Interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.714.2025.1.AS
Rezydent podatkowy Polski musi opodatkować w Polsce dochód ze sprzedaży nieruchomości w Hiszpanii, przed upływem pięciu lat od nabycia, stosując metodę proporcjonalnego odliczenia podatku zapłaconego za granicą, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
30 października 2019 roku wraz z żoną A. A, dla celów prywatnych, nabył Pan nieruchomość w Hiszpanii (dom). Notarialny akt kupna został sporządzony i podpisany w A (notariusz A .A, numer repertorium (...)). 8 marca 2023 roku sprzedał Pan z żoną kupioną wcześniej nieruchomość. Akt notarialny został sporządzony i podpisany w A (notariusz B. A, numer repertorium (...)).
Podatki związane ze sprzedażą nieruchomości oraz podatek 19% od zysku kapitałowego (różnicy między ceną sprzedaży a ceną zakupu nieruchomości) zostały zapłacone w Hiszpanii. Mieszka Pan z żoną na stałe w Polsce i tu podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jednak zgodnie z art. 6 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii (Dz.U. 1982 nr 17, poz 127) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, dochód z nieruchomości położonej w drugim państwie może być opodatkowany w tym państwie. Opodatkowanie dochodu z tytułu sprzedaży nieruchomości nastąpiło więc w Hiszpanii. Polska, jako państwo rezydencji, stosuje metodę unikania podwójnego opodatkowania zgodnie z art. 23 ust. 1 lit. a wspomnianej wyżej umowy, co wskazuje na to, że dochód ze sprzedaży nieruchomości położonej w Hiszpanii nie podlega opodatkowaniu w Polsce.
Pytanie
Czy dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości położonej w Hiszpanii (nabytej w 2019 roku i sprzedanej w 2023 roku), który został opodatkowany w Hiszpanii, podlega w Polsce zwolnieniu z opodatkowania?
Pana stanowisko w sprawie
Biorąc pod uwagę artykuły 6, 13 ust. 1, 23 ust. 1 umowy pomiędzy Polską a Hiszpanią o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak również artykuł 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa Pan, że dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości położonej w Hiszpanii, który został tam opodatkowany, nie podlega opodatkowaniu w Polsce.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Z informacji przedstawionych przez Pana wynika, że jest Pan rezydentem podatkowym w Polsce. Oznacza to, że w Polsce podlega Pan obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich uzyskania.
W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Stosownie do postanowień art. 13 ust. 1 Umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie 15 listopada 1979 r. (Dz.U. z 1982 r. Nr 17 poz. 127), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz Hiszpanię dnia 7 czerwca 2017 r.:
Zyski pochodzące z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, określonego w artykule 6 ustęp 2, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.
Na podstawie art. 6 ust. 2 ww. Umowy:
Określenie „majątek nieruchomy” rozumie się według prawa Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym wypadku przynależność do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa rzeczowego, użytkowanie majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji albo prawa do eksploatacji zasobów mineralnych, źródeł i innych bogactw naturalnych. Statki, barki oraz samoloty nie stanowią majątku nieruchomego.
Sformułowanie, iż dochód ten „może” być opodatkowany nie zezwala na dowolne wybranie państwa, w którym dochód ten ma zostać opodatkowany. Użycie w tym przepisie słowa „mogą być opodatkowane” oznacza, że przychody, o których w nim mowa, są opodatkowane w kraju miejsca położenia nieruchomości zawsze, o ile prawo podatkowe tego państwa przewiduje opodatkowanie takiego dochodu. Innymi słowy, przepis ten oznacza, iż dochód taki oprócz tego, że podlega opodatkowaniu w państwie, w którym osoba osiągająca ten dochód ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, to podlega również opodatkowaniu w tym państwie, w którym położony jest dany majątek, zgodnie z prawem tego państwa. Oznacza to, że dochód osoby posiadającej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce z tytułu sprzedaży nieruchomości położonej w Hiszpanii podlega opodatkowaniu w Polsce oraz może podlegać opodatkowaniu w miejscu położenia nieruchomości, tj. w Hiszpanii.
W opisie sprawy wskazał Pan, że 8 marca 2023 roku sprzedał dom w Hiszpanii. Podatki związane ze sprzedażą nieruchomości oraz podatek od zysku kapitałowego zostały zapłacone w Hiszpanii.
Jednocześnie, ponieważ jest Pan rezydentem podatkowym Polski, z całości swoich dochodów uzyskanych w 2023 r. – również tych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości w Hiszpanii – miał Pan obowiązek rozliczyć się w Polsce.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy:
Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
•odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie jest przedmiotem działalności gospodarczej) oraz
•miało miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
Z opisu sprawy wynika, że dom położony w Hiszpanii nabył Pan w 2019 r. Nieruchomość tą sprzedał Pan w 2023 r. Zatem odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło jej nabycie i w konsekwencji stanowi dla Pana źródło przychodu, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Zgodnie z art. 30e ust. 4 tej ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Jednocześnie, zgodnie z art. 30e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody określone w ust. 1 poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami osiągniętymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.
Stosownie zaś do postanowień art. 30e ust. 9 ww. ustawy:
W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiągającego dochody określone w ust. 1 wyłącznie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasadę określoną w ust. 8 stosuje się odpowiednio.
Zatem w przypadku osiągania dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości poza terytorium Polski znaczenie ma metoda unikania podwójnego opodatkowania wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej przez Polskę z krajem, w którym położona jest sprzedawana nieruchomość.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 Umowy polsko-hiszpańskiej podwójnego opodatkowania będzie się unikać w następujący sposób:
a)W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w [Polsce] uzyskuje dochód lub posiada majątek, które zgodnie z postanowieniami [Umowy] mogą być opodatkowane przez [Hiszpanię] (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez [Hiszpanię] wyłącznie z powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium [Hiszpanii]), [Polska] zezwoli na:
i) odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w [Hiszpanii];
ii) odliczenie od podatku od majątku takiej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w [Hiszpanii].
Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu lub majątku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub majątek, które mogą być opodatkowane w [Hiszpanii].
Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem [Umowy] dochód uzyskany lub majątek posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w [Polsce] jest zwolniony z opodatkowania w [Polsce], wówczas [Polska] może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód lub majątek.
b)Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10 i 12 może być opodatkowany w Hiszpanii, to Polska dopuści jako zniżkę podatku od dochodu takiej osoby kwotę równą podatkowi zapłaconemu w Hiszpanii. Taka zniżka nie będzie w żadnym razie przekraczać tej części podatku, wyliczonego przed zastosowaniem zniżki, która odnosi się do dochodu uzyskanego z Hiszpanii.
Z powyższego przepisu wynika zatem, że dochody uzyskane na terytorium Hiszpanii przez polskiego rezydenta podatkowego nie są w Polsce zwolnione z opodatkowania, a jako metodę unikania podwójnego opodatkowania polsko-hiszpańska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje metodę proporcjonalnego odliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą).
Zgodnie z tą metodą podatnik, który osiąga dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości na terytorium Hiszpanii, jest zobowiązany do wykazania go w zeznaniu rocznym, a od podatku dochodowego obliczonego według stawki 19% ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku należnego w Polsce.
Reasumując, w związku ze sprzedażą w 2023 r. nieruchomości w Hiszpanii przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło jej nabycie, miał Pan w Polsce obowiązek złożenia deklaracji PIT-39 wraz z załącznikiem PIT/ZG za 2023 r. i rozliczenia dochodu uzyskanego z tytułu tej sprzedaży.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
