Interpretacja indywidualna z dnia 3 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.688.2025.4.MB
Wycofanie samochodu osobowego, od którego odliczono częściowo podatek VAT, do majątku prywatnego, podlega opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Przekazanie na cele osobiste uznaje się za odpłatną dostawę towarów, powodującą obowiązek naliczenia podatku VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
W ramach działalności w (…) r. zakupił Pan samochód osobowy, który został wpisany do ewidencji środków trwałych. Przy zakupie odliczył Pan 50% podatku VAT, ponieważ samochód wykorzystywany był zarówno w działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych (użytkowanie mieszane, zgodnie z art. 86a ustawy o VAT).
Samochód nie był amortyzowany (prowadzenie działalności na ryczałcie uniemożliwia amortyzację środków trwałych). Obecnie planuje Pan wycofać samochód z działalności gospodarczej i przenieść go do majątku prywatnego.
Pytanie
Czy w związku z wycofaniem samochodu osobowego, od którego przy nabyciu odliczono jedynie 50% podatku VAT, do majątku prywatnego, powstaje obowiązek naliczenia i zapłaty podatku VAT należnego?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie wycofanie samochodu osobowego, od którego przy nabyciu odliczono jedynie 50% podatku VAT, nie powoduje obowiązku naliczenia VAT należnego.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega nieodpłatne przekazanie towarów na cele osobiste podatnika tylko wtedy, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości.
W Pana sytuacji takie prawo nie przysługiwało – mógł odliczyć wyłącznie 50% VAT, ponieważ samochód od początku był wykorzystywany w sposób mieszany (służbowo i prywatnie).
W konsekwencji, wycofanie samochodu z działalności na cele prywatne nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.
Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych:
‒Dyrektora KIS z 13 grudnia 2019 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.497.2019.1.KP
‒Dyrektora KIS z 24 lutego 2021 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.606.2020.1.KK
Dodatkowo, z uwagi na prowadzenie działalności na ryczałcie i brak amortyzacji, czynność ta nie rodzi żadnych skutków w podatku dochodowym. W związku z powyższym uważa Pan, że wycofanie samochodu na cele prywatne nie będzie powodowało obowiązku naliczenia podatku VAT należnego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 z zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.
Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Tym samym, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.
Przedstawiona analiza znajduje odzwierciedlenie w ustawodawstwie unijnym. Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11 grudnia 2006 r., Nr 347, str. 1 ze zm.):
Podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach działalności w 2025 r. zakupił Pan samochód osobowy, który został wpisany do ewidencji środków trwałych. Przy zakupie odliczył Pan 50% podatku VAT, ponieważ samochód wykorzystywany był zarówno w działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych. Samochód nie był amortyzowany. Obecnie planuje Pan wycofać samochód z działalności gospodarczej i przenieść go do majątku prywatnego.
Pana wątpliwości dotyczą rozstrzygnięcia, czy wycofanie ww. samochodu osobowego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego spowoduje obowiązek naliczenia i zapłaty podatku VAT, biorąc pod uwagę częściowe odliczenie VAT przy zakupie.
Odnosząc się do Pana wątpliwości należy wskazać, że nieodpłatne przekazanie samochodu osobowego na Pana rzecz zostanie dokonane przez Pana jako podatnika podatku od towarów i usług. Jak wynika z opisu sprawy, przy zakupie samochodu odliczył Pan podatek VAT w wysokości 50%. Samochód po zakupie został wpisany do ewidencji środków trwałych.
Jak wynika z powołanych przepisów, nieodpłatne przekazanie towaru (nieodpłatne przekazanie towaru na cele osobiste podatnika bądź darowizna członkowi najbliższej rodziny podatnika) podlega opodatkowaniu po łącznym spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:
‒dokonujący nieodpłatnego przekazania jest podatnikiem podatku od towarów i usług,
‒przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,
‒przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.
Oznacza to, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem, w tym części składowych. Przy czym przepis art. 7 ust. 2 odnosi się do całości lub części podatku naliczonego.
Odnosząc przedstawiony opis sprawy do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że wycofanie samochodu osobowego przez Pana z działalności gospodarczej będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy. Jak wynika z opisu sprawy, samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu osobowego.
Tym samym nie można się z Panem zgodzić, że wycofanie samochodu na cele prywatne nie spowoduje obowiązku naliczenia podatku VAT, gdyż jak wynika z okoliczności sprawy dokonał Pan odliczenia podatku VAT przy nabyciu ww. samochodu. Jak wynika wprost z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy, nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w całości lub w części z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. W okolicznościach sprawy, odliczył Pan przy nabyciu podatek VAT w przysługującej Panu wysokości, tj. w wysokości 50% podatku naliczonego, a więc przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego w części, tym samym nieodpłatne przekazanie tego składnika majątku z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego mieści się w dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy i podlega opodatkowaniu.
W rezultacie wycofanie samochodu osobowego z działalności gospodarczej na cele prywatne (osobiste), będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy.
Zatem Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych z 13 grudnia 2019 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.497.2019.1.KP oraz z 24 lutego 2021 r., nr 0112-KDIL1-3.4012.606.2020.1.KKwskazać należy, że wyniku braku możliwości ich zidentyfikowania nie mogę odnieść się do stanowisk w nich zawartych.
Jednakże należy zwrócić uwagę, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą organu wydającego interpretacje indywidualne w sprawach innych podatników, co jest tym bardziej zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających interpretacjom. Ponadto należy wskazać, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Zawartego w interpretacjach indywidualnych stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę organ wydający interpretacje jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.
W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?