Interpretacja indywidualna z dnia 12 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.689.2025.1.MC
Darowizna samochodu osobowego wykupionego z leasingu operacyjnego na cele osobiste, który nie był używany w ramach działalności gospodarczej i nie przysługiwało odliczenie VAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
31 października 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 23 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT darowizny samochodu osobowego wykupionego z leasingu na cele osobiste.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni przejęła, w roku 2022 w drodze cesji, umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego marki (…) rok produkcji 2021.
Po cesji samochód był użytkowany wyłącznie przez córkę i zięcia Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nigdy nie korzystała z tego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, samochód nie był używany do wykonywania czynności opodatkowanych, nie stanowił składnika majątku wykorzystywanego w działalności, ani nie generował żadnych przychodów z tej działalności.
Wnioskodawczyni nie odliczała podatku VAT z żadnej faktury dotyczącej tego pojazdu (ani z tytułu rat leasingowych, ani z tytułu wszelkich kosztów eksploatacji).
Po zakończeniu umowy leasingu, Wnioskodawczyni wykupiła samochód na podstawie faktury wystawionej przez leasingodawcę.
Po wykupie Wnioskodawczyni nie będzie korzystała z tego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, samochód nie będzie używany do wykonywania czynności opodatkowanych, nie będzie stanowił składnika majątku wykorzystywanego w działalności, ani nie będzie generował żadnych przychodów z tej działalności.
W przyszłości Wnioskodawczyni zamierza przekazać ten samochód swojej córce w formie darowizny.
Pytanie
Czy przekazanie samochodu osobowego w formie darowizny przez Wnioskodawczynię na rzecz Jej córki, w sytuacji gdy pojazd nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej i nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z żadnej faktury, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, w opisanym stanie faktycznym darowizna samochodu osobowego na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej nie podlega opodatkowaniu VAT.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa uznaje się za dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.
Wnioskodawczyni wskazuje, że:
-samochód nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej,
-nie służył czynnościom opodatkowanym,
-nie odliczano VAT od żadnej faktury związanej z jego leasingiem, wykupem ani eksploatacją.
W konsekwencji, ponieważ Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT, przekazanie tego samochodu w formie darowizny nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Wnioskodawczyni wnosi o potwierdzenie, że w opisanym stanie faktycznym darowizna samochodu osobowego na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, w stosunku do którego Wnioskodawczyni nie miała prawa do odliczenia VAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.
Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki.
W myśl art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Tym samym, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.
Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Zatem, jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy w stosunku do tej konkretnej czynności.
W myśl art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”:
Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
Natomiast zgodnie z art. 70916 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin.
Leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz.
W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing operacyjny jest usługą. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu operacyjnego – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.
Zatem, należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu, także przed upływem okresu, na jaki umowa obowiązuje, jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą, w ramach której przejęła Pani, w 2022 r. w drodze cesji, umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego marki (…) rok produkcji 2021. Po cesji samochód był użytkowany wyłącznie przez Pani córkę i zięcia. Jak Pani wskazała, nigdy nie korzystała Pani z tego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, samochód nie był używany do wykonywania czynności opodatkowanych, nie stanowił składnika majątku wykorzystywanego w działalności, ani nie generował żadnych przychodów z tej działalności. Nie odliczała Pani podatku VAT z żadnej faktury dotyczącej tego pojazdu (ani z tytułu rat leasingowych, ani z tytułu wszelkich kosztów eksploatacji). Po zakończeniu umowy leasingu, wykupiła Pani samochód na podstawie faktury wystawionej przez leasingodawcę. Po wykupie również nie będzie korzystała z tego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, samochód nie będzie używany do wykonywania czynności opodatkowanych, nie będzie stanowił składnika majątku wykorzystywanego w działalności, ani nie będzie generował żadnych przychodów z tej działalności. W przyszłości zamierza Pani przekazać ten samochód swojej córce w formie darowizny.
Pani wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy darowizna samochodu osobowego na rzecz Pani córki, w sytuacji gdy pojazd nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej, wykupionego z leasingu operacyjnego na cele osobiste, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Wskazać należy, że stosownie do treści art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Jak wynika z powyższego, darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne do określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Zasadne zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych ustaleń należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. samochód) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. samochodami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży samochodu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu samochodami. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w rozpatrywanym przypadku, dokonując darowizny pojazdu na rzecz córki, nie działa/nie będzie działać Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Jak Pani bowiem wskazała w opisie sprawy:
·nigdy nie korzystała Pani z tego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,
·samochód nie był używany do wykonywania czynności opodatkowanych,
·nie stanowił składnika majątku wykorzystywanego w działalności,
·nie generował żadnych przychodów z tej działalności,
·nie odliczała Pani podatku VAT z żadnej faktury dotyczącej tego pojazdu (ani z tytułu rat leasingowych, ani z tytułu wszelkich kosztów eksploatacji),
·po zakończeniu umowy leasingu, wykupiła Pani samochód na podstawie faktury wystawionej przez leasingodawcę,
·po wykupie również nie będzie korzystała Pani z tego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,
·samochód nie będzie używany do wykonywania czynności opodatkowanych,
·nie będzie stanowił składnika majątku wykorzystywanego w działalności, ani nie będzie generował żadnych przychodów z tej działalności.
W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności uznać zatem należy, że przekazanie Pani córce – w formie darowizny – samochodu osobowego stanowiącego Pani majątek prywatny, będzie wykonane w ramach przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem.
Jak bowiem wynika z opisu sprawy, nigdy nie korzystała Pani z tego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, samochód nie był używany do wykonywania czynności opodatkowanych, nie stanowił składnika majątku wykorzystywanego w działalności, ani nie generował żadnych przychodów z tej działalności. Nie odliczała podatku VAT z żadnej faktury dotyczącej tego pojazdu (ani z tytułu rat leasingowych, ani z tytułu wszelkich kosztów eksploatacji). Po wykupie nie będzie Pani korzystała z tego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, samochód nie będzie używany do wykonywania czynności opodatkowanych, nie będzie stanowił składnika majątku wykorzystywanego w działalności, ani nie będzie generował żadnych przychodów z tej działalności.
Skutkiem tego, zamierzona czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stwierdzić zatem należy, że dokonana przez Panią na rzecz córki darowizna samochodu, wykupionego z leasingu operacyjnego na cele osobiste, nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z darowizną tego samochodu, nie działa i nie będzie Pani działać w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, lecz dokona Pani zarządu majątkiem osobistym.
Podsumowując stwierdzam, że przekazanie samochodu osobowego w formie darowizny przez Panią na rzecz Pani córki, w sytuacji gdy pojazd nie był wykorzystywany do działalności gospodarczej i nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku VAT z żadnej faktury, nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
·stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
·zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w tym na wskazaniu, że:
Wnioskodawczyni nigdy nie korzystała z tego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, samochód nie był używany do wykonywania czynności opodatkowanych, nie stanowił składnika majątku wykorzystywanego w działalności, ani nie generował żadnych przychodów z tej działalności.
Wnioskodawczyni nie odliczała podatku VAT z żadnej faktury dotyczącej tego pojazdu (ani z tytułu rat leasingowych, ani z tytułu wszelkich kosztów eksploatacji).
Po zakończeniu umowy leasingu, Wnioskodawczyni wykupiła samochód na podstawie faktury wystawionej przez leasingodawcę.
Po wykupie Wnioskodawczyni nie będzie korzystała z tego pojazdu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, samochód nie będzie używany do wykonywania czynności opodatkowanych, nie będzie stanowił składnika majątku wykorzystywanego w działalności, ani nie będzie generował żadnych przychodów z tej działalności.
W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytania). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności rozstrzygnięcia czy wykup samochodu osobowego z leasingu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
