Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.760.2025.2.AK

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 października 2025 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienie

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług (...) od (...) kwietnia 2025 r.

Charakter tej pracy wiąże się z dużym obciążeniem emocjonalnym, wysokim poziomem stresu oraz znacznym ryzykiem wypalenia zawodowego. Długotrwałe oddziaływanie tych czynników może negatywnie wpływać na zdolność do świadczenia usług (...), ich jakość oraz ciągłość wykonywania działalności, a tym samym na osiągane przychody.

Oprócz prowadzenia działalności gospodarczej jest Pani również zatrudniona na podstawie umowy zlecenia z (...), gdzie wykonuje prace jako (...) w (...), tj. do (...). Poza tym nie uzyskuje Pani innych przychodów z żadnych innych tytułów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wybrała Pani formę opodatkowania na zasadach ogólnych.

W celu profilaktyki wypalenia zawodowego oraz utrzymania odpowiedniej kondycji psychofizycznej niezbędnej do wykonywania obowiązków zawodowych planuje Pani zakup karnetu na siłownię w grudniu 2025 r. Zakup ten nie został i nie zostanie Pani w jakikolwiek sposób zrefundowany ani zwrócony przez żaden podmiot.

Podkreśla Pani, że regularna aktywność fizyczna stanowi istotny element profilaktyki zdrowotnej – zgodnie z powszechnie uznanymi wynikami badań (...) i medycznych sprzyja utrzymaniu odporności na stres, wspiera dobrostan psychiczny i fizyczny oraz zmniejsza ryzyko wypalenia zawodowego.

Utrzymanie właściwej kondycji psychofizycznej jest niezbędne do świadczenia usług (...) na wysokim poziomie oraz zapewnienia ciągłości prowadzonej działalności gospodarczej.

Korzystanie z siłowni stanowi dla Pani formę aktywności fizycznej, która umożliwia regenerację, redukcję napięcia emocjonalnego i stresu, a tym samym utrzymanie zdolności do pracy w pełnym wymiarze. Jest to wydatek bezpośrednio i pośrednio związany z Pani działalnością gospodarczą, ponieważ pozwala zachować sprawność niezbędną do świadczenia usług (...), które wymagają wysokiego poziomu koncentracji, empatii i odporności psychicznej.

Zakup karnetu zostanie udokumentowany fakturą wystawioną na prowadzoną przez Panią działalność gospodarczą.

Pytanie

Czy wydatek poniesiony na zakup karnetu na siłownię, udokumentowany fakturą wystawioną na prowadzoną przez Panią działalność gospodarczą, może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatek poniesiony w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem wydatek poniesiony na zakup karnetu na siłownię, udokumentowany fakturą wystawioną na prowadzoną przez Nią działalność gospodarczą, może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prowadzona przez Panią działalność (...) wiąże się z dużym obciążeniem psychicznym i emocjonalnym, wysokim poziomem stresu oraz ryzykiem wypalenia zawodowego. Utrzymanie odpowiedniej kondycji psychofizycznej jest niezbędne do świadczenia usług na wysokim poziomie, zapewnienia ich ciągłości oraz zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów.

Regularna aktywność fizyczna, realizowana poprzez korzystanie z siłowni, stanowi element profilaktyki zdrowotnej i zawodowej, która pozwala na zwiększenie odporności na stres, poprawę dobrostanu psychicznego i fizycznego, a tym samym na utrzymanie zdolności do świadczenia usług (...).

Wydatek ten ma zatem zarówno bezpośredni, jak i pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz jej przychodami.

Dodatkowo podkreśla Pani, że wydatek na zakup karnetu na siłownię służy zabezpieczeniu źródła przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Regularna aktywność fizyczna pozwala zachować dobrą kondycję psychiczną i fizyczną, co jest niezbędne do wykonywania zawodu (...) w sposób ciągły i profesjonalny.

Dzięki temu może Pani zapobiegać wypaleniu zawodowemu, zmęczeniu emocjonalnemu i spadkowi efektywności w pracy, które mogłyby prowadzić do utraty zdolności do świadczenia usług, a w konsekwencji – do utraty przychodów.

Wydatki na siłownię mają zatem bezpośredni związek z utrzymaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów, jakim jest prowadzona przez Panią działalność (...).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

Użycie przez ustawodawcę w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrotu „w celu” nie oznacza, że automatycznie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Z zasady ogólnej zawartej w powołanym przepisie wynika, że wydatek poniesiony przez podatnika może być brany pod uwagę przy ustalaniu dochodu do opodatkowania w sytuacji, gdy służy osiągnięciu przychodów, czyli istnieje związek przyczynowy, choćby pośredni, pomiędzy kosztem a możliwością uzyskania przychodów rozumianą również jako zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek jest racjonalny i obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

·wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

·jest definitywny (rzeczywisty), czyli wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;

·został właściwie udokumentowany;

·wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazałem na wstępie kosztem uzyskania przychodu może być ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że jego poniesienie ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Tym samym przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych – wymaga nie tylko oceny pod kątem, czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Wydatki związane z udziałem w zajęciach o charakterze sportowym – zakup karnetu na siłownię – mają na celu poprawę Pani warunków zdrowotnych i ochronę Pani zdrowia. Niewątpliwie, w wykonywanym przez Panią zawodzie, dbałość o zdrowie zarówno psychiczne jak i fizycznie jest bardzo ważna, jednakże nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych.

Wprawdzie wskazane przez Panią we wniosku wydatki nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże nie stanowi to wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu, konieczne jest bowiem również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Przedstawione przez Panią wydatki są dla Pani samej wydatkami zmierzającymi do poprawy własnej kondycji zdrowotnej, zarówno psychicznej jak i fizycznej. Dbanie o własne zdrowie w tym regularna aktywność fizyczna należy do podstawowych potrzeb człowieka dlatego podejmowane w tym zakresie wysiłki wynikają nie ze względu na prowadzoną działalność gospodarczą, a mają swe źródło w pierwotnych potrzebach każdej istoty ludzkiej.

Wydatki na ochronę zdrowia należą do wydatków o charakterze osobistym, które związane są z funkcjonowaniem danej jednostki w życiu społecznym, a ich poniesienie uwarunkowane jest innymi względami, aniżeli uzyskiwanie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Celem poniesionego wydatku jest zachowanie obecnego stanu zdrowia lub jego polepszenie, zatem trudno uzasadnić związek z uzyskanymi przychodami. Każda osoba, niezależnie od tego jaki wykonuje zawód, może ponosić ww. wydatki.

Nie można zatem uznać, że ww. wydatki mają związek z uzyskiwanym przez Panią przychodem i tym samym nie mogą być uznane za koszt uzyskania tego przychodu.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz biorąc pod uwagę przedstawione unormowania prawne, uznać należy, że nie może Pani wydatków na zakup karnetu na siłownię, tj. wydatków zorientowanych na inwestycję w swoją osobę zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Brak jest bowiem związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ich poniesieniem a uzyskiwaniem przychodów z Pani działalności gospodarczej. Przedmiotowe wydatki nie spełniają przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że wskazane we wniosku, a poniesione przez Panią wydatki, nie mogą obiektywnie przyczyniać się do osiągnięcia przychodu, bądź też służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym opisanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.