Interpretacja indywidualna z dnia 30 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.499.2025.4.AK
Przekazanie majątku do nowo utworzonych instytucji kultury w wyniku ich podziału nie stanowi zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a nieodpłatne wyposażenie w nieruchomości i mienie ruchome nie jest opodatkowane VAT, gdyż nie spełnia warunków prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania przekazania składników majątkowych do dwóch nowoutworzonych instytucji za wyłączoną z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz zwolnienia z opodatkowania czynności nieodpłatnego wyposażenia w nieruchomości i majątek ruchomy dwóch instytucji kultury. Uzupełnili go Państwo pismami z 29 września 2025 r. (wpływ 30 września 2025 r.) oraz z 23 października 2025 r. (wpływ 24 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W dniu (...) 2025 roku Rada Miasta (...) Uchwałą nr (...) dokonała podziału samorządowej instytucji kultury - A. polegającego na utworzeniu dwóch samorządowych instytucji kultury - B. w (...) i C. oraz nadała im statuty.
Przedmiotem działalności B. w (...) jest działalność statutowa polegająca na organizowaniu i realizacji wszelkich zadań niezbędnych do prawidłowej ochrony i opieki nad zabytkiem B. oraz podejmowanie wszelkich działań mających na celu podniesienie standardu użytkowego i funkcjonalnego wykorzystywania tego zabytku.
B. w (...) wyposaża się nieodpłatnie w mienie służące instytucji kultury.
W skład wyposażenia wchodzą:
1.Działka nr (...) - działka zabudowana pozostałymi budynkami niemieszkalnymi, budynkiem handlowo-usługowym, budynkiem oświaty, nauki i kultury sportowej. Teren o zróżnicowanych wysokościach, dostosowanych do charakteru istniejącej zabudowy militarnej, w zachodniej części działki umiejscowiony jest amfiteatr.
2.Działka (...) - działka zabudowana pozostałymi budynkami niemieszkalnymi, budynkiem przemysłowym i biurowym oraz budynkami oświaty, nauki i kultury sportowej.
3.Działka (...) - działka zabudowana pozostałymi budynkami niemieszkalnymi, budynkiem przemysłowym i biurowym oraz zbiornikami silosy i budynkami magazynowymi.
4.Działka (...) - działka zabudowana budynkiem biurowym.
5.Działka (...) - działka niezabudowana stanowi teren sklasyfikowany jako inne tereny zabudowane.
Ponadto nieodpłatnie wyposaża się instytucję w mienie ruchome.
Przedmiotem działalności C. jest działalność statutowa polegająca na organizacji życia kulturalnego odpowiadającego potrzebom i aspiracjom społeczności lokalnej, upowszechnianiu kultury i edukacji kulturalnej, ochrony oraz tworzeniu warunków do rozwoju aktywnego uczestnictwa w kulturze mieszkańców. C. wyposaża się nieodpłatnie w mienie służące instytucji kultury.
W skład wyposażenia wchodzą:
1.Działka nr (...) - działka zabudowana budynkami,
2.Działka (...) - działka zabudowana budynkami,
3.Działka (...) - działka niezabudowana,
4.Działka (...) - działka niezabudowana.
Ponadto nieodpłatnie wyposaża się instytucję w mienie ruchome.
Obydwie instytucje kultury jak i Gmina Miejska (...) są czynnymi podatnikami podatku VAT.
Wszelkie naniesienia znajdujące się na wyżej wymienionych nieruchomościach będą przedmiotem nieodpłatnego przekazania wraz z nieruchomościami gruntowymi, na których naniesienia te się znajdują.
Gminie Miejskiej (...) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. działek.
Gmina Miejska (...) nie ponosiła nakładów na ulepszenie nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym o wartości przekraczającej 30% ich wartości początkowej.
Nowopowstałe instytucje kultury będą wyposażone we wszystkie elementy dotychczasowej instytucji kultury, tj.:
1.z dniem ich utworzenia będą miały nadane statuty, stanowiące podstawę wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego a przede wszystkim określające ich nazwy, siedziby i przedmioty działalności;
2.pracowników zatrudnionych w dzielonej instytucji kultury, którzy stają się pracownikami nowych dwóch instytucji w trybie art. 23 (1) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku - Kodeksu Pracy; Nowoutworzone instytucje kultury staną się nowymi pracodawcami;
3.należności i zobowiązania podzielonej instytucji rozdzielone pomiędzy nowopowstałe instytucje kultury;
4.wszystkie środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, stanowiące obecnie elementy wyposażenia nowopowstałych instytucji kultury oraz wszystkie elementy wyposażenia nie będące środkami trwałymi (przykładowo: meble, komputery, pojazdy). Szczegółowa lista sporządzona w wyniku inwentaryzacji stanu majątku dzielonej instytucji kultury na rzecz nowopowstałych jednostek;
5.środki pieniężne na rachunku bankowym i w kasie dzielonej instytucji zostaną rozdzielone w ramach zadań statutowych pomiędzy nowopowstałe.
Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą budynków, budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż dwa lata.
Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Uzupełnienie wniosku z 29 września 2025 r. (data wpływu 30 września 2025 r.)
1.Co będzie przedmiotem przeniesienia:
a)czy będzie to wyłącznie majątek trwały w postaci m.in. mienia ruchomego, działek, budynków i budowli,
b)czy oprócz ww. urządzeń planowana transakcja przeniesienia obejmie również inne elementy, np. przeniesienie Państwa należności, rachunków bankowych, zobowiązań (w tym zobowiązań z tytułu pożyczek lub kredytów) czy dojdzie do przeniesienia umów o pracę osób zatrudnionych u Państwa – jeśli tak proszę szczegółowo wskazać te elementy.
2.Czy na moment przeniesienia zespołu składników majątkowych do nowoutworzonych instytucji:
a)przedmiot przeniesienia będzie stanowił: dział, wydział, oddział itp. Czy takie wyodrębnienie przedmiotu przeniesienia będzie wynikało np. ze statutu, regulaminu lub innego dokumentu;
b)przedmiot przeniesienia będzie posiadał samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz/lub czy na podstawie prowadzonej przez Państwa ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie nie tylko przychodów i kosztów, ale również należności i zobowiązań do tego wyodrębnionego przedmiotu aportu, przez co możliwe będzie określenie wyniku finansowego?;
c)w oparciu o przedmiot przeniesienia, bez ponoszenia dodatkowych działań oraz nakładów, możliwe będzie prowadzenie działalności gospodarczej?
Ze względu na wyodrębnione struktury organizacyjne nowopowstałych jednostek zostaną one wyposażone w mienie ruchome, działki, budynki i budowle a także należności, rachunki bankowe, zobowiązania oraz zespół pracowników zatrudnionych w dzielonej jednostce (dojdzie do przejścia zakładu pracy na nowego pracodawcę w trybie art. 23 (1) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeksu Pracy).
Z powyższego jasno wynika, że przekazaniu na rzecz nowopowstałych instytucji kultury będą podlegać wszystkie elementy składające się na jednostkę i będący w ich dyspozycji majątek. Składniki majątku będące przedmiotem podziału, będą wyodrębnione pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym powstałych instytucji.
Podstawą wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego, a co za tym idzie również podstawą wyodrębnienia majątku i samodzielności finansowej (poprzez prowadzenie odrębnych ksiąg rachunkowych) jest ich statut. Określa on przede wszystkim, nazwę samorządowych instytucji kultury, siedziby i przedmioty ich działalności.
Statuty B. w (...) oraz C. stanowią załączniki do Uchwały nr (...) Rady Miasta (...) z dnia (...) 2025 roku w sprawie podziału samorządowej instytucji kultury - A. polegającego na utworzeniu dwóch samorządowych instytucji kultury - B. w (...) i C. oraz nadania im statutów.
Zgodnie z postanowieniami Statutu, wyposażone są w mienie niezbędne do realizacji celów statutowych. Szczegółowy zakres działalności instytucji kultury określony w statucie wyznacza niezbędne wyposażenie w majątek. Środki trwałe i wyposażenie ujęte są w odrębnej ewidencji.
O odrębności organizacyjnej i funkcjonalnej świadczą dobitnie przepisy statutu, zgodnie z którym instytucje posiadają odrębną osobowość prawną, kierowane i reprezentowane są na zewnątrz przez dyrektora. Dyrektor może zaciągać zobowiązania do wysokości kwot określonych w planie finansowym.
Instytucje Kultury posiadają Regulaminy organizacyjne nadane przez Dyrektora, określające organizację wewnętrzną oraz zakres zadań poszczególnych komórek organizacyjnych.
Nowoutworzone instytucje kultury staną się nowymi pracodawcami zespołu zatrudnionego w dzielonej instytucji kultury na zasadzie art. 23 (1) kodeksu pracy. Zespół ten jest zdolny do niezależnego działania, a więc wykonywania czynności organizacyjnych, programowych jak i związanych z eksploatacją i inwestycjami.
Stosownie do postanowień statutu podstawą gospodarki finansowej jest roczny plan finansowy opracowany i zatwierdzony przez dyrektora na podstawie uchwały budżetowej Rady Miasta (...). Posiada wyodrębniony plan kont, sporządza osobny rachunek zysków i strat oraz bilans, dysponuje przynależnymi mu rachunkami bankowymi.
3.Czy nowopowstałe instytucje będą mogły prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie w oparciu o wniesione do niej składniki majątkowe, czy będą musiały podjąć/wykonać działania faktyczne lub prawne (np. zawarcie umów, zapewnienie innych składników majątku poza nabytymi, itp.), aby taką działalność prowadzić?
Przedmiot przeniesienia bez ponoszenia dodatkowych działań oraz nakładów może realizować wyłącznie działania statutowe:
·Zapewnienie prawnych, organizacyjnych i finansowych warunków umożliwiających trwałe zachowanie zabytku B. oraz jego zagospodarowanie i utrzymanie;
·Zapobieganie zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości zabytku;
·Prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanych przy zabytku;
·Propagowanie wśród mieszkańców (...) świadomego i aktywnego korzystania z zabytku, popularyzacja wiedzy o zabytku i historii miasta (...);
·Prowadzenie działalności wystawienniczej w zakresie kultury, twórczości artystycznej oraz zbiorów muzealnych;
·Prowadzenie działalności edukacyjno-oświatowej;
·Organizację imprez kulturalnych;
·Organizację oraz realizację praktyk i wolontariatu.
Nowopowstałe instytucje będą mogły prowadzić działalność statutową w oparciu o wniesione do niej składniki majątkowe, nie będą musiały podjąć działań faktycznych lub prawnych aby kontynuować działalność statutową. Niemniej jednak będą w przyszłości podejmować wszystkie działania w celu pozyskiwania dofinansowań aby móc realizować zadanie statutowe w zakresie ochrony zabytków.
4.Czy nabycie działek podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i zostało udokumentowane fakturą? Proszę wskazać odrębnie dla każdej działki.
Działka nr (...) nabyta na podstawie decyzji Urzędu Wojewódzkiego w (...) z dnia (...) 1991 roku - ustawa o podatku od towarów i usług nie obowiązywała.
Działka (...) nabyta na podstawie umowy zamiany z dnia (...) 1993 roku, która nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Działki (...) i (...) nabyte na podstawie umowy sprzedaży z dnia (...) 2017 roku, które podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze stawką zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Działka (...) nabyta na podstawie decyzji Urzędu Wojewódzkiego w (...) z dnia (...) 1991 roku - ustawa o podatku od towarów i usług nie obowiązywała.
5.W jaki sposób działki i znajdujące się na nich naniesienia były wykorzystywane przez Państwa w okresie ich posiadania? W szczególności, czy ww. działki oraz znajdujące się na nich naniesienia wykorzystywane były i będą przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług (jakiej? jaka była podstawa prawna zwolnienia?)? Proszę wskazać odrębnie dla każdej działki oraz naniesień.
Zarówno działki jak i znajdujące się na nich naniesienia były wykorzystywane w poprzednich okresach do działalności kulturalnej polegającej na biletowanym wstępie na teren zabytkowej B., nie korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W trakcie prowadzonej działalności instytucji na terenie obiektu zabytkowego odbywały się zdarzenia kulturalne nieodpłatne.
6.Czy dla działek niezabudowanych istnieje/będzie istniał na dzień dokonania przeniesienia miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i ewentualnie jakie przeznaczenie wynika z niego dla sprzedawanych działek? Proszę wskazać odrębnie dla każdej działki.
Dla działek niezabudowanych nie istnieje i nie będzie istniał na dzień dokonania przeniesienia miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.
7.W jaki sposób były wykorzystywane przez Państwa składniki majątku ruchomego? W szczególności, czy ww. składniki wykorzystywane były i będą przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług (jakiej? jaka była podstawa prawna zwolnienia?)?
Składniki majątku ruchomego były i będą wykorzystywane do odpłatnej działalności statutowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT jak i działalności nieodpłatnej.
8.Czy nabycie składników majątku ruchomego podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT i było udokumentowane fakturami? Jeśli tak, czy mieli Państwo prawo odliczyć podatek naliczony wykazany w tych fakturach?
Nabycie składników majątku ruchomego podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i odbywało się na podstawie faktur VAT. Przy odliczeniu podatku naliczonego VAT stosowano prewskaźnik.
9.W opisie sprawy wskazali Państwo:
„działka nr (...) - działka niezabudowana stanowi teren sklasyfikowany jako inne tereny zabudowane”.
Proszę o wyjaśnienie, czy działka nr (...) jest zabudowana, czy niezabudowana.
Działka nr (...) jest działką niezabudowaną, w ewidencji gruntów i budynków ma oznaczenie Bi.
Uzupełnienie wniosku z 23 października 2025 r. (data wpływu 24 października 2025 r.)
1.Czy do powstania dwóch samorządowych instytucji kultury, tj. B. w (...) oraz C., dojdzie w wyniku podziału dotychczasowej samorządowej instytucji kultury (A.) czy po zlikwidowaniu dotychczasowej samorządowej instytucji kultury (A.)?
W opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego posługują się Państwo naprzemiennie stwierdzeniami „…dokonała podziału” oraz „nowopowstałe instytucje”.
Do powstania dwóch samorządowych instytucji kultury, tj. B. w (...) oraz C. doszło w dniu 1 września 2025 roku w wyniku podziału dotychczasowej samorządowej instytucji kultury (A.).
2.W jaki majątek (nieruchomości i ruchomości) oraz w jakiej formie prawnej – użyczenia, przeniesienia własności, innej (jakiej) wyposażona była dotychczasowa samorządowa instytucja kultury – A.?
Dotychczasowa samorządowa instytucja kultury – A. była wyposażona w ruchomości i nieruchomości wskazane w Uchwale nr (...) Rady Miasta (...) z dnia (...) 2025 roku na podstawie różnych tytułów prawnych: umowa użyczenia w odniesieniu do nieruchomości, zaś w odniesieniu do ruchomości część z nich stanowiła własność A. i była zaewidencjonowana w wykazie środków trwałych, część zaś stanowiła własność Gminy Miejskiej (...) (z uwagi na założenia umów o dofinansowania) i była użyczona.
3.Czy i w jaki sposób doszło do rozliczenia z Państwem posiadanego przez dotychczasową samorządową instytucję kultury – A. majątku (nieruchomości i ruchomości)?
Nie doszło do rozliczenia z Gminą Miejską (...) jako organizatorem instytucji kultury posiadanego przez dotychczasową instytucję kultury A. majątku bowiem na podstawie par. 2 ust. 5 Uchwały (...) Rady Miasta (...) z dnia (...) 2025 roku w sprawie wyposażenia samorządowej instytucji kultury - B. w (...) w majątek - przejęcie mienia od dotychczasowej instytucji kultury A. nastąpi na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych według stanu na dzień 1 września 2025 roku.
4.Czy to Państwo wnoszą nieruchomości i ruchomości do B. w (...) oraz C.? Do kogo należy ten majątek?
W opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazują Państwo „wszystkie środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, stanowiące obecnie elementy wyposażenia nowopowstałych instytucji kultury oraz wszystkie elementy wyposażenia niebędące środkami trwałymi (przykładowo: meble, komputery, pojazdy). Szczegółowa lista sporządzona w wyniku inwentaryzacji stanu majątku dzielonej instytucji kultury na rzecz nowopowstałych jednostek”.
Tak, Gmina Miejska (...) jako właściciel wnosi nieruchomości i ruchomości do B. w (...) wykazane w Uchwale Nr (...) Rady Miasta (...) z dnia (...) 2025 roku w sprawie wyposażenia samorządowej instytucji kultury - B. w (...) w majątek oraz C. wykazane w Uchwale Nr (...) Rady Miasta (...) z dnia (...) 2025 roku w sprawie wyposażenia samorządowej instytucji kultury - C. w majątek.
5.Co dokładnie oznacza używany przez Państwa zwrot „wyposaża się nieodpłatnie w mienie służące instytucji kultury”?
Wyposaża się nieodpłatnie oznacza - na podstawie art. 56 w związku z art. 51 ust. 1 i 4 ustawy o gospodarce nieruchomości przy wyposażeniu samorządowych osób prawnych przeniesienie własności nieruchomości następuje nieodpłatnie na mocy wyżej wymienionych przepisów.
W odniesieniu do ruchomości na podstawie art. 12 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej na Organizatorze ciąży obowiązek zapewnienia instytucji kultury środków niezbędnych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.
6.W jaki majątek (nieruchomości i ruchomości) oraz w jakiej formie prawnej – użyczenia, przeniesienia własności, innej (jakiej) zostanie wyposażona B. w (...)? Kto będzie stroną zawieranych umów?
Z mocy prawa oraz na podstawie Uchwały nr (...) z dnia (...) 2025 roku B. w (...) staje się właścicielem majątku służącego dotychczasowej instytucji kultury do realizacji zadań w zakresie działalności związanej z ochroną zabytków B.
Przeniesienie własności nieruchomości wraz z ruchomościami wykazanymi w ramach Uchwały Nr (...) Rady Miasta (...) z dnia (...) 2025 roku w sprawie wyposażenia samorządowej instytucji kultury - B. w (...) w majątek jako doposażenie nastąpi w formie aktu notarialnego. Stroną zawieranych umów będzie Gmina Miejska (...) i B. w (...).
7.W jaki majątek (nieruchomości i ruchomości) oraz w jakiej formie prawnej – użyczenia, przeniesienia własności, innej (jakiej) zostanie wyposażone C.? Kto będzie stroną zawieranych umów?
Z mocy prawa oraz na podstawie Uchwały Nr (...) Rady Miasta (...) z dnia (...) 2025 roku w sprawie wyposażenia samorządowej instytucji kultury - C. w majątek, C. staje się właścicielem majątku służącego dotychczasowej instytucji kultury do realizacji zadań w zakresie działalności kulturalnej.
Przeniesienie własności nieruchomości wraz z ruchomościami wykazanymi w ramach Uchwał jako doposażenie nastąpi w formie aktu notarialnego. Stroną zawieranych umów będzie Gmina Miejska (...) i C.
8.Na kogo były wystawione i kto odliczał (Państwo czy A.) stosownym prewskaźnikiem (czyj prewskaźnik stosowano) podatek naliczony od nabytych składników majątku ruchomego?
W opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazują Państwo „Nabycie składników majątku ruchomego podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i odbywało się na podstawie faktur VAT. Przy odliczeniu podatku naliczonego VAT stosowano prewskaźnik”.
W odniesieniu do ruchomości będących wyposażeniem nowych instytucji kultury przez Organizatora wykazanych w uchwałach Odbiorcą faktury zakupu była Gmina Miejska (...), która nie dokonywała odliczeń podatku VAT.
Odliczeń podatku VAT przy zastosowaniu prewskaźnika stosowała dotychczasowa instytucja kultury w ramach prowadzonej działalności kulturalnej.
Pytania
1.Czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 poz. 775) czynność nieodpłatnego wyposażenia w nieruchomości dwóch nowopowstałych na skutek podziału samorządowych instytucji kultury będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług? Natomiast nieodpłatne przekazanie majątku ruchomego będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce podstawowej (23%)?
2.Czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a czynność nieodpłatnego wyposażenia w nieruchomości i majątek ruchomy dwóch nowopowstałych na skutek podziału samorządowych instytucji kultury będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług?
3.Czy przekazanie zespołu składników majątkowych do nowoutworzonych instytucji w ramach ich pierwszego wyposażenia stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie (w zakresie odnoszącym się do pytania nr 2 doprecyzowane w uzupełnieniu z 23 października 2025 r.)
Stanowisko do pytania nr 1
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
1)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2)pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z okoliczności sprawy wynika, iż pierwsze zasiedlenia miały miejsce w latach od 1843 - 1855 roku. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków i budowli lub ich części, a planowanym [przeniesieniem] nieruchomości nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.
Gmina Miejska (...) stoi na stanowisku, iż czynność nieodpłatnego wyposażenia w nieruchomości nowopowstałych instytucji kultury będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług.
Stanowisko do pytania nr 2
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.
Gmina Miejska (...) stoi na stanowisku, iż przez dostawę towaru należy rozumieć również w tych okolicznościach nieodpłatne przekazanie zarówno majątku ruchomego jak i nieruchomości, które będą służyły nowopowstałym instytucjom do świadczenia usług kulturalnych w ramach zadań statutowych.
W ocenie Gminy Miejskiej (...) czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT gdyż całość majątku nowych instytucji kultury stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstw w oparciu o art. 56 w związku z art. 51 ust. 1 i 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami bowiem organizatorem tych instytucji jest Gmina Miejska (...).
W razie nieuwzględnienia tego stanowiska Gmina Miejska (...) wskazuje, że czynność przeniesienia własności nieruchomości i ruchomości będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT.
Stanowisko do pytania nr 3
Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie zespołu składników majątkowych pozostających w dyspozycji dzielonej samorządowej instytucji kultury do nowoutworzonych instytucji kultury w ramach pierwszego wyposażenia stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie.
Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: (1) organizacyjnej, (2) finansowej i (3) funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma miejsce w strukturze organizacyjnej jako dział, wydział, oddział itp. i odbywa się na bazie statutu.
Wyodrębnienie finansowe należy rozumieć jako obiektywne istnienie przychodów i kosztów uzyskania przychodów ewidencjonowane na podstawie zakładowego planu kont.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych.
W związku z powyższym, przekazanie przez wnioskodawcę do nowoutworzonej instytucji kultury składników majątku wykorzystywanych obecnie do prowadzenia działalności w obecnej instytucji stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 2 pkt 6 i 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
6)towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii,
22)sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Nie każda czynność, stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.
Art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status. Są uznawane za podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności:
·inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań, oraz
·mieszczące się w ramach ich zadań, ale wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jeśli zaś organ władzy publicznej podejmuje realizację zadań jako podmiot prawa publicznego, wówczas nie jest podatnikiem VAT, nawet jeśli pobiera należności, opłaty lub składki.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności – czy są to czynności publicznoprawne czy cywilnoprawne.
Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1153).
Art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Art. 7 ust. 1 pkt 8 i 9 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:
8)edukacji publicznej;
9)kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87 ze zm.):
Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.
Art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.
Art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.
Art. 10 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej organizatorami.
Ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia - należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury.
Art. 18 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
1.Organizator może dokonać połączenia instytucji kultury, w tym instytucji kultury prowadzących działalność w różnych formach, lub podziału instytucji kultury.
2.W przypadku połączenia instytucji artystycznej z instytucją kultury inną niż instytucja artystyczna, instytucja kultury powstała w wyniku takiego połączenia ma status instytucji artystycznej.
3.Organizator jest obowiązany na 3 miesiące przed wydaniem aktu o połączeniu lub podziale instytucji kultury podać do publicznej wiadomości informację o zamiarze i przyczynach takiej decyzji.
Art. 20 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
1.Podział instytucji kultury polega na utworzeniu dwóch lub więcej instytucji kultury w oparciu o załogę i mienie należące do instytucji kultury ulegającej podziałowi.
2.Podział instytucji kultury może również polegać na wyłączeniu z instytucji kultury wyodrębnionej jednostki lub jednostek organizacyjnych w celu włączenia ich do innej instytucji kultury lub utworzenia nowej instytucji kultury w oparciu o pracowników i mienie tej jednostki lub jednostek. Zasady przekazania składników majątkowych ujętych w bilansie wyłączonych jednostek określa organizator.
3.Akt o podziale instytucji kultury zawiera:
1)nazwę dzielonej instytucji kultury;
2)nazwę, rodzaj, siedzibę i przedmiot działania instytucji kultury powstałych w wyniku podziału;
3)określenie jednostek organizacyjnych wyłączonych w celu utworzenia nowej instytucji kultury lub włączenia do instytucji tworzonych w wyniku podziału;
4)ustalenie zasad przejęcia zobowiązań i wierzytelności przez instytucje powstające w wyniku podziału.
4.Przepisy art. 19 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
Art. 27 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
1.Instytucja kultury gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania.
2.Instytucja kultury może zbywać środki trwałe. Przy zbywaniu środków trwałych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przedsiębiorstw państwowych.
3.Podstawą gospodarki finansowej instytucji kultury jest plan finansowy ustalony przez dyrektora, z zachowaniem wysokości dotacji organizatora.
4.Instytucja kultury sporządza plan finansowy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
Art. 51 ust. 1, 2 i 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 ze zm.):
1.Państwowa osoba prawna oraz państwowa jednostka organizacyjna, z dniem ich utworzenia, są wyposażane w nieruchomości niezbędne do ich działalności odpowiednio przez ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, organ założycielski lub przez organ nadzorujący.
2.Wyposażenie polega na przeniesieniu na rzecz państwowej osoby prawnej własności nieruchomości albo oddaniu jej nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste, użytkowanie, w tym użytkowanie nieodpłatne, użyczenie lub na oddaniu państwowej jednostce organizacyjnej nieruchomości w trwały zarząd.
4.Przy wyposażaniu państwowych osób prawnych przeniesienie własności nieruchomości następuje nieodpłatnie oraz nie pobiera się pierwszej opłaty z tytułu użytkowania wieczystego.
Art. 56 ustawy o gospodarce nieruchomościami:
Przy tworzeniu lub powoływaniu samorządowych osób prawnych lub samorządowych jednostek organizacyjnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 51 i art. 53–55, z tym że na wyposażenie tych osób lub jednostek organ wykonawczy gminy, powiatu lub województwa przeznacza nieruchomości odpowiednio z gminnego, powiatowego lub wojewódzkiego zasobu nieruchomości.
Państwa wątpliwości dotyczą określenia czy przekazanie zespołu składników majątkowych do nowoutworzonych instytucji w ramach ich pierwszego wyposażenia stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.
Przepisy art. 6 ustawy wyłączają określone czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.
Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 pkt 27e ustawy, w myśl którego:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem również stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla tego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.
Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
Gdy którakolwiek z przesłanek nie zaistnieje, wówczas nie można uznać zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:
1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.
Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.
Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01 Zita Modes Sarl TSUE stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że:
„Jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów”.
TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji.
W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.
O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Kwestia zbycia przedsiębiorstwa była również przedmiotem wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever.
TSUE wywiódł w nim, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów.
Jak wskazał Trybunał:
„Stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej”.
W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.
Z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta więc przekazanie przedsiębiorstwa (lub jego niezależnej części), w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo (lub jego część) zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi mieć jednak na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów, zasobów, jeśli istnieją.
Sformułowanie zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy rozumieć w sposób funkcjonalny. Należy więc przeanalizować, czy zespół aktywów, który jest przedmiotem zbycia, pozwala na prowadzenie i służy w sposób trwały prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej nabywcy, realizowanej uprzednio w przedsiębiorstwie zbywcy.
O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa (sprzedaż, darowizna itp.) lub jego zorganizowanej części decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Aby uznać, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa trzeba ocenić, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po przeniesieniu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę, w oparciu o nabyte składniki.
Z opisu sprawy wynika, że Rada Miasta (...) Uchwałą nr (...) dokonała podziału samorządowej instytucji kultury - A. polegającego na utworzeniu dwóch samorządowych instytucji kultury - B. w (...) i C. oraz nadała im statuty.
Przedmiotem działalności B. w (...) jest działalność statutowa polegająca na organizowaniu i realizacji wszelkich zadań niezbędnych do prawidłowej ochrony i opieki nad zabytkiem B. oraz podejmowanie wszelkich działań mających na celu podniesienie standardu użytkowego i funkcjonalnego wykorzystywania tego zabytku. B. w (...) wyposaża się nieodpłatnie w mienie służące instytucji kultury. Ponadto nieodpłatnie wyposaża się instytucję w mienie ruchome.
Przedmiotem działalności C. jest działalność statutowa polegająca na organizacji życia kulturalnego odpowiadającego potrzebom i aspiracjom społeczności lokalnej, upowszechnianiu kultury i edukacji kulturalnej, ochrony oraz tworzeniu warunków do rozwoju aktywnego uczestnictwa w kulturze mieszkańców. C. wyposaża się nieodpłatnie w mienie służące instytucji kultury.
Obydwie instytucje kultury oraz Państwo są czynnymi podatnikami podatku VAT.
Należy wskazać, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym:
Artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie.
Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tą ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.
W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny. Wyrok TSUE nie dotyczył samorządowych zakładów budżetowych, niemniej tezy w nim zawarte znajdują odpowiednie zastosowanie do samorządowych zakładów budżetowych.
Kwestia ta została rozstrzygnięta przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów, który, po rozpatrzeniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 17 marca 2015 r. (sygn. akt I FSK 1725), podjął uchwałę I FPS 4/15, w której udzielając odpowiedzi na zadane pytanie stwierdził, że w świetle art. 15 ust. 1, art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie przekazane do gminnego zakładu budżetowego, o ile są przez niego wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.
Uzasadniając podjętą uchwałę NSA wskazał powyższy wyrok TSUE z dnia 29 września 2015 r. i podkreślił, że w wyroku tym TSUE udzielił bardzo szczegółowych wskazówek dotyczących warunków, jakie muszą spełniać publiczne jednostki organizacyjne aby mogły one być uznane za podatników VAT czynnych, tj. działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, ponoszenie ryzyka gospodarczego, brak hierarchicznego podporządkowania, itp.
W tym kontekście NSA stwierdził, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków – nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również, że dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii należy uznać za nieaktualne. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie gmina.
W konsekwencji podjętej przez NSA uchwały należy uznać, że zakłady budżetowe – tak jak jednostki budżetowe – nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. Zatem wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach tej jednostki (zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi, jak i zakładami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.
Art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 280), zwanej dalej ustawą z dnia 5 września 2016 r. wskazuje, że:
Jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.
Art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r.:
Jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.
Art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r.:
Przez jednostkę organizacyjną rozumie się:
a)utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
b)urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
Zatem instytucje kultury nie są podmiotami podlegającymi powyższej ustawie, a w związku z tym nie dokonują wspólnego rozliczenia podatku z jednostką samorządu terytorialnego, która je utworzyła.
Z okoliczności sprawy wynika, że do powstania dwóch samorządowych instytucji kultury, tj. B. w (...) oraz C. doszło w wyniku podziału dotychczasowej samorządowej instytucji kultury (A.). Dotychczasowa samorządowa instytucja kultury – A. była wyposażona w ruchomości i nieruchomości na podstawie różnych tytułów prawnych: umowa użyczenia w odniesieniu do nieruchomości, zaś w odniesieniu do ruchomości część z nich stanowiła własność A. i była zaewidencjonowana w wykazie środków trwałych, część zaś stanowiła Państwa własność (z uwagi na założenia umów o dofinansowania) i była użyczona. Nie doszło do rozliczenia z Państwem jako organizatorem instytucji kultury posiadanego przez dotychczasową instytucję kultury A. majątku bowiem na podstawie Uchwały (...) Rady Miasta (...) w sprawie wyposażenia samorządowej instytucji kultury - B. w (...) w majątek - przejęcie mienia od dotychczasowej instytucji kultury A. nastąpi na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych według stanu na dzień 1 września 2025 roku.
Wskazali Państwo, że z mocy prawa oraz na podstawie Uchwały nr (...) B. w (...) staje się właścicielem majątku służącego dotychczasowej instytucji kultury do realizacji zadań w zakresie działalności związanej z ochroną zabytków B. natomiast z mocy prawa oraz na podstawie Uchwały Nr (...) Rady Miasta (...) w sprawie wyposażenia samorządowej instytucji kultury - C. w majątek, C. staje się właścicielem majątku służącego dotychczasowej instytucji kultury do realizacji zadań w zakresie działalności kulturalnej.
Ze względu na wyodrębnione struktury organizacyjne nowopowstałych jednostek zostaną one wyposażone w mienie ruchome, działki, budynki i budowle a także należności, rachunki bankowe, zobowiązania oraz zespół pracowników zatrudnionych w dzielonej jednostce (dojdzie do przejścia zakładu pracy na nowego pracodawcę w trybie art. 23 (1) Kodeksu Pracy).
Nowoutworzone instytucje kultury staną się nowymi pracodawcami zespołu zatrudnionego w dzielonej instytucji kultury na zasadzie art. 23 (1) Kodeksu pracy. Zespół ten jest zdolny do niezależnego działania, a więc wykonywania czynności organizacyjnych, programowych jak i związanych z eksploatacją i inwestycjami.
Statuty B. w (...) oraz C. stanowią załączniki do Uchwały nr (...) Rady Miasta (...) z (...) 2025 roku w sprawie podziału samorządowej instytucji kultury - A. polegającego na utworzeniu dwóch samorządowych instytucji kultury - B. w (...) i C. oraz nadania im statutów.
Nowopowstałe instytucje kultury będą wyposażone we wszystkie elementy dotychczasowej instytucji kultury, tj.:
1.z dniem ich utworzenia będą miały nadane statuty, stanowiące podstawę wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego a przede wszystkim określające ich nazwy, siedziby i przedmioty działalności;
2.pracowników zatrudnionych w dzielonej instytucji kultury, którzy stają się pracownikami nowych dwóch instytucji w trybie art. 23 (1) ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku - Kodeksu Pracy; Nowoutworzone instytucje kultury staną się nowymi pracodawcami;
3.należności i zobowiązania podzielonej instytucji rozdzielone pomiędzy nowopowstałe instytucje kultury;
4.wszystkie środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, stanowiące obecnie elementy wyposażenia nowopowstałych instytucji kultury oraz wszystkie elementy wyposażenia nie będące środkami trwałymi (przykładowo: meble, komputery, pojazdy). Szczegółowa lista sporządzona w wyniku inwentaryzacji stanu majątku dzielonej instytucji kultury na rzecz nowopowstałych jednostek;
5.środki pieniężne na rachunku bankowym i w kasie dzielonej instytucji zostaną rozdzielone w ramach zadań statutowych pomiędzy nowopowstałe.
Państwo, jako właściciel wnoszą nieruchomości i ruchomości do B. w (...) wykazane w Uchwale Nr (...) Rady Miasta (...) w sprawie wyposażenia samorządowej instytucji kultury - B. w (...) w majątek oraz C. wykazane w Uchwale Nr (...) Rady Miasta (...) w sprawie wyposażenia samorządowej instytucji kultury - C. w majątek.
Z powyższych okoliczności wynika więc, że majątek, w który zostaną wyposażone nowopowstałe instytucje kultury będzie pochodził z podziału instytucji kultury - A.. Państwo wnoszą do nowopowstałych instytucji kultury nieruchomości i ruchomości, natomiast należności i zobowiązania podzielonej instytucji zostają rozdzielone pomiędzy nowopowstałe instytucje kultury, podobnie jak środki pieniężne na rachunku bankowym i w kasie dzielonej instytucji są rozdzielone w ramach zadań statutowych pomiędzy nowopowstałe instytucje.
Zatem to samorządowa instytucja kultury – A. w wyniku podziału przekazuje do nowopowstałych samorządowych instytucji kultury – B. w (...) oraz C. takie składniki majątku jak: należności i zobowiązania podzielonej instytucji, środki pieniężne na rachunku bankowym i w kasie dzielonej instytucji. Również pracownicy zatrudnieni w dzielonej instytucji kultury stają się pracownikami nowych dwóch instytucji w trybie art. 23 (1) Kodeksu Pracy - nowoutworzone instytucje kultury staną się nowymi pracodawcami.
Powyższe składniki majątkowe są więc przekazywane nowopowstającej samorządowej instytucji kultury przez odrębny od Państwa podmiot – A.
Państwo natomiast wyposażają nowopowstałe instytucje kultury w nieruchomości i w zasadzie tylko część ruchomości – jak Państwo wskazali część ruchomości stanowi własność A..
Ponadto, jak wynika z wniosku, na podstawie Uchwały (...) Rady Miasta (...) w sprawie wyposażenia samorządowej instytucji kultury - B. w (...) w majątek - przejęcie mienia od dotychczasowej instytucji kultury A. nastąpi na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych. Zatem pozostałe składniki majątku będące w dyspozycji dotychczasowej A., które nie są przekazywane do B., stają się składnikami majątkowymi nowopowstałego C.. Nie można więc mówić o wnoszeniu przez Państwa powyższego majątku na rzecz nowopowstałej instytucji kultury - C., gdyż nie doszło do rozliczenia z Państwem jako organizatorem instytucji kultury posiadanego przez dotychczasową instytucję kultury A. majątku. Tym samym mamy do czynienia z sytuacją jedynie zmiany formy prawnej władania przekazywanym majątkiem z użyczenia na własność - przeniesienie własności nieruchomości wraz z ruchomościami wykazanymi w ramach Uchwał jako doposażenie nastąpi w formie aktu notarialnego.
Zatem przekazywane składniki majątku mające służyć prowadzeniu działalności przez nowopowstałe instytucje kultury – B. i C. nie będą stanowiły u Państwa zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a w związku z tym nie będzie miał do nich zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest nieprawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą również wskazania czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy czynność nieodpłatnego wyposażenia w nieruchomości dwóch nowopowstałych na skutek podziału samorządowych instytucji kultury będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług, a nieodpłatne przekazanie majątku ruchomego będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce podstawowej (23%).
Dostawa towarów i świadczenie usługi co do zasady podlegają opodatkowaniu wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oba warunki muszą być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.
W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.
Skoro przepisy nie określają formy zapłaty, należy uznać, że zobowiązanie nabywcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej)/dostawy towaru. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa/dokonywana jest dostawa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę/dokonującego dostawy. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą/dokonaną dostawą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.
Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie/dokonana dostawa stają się odpłatne. Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:
·istnieje związek prawny między dostawcą i odbiorcą bądź między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
·wynagrodzenie otrzymane przez dostawcę/usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za dokonywane dostawy bądź świadczone usługi na rzecz odbiorcy,
·istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
·odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
·istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
Art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).
Aby nieodpłatne przekazanie towarów w świetle ww. przepisu podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:
·nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,
·przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
·przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazanie), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane.
Z powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie. W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Jak wskazali Państwo we wniosku, przy nabyciu działek nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem nieodpłatne wyposażenia w nieruchomości nowopowstałych instytucji kultury nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem, ponieważ nie zostanie spełniony jeden z warunków konieczny do opodatkowania powyższej czynności wynikający z art. 7 ust. 2 ustawy, jakim jest przysługiwanie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towaru.
Zatem, nieodpłatne przekazanie nieruchomości na rzecz dwóch nowopowstałych instytucji kultury nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Skoro przekazanie powyższych działek nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem, nie będzie miał zastosowania przy ich przekazaniu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Przedmiotem nieodpłatnego przekazania są także składniki mienia ruchomego. Jak wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku, w odniesieniu do ruchomości będących wyposażeniem nowych instytucji kultury przez Organizatora wykazanych w uchwałach odbiorcą faktury zakupu byli Państwo i nie dokonywali Państwo odliczeń podatku VAT. Odliczenie podatku VAT przy zastosowaniu prewskaźnika stosowała dotychczasowa instytucja kultury w ramach prowadzonej działalności kulturalnej.
Z powyższych okoliczności wynika więc, że nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem ruchomości, które zostaną przekazane do nowopowstałych instytucji kultury. Tym samym, czynność nieodpłatnego przekazania składników mienia ruchomego na rzecz nowopowstałych instytucji kultury nie będzie stanowiła odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analogicznie jak w przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości, nieodpłatne wyposażenia w ruchomości nowopowstałych instytucji kultury nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ nie będą spełnione wszystkie przesłanki wynikające z tego przepisu.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.
Państwa wątpliwości wyrażone w pytaniu nr 2 dotyczą uznania czy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy czynność nieodpłatnego wyposażenia w nieruchomości i majątek ruchomy dwóch nowopowstałych instytucji kultury będzie podlegała zwolnieniu z podatku od towarów i usług.
Art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.
Art. 43 ust. 17 i 17a ustawy:
17.Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
1) nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2) ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
17a. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.
Warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.
Ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez ściśle określone grupy podmiotów. Są to: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.
Za usługi kulturalne uznaje się usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.
Zauważyć należy, że to nie Państwo, lecz instytucje kultury świadczą usługi kulturalne i mogą zostać uznane za podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy. Zatem przekazanie przez Państwa nieruchomości i majątku ruchomego nie mogłoby zostać uznane za dostawę towarów ściśle związaną z usługami kulturalnymi. To, że przekazany majątek będzie służył nowopowstałym instytucjom kultury do świadczenia usług kulturalnych, nie oznacza że przekazanie im majątku przez jakikolwiek podmiot, pozwala na stosowanie u tego podmiotu zwolnienia z podatku VAT. Tylko dostawa towarów dokonana przez podmiot spełniający warunek podmiotowy określony w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) i świadczący usługi kulturalne, może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie jako dostawa towarów ściśle związana z usługami kulturalnymi.
Niemniej, jak już wskazano w uzasadnieniu niniejszej interpretacji, zarówno nieodpłatne przekazanie przez Państwa nieruchomości na rzecz dwóch nowopowstałych instytucji kultury, jak i wyposażenie przez Państwa tych instytucji w ruchomości, nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem do przekazania przez Państwa nieruchomości i ruchomości na rzecz nowopowstałych instytucji kultury nie będzie miał również zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Ponadto informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to m.in. wskazania przez Państwa, że „Odliczeń podatku VAT przy zastosowaniu prewskaźnika stosowała dotychczasowa instytucja kultury w ramach prowadzonej działalności kulturalnej”. Wydana interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości powyższej kwestii.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego(...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
