Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.891.2025.1.DJ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 listopada 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

X, dla której organem prowadzącym jest Powiat, jest jednostką budżetową nieposiadającą osobowości prawnej.

X zwany dalej „Szkołą”, reprezentowany przez Dyrektora, jest pracodawcą, który zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, zwany dalej „Funduszem”. Środki Funduszu, gromadzone na odrębnym rachunku bankowym przeznaczane są na finansowanie działalności socjalnej zgodnie z przyjętym w Szkole regulaminem ZFŚS. Obowiązujący regulamin określa m.in. przeznaczenie Funduszu, tj. rodzaje i formy działalności socjalnej, osoby uprawnione do korzystania z ZFŚS oraz zasady i tryb ubiegania się o świadczenia z Funduszu.

Funduszem administruje i dysponuje Dyrektor Szkoły. Pracodawca uzgadnia regulamin, preliminarz ZFŚS oraz przyznane świadczenia z organizacjami związkowymi działającymi w Szkole. Uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy, emeryci i renciści oraz uprawnieni członkowie rodzin.

Zgodnie z przyjętym w Szkole regulaminem środki Funduszu przeznaczone są na następującą działalność socjalną:

1.Działalność kulturalno-oświatową oraz sportowo-rekreacyjną organizowaną przez Pracodawcę, obejmującą:

a)dofinansowanie do zakupu biletów wstępu do kina, teatru, opery, filharmonii, bilety na koncerty, występy estradowe, kabarety i inne wydarzenia kulturalno-artystyczne,

b)finansowanie dla wszystkich osób uprawnionych w całości (z uwagi na jej otwarty charakter) imprez kulturalno-oświatowych, artystycznych,

c)dofinansowanie działalności sportowo-rekreacyjnej dla wszystkich osób uprawnionych w formie wycieczek krajowych i zagranicznych (w tym koszty przejazdu, wyżywienia, noclegu, usługi przewodnika, itd.) oraz innych form sportowo-rekreacyjnych.

Zdarzenie przyszłe 1 – w ramach działalności socjalnej Szkoła planuje zorganizować wyjazd na spektakl do teatru. Na całkowity koszt wyjazdu będą składać się m.in. koszty: przejazdu autokarem, zakupu biletów do teatru oraz koszt obiadu w restauracji. Szkoła samodzielnie zorganizuje wyjazd, tj. wynajmie autokar, zakupi bilety do teatru oraz zamówi obiad w restauracji. Za wyżej wymienione usługi pracodawca otrzyma faktury, na podstawie których ustali koszt całkowity i jednostkowy. Wyjazd do teatru będzie sfinansowany w całości ze środków Funduszu (bez wpłat własnych uczestników) oraz bez stosowania kryterium socjalnego, z uwagi na to, że konsumpcja będzie ogólnodostępna i trudno będzie wyliczyć koszt przypadający na jedną osobę. Wyjazd będzie miał charakter dobrowolny i powszechnie dostępny, będzie przeznaczony dla wszystkich uprawnionych (pracowników, emerytów i rencistów). Celem wyjazdu będzie integracja pracowników, zwiększenie motywacji do pracy oraz wzmocnienie więzi koleżeńskich i wzajemnych relacji. W efekcie będzie realizowany interes Wnioskodawcy jako pracodawcy, gdyż wpłynie na lepszą efektywność pracy oraz wzajemne relacje służbowe i przysporzy wymierne korzyści Szkole. Osoby uprawnione nie składają żadnego wniosku o dofinansowanie do udziału w imprezie. Chęć uczestnictwa w imprezie pracownik, emeryt, rencista oraz uprawnieni członkowie rodzin zgłaszają w dziale kadr.

Zdarzenie przyszłe 2 – w ramach działalności socjalnej Szkoła planuje zorganizować imprezę kulturalno-oświatową. Impreza będzie miała charakter spotkania integracyjnego z częścią artystyczną i konsumpcją dla osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS. Na koszt imprezy będzie składać się: kolacja, napoje. Spotkanie będzie miało charakter dobrowolny i powszechnie dostępny, będzie przeznaczony dla wszystkich uprawnionych (pracowników, emerytów i rencistów oraz uprawnionych członków rodziny) i będzie miało charakter integracyjny. Informacja o organizowanej imprezie będzie podana do wiadomości osobom uprawnionym. Spotkanie będzie wpływać na polepszenie atmosfery i komunikacji w pracy, zwiększy motywację, wydajność oraz jakość wykonywanej pracy. Organizację techniczną imprezy Szkoła zleci podmiotom świadczącym usługi w tym zakresie. Spotkanie będzie sfinansowane w całości ze środków Funduszu (bez wpłat własnych uczestników) oraz bez stosowania kryterium socjalnego, z uwagi na to, że konsumpcja będzie ogólnodostępna i trudno będzie wyliczyć koszt przypadający na jedną osobę. Osoby uprawnione nie składają żadnego wniosku o dofinansowanie do udziału w imprezie. Chęć uczestnictwa w imprezie pracownik, emeryt, rencista oraz uprawnieni członkowie rodziny zgłaszają w dziale kadr.

Zdarzenie przyszłe 3 – w ramach działalności socjalnej Szkoła planuje zorganizować kilkudniową wycieczkę krajową i /lub zagraniczną. Propozycja wycieczki będzie dostępna dla wszystkich pracowników, emerytów, rencistów oraz uprawnionych członków rodziny. Celem wycieczki będzie integracja zespołu pracowników, zwiększenie ich efektywności w pracy i poprawa ich wzajemnych relacji. Chęć uczestnictwa w wycieczce pracownik/emeryt zgłasza w dziale kadr. Całkowity koszt wycieczki i koszt jednostkowy uzależniony będzie od liczby chętnych uczestników. Szacowany koszt jednostkowy jest kosztem orientacyjnym, co oznacza, że nie każdy z uczestników skorzysta ze wszystkich możliwych usług/atrakcji. Organizowana wycieczka może być jedno lub kilkudniowa.

Pracodawca rozważa:

1.powierzyć organizację wyjazdu firmie zewnętrznej (biuro podróży), z którym spisze umowę. Na całkowity koszt wycieczki mogą składać się m.in. koszty: przejazd autokarem, zakup biletów lotniczych, nocleg oraz wyżywienie, ubezpieczenie, opieka pilota, opłaty za bilety wstępu do zwiedzanych obiektów, itp. Wycieczka będzie sfinansowana ze środków Funduszu, przy czym część wydatku będzie współfinansowana przez uczestników w formie dopłaty własnej na rachunek bankowy Funduszu. Osoba biorąca udział w wycieczce zgodnie z Regulaminem ZFŚS, wniesie dopłatę w wysokości zależnej od kryterium dochodowego pracownika/emeryta. Pozostała kwota kosztu wyjazdu będzie stanowić dofinansowanie z ZFŚS. Dofinansowanie wycieczki następować będzie na wniosek zainteresowanego, lub

2.samodzielnie zorganizować wyjazd, tj. wynająć autokar, zakupić bilety lotnicze, wynająć miejsca noclegowe wraz z wyżywieniem, zakupić bilety wstępu do zwiedzanych obiektów, usługę przewodnika, ubezpieczenie, itp. Za wyżej wymienione usługi pracodawca otrzyma faktury, na podstawie których ustali koszt całkowity i jednostkowy. Każdy z uczestników będzie mógł korzystać bez ograniczeń z atrakcji wycieczki. Udział w atrakcjach wycieczki będzie dobrowolny i nie wszyscy uczestnicy będą musieli brać udział w poszczególnych punktach programu. Całkowity koszt zorganizowanej wycieczki będzie sumowany i dzielony przez ilość uczestników. Wycieczka będzie sfinansowana ze środków Funduszu, przy czym część wydatku będzie współfinansowana przez uczestników w formie dopłaty własnej na rachunek bankowy Funduszu. Osoba biorąca udział w wycieczce zgodnie z Regulaminem ZFŚS, wniesie dopłatę w wysokości zależnej od kryterium dochodowego pracownika/emeryta. Pozostała kwota kosztu wyjazdu będzie stanowić dofinansowanie z ZFŚS. Dofinansowanie wycieczki następować będzie na wniosek zainteresowanego.

Pytania

1)Czy kwota sfinansowania (w całości) z Funduszu wyjazdu do teatru na spektakl będzie stanowić dla pracowników oraz byłych pracowników przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, czy powstaną dla pracodawcy (jako płatnika) obowiązki związane z pobraniem i odprowadzeniem podatku dochodowego od osób fizycznych?

2)Czy kwota sfinansowania (w całości) z Funduszu imprezy kulturalno-oświatowej o charakterze spotkania integracyjnego będzie stanowić dla pracowników oraz byłych pracowników przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, czy powstaną dla pracodawcy (jako płatnika) obowiązki związane z pobraniem i odprowadzeniem podatku dochodowego od osób fizycznych?

3)Czy kwota dofinansowania z Funduszu do wycieczki będzie stanowić dla pracowników oraz byłych pracowników przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, czy powstaną dla pracodawcy (jako płatnika) obowiązki związane z pobraniem i odprowadzeniem podatku dochodowego od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

1.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota sfinansowania (w całości) z Funduszu wyjazdu do teatru na spektakl nie będzie stanowić dla pracowników oraz byłych pracowników przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, nie powstaną dla pracodawcy (jako płatnika) obowiązki związane z pobraniem i odprowadzeniem podatku dochodowego od osób fizycznych.

2.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota sfinansowania (w całości) z Funduszu imprezy kulturalno-oświatowej o charakterze spotkania integracyjnego nie będzie stanowić dla pracowników oraz byłych pracowników przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, nie powstaną dla pracodawcy (jako płatnika) obowiązki związane z pobraniem i odprowadzeniem podatku dochodowego od osób fizycznych.

3.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwota dofinansowania z Funduszu do wycieczki nie będzie stanowić dla pracowników oraz byłych pracowników przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, nie powstaną dla pracodawcy (jako płatnika) obowiązki związane z pobraniem i odprowadzeniem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Sfinansowanie wyjazdu do teatru, imprezy kulturalno-oświatowej oraz dofinansowanie wycieczki ze środków Funduszu dla osób uprawnionych, tj. pracowników, emerytów i rencistów, nie będzie stanowić przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Po stronie pracowników nie powstanie przychód ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a po stronie emerytów/rencistów nie powstanie przychód z innych źródeł na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Wnioskodawca oceniając, czy powstanie po stronie pracowników i byłych pracownikach przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, wziął pod uwagę przesłanki zawarte w następujących przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1)art. 9 ust. 1 – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku,

2)art. 10 ust. 1 pkt 1 – źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta,

3)art. 11 ust. 1 – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń,

4)art. 11 ust. 2b – jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika,

5)art. 12 ust. 1 – za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r. poz. 947), definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń”, jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

1)zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

2)zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

3)stanowią wymierną korzyść przypisaną indywidualnemu pracownikowi (korzyść nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wymienione przez Trybunał Konstytucyjny przesłanki muszą zostać spełnione łącznie, aby świadczenie nieodpłatne na rzecz pracownika mogło zostać uznane za przychód.

Udział w wyjeździe do teatru, w imprezie kulturalno-oświatowej oraz wycieczce będzie miał charakter dobrowolny i dostępny dla wszystkich uprawnionych, tj. pracowników, emerytów i rencistów oraz uprawnionych członków rodziny. Celem organizacji ww. form będzie integracja pracowników, zwiększenie motywacji do pracy, polepszenie atmosfery i komunikacji w pracy wzmocnienie więzi koleżeńskich i wzajemnych relacji, umożliwienie aktywnego wypoczynku. W efekcie będzie realizowany interes Wnioskodawcy jako pracodawcy, gdyż wpłynie na lepszą efektywność pracy oraz wzajemne relacje służbowe i przysporzy wymierne korzyści Szkole.

W ocenie Wnioskodawcy, udział w wyjeździe do teatru, w imprezie kulturalno-oświatowej oraz wycieczce osób uprawnionych do Funduszu, nie będzie stanowić dla nich żadnej korzyści, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku, gdyż brak jest podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść. Bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia nie można bowiem określić wysokości przychodu. Kwota podlegająca opodatkowaniu, jako czynnik determinujący wysokość podatku, musi być ściśle określona. Opodatkowanie uczestnictwa powodowałoby, że podatkowi podlegałby jedynie statystyczny przychód ustalony w drodze arytmetycznego działania, polegającego na podzieleniu kosztów imprezy przez liczbę osób biorących w niej udział. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dają podstawy do takiego działania. Otrzymanie nieodpłatnego świadczenia musi bowiem dotyczyć konkretnego pracownika, ponieważ podatnikiem tego podatku jest wyłącznie osoba fizyczna, a nie zbiór takich osób. Wnioskodawca organizując imprezy będzie spełniał własny interes przysparzając wymiernych korzyści Szkole. Tym samym nie zostaną spełnione wszystkie przesłanki określone w przywołanym wyżej wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

Również brak stosowania kryterium dochodowego (socjalnego) nie spowoduje powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Brak stosowania tego kryterium w zakresie działalności, o których mowa w pytaniach, jest zapisana w Regulaminie. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 października 2008 roku sygn. akt II PK 74/08 stwierdził, że „Przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 roku o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie odnosi się do całości działalności socjalnej w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej ustawy, a jedynie do ulgowych świadczeń i usług. Regulamin może przewidywać wydatkowanie środków funduszu na inne cele mieszczące się w ramach działalności socjalnej oraz ustalać inne zasady korzystania z tych świadczeń, np. powszechnej dostępności na równych zasadach w zakresie imprez integracyjnych".

W świetle powyższego Wnioskodawca uważa, że udział pracowników oraz byłych pracowników w wyjeździe do teatru, w imprezie kulturalno-oświatowej oraz wycieczce o charakterze integracyjnym nie będzie stanowił dla nich przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W konsekwencji również na Pracodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika z tego tytułu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stanowi on, że:

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 11 ust. 2b tej ustawy:

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ponieważ za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika – to wskazać należy, że dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 12 ust. 2 ww. ustawy:

Natomiast na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 12 ust. 4 tej ustawy wynika, że:

Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Z art. 32 ust. 1 przywołanej ustawy wynika, że:

Stosownie natomiast do art. 38 ust. 1 omawianej ustawy:

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy:

Na gruncie art. 41 ust. 4 ww. ustawy:

Art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi zaś, że:

Przystępując do oceny ciążących na Państwu obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sfinansowaniem wyjazdu do teatru, sfinansowaniem imprezy kulturalno-oświatowej o charakterze spotkania integracyjnego, dofinansowaniem do wycieczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych uczestnikom będącym przedmiotem Państwa zapytania – w pierwszej kolejności zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 analizowanej ustawy podatkowej.

Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenie „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.).

Rozumienie tego pojęcia zostało również wypracowane w orzecznictwie.

W uchwałach z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy, termin „nieodpłatne świadczenie” ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. W uchwale z 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy.

Kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” – w kontekście świadczeń pracowniczych – była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 stwierdził, że za przychód pracownika z tytułu „innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być uznane takie świadczenia, które:

-po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

-po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

-po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec powyższego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Podkreślenia także wymaga, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych. Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to, powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym.

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów.

Co prawda w powyższym wyroku Trybunał Konstytucyjny odnosił się wprost do świadczeń oferowanych przez pracodawcę na rzecz osób pozostających w stosunku pracy (pracowników), niemniej jednak zarówno teza tego wyroku, jak i jego uzasadnienie mają zastosowanie również do osób fizycznych, które uzyskują przychody z innego tytułu.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że udział będących przedmiotem zapytania osób, uczestniczących w wyjeździe do teatru, imprezie kulturalno-oświatowej o charakterze spotkania integracyjnego, wycieczce sfinansowanych/dofinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w okolicznościach przedstawionych w opisanych zdarzeniach przyszłych – nie będzie stanowić dla tych osób przysporzenia majątkowego. Tym samym nie będzie też on stanowić nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak bowiem m.in. wskazali Państwo we wniosku celem wyjazdu na spektakl do teatru będzie integracja pracowników, zwiększenie motywacji do pracy oraz wzmocnienie więzi koleżeńskich i wzajemnych relacji, natomiast w odniesieniu do imprezy kulturalno-oświatowej wyjaśnili Państwo, że będzie miała charakter spotkania integracyjnego (…) będzie wpływać na polepszenie atmosfery i komunikacji w pracy, zwiększy motywację, wydajność oraz jakość wykonywanej pracy, a co się tyczy wycieczki poinformowali Państwo, że jej celem będzie integracja zespołu pracowników, zwiększenie ich efektywności w pracy i poprawa ich wzajemnych relacji. Zatem uznać należy, że zorganizowanie wyjazdu do teatru, imprezy kulturalno-oświatowej oraz wycieczki leży w Państwa interesie jako pracodawcy, gdyż wpłynie na lepszą efektywność pracy oraz wzajemne relacje służbowe i przysporzy pracodawcy wymierne korzyści. Ponadto, udział w ww. wydarzeniach będzie miał charakter dobrowolny i powszechnie dostępny, będzie przeznaczony dla wszystkich uprawnionych (pracowników, emerytów i rencistów, uprawnionych członków rodziny). W związku z powyższym, w niniejszej sprawie w przypadku częściowego lub pełnego sfinansowania z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych kosztów wycieczki krajowej i/lub zagranicznej, imprezy kulturalno-oświatowej mającej charakter spotkania integracyjnego oraz wyjazdu na spektakl do teatru nie można mówić o przychodzie uzyskanym przez pracowników i byłych pracowników z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W konsekwencji, kwota sfinansowania (w całości) wyjazdu do teatru, kwota sfinansowania (w całości) imprezy kulturalno-oświatowej o charakterze spotkania integracyjnego, kwota dofinansowania do wycieczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w okolicznościach wskazanych we wniosku nie będzie stanowiła dla pracowników przychodu ze stosunku pracy zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dla emerytów i rencistów – przychodu z innych źródeł na podstawie art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy. W konsekwencji Państwo, jako płatnik nie będą zobowiązani do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z powyższych tytułów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.