własności materiałów, dokonywana przez Dostawcę na rzecz Spółki, nie będzie ponownie podlegać opodatkowaniu VAT. Podatek od towarów i usług będzie już bowiem raz rozliczony z tytułu importu. Skoro zatem opisany we wniosku import towarów zostanie opodatkowany VAT w związku z dopuszczeniem towarów do obrotu, to należy uznać, iż pobranie ich z magazynu przez Wnioskodawcę jest wyłącznie wynikiem przyjętego modelu handlowo-rozliczeniowego pomiędzy Wnioskodawcą a Dostawcą i nie stanowi odrębnej czynności opodatkowanej VAT.

Opodatkowanie VAT transakcji w Polsce po raz drugi prowadziłoby bowiem do podwójnego opodatkowania tych samych towarów, na tym samym etapie obrotu między Spółką a Dostawcą. Takie działanie godzi jednoznacznie w przytoczoną już zasadę jednokrotności opodatkowania.”

• interpretacja indywidualna DKIS z 18 kwietnia 2024 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.45. 2024.2.MR), cyt.:

„Tym samym, posługując się wnioskowaniem a contrario, należy wskazać iż skoro ustawodawca wskazał te transakcje (import oraz późniejszą sprzedaż) jako opodatkowane VAT, to transakcje, które odbyły się przed importem nie podlegają opodatkowaniu VAT na terytorium kraju. Jest to uzasadnione zwłaszcza w świetle faktu, iż żaden inny przepis ustawy o VAT, czy Dyrektywy VAT nie odnosi się do transakcji poprzedzających import towaru w transakcji łańcuchowej.

Należy zwrócić uwagę, iż w rozpatrywanym schemacie, odmienna interpretacja uregulowania art. 22 ust. 4 ustawy o VAT, powodowałaby podwójne opodatkowanie podatkiem VAT - importer byłby zmuszony uiścić VAT z tytułu importu towarów oraz z tytułu nabycia towaru (czy to od Wnioskodawcy czy podmiotu występującego w łańcuchu po Wnioskodawcy). Taka interpretacja jest niedopuszczalna na gruncie prawa wspólnotowego, jako naruszająca zasadę neutralności VAT. Tak więc, w opisanym schemacie, sprzedaż towaru przez Wnioskodawcę powinna być uznana za czynność nieopodatkowaną VAT w Polsce.”

• interpretacja indywidualna DKIS z 7 grudnia 2022 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.538. 2022.1.RM, cyt.:

„(...) w przypadku importu towarów, pierwszą dostawą, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jest dostawa dokonywana przez podmiot, który jest podatnikiem z tytułu importu towarów w kraju importu lub zaimportowania tych towarów. Przy tym, dostawa, której przedmiotem jest towar niedopuszczony do obrotu na terytorium UE, nie może zostać potraktowana jako transakcja podlegająca opodatkowaniu VAT w Polsce. Z uwagi na to, że dostawy tej nie dokonuje importer towaru, taka transakcja podlega wyłączeniu z katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zawartego w art. 5 ust. 1 ustawy”.

• interpretacja indywidualna DKIS z 25 stycznia 2022 r., (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.1. 2022.1.RM), cyt.:

„Zgodnie z cyt. art. 22 ust. 4 ustawy, dostawę towarów wysyłanych z państwa trzeciego uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów (w tym przypadku Polski), gdy dostawa ta jest dokonywana przez podatnika, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów. W świetle tego przepisu, w przypadku importu towarów, pierwszą dostawą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jest dostawa dokonywana przez podmiot, który jest podatnikiem z tytułu importu towarów w kraju importu lub zaimportowania tych towarów. Przy tym dostawa, której przedmiotem jest towar niedopuszczony do obrotu na terytorium UE, nie może zostać potraktowana jako transakcja podlegająca opodatkowaniu VAT w Polsce. Dostawy tej nie dokonuje importer towaru, co prowadzi do wyłączenia tej transakcji z katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zawartego w art. 5 ust. 1 ustawy”.

Wniosek:

Opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym transakcja pomiędzy A. GmbH a Nabywcą stanowi transakcję poprzedzającą import Towarów opodatkowany na terytorium Polski. Tym samym dostawa Towarów dokonywana przez Spółkę na rzecz Nabywcy nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 i 4-5 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy:

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Jednocześnie, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 19a ust. 9 ustawy:

Zgodnie z zasadą terytorialności wynikającą z cyt. art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione w tym przepisie czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane na terytorium kraju. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia (dostawy) determinuje miejsce opodatkowania. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki realizowana jest ta dostawa.

W art. 22 ust. 1-4 ustawy uregulowano zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów w przypadku transakcji łańcuchowych (szeregowych), tj. transakcji, w których występuje kilka podmiotów dokonujących obrotu tym samym towarem, przy czym towar trafia bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu. Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, że dla każdej z nich odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy:

Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”.

Przepis art. 22 ust. 3 ustawy wskazuje, że:

W myśl przepisu art. 22 ust. 3 ustawy wszystkie transakcje realizowane przed dostawą ruchomą (do której przypisano wysyłkę lub transport towaru) będą opodatkowane w państwie, z którego towar jest wysyłany lub transportowany. Natomiast wszystkie dostawy mające miejsce po transakcji ruchomej będą opodatkowane w państwie przeznaczenia towaru.

Jednakże, stosownie do art. 22 ust. 4 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że miejscem opodatkowania dostawy towarów, co do zasady, jest miejsce (kraj), w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki. Na ustalenie miejsca dostawy nie ma przy tym wpływu siedziba dostawcy (podatnika) – istotne jest jedynie miejsce, gdzie towar jest przechowywany i z którego jest przewożony ostatecznie do nabywcy.

Z wniosku wynika, że A. GmbH uczestniczy w transakcji, w ramach której kupuje Towary od Sprzedawcy z kraju trzeciego (Chiny) na warunkach CIF Incoterms (port w (...)). Sprzedawca wystawia fakturę na rzecz A. GmbH zgodnie z przepisami chińskimi. Następnie Spółka sprzedaje Towary polskiemu Nabywcy na warunkach CIF Incoterms (port w (...)). Towary są transportowane bezpośrednio z Chin do Polski (port w (...)). Nabywca jest odpowiedzialny za odprawę celną, rozlicza cło i VAT z tytułu tej transakcji (importowy VAT). Jednocześnie na dokumentach celnych: Sprzedawca jest wskazany jako eksporter, Nabywca jest wskazany jako importer, natomiast Spółka nie jest wskazana na dokumentach celnych ani jako eksporter ani jako importer. Prawo do rozporządzania Towarami jak właściciel jest przenoszone z A. GmbH na Nabywcę przed importem do Polski. W momencie importu Nabywca jest właścicielem towarów. Polska natomiast jest pierwszym krajem UE, do którego Towary transportowane z kraju trzeciego są dostarczane. A. GmbH odpowiada wyłącznie za transport Towarów z kraju trzeciego (np. Chiny) do portu w (...).

Wątpliwości sformułowane we wniosku dotyczą ustalenia, czy opisana transakcja pomiędzy A. GmbH a Nabywcą stanowi transakcję poprzedzającą import towarów na terytorium Polski i jako taka nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce.

W analizowanej sprawie, towar jest transportowany z kraju trzeciego (Chiny) do Polski. Zatem skoro następuje przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (do Polski), to tym samym w Polsce dochodzi do importu towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy.

Odnosząc się do przedstawionych przez Państwa wątpliwości odnośnie opodatkowania opisanej transakcji należy wskazać, że w analizowanym przypadku istotne jest, który uczestnik transakcji jest podatnikiem z tytułu importu towarów. Zgodnie bowiem, z powołanym art. 22 ust. 4 ustawy, dostawę towarów wysyłanych z państwa trzeciego uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów (w tym przypadku Polski), gdy dostawa ta jest dokonywana przez podatnika, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów. Zatem, w przypadku importu towarów, pierwszą dostawą, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce jest dostawa dokonywana przez podmiot, który jest podatnikiem z tytułu importu towarów w kraju importu lub zaimportowania tych towarów. Dostawa, której przedmiotem jest towar niedopuszczony do obrotu na terytorium UE, nie może zostać potraktowana jako transakcja podlegająca opodatkowaniu VAT w Polsce. Z uwagi na to, że dostawy tej nie dokonuje importer towaru, taka transakcja podlega wyłączeniu z katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zawartego w art. 5 ust. 1 ustawy.

W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że prawo do rozporządzania Towarami jak właściciel jest przenoszone z A. GmbH na Nabywcę przed importem do Polski. W momencie importu Nabywca jest właścicielem towarów. Co istotne w sprawie to Nabywca jest odpowiedzialny za odprawę celną, rozlicza cło i VAT z tytułu tej transakcji. Ponadto także na dokumentach celnych i świadectwie pochodzenia Nabywca jest wskazany jako importer.

Zatem, skoro Spółka A. GmbH nie podatnikiem z tytułu importu towarów, to transakcja dokonana pomiędzy Spółką, a Nabywcą nie wpisuje się w dyspozycję art. 22 ust. 4 ustawy. W konsekwencji dostawę towarów dokonaną przez Spółkę na rzecz Nabywcy należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonaną, a tym samym opodatkowaną, w miejscu rozpoczęcia wysyłki, tj. na terytorium państwa trzeciego. Tym samym, dostawa towarów dokonana przez A. GmbH rzecz Nabywcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W związku z tym Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

  Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

  1) z zastosowaniem art. 119a;

  2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.