Interpretacja indywidualna z dnia 30 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.377.2025.3.DP
Miasto nie jest uprawnione do pełnego odliczenia VAT od pośrednich kosztów inwestycyjnych; w takim przypadku powinno stosować proporcję określoną w rozporządzeniu Ministra Finansów, gdyż proponowane metody nie pozwalają na bezpośrednią alokację podatku zgodnie z rzeczywistym przeznaczeniem wydatków do działalności opodatkowanej.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:
•nieprawidłowe w zakresie prawa do 100% obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, stanowiącą sumę wartości VAT udokumentowaną fakturami otrzymanymi w toku realizacji części inwestycji pn. „Zadanie”, której część wydatków, w tym wartość VAT naliczonego, dotycząca dokumentacji technicznej oraz nadzoru budowlanego została wyodrębniona w sposób opisany we wniosku;
•prawidłowe w zakresie prawa do 100% obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w odniesieniu do wydatków dokumentujących zakup (...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych oraz opłatę przyłączeniową do sieci elektrycznej (wydatki bezpośrednie), związanych z częścią inwestycji pn. „Zadanie”;
•nieprawidłowe w zakresie prawa do proporcjonalnego obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wg proporcji określonej dla jednostki organizacyjnej - Urzędu Miasta - w odniesieniu do wartości VAT naliczonego od wydatków na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski (wydatki pośrednie), wyodrębnionej w sposób opisany we wniosku, związanych z częścią inwestycji pn. „Zadanie”;
•prawidłowe w zakresie braku obowiązku korekty podatku odliczonego w odniesieniu do wydatków na zakup (...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych oraz opłatę przyłączeniową do sieci elektrycznej (wydatki bezpośrednie);
•prawidłowe w zakresie obowiązku korekty zgodnie z art. 90c ust. 1 w związku z art. 91 ust. 5 oraz ust. 6 pkt. 1 ustawy w odniesieniu do wydatków na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski (wydatki pośrednie).
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Zadania. Uzupełnili go Państwo pismem z 5 września 2025 r. oraz pismem z 23 września 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Miasto (…) (dalej: „Miasto” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, działającym na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609; dalej: u.s.g.). Stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 u.s.g. Wnioskodawca wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, a także posiada osobowość prawną. Dodatkowo Wnioskodawca posiada prawa powiatu na podstawie art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 107; dalej: u.s.p.). W związku z powyższym Miasto wykonuje zadania publiczne przypisane powiatowi zgodnie z art. 4 u.s.p. Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz. U. z 1998 r., nr 96, poz. 603 ze zm.) Miasto stanowi jednostkę samorządu terytorialnego.
Wnioskodawca uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej na podstawie art. 16 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483 ze zm.; dalej: Konstytucja) oraz wykonuje, w myśl art. 163 Konstytucji, zadania publiczne, które nie zostały zastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych.
Wnioskodawca realizuje zadania własne leżące w obowiązkach samorządu gminnego i samorządu powiatowego zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym oraz ustawą o samorządzie powiatowym.
Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 u.s.g. oraz art. 4 ust. 1 pkt 6 u.s.p. zadaniami Miasta są m.in.:
•zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;
•zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.
W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 u.s.g.).
Jedną z jednostek organizacyjnych podległych Wnioskodawcy jest (…) (dalej: MZD). MZD został utworzony na podstawie uchwały Rady Miasta (…) jako jednostka budżetowa sprawująca zarząd i nadzór nad budową, modernizacją i utrzymaniem dróg krajowych, wojewódzkich, powiatowych i gminnych na terenie Miasta.
MZD sprawuje, z upoważnienia Prezydenta Miasta, zarząd nad drogami publicznymi położonymi w granicach administracyjnych Miasta i drogami wewnętrznymi, zlokalizowanymi na gruncie będącym własnością Gminy.
Przedmiotem działalności MZD jest w szczególności realizacja zadań z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania, ochrony oraz sprawy związane z zarządzaniem ruchem i zajęciem pasa drogowego dróg wewnętrznych zlokalizowanych w granicach administracyjnych Miasta i będących własnością Gminy oraz obiektów inżynierskich położonych w ciągach tych dróg, a także sprawy dotyczące gospodarowania gruntami położonymi w granicach takich dróg wewnętrznych, w tym zawieranie umów cywilnoprawnych dotyczących takich gruntów na podstawie stosownego pełnomocnictwa udzielonego przez Prezydenta Miasta.
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest rozliczenie na gruncie podatku VAT inwestycji pn. „(…)” w zakresie: Część 2 - „(…)” w zakresie „(…)”. Wnioskodawca jako zarządca dróg, za pośrednictwem MZD, w dniu (…) 2021 r. podpisał z zewnętrznym wykonawcą umowę nr 1, której przedmiotem było wykonanie dokumentacji projektowej (technicznej) wraz z nadzorem autorskim, która określiła wynagrodzenie na (…) zł brutto, w tym (…) zł VAT, poniesione w okresie od roku 2021 do 2023 r.
Kosztorys, stanowiący załącznik do umowy, na podstawie którego określone zostały ostateczne wartości poszczególnych etapów inwestycji, ulegał modyfikacjom w stosunku do pierwotnej jego wersji, z uwagi na zawarte do umowy aneksy oraz na dokonaną waloryzację kwot początkowo w nim wskazanych.
W ramach ww. inwestycji Wnioskodawca za pośrednictwem MZD:
•w dniu (…) 2023 r., podpisał z zewnętrznymi wykonawcami umowę nr 2 na realizację ww. inwestycji poprzez roboty budowlano-montażowe, ostateczna wartość wynagrodzenia wykonawcy, po waloryzacji i zmianach umowy określonych aneksami, wyniosła (…) zł brutto;
•w dniu (…) 2023 r. podpisał umowę nr 3 na pełnienie kompleksowego nadzoru inwestorskiego branży elektrycznej, która określiła wynagrodzenie za jej wykonanie w wysokości (…) zł brutto, w tym (…) zł VAT.
W szczególności poza wydatkami związanymi z umową nr 1, której przedmiotem było wykonanie dokumentacji projektowej (technicznej) wraz z nadzorem autorskim, w oparciu o ww. umowy, w okresie od (…) 2023 r. do (…) 2024 r. zrealizowano roboty budowlane obejmujące:
1)Budowę parkingu (…),
2)Budowę przystanków komunikacyjnych wraz z wiatami przystankowymi;
3)Budowę oświetlenia parkingu;
4)Budowę odwodnienia parkingu;
5)Budowę przyłącza wodociągowego;
6)Budowę przyłącza sanitarnego;
7)Budowę monitoringu parkingu;
8)Budowę infrastruktury teletechnicznej;
9)Budowę zdroju (miejski dystrybutor wody);
10)Nasadzenia drzew oraz traw;
11)Budowę (...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych.
Wydatki inwestycyjne do ww. robót budowlanych ponoszone były w latach: 2023 r. do 2024 r. Inwestycja została zrealizowana ze środków własnych wraz z dofinansowaniem z Polskiego Ładu Edycja II.
Koszt całej inwestycji wyniósł (…) zł brutto, w tym (…) zł VAT.
Wynikiem inwestycji jest wytworzenie środków trwałych o wskazanej wartości początkowej, pod postacią:
1.ŚT - Parkingu, na który składają się, m.in. jezdnia z mieszanki bitumicznej SMA, miejsca postojowe z betonowej kostki brukowej (dla niepełnosprawnych, dla pojazdów elektrycznych, dla motocykli, dla rowerów), chodniki, droga manewrowa z ekokraty, miejsca postojowe z ekokraty dla samochodów osobowych, zatoka autobusowa oraz zatoka dla autokarów, nawierzchnia z płyt betonowych ażurowych, drenaże, kanały, studnie, czujniki parkowania, tablica parkingowa LED, balustrada, trawa z rolki, nasadzenia drzew o wartości początkowej (…) zł;
2.ŚT - 2 wiat przystankowych 3-modułowych bez gablot reklamowych, o wartości początkowej (…) zł;
3.ŚT - Oświetlenia ulicznego na parkingu, w skład którego wchodzą rury osłonowe, kable, aluminiowe słupy, wysięgniki, fundamenty, sterowniki, szafka oświetleniowa, oprawa LED, o wartości początkowej (…) zł;
4.ŚT - Kanalizacji deszczowej oraz wpustów wraz z przykanalikami na parkingu, w skład których wchodzą studnie betonowe, kanały PVC, separator, wpusty uliczne, przykanaliki, o wartości początkowej (…) zł;
5.ŚT - Przyłącza wodociągowego na parkingu, o wartości początkowej (…) zł;
6.ŚT - Przyłącza kanalizacji sanitarnej na parkingu, o wartości początkowej (…) zł;
7.ŚT - Miejskiego dystrybutora wody na parkingu, o wartości początkowej (…) zł;
8.ŚT - Monitoringu na parkingu wraz z licencjami dla kamer, o wartości początkowej (…) zł;
9.ŚT - Optycznej Sieci Teleinformatycznej (…), składającej się z kabli światłowodowych, przełącznic panelowych, stelaży oraz szafy, o wartości początkowej (…) zł;
10.ŚT - Stacji ładowania pojazdów elektrycznych - (...), o wartości początkowej (…) zł.
Inwestycja, zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym została podzielona na podstawie daty rozpoczęcia na następujące, poszczególne etapy, które na podstawie umowy zostały wycenione i odbierane częściowo:
•Etap 1: Branża drogowa - roboty rozbiórkowe, roboty ziemne oraz nasypy, kwota (…) zł brutto, (…) zł netto w tym wartość VAT (…) zł;
•Etap 2: Branża elektryczna - przebudowa sieci SN, kwota (…) zł brutto, (…) zł netto w tym wartość VAT (…) zł;
•Etap 3: Branża sanitarna - kanalizacja deszczowa, kanalizacja sanitarna, kanalizacja wodociągowa, kwota (…) zł brutto, (…) zł netto w tym wartość VAT (…) zł;
•Etap 4: Branża drogowa - podbudowy, kwota (…) zł brutto, (…) zł netto w tym wartość VAT (…) zł;
•Etap 5: Branża telekomunikacyjna, kwota (…) zł brutto, (…) zł netto w tym wartość VAT (…) zł;
•Etap 6: Branża elektryczna - oświetlenie, kwota (…) zł brutto, (…) zł netto w tym wartość VAT (…) zł;
•Etap 7: Branża drogowa - nawierzchnie, kwota (…) zł brutto, (…) zł netto w tym wartość VAT (…) zł;
•Etap 8: Nasadzenia, kwota (…) zł brutto, (…) zł netto w tym wartość VAT (…) zł;
•Etap 9: Branża drogowa - roboty wykończeniowe, kwota (…) zł brutto, (…) zł netto w tym wartość VAT (…) zł;
•Etap 10: Branża elektryczna - stacja ładowania pojazdów, kwota (…) zł brutto, (…) zł netto w tym wartość VAT (…) zł;
•Etap 11: Branża drogowa - urządzenia bezpieczeństwa ruchu, kwota (…) zł brutto, (…) zł netto w tym wartość VAT (…) zł.
Zgodnie z umową podstawą wyceny poszczególnych etapów budowy były kosztorys rzeczowo- finansowy inwestycji jak i kosztorysy poszczególnych etapów budowy. Powyższe wynikało z postanowień umowy nr 2, w szczególności z § 2 oraz § 3, gdzie wskazano, że zarówno harmonogram jak i kosztorysy stanowią podstawę ceny. Dokumenty te stanowią integralną część umowy jako jej załączniki. Powyżej wymienione kwoty brutto poszczególnych etapów budowy przeprowadzanych wg harmonogramu, wynikają także z kosztorysów załączonych do protokołów powykonawczych. Całą inwestycję zgodnie z harmonogramem podzielono na poszczególne branże – drogową, sanitarną, czy elektryczną, w tym, np. stacje ładowania pojazdów czy przebudowa sieci SN. Kosztorysy zawierają dodatkowo podział każdego z etapów budowy na konkretne czynności składające się na przeprowadzenie danej części inwestycji wraz ze wskazaniem ich kosztu.
W przypadku kosztorysu obejmującego „Zadanie” wykonawca wymienił i wycenił następujące etapy:
•kopanie rowów dla kabli w sposób ręczny - (…) zł brutto, tj. (…) zł netto + (…) zł VAT;
•kopanie rowów dla kabli w sposób mechaniczny - (…) zł brutto, tj. (…) zł netto + (…) zł VAT;
•przewody uziemiające i wyrównawcze w kanałach lub tunelach luzem - (…) zł brutto, tj. (…) zł netto + (…) zł VAT;
•łączenie przewodów uziemiających przez spawanie w wykopie - (…) zł brutto, tj. (…) zł netto + (…) zł VAT;
•nasypanie warstwy piasku na dnie rowu kablowego - (…) zł brutto, tj. (…) zł netto + (…) zł VAT;
•ułożenie rur osłonowych PVC - (…) zł brutto, tj. (…) zł netto + (…) zł VAT;
•układanie kabli w rurach, pustakach lub kanałach zamkniętych - (…) zł brutto, (…) zł netto + (…) zł VAT;
•zarobienie na sucho kabla 5-żyłowego - (…) zł brutto, tj. (…) zł netto + (…) zł VAT;
•zasypywanie rowów dla kabli wykonanych mechanicznie - (…) zł brutto, tj. (…) zł netto + (…) zł VAT;
•fundamenty prefabrykowane betonowe - (…) zł brutto, tj. (…) zł netto + (…) zł VAT;
•skrzynki i rozdzielnice skrzynkowe wraz z konstrukcją mocowaną do podłoża - stacje ładowania pojazdów dla czterech pojazdów o mocy 110 kW - (…) zł brutto, tj. (…) zł netto + (…) zł VAT;
•sprawdzenia, pomiary i uruchomienie instalacji - (…) zł brutto, tj. (…) zł + (…) zł VAT.
Suma wartości brutto ww. budowy wyniosła (…) zł. Kwota ta jest zgodną z harmonogramem, przy uwzględnieniu aneksowanych z Wykonawcą wartości robót dokonanych w dniu (…) 2024 r., wynikających z waloryzacji pozostałej do wypłacenia części wynagrodzenia skutkującego zwiększeniem tej części o wskaźnik cen produkcji budowlano-montażowej, tj. o 4,2%.
Z posiadanych dokumentów takich jak: protokoły z wykonania, umowy, nie wynika jaką część wydatków poniesionych na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski w branży elektrycznej stanowi część dotycząca wytworzenia ŚT stacji ładowania pojazdów elektrycznych. Wartość ta wynika z proporcjonalnego wydzielenia wartości opisanej w dalszej części.
W celu odbioru poszczególnych etapów wykonanych robót wskazanych w harmonogramie wyznaczono także dwa terminy odbiorów częściowych - pierwszy nastąpił po 6 miesiącach od dnia zawarcia umowy, drugi natomiast po 10 miesiącach od dnia zawarcia umowy. Odbiór końcowy inwestycji nastąpił po upływie 14 miesięcy od dnia zawarcia umowy. Rozliczenie za wykonanie inwestycji nastąpiło na podstawie faktur VAT. Płatność podzielono na 3 części, które w transzach wypłacano wraz z terminem odbioru części prac, tj. I transzę wypłacono (…) 2023 r., II transzę wypłacono (…) 2023 r., ostatnią transzę wypłacono (…) 2024 r. Faktury wystawiano w oparciu o harmonogram rzeczowo-finansowy oraz kosztorysy.
Wytworzony z inwestycji środek trwały w postaci „Stacje ładowania pojazdów elektrycznych – (…)” dokumentem PT (Protokołem technicznym przekazania) jednostka - MZD przekazała do jednostki obsługującej Miasto - Urzędu Miasta. Miasto zamierzało wnieść i wniosło ww. środek trwały aportem do Spółki sp. z o. o. (…), tj. wartością niepieniężną, odpowiadającą wartości ww. środka trwałego, została pokryta wartość obejmowanych udziałów w podnoszonym kapitale zakładowym tej spółki. Wartość początkowa środka trwałego podlegająca aportowi obejmowała wraz ze stacjami ładowania wydatki bezpośrednio i pośrednio z nimi związane.
Do wydatków:
1.bezpośrednich należą wydatki na:
·stacje ładowania w ilości (...),
·opłatę za przyłączenie do sieci dystrybucyjnej, wynoszącą (…) zł brutto, w tym (…) zł VAT,
2.pośrednich należą wydatki na:
·dokumentację techniczną oraz
·wydatki na nadzór inwestorski.
Decyzję o wniesieniu do Spółki aportu podjęto przed rozpoczęciem inwestycji. Aportu dokonano dnia (…) 2025 r. na mocy Uchwały (…) Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki (…) w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki (…) oraz zmiany Umowy Spółki.
Wartość dokumentacji technicznej oraz nadzoru inwestorskiego określona w PT wyliczona, wyodrębniona poprzez proporcjonalny udział wydatków dot. aportowanych do spółki celowej Wnioskodawcy środków trwałych w stosunku do całości wydatków inwestycyjnych. Proporcja została ustalona w następujący sposób:
•w przypadku dokumentacji kwota (…) zł (wartość stacji) została podzielona przez kwotę (…) zł (wartość umowy), a następnie pomnożona przez 100%, co dało wynik 1,22%. Faktury wystawiane na dokumentację techniczną mnożono przez 1,22%;
•w przypadku nadzoru inwestorskiego ustalono, iż kwota odnosząca się do stacji ładowania pojazdów elektrycznych, tj. (…) zł stanowi 23,68% kwoty całości prac robót elektrycznych wynoszącej (…) zł (bez branży oświetleniowej). Wobec tego wartość przeprowadzenia nadzoru inwestorskiego w branży elektrycznej, tj. kwotę (…) zł pomnożono przez 23,68%, uzyskując kwotę (…) zł.
Wydatki obejmujące same stacje ładowania oraz ich przyłączenie do sieci dystrybucyjnej zostały określone w umowie przyłączeniowej oraz fakturze dystrybutora prądu. Tym samym znana jest wartość wydatków dotyczących stacji, jak i opłaty za przyłączenie do sieci dystrybucyjnej tych stacji. W zakresie tych wydatków Wnioskodawca potrafi dokonać alokacji wydatku do celów działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.
Jednostki podległe Wnioskodawcy - MZD jak i Urząd Miasta, działając w oparciu o art. 90 ust. 10a w związku z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, jak i w oparciu o §3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 poz. 999 t. j. z dnia 2 czerwca 2021 r.; dalej: rozporządzenie MF), kalkulują własne proporcje, o których mowa w:
•§ 3 ust. 2 ww. rozporządzenia - Urząd Miasta,
•§ 3 ust. 3 ww. rozporządzenia - MZD.
Faktury dokumentujące wydatki na opisaną inwestycję wystawione są na Wnioskodawcę. Na fakturach dokumentujących wydatki jako nabywca wskazany jest Wnioskodawca, jako odbiorca MZD.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości rozliczenia VAT naliczonego od wydatków dotyczących środka trwałego, który został aportowany do Spółki.
W przedmiotowej sprawie nie zachodzą negatywne przesłanki określone art. 88 ustawy o VAT.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Przy pomocy stacji ładowania pojazdów elektrycznych ładowane są pojazdy o napędzie elektrycznym oraz pojazdy spalinowo-elektryczne - hybryda plug-in (PHEV). Stacje ładowania są ogólnodostępne za odpłatnością, którą pobiera Spółka, do której aportowano stacje ładowania.
Wartość aportu została określona w kwocie odpowiadającej kwocie netto nakładów poniesionych na budowę (...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych.
Między wartością nominalną otrzymanych udziałów a wartością wniesionego aportu powstała różnica w wysokości (…) zł netto, która została przekazana na kapitał zapasowy spółki.
Wartość nominalna udziałów, które Miasto otrzymało wynosi (…) zł każdy, a ilość udziałów to (…) co daje kwotę (…) zł.
Ekwiwalentem za aport były również dodatkowe świadczenia ze strony Spółki na rzecz Miasta w postaci dopłaty kwoty podatku w wysokości (…) zł płatne przelewem na rachunek bankowy urzędu miasta.
Stacje ładowania pojazdów nie były wykorzystywane w Mieście przed aportem. Zadanie od początku zakładało aportowanie stacji do spółki zależnej. Tym samym po zakończeniu zadania Gmina podjęła wyłącznie czynności zmierzające do przygotowania formalno-prawnych zmierzających do aportu. W tym czasie stacje nie były w jakikolwiek sposób użytkowane.
Wydatki w części wyodrębnionej przez Wnioskodawcę w sposób opisany we wniosku dotyczą wyłącznie czynności podlegającej opodatkowaniu – aportowi wytworzonego w toku inwestycji majątkowi Miasta.
Miasto wyjaśnia, że z uwagi na regulacje wewnętrzne dotyczące przekazywania (przesunięcia) między jednostkami organizacyjnymi Wnioskodawcy wytworzonego majątku, w tym wypadku wytworzonego przez jednostkę organizacyjną prowadzącą inwestycję – MZD, do jednostki obsługującej Miasto – Urząd Miasta, konieczne było wyodrębnienie wartości przekazanego majątku, którego wartość ujęta jest jako wartość początkowa środka trwałego, na który składały się nie tylko wydatki na same urządzenia, ale również opłatę za przyłącze energetyczne oraz część wydatków na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski w branży elektrycznej.
Wnioskodawca opisał we wniosku sposób wyodrębnienia części dotyczącej dokumentacji technicznej i nadzoru inwestorskiego.
Tym samym [Miasto] przypomina, że w przypadku:
•dokumentacji technicznej wyodrębniono wartość dotyczącą wyłącznie stacji ładujących, uwzględniając procent wartości wynoszący 1,22% obliczony jako stosunek wartości wydatku na stacje ładowania pojazdów elektrycznych do wartości całkowitego wydatku na wynagrodzenie z umowy zawartej z wykonawcą dokumentacji technicznej, co oznacza, że z ogólnej kwoty wydatków udokumentowanych fakturą za dokumentację tylko 1,22% dotyczy dokumentacji obejmującej budowę stacji ładujących;
•nadzoru inwestorskiego, analogicznie jak w przypadku dokumentacji technicznej, wyodrębniono wartość wydatku dotyczącego wyłącznie stacji ładujących, uwzględniając procent wartości wynoszący 23,68% obliczony jako stosunek wartości wydatku stacji ładowania pojazdów elektrycznych do wartości wydatku na nadzór w branży elektrycznej, który obejmował nie tylko stacje ładowania, ale także inne elektryczne elementy parkingu, na którym stoją stacje ładowania pojazdów.
Zatem, wydatki udokumentowane fakturami za wynagrodzenie z tytułu wykonania dokumentacji technicznej jak i nadzoru inwestorskiego służą zarówno czynnościom opodatkowanym jak i niepodlegającym, jednak Wnioskodawca wyodrębnił z ogólnej kwoty tyko tę część, która służy czynności opodatkowanej VAT – aportowi stacji ładujących.
Pytania
1.Czy Miastu przysługiwało prawo do 100% obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, stanowiącą sumę wartości VAT udokumentowaną fakturami otrzymanymi w toku realizacji części inwestycji pn. „Zadanie”, której część wydatków, w tym wartość VAT naliczonego, dotycząca dokumentacji technicznej oraz nadzoru budowlanego została wyodrębniona w sposób opisany we wniosku?
W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy do pytania 1 za nieprawidłowe:
2.Czy Miastu przysługiwało prawo do:
a.100% obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w odniesieniu do wydatków dokumentujących zakup (...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych oraz opłatę przyłączeniową do sieci elektrycznej, związanych z częścią inwestycji pn. „Zadanie”?
b.proporcjonalnego obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wg proporcji określonej dla jednostki organizacyjnej - Urzędu Miasta – w odniesieniu do wartości VAT naliczonego od wydatków na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski, wyodrębnionej w sposób opisany we wniosku, związanych z częścią inwestycji pn. „Zadanie”?
3.Czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do dokonywania korekty wieloletniej, o której mowa w art. 90c ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1.
W ocenie Wnioskodawcy przysługiwało i przysługuje mu prawo do 100% obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, stanowiącą sumę wartości VAT udokumentowaną fakturami otrzymanymi w toku realizacji części inwestycji pn. „Zadanie”, której wartość wyodrębniona została w sposób opisany we wniosku.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT:
„W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.”
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje zatem zgodnie z brzmieniem ww. przepisu wówczas, gdy nabywane przez podatnika VAT czynnego towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. takich, które w przypadku Wnioskodawcy, będącego jednocześnie organem władzy publicznej, leżą w zakresie działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, niekorzystającej ze zwolnienia oraz nie zaliczanej do czynności niepodlegających VAT.
Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Nie ulega wątpliwości, że aport ŚT stacji ładowania pojazdów elektrycznych do Spółki stanowi czynność opodatkowaną VAT stawką efektywną 23%. W zamian bowiem za aport Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w postaci udziałów w Spółce. Stanowisko takie Dyrektor KIS potwierdza chociażby w interpretacji indywidualnej z dnia 19 kwietnia 2023 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.110.2023.1.MC.
Wnioskodawca zwraca uwagę, że wyodrębniona część obejmująca proporcjonalną wartość wydatku na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski dokonana została z zachowaniem reguł rachunkowości budżetowej. Część z ww. wydatków składa się na wartość aportowanego ŚT, co w ocenie Wnioskodawcy uzasadnia prawo do pełnego obniżenia kwoty podatku VAT od ustalonej w ten sposób części VAT naliczonego. Proporcjonalna wartość dokumentacji technicznej i nadzoru inwestorskiego została wyliczona w sposób wskazany we wniosku i opiera się na zasadach rachunkowych, wymagających wyodrębnienia części majątku, który z punktu widzenia rachunkowości budżetowej jest przenoszony między dwoma jednostkami organizacyjnymi Wnioskodawcy. Ustalenie części majątku niewchodzącego w skład ŚT jednostki MZD wymagane jest dla zapewnienia prawidłowości określenia posiadanych ŚT i ich wartości, a bazuje na racjonalnych zasadach.
W tym stanie rzeczy zgodnie z przywołanym art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, stanowiącą sumę wartości VAT udokumentowaną fakturami otrzymanymi w toku realizacji części inwestycji pn. „Zadanie”.
Ad 2a.
W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy wyrażonego do pytania 1 za nieprawidłowe, w ocenie Wnioskodawcy przysługiwało mu prawo 100% obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w odniesieniu do wydatków dokumentujących zakup (...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych oraz opłatę przyłączeniową do sieci elektrycznej, związanych z częścią inwestycji pn. „Zadanie”.
Zdaniem Wnioskodawcy bez wątpienia należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie obniżenia takiego można dokonać w przypadku wydatków związanych z wytworzonych z inwestycji ŚT w postaci (...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych, tj. samych stacji ładowania oraz przyłącza do sieci dystrybucyjnej. Wysokość wydatków w tych przypadkach jasno wynika z kosztorysów oraz faktur, które także określają jaka wartość VAT ich dotyczy. Wnioskodawca jest w stanie określić z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z wymienionych dokumentów, a tym samym jest w stanie dokonać bezpośredniej alokacji.
O możliwości dokonania takiego obniżenia Dyrektor KIS zwracał uwagę w interpretacjach indywidualnych z dnia 2 grudnia 2024 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.635.2024.2.KFK, oraz z 4 grudnia 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.719.2024.2.MC.
Zwrócić uwagę należy także na fakt, iż omawiane w poniższym punkcie stacje ładowania wraz z przyłączem do sieci dystrybucyjnej są przedmiotem czynności opodatkowanej - aportu. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę VAT naliczonego będzie mu bezsprzecznie przysługiwać względem zakupionych (...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych oraz opłaty przyłączeniowej do sieci dystrybucyjnej.
Ad 2b.
W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy wyrażonego do pytania 1 za nieprawidłowe, Wnioskodawca uważa, iż uprawniony był do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wg proporcji, określonej dla - Urzędu Miasta - w odniesieniu do wartości VAT naliczonego od wydatków na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski, wyodrębnionej w sposób opisany we wniosku, związanych z częścią inwestycji pn. „Zadanie”.
W przypadku wydatków związanych z dokumentacją techniczną oraz nadzorem inwestorskim, ustalenie proporcji na podstawie art. 86 ust. 2a w zw. z art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, zgodnie z którymi:
„2a. W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.”
Zgodnie z art. 90 ust. 10a dla każdej jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego proporcja ustalana jest oddzielnie. W przedmiotowej sytuacji, w związku z tym, iż – jak wykazano we wniosku – wytworzony ŚT pod postacią (...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych został przekazany dokumentem PT przez MZD do Urzędu Miasta, to prawidłowym będzie zastosowanie proporcji ustalanej dla Urzędu Miasta. Powyższe uzasadnione jest faktem, iż ustawodawca zwraca uwagę na to, do jakich celów ma być / jest wykorzystywany wydatek na towary i usługi, a w kontekście takiego podmiotu jak Gmina, konieczne w takiej sytuacji jest ustalenie, która jednostka organizacyjna będzie wykorzystywała nabyte towary i usługi. Skoro w analizowanej sprawie to Urząd Miasta zamierzał dokonać i dokonał aportu do Spółki oraz wytworzone ŚT nie pozostały w MZD, to uzasadnionym jest zastosowanie proporcji stosowanych przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jaką jest Urząd Miasta, a nie MZD, tj. wg wzoru określonego w § 3 ust. 2 rozporządzenia MF.
Podsumowując, w związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż w przypadku uznania stanowiska w zakresie pytania 1 za nieprawidłowe, Wnioskodawcy przysługiwało częściowe prawo do odliczenia wartości VAT naliczonego, wyodrębnionej z wydatków związanych z dokumentacją techniczną oraz nadzorem inwestorskim, tj. z zastosowaniem proporcji VAT, określonej w §3 ust. 2 rozporządzenia MF, a więc właściwej dla Urzędu Miasta.
Ad 3.
Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku uznania stanowiska wyrażonego do pytania 1 za prawidłowe Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty VAT naliczonego, o której mowa w art. 90c ustawy o VAT. W przypadku uznania stanowiska wyrażonego do pytania 1 za nieprawidłowe, a uznania, że w odniesieniu do wartości VAT naliczonego od wydatków na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski, wyodrębnionej w sposób opisany we wniosku, związanych z częścią inwestycji pn. „Zadanie” Wnioskodawca ma prawo do zastosowania proporcji VAT właściwej Urzędu Miasta. Wnioskodawca w okresie dokonania aportu uprawniony jest do odliczenia pozostałej, nieodliczonej kwoty podatku VAT naliczonego, wyodrębnionej z wydatków związanych z dokumentacją techniczną oraz nadzorem inwestorskim.
W myśl art. 90c ustawy o VAT:
„1. W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.”
Art. 91 ust. 2-9 ustawy o VAT stanowią, że:
„2. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
2a. Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3. Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
4. W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
6. W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
7a. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
7b. W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
7c. Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
7d. W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
7e. Podatnik, który skorzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3, art. 113 ust. 1 albo art. 113a ust. 1, może dokonać korekty podatku naliczonego za pozostający okres korekty w deklaracji podatkowej składanej za ostatni okres rozliczeniowy, w którym podatnik był podatnikiem VAT czynnym.
8. Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.
9. W przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.”
Zdaniem Wnioskodawcy w związku z zamiarem wykorzystania i wykorzystaniem wytworzonych ŚT do czynności opodatkowanych VAT - aportem do Spółki - nie znajdzie zastosowania art. 90c ust. 1 ustawy o VAT. Zastosowanie art. 90c i odpowiednie zastosowanie art. 91 ust. 2-9 ustawy o VAT związane jest z sytuacją, w której to wytworzone ŚT i WNiP (wartości niematerialne i prawne) służyć mają działalności zarówno gospodarczej, jak i działalności innej niż gospodarcza. Tymczasem w niniejszej sprawie wytworzone ŚT mają służyć wyłącznie czynności opodatkowanej, nie korzystającej ze zwolnienia ani też nie niepodlegającej opodatkowaniu.
Jeśli jednak organ wydający interpretację indywidualną uznałby stanowisko wyrażone w pytaniu 1 za nieprawidłowe, to Wnioskodawca w okresie dokonania aportu uprawniony jest do odliczenia pozostałej nieodliczonej kwoty podatku VAT naliczonego wyodrębnionej z wydatków związanych z dokumentacją techniczną oraz nadzorem inwestorskim, z zastosowaniem proporcji VAT, określonej w §3 ust. 2 rozporządzenia MF, a więc właściwej dla Urzędu Miasta (vide: odpowiedź do pytania 2b).
W ww. przypadku zastosowanie będzie miał art. 90c ust. 1 w związku z art. 91 ust. 5 oraz ust. 6 pkt. 1 ustawy o VAT.
Z kolei w odniesieniu do wydatków obejmujących (…) stacje ładowania pojazdów elektrycznych wartość VAT naliczonego nie będzie podlegała jakiejkolwiek korekcie VAT wynikającej z art. 90c ust. 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części nieprawidłowe i w części prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy:
•towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych,
•podatek odlicza zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT.
Art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status. Są uznawane za podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności:
•inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań, oraz
•mieszczące się w ramach ich zadań, ale wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jeśli zaś organ władzy publicznej podejmuje realizację zadań jako podmiot prawa publicznego, wówczas nie jest podatnikiem VAT, nawet jeśli pobiera należności, opłaty lub składki.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności – czy są to czynności publicznoprawne czy cywilnoprawne.
Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1153 ze zm.).
Art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.
Analogicznie rola powiatu została określona w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 107 ze zm.).
Art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym:
Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie powiatowym:
Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.
Jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika podatku VAT, gdy wykonuje we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy.
Z art. 86. ust. 1 ustawy wynika, że odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wykluczona jest możliwość odliczania podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych – czyli gdy są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem, że:
•spełnione zostały przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy oraz
•nie zaistniały przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy – pozbawiają one podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych. Przy odliczeniu częściowym pomija się tę część podatku, w jakiej zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT. Podatnik ma obowiązek dokonania tzw. alokacji podatku, czyli określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu. Obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do tego rodzaju sprzedaży, z którym są związane.
Generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy i następne oraz art. 90 ustawy.
Art. 86 ust. 2a ustawy:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Art. 86 ust. 2b ustawy:
Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Art. 86 ust. 2d ustawy:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.
Art. 86 ust. 2g ustawy:
Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.
Art. 86 ust. 2h ustawy:
W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Art. 86 ust. 22 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem. Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.
§ 2 pkt 8 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:
a) urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
b) jednostkę budżetową,
c) zakład budżetowy.
§ 3 ust. 1 rozporządzenia:
W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.
Dla jednostek samorządu terytorialnego takich jak gmina nie ustala się jednego sposobu określenia proporcji (prewspółczynnika) dla całej jednostki (gminy) jako osoby prawnej, tylko odrębne sposoby (prewspółczynniki) dla poszczególnych jej jednostek organizacyjnych.
§ 3 ust. 2 rozporządzenia:
Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:
X = A x 100/DUJST
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,
A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
DUJST - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.
Art. 86 ust. 2a ustawy odnosi się do sytuacji, gdy podatnik nabywa towary i usługi, przeznaczone do wykorzystywania zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z określonymi wyjątkami, które przepis ten wskazuje). Natomiast gdy podatnik w ramach działalności gospodarczej wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz zwolnione z opodatkowania, powinien stosować uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Stanowią one uzupełnienie przepisów art. 86 ustawy.
W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy (tzw. prewspółczynnik) oraz – w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych od podatku – w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo miastem na prawach powiatu i zarejestrowanym podatnikiem VAT. Jedną z Państwa jednostek organizacyjnych jest MZD, który zarządza drogami publicznymi w granicach administracyjnych Miasta i drogami wewnętrznymi na gruntach Miasta.
Zrealizowali Państwo inwestycję pn. „(…)” w zakresie: Część 2 - „(…)” w zakresie „(…)”.
W celu realizacji inwestycji podpisali Państwo m.in. umowy obejmujące:
•wykonanie dokumentacji projektowej (technicznej) wraz z nadzorem autorskim,
•roboty budowlano-montażowe,
•kompleksowy nadzór inwestorski branży elektrycznej.
W wyniku robót budowlanych wykonano: parking wraz z oświetleniem, odwodnieniem i monitoringiem, przystanki komunikacyjne wraz z wiatami, przyłącze wodociągowe i sanitarne, infrastrukturę techniczną, zdrój (miejski dystrybutor wody), (…) stacje ładowania pojazdów elektrycznych. Wynikiem inwestycji jest wytworzenie środków trwałych. Ponadto wykonano nasadzenia drzew i traw.
Inwestycja, zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym została podzielona na etapy, które na podstawie umowy zostały wycenione i odbierane częściowo. Podstawą wyceny poszczególnych etapów budowy były kosztorys rzeczowo-finansowy inwestycji i kosztorysy poszczególnych etapów budowy. Kosztorysy zawierają dodatkowo podział każdego z etapów budowy na konkretne czynności składające się na przeprowadzenie danej części inwestycji wraz ze wskazaniem ich kosztu.
Środek trwały „Stacje ładowania pojazdów elektrycznych - (...)” jednostka MZD przekazała do Urzędu Miasta. Wnieśli Państwo ww. środek trwały aportem do Spółki w zamian za udziały o wartości nominalnej (…) zł oraz środki pieniężne w wysokości (…) zł, natomiast różnica między nominalną otrzymanych udziałów a wartością wniesionego aportu w wysokości (…) zł netto została przekazana na kapitał zapasowy Spółki.
Wartość początkowa środka trwałego podlegająca aportowi obejmowała wraz ze stacjami ładowania wydatki bezpośrednio i pośrednio z nimi związane.
Wydatki bezpośrednie to stacje ładowania ((...)i) i opłata za przyłączenie do sieci dystrybucyjnej.
Wydatki pośrednie to dokumentacja techniczna i nadzór inwestorski – ich wartość w odniesieniu do stacji ładowania pojazdów została określona (wyliczona) poprzez proporcjonalny udział wydatków dotyczących aportowanych środków trwałych w stosunku do całości wydatków inwestycyjnych.
Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na „Zadanie”, której część wydatków, dotycząca dokumentacji technicznej oraz nadzoru budowlanego, została wyodrębniona w sposób opisany we wniosku.
Jak wskazano powyżej, prawo do odliczenia przysługuje podatnikowi, gdy wykorzystuje nabyte towary i usługi do wykonywania czynności opodatkowanych. Katalog takich czynności zawiera art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 2 pkt 6 i 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:
6) towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
22) sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego. Stronami tego stosunku są:
•odbiorca (nabywca) usługi, oraz
•podmiot świadczący usługę.
Świadczenie jest odpłatne, gdy istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi wypłacane jest wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że ze stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
Z opisu sprawy wynika, że w zamian za udziały w Spółce wnieśli Państwo aportem do Spółki (…) stacje ładowania pojazdów elektrycznych, na które ponieśli Państwo wydatki bezpośrednie i pośrednie.
Do wydatków bezpośrednich należą wydatki na (…) stacje ładowania pojazdów elektrycznych oraz na przyłączenie do sieci dystrybucyjnej. Natomiast do wydatków pośrednich należą wydatki na dokumentację techniczną i nadzór inwestorski. Aport do Spółki objął tę część wydatków pośrednich, które wydzielili Państwo z całości wydatków i przyporządkowali do stacji ładowania pojazdów, zwiększając wartość środka trwałego.
Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych:
•wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku,
•w zamian za aport wnoszący otrzymuje pewne uprawnienia (udziały) mające określoną wartość.
Taka transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny. Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest konieczne, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje wymierną korzyść.
Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług. Tym samym, uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem: istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów.
Zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy.
W analizowanej sprawie wniesienie aportem powstałego w ramach przedsięwzięcia majątku w zamian za udziały w Spółce należy uznać za odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.
Wnosząc do spółki aport w postaci (…) stacji ładowania pojazdów elektrycznych nie działali Państwo w roli organu władzy publicznej, lecz w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Czynność ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towaru dokonywana za wynagrodzeniem (w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy.
Należy jednak zauważyć, że wydatki, które Państwo ponieśli na wytworzenie środka trwałego w postaci (…) stacji ładowania pojazdów elektrycznych, tylko w części są wydatkami bezpośrednimi.
W związku z realizacją inwestycji pn. „(…)” w zakresie: Część 2 - „(…)” w zakresie „(…)” ponieśli Państwo również wydatki pośrednie na dokumentację techniczną i nadzór inwestorski. Podkreślili Państwo, że z posiadanych dokumentów takich jak: protokoły z wykonania, umowy, nie wynika jaką część wydatków poniesionych na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski w branży elektrycznej stanowi część dotycząca wytworzenia ŚT stacji ładowania pojazdów elektrycznych. Wydatki udokumentowane fakturami za wynagrodzenie z tytułu wykonania dokumentacji technicznej i nadzoru inwestorskiego służą zarówno czynnościom opodatkowanym jak i niepodlegającym opodatkowaniu. W takiej sytuacji zastosowanie znajduje art. 86 ust. 2a ustawy – do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków na dokumentację techniczną i nadzór inwestorski powinni Państwo zastosować odpowiedni sposób ustalenia proporcji.
Zaproponowany przez Państwa sposób określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług (dokumentacji technicznej i nadzoru inwestorskiego) do wykonywania czynności opodatkowanych opiera się na przyjęciu pewnych założeń i ustaleniu na ich podstawie pewnych proporcji.
Na podstawie umowy 2 wynagrodzenie wykonawcy w zakresie robót budowlano-montażowych wyniosło (…) zł brutto. Natomiast wartość brutto „Zadania” wyniosła (…) zł – co stanowi 1,22% wartości wszystkich wykonanych przez wykonawcę prac. Uznali Państwo, że koszt dokumentacji technicznej związanej z budową stacji ładowania pojazdów należy wyodrębnić z kosztu dokumentacji technicznej dla całego przedsięwzięcia przy pomocy tej właśnie proporcji odnoszącej się do kosztu prac budowlano-montażowych.
Usługa nadzoru inwestorskiego, wynikająca z umowy nr 3 dotyczyła branży elektrycznej – wynagrodzenie za nią wyniosło (…) zł. Z sumy wartości robót budowlano-montażowych wyodrębnili Państwo kwoty dotyczące całości prac robót elektrycznych bez branży oświetleniowej – (…) zł. Wartość brutto „Zadania” wynosząca (…) zł stanowiła 23,68 % wartości prac robót elektrycznych bez branży oświetleniowej. Uznali Państwo, że koszt nadzoru inwestorskiego związanego z budową stacji ładowania pojazdów należy wyodrębnić z kosztu całości prac robót elektrycznych bez branży oświetleniowej przy pomocy tej właśnie proporcji opartej o koszty prac budowlano-montażowych.
Przedstawione przez Państwa metody nie są alokacją bezpośrednią podatku naliczonego do podlegającej opodatkowaniu czynności – aportu.
Przepisy ustawy nie przewidują odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury zgodnie z zasadami szacunkowej alokacji wartości danej faktury do danego środka trwałego, stosowanymi dla celów księgowych i ewidencyjnych. Ustawa przewiduje jedynie alokację podatku naliczonego do działalności opodatkowanej według odpowiedniego prewspółczynnika, w przypadku, gdy podatek wynikający z danej faktury dotyczy zarówno działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu (ewentualnie również według wskaźnika struktury sprzedaży, gdy dany wydatek dotyczy także działalności podlegającej zwolnieniu z VAT).
Przedstawionej przez Państwa metody nie można uznać za adekwatny prewspółczynnik, tj. sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy
Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten:
•zapewni odliczenie podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych VAT) oraz
•obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) – gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Podatnik zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Zastosowane przez podatnika metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na podatniku.
Gminy, jako jednostki samorządu terytorialnego, należą do podatników, dla których sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej został wskazany w rozporządzeniu. W odniesieniu do takich podatników jak gminy:
•zasadą jest stosowanie proporcji według sposobów wymienionych w § 3 rozporządzenia,
•wyjątkiem jest zastosowanie innego, bardziej reprezentatywnego sposobu określenia proporcji, o ile pozwala na to specyfika wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć.
Metody obliczania proporcji przewidziane w rozporządzeniu opracowane zostały z uwzględnieniem specyfiki działalności gmin i mają charakter wzorcowy, stanowiąc punkt wyjścia przy obliczaniu prewspółczynnika.
Podatnicy, do których kierowane jest rozporządzenie, mogą zastosować inny sposób określenia proporcji niż wskazują przepisy – ale tylko w sytuacji, gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny. Możliwość ta wynika z art. 86 ust. 2h ustawy i nie oznacza dowolności w odliczeniu, gdyż zaproponowana metoda ustalenia prewspółczynnika musi odpowiadać kryteriom przewidzianym w art. 86a ust. 2a-2b ustawy.
Prewspółczynnik, ustalony w oparciu o kryterium kosztów robót budowlanych poniesionych w związku realizacją analizowanego zadania inwestycyjnego, nie jest w stanie precyzyjnie odzwierciedlić stopnia wykorzystania ponoszonych wydatków z tytułu zakupu dokumentacji projektowej i usług nadzoru inwestorskiego do działalności gospodarczej oraz do działalności innej niż działalność gospodarcza. Prewspółczynnik taki nie pozwala bowiem w sposób obiektywny (wymierny) ustalić, w jakim zakresie nabyte usługi zostaną wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a w jakim do czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Proporcja zaproponowana przez Państwa nie pozwala na powiązanie zakresu dopuszczalnego odliczenia podatku z rzeczywistym rozmiarem prowadzonej działalności gospodarczej. Proporcja ta oddaje wysokość kosztów poniesionych na realizację „Zadania” w stosunku do kosztów innych robót budowlanych, ale nie specyfikę prowadzonej przez Państwa działalności. Jednocześnie proporcja ta nie uwzględnia możliwego wykorzystania pozostałych prac budowlanych do wykonywania zarówno czynności opodatkowanych, jak i niepodlegających opodatkowaniu i zwolnionych. Zastosowanie takiej metody mogłoby więc prowadzić do nieadekwatnego (niezgodnego z rzeczywistością) odliczenia podatku naliczonego.
Działalność komercyjna polegająca na wnoszeniu aportu do spółek prawa handlowego nie jest specyfiką działalności gminy wynikającą z zadań własnych określonych ustawą o samorządzie gminnym. Natomiast ustalona proporcja musi uwzględniać działalność urzędu obsługującego gminę jako jednostki organizacyjnej zajmującej się w gminie wnoszeniem aportu – a nie tylko działalność w odniesieniu do pojedynczych nabyć. Jak stanowi bowiem § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego, tj. urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, jednostki budżetowej, zakładu budżetowego. Zatem odrębne określenie proporcji pozwala na uwzględnienie okoliczności specyficznych dla każdej z jednostek organizacyjnych i związanych z realizowaną działalnością oraz dokonywanymi nabyciami. Przepisy nie przewidują jednak, aby samodzielnie (odrębnie) rozliczać poszczególne składniki majątku będące w zasobach gminy, poszczególne towary i usługi zakupione przez gminę lub też wszystkie rodzaje działalności gospodarczych prowadzonych przez gminę.
Należy również podkreślić, że dla dokumentacji technicznej i dla nadzoru inwestorskiego branży elektrycznej zamierzają Państwo zastosować odrębne sposoby ustalenia proporcji. Tym bardziej więc należy stwierdzić, że proponowane prewspółczynniki oparte o koszt robót budowlano-montażowych nie odpowiadają specyfice Państwa działalności, skoro każdy z nich obejmuje wyłącznie jeden zakup i nie obejmuje innych.
Nie sposób więc uznać, że wskazane przez Państwa metody zagwarantują bardziej dokładne wyliczenie podatku naliczonego związanego z opodatkowaną działalnością gospodarczą prowadzoną przez Państwa aniżeli metoda wskazana w rozporządzeniu MF z dnia 17 grudnia 2015 r.
Zatem nie przysługiwało i nie przysługuje Państwu prawo do 100% obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, stanowiącą sumę wartości VAT udokumentowaną fakturami otrzymanymi w toku realizacji części inwestycji pn. „Zadanie”, której część wydatków, w tym wartość VAT naliczonego, dotycząca dokumentacji technicznej oraz nadzoru budowlanego została wyodrębniona w sposób opisany we wniosku.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.
W odniesieniu do wydatków dokumentujących zakup (...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych oraz opłatę przyłączeniową do sieci elektrycznej, związanych z częścią inwestycji pn. „Zadanie”, przysługiwało Państwu prawo do 100% obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego, ponieważ nabyte towary i usługi zostały w całości wykorzystane do czynności opodatkowanej – aportu do Spółki.
Państwa stanowisko w zakresie pytania 2a jest prawidłowe.
Natomiast w przypadku wydatków na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski w branży elektrycznej sytuacja jest odmienna. Wydatki te dotyczą całej inwestycji lub całej branży w ramach inwestycji, ale nie poszczególnych zadań, które Państwo zrealizowali. Nabyte towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu. Należy też zauważyć, że efekty realizacji inwestycji są wykorzystywane przez różne jednostki organizacyjne – MZD i Urząd Miasta. Jednocześnie – jak wskazano powyżej – metoda wyodrębnienia wydatków na „Zadanie” przy zastosowaniu klucza kosztów robót budowlanych nie jest metodą alokacji bezpośredniej.
W takiej sytuacji do wydatków na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski w branży elektrycznej powinni Państwo stosować odpowiedni prewspółczynnik – sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz w § 3 ust. 2 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.
Z opisu sprawy wynika, że ponieśli Państwo wydatki dotyczące kompleksowego nadzoru inwestorskiego w branży elektrycznej dotyczące całości realizowanej inwestycji (dokumentacja techniczna i nadzór inwestorki w branży elektrycznej) i nie mogli Państwo dokonać alokacji bezpośredniej nabytych towarów i usług tzn. nie jesteście Państwo w stanie jednoznacznie i bezpośrednio ustalić w jakim zakresie nabyte towary i usługi będą wykorzystane do czynności opodatkowanych. Należy więc uznać, że towary i usługi (dokumentacja techniczna i nadzór inwestorki w branży elektrycznej) będą wykorzystywane przez Państwa - jako podatnika podatku od towarów i usług w odniesieniu do wszystkich rozliczeń Miasta i jego jednostek organizacyjnych, dokonywanych po centralizacji rozliczeń. W sytuacji bowiem, gdy zakupione przez jednostkę budżetową (MZD) towary i usługi służyć miały rożnym czynnościom (opodatkowanym i niepodlegającym opodatkowaniu) różnych jednostek organizacyjnych Miasta a jednocześnie nie ma możliwości określenia w sposób bezpośredni i jednoznaczny, jaka część ww. zakupów będzie służyć działalności opodatkowanej, najbardziej właściwe jest odliczenie podatku naliczonego z zastosowaniem proporcji właściwej dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego tj. Urzędu Miasta.
Zatem, powinni Państwo zastosować prewspółczynnik Urzędu Miasta do odliczenia części podatku naliczonego z całości faktur dokumentujących nabycie dokumentacji technicznej i nadzoru inwestorskiego w branży elektrycznej, a nie do wydzielonych kwot z tych faktur.
Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2b należało uznać za nieprawidłowe.
Sformułowali Państwo również wątpliwości dotyczące obowiązku korekty wieloletniej, o której mowa w art. 90c ustawy o VAT.
Art. 90c ustawy:
1. W przypadku nabytych towarów i usług, w odniesieniu do których kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie z art. 86 ust. 2a, po zakończeniu roku podatkowego, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego przy ich nabyciu, uwzględniając dane dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 91 ust. 2-9 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku gdy korekty podatku odliczonego dokonuje podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie art. 86 ust. 22, może on uwzględnić dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a.
3. Dokonując korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik może przyjąć inny sposób określania proporcji, niż został przyjęty dla danego roku podatkowego, jeżeli byłby on bardziej reprezentatywny dla zakończonego roku.
Zatem z art. 90c ust. 1 ustawy wynika obowiązek korekty rocznej podatku naliczonego z jednoczesnym wskazaniem, że w jej zakresie zastosowanie znajdą przepisy art. 91 ust. 2-9 ustawy.
Art. 91 ust. 1-7 ustawy:
1. Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
2. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
3. Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
4. W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
6. W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Art. 86 ust. 14 ustawy:
W przypadku podatników obowiązanych do dokonywania korekt kwot podatku naliczonego, o których mowa w art. 91 ust. 1 i 2, część kwoty podatku naliczonego obniżającą kwotę podatku należnego oblicza się w oparciu o proporcję właściwą dla roku podatkowego, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego niezależnie od terminu obniżenia kwoty podatku.
§ 8 Rozporządzenia:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.
Przypadek, o którym mowa w § 3 Rozporządzenia, dotyczy jednostki samorządu terytorialnego.
Dokonywane na bieżąco odliczenie podatku naliczonego ma charakter wstępny. „Prewspółczynnik”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, co do zasady wyliczany jest na podstawie danych z poprzedniego roku podatkowego (z wyjątkiem wskazanym wcześniej m.in. dla jednostek samorządu terytorialnego, dla których na podstawie § 8 rozporządzenia mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy). Po zakończeniu roku podatkowego w pierwszym okresie rozliczeniowym roku następnego (tj. styczniu lub I kwartale) podatnik zobowiązany jest do dokonania korekty dokonanego odliczenia z wykorzystaniem już realnych danych za rok korygowany (z wyjątkiem wskazanym wcześniej, określonym w § 8 rozporządzenia).
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest zobowiązany skorygować podatek naliczony odliczony według proporcji wstępnej.
Korekty należy dokonać w rozliczeniu za styczeń lub I kwartał roku następnego:
•przy uwzględnieniu danych dla zakończonego roku podatkowego,
•według proporcji rzeczywistej na podstawie art. 90c ust. 1 ustawy oraz art. 91 ust. 1-3 ustawy.
W odniesieniu do wydatków na zakup (...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych oraz opłatę przyłączeniową do sieci elektrycznej (wydatki bezpośrednie), związanych z częścią inwestycji pn. „Zadanie” przysługiwało Państwu pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zamiarem dokonania aportu, który Państwo zrealizowali. W tej sytuacji nie znajduje zastosowania art. 90c ustawy i nie mają Państwo obowiązku dokonać korekty podatku odliczonego od tych wydatków. W tym zakresie Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 3 jest prawidłowe.
Natomiast do wydatków na dokumentację techniczną oraz nadzór inwestorski powinni Państwo stosować odpowiedni prewspółczynnik, w związku z faktem, że ww. zakupy służyły zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niepodlegających opodatkowaniu. Na podstawie art. 90c ustawy, są Państwo obowiązani dokonać korekty odliczonego podatku naliczonego według proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy, obliczonej z uwzględnieniem danych dla zakończonego roku podatkowego, bądź danych za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy, jeżeli takie dane przyjęto w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.
Wskazali Państwo, że wartość początkowa środka trwałego wniesionego aportem do Spółki objęła także wydatki pośrednie w postaci odpowiedniej części wartości dokumentacji technicznej i nadzoru inwestorskiego w branży elektrycznej. Tym samym, zastosowanie znajdą również przepisy dotyczące korekty wieloletniej.
Art. 3 ust. 1 pkt 15 zdanie pierwsze ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.):
Ilekroć w ustawie jest mowa o środkach trwałych – rozumie się przez to, z zastrzeżeniem pkt 17, rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki.
Art. 19g ust. 1 pkt 2 oraz ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.):
1. Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2–14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.
4. Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
W przypadku wydatków na dokumentację techniczną i nadzór inwestorski w branży elektrycznej - które jak Państwo wskazali - współtworzą wartość początkową środka trwałego będącego przedmiotem wniosku ((...) stacji ładowania pojazdów elektrycznych), powinni Państwo stosować takie zasady korekty odliczenia, które właściwe są dla środka trwałego, do których odpowiednie koszty pośrednie zostały przyporządkowane.
Zatem podatek naliczony podlegający częściowemu odliczeniu (z wykorzystaniem prewspółczynnika), wynikający z faktur dokumentujących koszty pośrednie Zadania, winien być korygowany, zgodnie z zasadami korekty odliczenia, o których mowa w art. 91 ustawy o VAT, przewidzianymi dla środka trwałego, z którym wiąże się prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wydatki na koszty ogólne na poczet środków trwałych o wartości początkowej nieprzekraczającej 15.000 zł korygowane powinny być w trybie jednorocznym, wydatki na poczet nieruchomości korygowane powinny być w trybie 10-letnim, zaś wydatki na poczet innych środków trwałych korygowane powinny być w trybie 5-letnim.
W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie będzie miał art. 90c ust. 1 w związku z art. 91 ust. 5 oraz ust. 6 pkt. 1 ustawy. Państwa stanowisko przedstawione w odniesieniu do pytania nr 3 w zakresie wydatków dotyczących dokumentacji technicznej i nadzoru inwestorskiego w branży elektrycznej jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa we wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. Jeśli w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
