Wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2023 r., sygn. I FSK 485/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia WSA (del.) Maja Chodacka (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 października 2018 r. sygn. akt III SA/Gl 1021/17 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 29 września 2017 r. nr 2401-IOV-1.4103.54-56.2017.MBE w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach na rzecz M. P. kwotę 9968 (dziewięć tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu l instancji.

1.1. Wyrokiem z 16 października 2018 roku, w sprawie o sygn. akt III SA/Gl 1021/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: "WSA") oddalił skargę M. P. (dalej: "skarżący, strona skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 29 września 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Wymieniony wyrok oraz pozostałe orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego: http://orzeczenia.nsa.gov.pl.

1.2. Z uzasadnienia powyższego orzeczenia wynika, że Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach decyzją z 29 września 2017r. znak: [...], po rozpoznaniu odwołań M. P., utrzymał w mocy decyzje Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. z 20 grudnia 2016r. znak [...], znak [...] i znak [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2013 r. oraz styczeń i luty 2014 r.

Podstawą powyższych rozstrzygnięć było zakwestionowanie przez organy podatkowe rzeczywistości dwóch łańcuchów dostaw, których przedmiotem było urządzenie do depilacji laserowej oraz farba samochodowa wodorozcieńczalna. Zdaniem organów w obydwu przypadkach wyłącznym celem transakcji było uzyskanie korzyści podatkowych, a skarżący musiał mieć świadomość oszukańczego charakteru tych transakcji.