Wyrok NSA z dnia 27 września 2022 r., sygn. I FSK 977/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Mark Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, po rozpoznaniu w dniu 27 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 6 kwietnia 2022 r. sygn. akt I SA/Op 26/22 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 25 listopada 2021 r. nr 1601-IOV-2.4103.31.2021 w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług za I kwartał i kwiecień 2019 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 6 kwietnia 2022 r., sygn. akt I SA/Op 26/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu po rozpoznaniu skargi P.K. (dalej: Strona lub Skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu (dalej jako: Organ drugiej instancji lub DIAS) z 25 listopada 2021 r. w przedmiocie w przedmiocie określenia w podatku od towarów i usług za I kwartał i kwiecień 2019 r. nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy uchylił zaskarżoną decyzję zasądzając na rzecz Skarżącego zwrot kosztów postępowania sądowego.

1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy. W dniu 13.03.2020 r. została wobec skarżącego wszczęta kontrola podatkowa w zakresie rzetelności rozliczenia zobowiązań wobec Skarbu Państwa w podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2019 r. do kwietnia 2019 r. Jak wynika z CEIDG, głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest sprzedaż hurtowa zboża, nieprzetworzonego tytoniu, nasion i pasz dla zwierząt (PKD 46.21.Z).

Na podstawie ustaleń opisanych w protokole kontroli podatkowej, a dokonanych na podstawie zgromadzonych w sprawie dowodów (m.in. protokoły przesłuchań skarżącego w charakterze strony, pracownika firmy skarżącego oraz kierowców firm transportowych w charakterze świadków, informacje pozyskane od węgierskiej administracji podatkowej, umowy sprzedaży, informacje pozyskane od firm transportowych, protokoły z czynności sprawdzających przeprowadzonych wobec firm transportowych), organ pierwszej instancji stwierdził, iż wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, wykazane na fakturach wystawionych przez firmę skarżącego dla spółki R. Kft. (dalej jako: kontrahent) w miesiącu marcu i kwietniu 2019 r., nie mogą być opodatkowane preferencyjną stawką podatku w wysokości 0%, lecz powinny być opodatkowane stawką podatku VAT dla dostaw krajowych, w odpowiedniej wysokości. W ocenie organu nie doszło do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarem (mak niebieski) jako właściciel na rzecz kontrahenta, a skarżący nie dochował należytej staranności w zawartych transakcjach z ww. kontrahentem węgierskim.