Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.698.2025.2.KP
Przychody ze sprzedaży w stanie nieprzetworzonym brokułu i kalafiora, uzyskane z upraw prowadzonych na gruntach dzierżawionych, stanowią przychody z działalności rolniczej i nie podlegają podatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od wartości przychodów ze sprzedaży przekraczającej próg określony przez ustawę o rachunkowości.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 23 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, iż otrzymał w dniu 17 czerwca 2025 roku, znak sprawy (...), interpretację indywidualną, w której stanowisko podatnika zostało uznane za prawidłowe w całości. Jednakże w powyżej opisanej sprawie nie został uwzględniony jeden aspekt stanu faktycznego i konieczne stało się ponowienie wniosku w rozszerzonym zakresie i Wnioskodawca podnosi co następuje.
Wnioskodawca posiada wykształcenie rolnicze. Wnioskodawca oprócz ukończenia kwalifikacyjnego kursu zawodowego oraz zdania egzaminu i otrzymania świadectwa potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie rolnika, kształcił się w kierunku i wyspecjalizował w (...). Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie gospodarstwa rolnego. W tym celu będzie dzierżawił grunty rolne, na których zamierza uprawiać brokuł oraz kalafior. Na części dzierżawionych gruntów rolnych znajdować się będzie już nasadzony brokuł oraz kalafior – rozsada, tj. młoda roślina. Uprawa nie będzie się odbywała w szklarniach ani ogrzewanych tunelach foliowych. Następnie Wnioskodawca będzie sprzedawał brokuł oraz kalafior w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) na rzecz podmiotu prawa handlowego – spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, pozostającej wydzierżawiającym grunt, na którym uprawę prowadzić będzie Wnioskodawca. Spółka – wydzierżawiający nie posiada wykwalifikowanego personelu w zakresie uprawy jednorocznych roślin z rodziny kapustowatych i nie jest w stanie własnym sumptem dokonać wyprodukowania brokuła i kalafiora, dlatego koniecznym jest zawarcie umowy dzierżawy gruntu na rzecz Wnioskodawcy. Skala uprawy i powierzchni gruntów rolnych, które Wnioskodawca będzie dzierżawił, pozwala przewidzieć, że przychody ze sprzedaży towarów, produkcji i operacji finansowych będą wynosić powyżej równowartości 2.000.000 euro.
Uzupełnienie:
Umowa dzierżawy zostanie zawarta na czas określony jednego roku.
Wnioskodawca dysponuje sprzętem/zapleczem technicznym niezbędnym do uprawy brokułu oraz kalafiora.
Czynności związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego Wnioskodawca będzie wykonywał osobiście oraz będzie korzystał z pomocy podmiotów trzecich (wskazanych Wnioskodawcy przez agencję pracy na podstawie umowy o świadczenie usług) na podstawie umów cywilnoprawnych.
Umowa dzierżawy nie będzie regulowała kwestii zasiewów na gruntach rolnych będących przedmiotem dzierżawy. Strony umowy w tym zakresie będą stosowały przepisy prawa powszechnie obowiązującego – kodeks cywilny.
Zgodnie z umową dzierżawy przejdzie na własność Wnioskodawcy rozsada brokułu i kalafiora, która znajdowała się na gruntach przed zawarciem umowy.
Umowa dzierżawy nie będzie przewidywać obowiązku po stronie Wnioskodawcy zwrotu wydzierżawiającemu nakładów w związku z nasadzaniem rozsady. Ekwiwalent przejścia prawa własności rozsady został uwzględniony w czynszu dzierżawnym ustalonym przez strony umowy.
Od momentu zawarcia umowy dzierżawy do momentu sprzedaży w stanie nieprzetworzonym umowy dzierżawy upłynie kilka miesięcy – minimum kwartał. Jest to uzależnione od wielu czynników zewnętrznych i niepewnych, takich jak warunki atmosferyczne.
Wnioskodawca oraz spółka z o.o. nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2025. 163 t.j.).
Pytania
1. Czy uprawa kalafiora i brokułu będzie objęta działami specjalnymi produkcji rolnej?
2. Czy uprawa kalafiora i brokułu na dzierżawionym gruncie rolnym, na którym przed zawarciem umowy dzierżawy nasadzony będzie brokuł oraz kalafior – rozsada, tj. młoda roślina, będzie działalnością rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2025.163 t.j.) polegającą na wytwarzaniu produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw?
3. Czy przychody osiągnięte ze sprzedaży w stanie nieprzetworzonym brokułu i kalafiora pochodzących z własnej produkcji, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro?
Pana stanowisko w sprawie
Odpowiedź na pytanie nr 1
Uprawa kalafiora i brokułu nie jest objęta działami specjalnymi produkcji rolnej. W opinii Wnioskodawcy nie została ona wyszczególniona w definicji działów specjalnych produkcji rolnej.
Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226) działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin in vitro, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm. ): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy: przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Zgodnie z art. 2 ust. 2 cytowanej ustawy działalnością rolnicza, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1)miesiąc – w przypadku roślin,
2)16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3)6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4)2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia
Przychodami z działalności rolniczej są więc tylko te przychody, które pochodzą z działalności rolniczej w rozumieniu wskazanym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ,,in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
Zgodnie z art. 2 ust. 3a tej ustawy: nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”. Stosownie do treści art. 24 ust. 7 wskazanej ustawy: Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, poczynając od roku podatkowego 2002, ogłasza w drodze rozporządzenia normy szacunkowe, o których mowa w ust. 4, zmieniając je corocznie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarowej produkcji rolniczej, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Tabelę rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego – obowiązującą w 2025 r. – opublikowano w rozporządzeniu Ministra Finansów z sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej z 29 października 2024 r. (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1628).
Z powyższych regulacji wynika, że uprawa określonych roślin oraz hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w wyżej wskazanym rozporządzeniu. Informacje zawarte w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego mają także znaczenie w zakresie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej. W przywołanej wyżej tabeli wymieniono m.in.:
1)uprawę w szklarniach ogrzewanych powyżej 25 m2 (roślin ozdobnych i pozostałych),
2)uprawę w szklarniach nieogrzewanych powyżej 25 m2,
3)uprawę w tunelach foliowych ogrzewanych powyżej 50 m2 (roślin ozdobnych i pozostałych),
4)uprawę roślin in vitro.
Planowana przez Wnioskodawcę uprawa kalafiora i brokułu nie spełnia żadnych ww. przesłanek do zakwalifikowania jej w definicji działów specjalnych produkcji rolnej. Przedmiotowa produkcja/uprawa będzie działalnością rolniczą, a uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tego tytułu przychody nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odpowiedź na pytanie nr 2
W opinii Wnioskodawcy uprawa kalafiora i brokułu na dzierżawionym gruncie rolnym, na którym przed zawarciem umowy dzierżawy nasadzony będzie brokuł oraz kalafior – rozsada, tj. młoda roślina, będzie działalnością rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U.2025 163 t.j.) polegającą na wytwarzaniu produktów roślinnych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw.
Ustawodawca zdefiniował pojęcie działalności rolniczej. Zgodnie z art. 2 ust. 2 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2025.163 t.j.) przepis ten stanowi, iż działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1)miesiąc – w przypadku roślin,
2)16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3)6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4)2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.
Przez wytwarzanie należy rozumieć działalność, która skutkuje powstaniem produktów roślinnych lub zwierzęcych. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2025. 163 t.j.) wymaga, aby produkty te były w stanie nieprzetworzonym. Produkt przetworzony to taki, który na skutek zastosowania względem niego określonych procesów technologicznych nabrał nowych cech, właściwości. Stan nieprzetworzony to taki stan produktu, który nie różni się zasadniczo od stanu, w jakim produkt znajdował się bezpośrednio po jego wytworzeniu. Produkt zwierzęcy lub roślinny ma pochodzić z własnej uprawy, hodowli lub chowu. Przez „własną” należy rozumieć w tym wypadku samodzielną i na swój rachunek prowadzoną uprawę, hodowlę lub chów.
Wnioskodawca będzie wytwarzał i sprzedawał brokuł i kalafior w stanie nieprzetworzonym na prowadzonej samodzielnie i na swój rachunek uprawie.
Odpowiedź na pytanie nr 3
Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1)miesiąc – w przypadku roślin,
2)16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3)6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4)2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.
Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma zatem znaczenia przychód z działalności, tylko to, czy sprzedaż ma charakter rolniczy. W przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż ma charakter rolniczy, zatem przychód ze sprzedaży brokułu i kalafiora nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca zauważa więc, że zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: „Osoby fizyczne, przedsiębiorstwa w spadku, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 5a, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o”.
Na podstawie art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości”.
Limit kwotowy wskazany w tym przepisie zobowiązujący podatnika do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych precyzuje art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 września 1994 r o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). Stanowi on, że: „Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro”.
Ponadto art. 2 ust. 2 tej ustawy precyzuje, że „Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie oraz przedsiębiorstwa w spadku działające zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. Osoby fizyczne lub wspólnicy spółek cywilnych osób fizycznych mogą złożyć zawiadomienie na podstawie ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2022 r. poz. 541)”.
Jednocześnie stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości: „Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 1a pkt 3 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy”.
Podkreślić należy, że powyższy limit odnosi się do przychodów rozumianych zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Tak więc, przy jego ustalaniu należy wziąć pod uwagę przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych – a więc przychody ze sprzedaży w ramach wszystkich rodzajów działalności danego podmiotu, bez względu na to, czy określony rodzaj przychodów jest objęty ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych zależy od formy prawnej jednostki lub wielkości osiąganych przychodów, nie natomiast od przedmiotu działalności i sposobu opodatkowania. Nie oznacza to jednak, że przychód z opisanej we wniosku działalności będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż wskazany wyżej obowiązek nie wpływa na kwalifikację przychodu Wnioskodawcy do źródła, jakim jest działalność rolnicza.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z powyższego wynika zatem, że podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. Natomiast wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania ustawodawca zawarł m.in. w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Zgodnie z art. 2 ust. 2 cytowanej ustawy:
Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1) miesiąc – w przypadku roślin,
2) 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3) 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4) 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.
Z tego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą. Definicja ta nie może być rozszerzana w drodze interpretacji lub odwoływania się do innych aktów prawnych, w szczególności do ustawy o podatku rolnym, która również zawiera definicję działalności rolniczej. Działalnością rolniczą, w rozumieniu ustawy, jest zatem działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w których trakcie następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą nie mniej niż okresy wskazane w ustawie.
Na gruncie definicji działalności rolniczej można wyróżnić dwa podstawowe jej rodzaje:
1) działalność polegającą na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu oraz
2) działalność polegającą na przetrzymywaniu zakupionych zwierząt i roślin przez minimalny okres, określony w ustawie, w którego trakcie następuje ich biologiczny wzrost; w przypadku przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin przez okres krótszy od minimalnego okresu wskazanego w ustawie działalność tego rodzaju nie stanowi działalności rolniczej w rozumieniu ustawy.
Działalnością rolniczą w rozumieniu ustawy nie będzie zatem działalność polegająca na handlu produktami roślinnymi lub zwierzęcymi, a także działalność polegająca na przetwarzaniu sposobem przemysłowym produktów roślinnych lub zwierzęcych, w tym również w przypadku, gdy przetwarzanie sposobem przemysłowym dotyczy produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnych upraw albo hodowli lub chowu.
Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej – podstawową jej cechą jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z własnej uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca).
„Nieprzetworzony” – to taki, który nie został poddany przetworzeniu. W myśl słownika języka polskiego „przetwarzać” znaczy tyle, co „przekształcić coś twórczo” albo „zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd” (http://sjp.pwn.pl). W związku z tym przez towar nieprzetworzony należy rozumieć taki, którego cech nie zmieniono. Jeśli towar został poddany jakimś pracom (czynnościom), w następstwie których cechy towaru (kształt, wygląd, funkcja) zostały zmienione, to wówczas towar ten nie jest towarem w stanie nieprzetworzonym.
Ponadto, w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin ,,in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
Katalog czynności zaliczanych do działów specjalnych produkcji rolnej jest zamknięty, a zatem może zostać rozszerzony jedynie przez zmianę ustawy. Współzależność pomiędzy tymi definicjami polega na tym, że jednym z rodzajów działalności rolniczej są działy specjalne produkcji rolnej. Zatem każda działalność prowadzona w ramach działów specjalnych produkcji rolnej jest działalnością rolniczą. W związku z tym, aby zaliczyć daną działalność do działów specjalnych produkcji rolnej, musi ona spełniać warunki uznania jej za działalność rolniczą.
Zgodnie z art. 2 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.
Stosownie do art. 24 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, poczynając od roku podatkowego 2002, ogłasza w drodze rozporządzenia normy szacunkowe, o których mowa w ust. 4, zmieniając je corocznie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarowej produkcji rolniczej, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej ,,Monitor Polski”.
Tabelę rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego – obowiązującą w 2025 r. – opublikowano w rozporządzeniu Ministra Finansów z sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej z 29 października 2024 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1628).
Z powyższych regulacji wynika, że uprawa określonych roślin oraz hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w wyżej wskazanym rozporządzeniu. Informacje zawarte w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego mają zatem znaczenie w zakresie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej.
W przywołanej wyżej tabeli wymieniono m.in.:
·uprawę w szklarniach ogrzewanych powyżej 25 m2 (roślin ozdobnych i pozostałych),
·uprawę w szklarniach nieogrzewanych powyżej 25 m2,
·uprawę w tunelach foliowych ogrzewanych powyżej 50 m2 (roślin ozdobnych i pozostałych),
·uprawę roślin in vitro.
Z informacji, które zawarł Pan we wniosku wynika m.in., że:
· zamierza Pan rozpocząć prowadzenie gospodarstwa rolnego,
· będzie Pan dzierżawił grunty rolne, na których zamierza Pan uprawiać brokuł oraz kalafior,
· dysponuje Pan sprzętem/zapleczem technicznym niezbędnym do uprawy brokułu oraz kalafiora,
· czynności związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego będzie wykonywał Pan osobiście oraz będzie korzystał z pomocy podmiotów trzecich zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych,
· na części dzierżawionych gruntów rolnych znajdować się będzie już nasadzony brokuł oraz kalafior – rozsada, tj. młoda roślina, która zgodnie z umową dzierżawy przeszła na Pana własność,
· od momentu zawarcia umowy dzierżawy (nabycia własności rozsady) do momentu sprzedaży płodów rolnych w stanie nieprzetworzonym upłynie kilka miesięcy – minimum kwartał,
· uprawa nie będzie się odbywała w szklarniach ani ogrzewanych tunelach foliowych,
· będzie Pan sprzedawał brokuł oraz kalafior na rzecz podmiotu prawa handlowego – spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która to spółka będzie podmiotem wydzierżawiającym na Pana rzecz grunt pod opisaną we wniosku uprawę,
· Pan i spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy stwierdzam, że działalność polegająca na uprawie brokułu oraz kalafiora na dzierżawionych od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością gruntach będzie działalnością rolniczą, a uzyskiwane przez Pana z tego tytułu przychody nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność, którą Pan opisał, nie mieści się w przytoczonej definicji działów specjalnych produkcji rolnej (uprawa brokułu oraz kalafiora w gruncie na otwartej przestrzeni jako rodzaj upraw i produkcji nie została objęta treścią załącznika nr 2, tj. Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego).
W odniesieniu natomiast do Pana wątpliwości dotyczących określenia, czy przychody osiągnięte ze sprzedaży w stanie nieprzetworzonym brokułu i kalafiora pochodzących z własnej produkcji, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro wskazuję, co następuje.
Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne, przedsiębiorstwa w spadku, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 5a, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.
Na podstawie art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.
Limit kwotowy wskazany w tym przepisie zobowiązujący podatnika do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych precyzuje art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.), zgodnie z którym:
Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz.U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro.
Ponadto art. 2 ust. 2 ustawy o rachunkowości wskazuje, że:
Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie oraz przedsiębiorstwa w spadku działające zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. Osoby fizyczne lub wspólnicy spółek cywilnych osób fizycznych mogą złożyć zawiadomienie na podstawie ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2022 r. poz. 541).
Jednocześnie stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości:
Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.
Na podstawie powołanych przepisów zwracam uwagę, że ani wielkość przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy, ani ewentualny obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych nie wpływają na kwalifikację przychodów do danego źródła na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i na ich opodatkowanie.
Kwestia ewentualnego opodatkowania uzyskiwanych przez Pana przychodów została uregulowana w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak opodatkowania tych przychodów wynika z art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy i jest niezależny od wartości przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy.
Dlatego też zgadzam się z Pana stanowiskiem, że przychody osiągnięte ze sprzedaży w stanie nieprzetworzonym brokułu i kalafiora pochodzących z własnej produkcji nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych nawet w sytuacji, gdy przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej wskazanej przez Pana kwoty 2.000.000 euro.
Podsumowanie:
Uprawa kalafiora i brokułu nie będzie objęta działami specjalnymi produkcji rolnej.
Działalność ta będzie działalnością rolniczą, a uzyskiwane przez Pana z tego tytułu przychody nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychody osiągnięte ze sprzedaży w stanie nieprzetworzonym brokułu i kalafiora pochodzących z własnej produkcji nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych nawet w sytuacji, gdy przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W tej interpretacji indywidualnej dokonałem oceny Pana stanowiska w odniesieniu do zadanych we wniosku pytań. Ocenie interpretacyjnej nie podlegała kwestia sposobu liczenia limitu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, i ewentualnego obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, ponieważ zagadnienie to nie było przedmiotem Pana zapytania.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
