Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.858.2025.2.PRP
Wartość celną towarów importowanych należy ustalić na podstawie transakcji sprzedaży bezpośrednio poprzedzającej wwóz na obszar celny Unii, co w przypadku importu z Ukrainy oznacza uwzględnienie wartości transakcyjnej pomiędzy dostawcą ukraińskim a pośrednikiem brytyjskim.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 sierpnia 2025 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynęło pismo Urzędu Celno-Skarbowego przekazujące złożony przez Państwa wniosek z 15 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – celem załatwienia zgodnie z właściwością, który dotyczy określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 października 2025 r. (wpływ 9 października 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca [dalej: Wnioskodawca, Spółka lub Spółka] jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, również jako podatnik VATUE.
W najbliższym czasie Spółka zamierza dokonywać zakupów .... z terytorium Ukrainy, które następnie zostanie przywiezione na terytorium Polski i odprawione w polskim Urzędzie Celno-Skarbowym. Schemat zakupów przedstawiał się będzie następująco:
1.Sprzedawca - podmiot ukraiński [dalej: „podmiot UKR” lub „Sprzedawca”] z siedzibą na Ukrainie, prowadzący tam działalność w zakresie pozyskiwania i sprzedaży .... dokona sprzedaży tego towaru na rzecz podmiotu mającego swoją siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii [dalej: „podmiot X” lub „Pośrednik”] zajmującym się handlem różnego rodzaju towarami. Z tytułu dostawy towarów, podmiot UKR wystawi fakturę na rzecz podmiotu X na kwotę np. …. EURO.
2.Pośrednik, zakupione od Sprzedawcy ...., sprzeda Wnioskodawcy doliczając swój zysk (marżę). Z tego tytułu wystawi fakturę na rzecz Spółki na wyższą kwotę np. …. EURO.
3.Dostawa 1 i Dostawa 2 dotyczyć będą tego samego towaru (konstrukcji .....) (zmianie ulegnie wyłącznie cena).
4.Warunki transportu wg INCOTERMS 2020 dla poszczególnych dostaw:
Dostawa 1 - dostarczone do określonego miejsca. Zapis DAP oznacza obowiązek sprzedającego do dostarczenia zamówionego przez kupującego towaru w wyznaczone miejsce. Należy jednak zwrócić uwagę, że nie dotyczy on obowiązku rozładunku towaru. To kupujący organizuje wyładunek towarów, które dostarcza sprzedający. Warunki dostawy DAP obligują sprzedającego m.in. do dokonania odprawy w eksporcie.
Dostawa 2 - dostarczone do określonego miejsca. Zapis DAP oznacza obowiązek sprzedającego do dostarczenia zamówionego przez kupującego towaru w wyznaczone miejsce. Należy jednak zwrócić uwagę, że nie dotyczy on obowiązku rozładunku towaru. To kupujący organizuje wyładunek towarów, które dostarcza sprzedający. Warunki dostawy DAP obligują sprzedającego m.in. do dokonania odprawy w eksporcie.
Na dokumentach wystawionych w ramach Dostawy:
·CMR (Międzynarodowy samochodowy list przewozowy) w poz. 2 Odbiorca wskazywany będzie podmiot brytyjski (Pośrednik),
·„TRANZYTOWY DOKUMENT ", który będzie dołączony do zgłoszeń celnych (MRN), jako Odbiorca wskazywany będzie podmiot X.
5.Sprzedający wynajmie na swój koszt i swoje ryzyko przewoźnika, który dostarczy towar do miejsca przeznaczenia.
6.Ten sam towar będzie przedmiotem kolejnych, następujących po sobie dostaw towarów (w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy VAT).
7.Towar zostanie przemieszczony bezpośrednio od pierwszego dostawcy (Sprzedawcy) do ostatniego nabywcy (Wnioskodawcy).
8.Odprawy celnej, jako importer, dokona Wnioskodawca. Na dokumentach SAD przedkładanym władzom celnym, rozpoczynającym procedurę wywozu z Ukrainy, jako Eksporter będzie występował podmiot UKR, a jako Odbiorca podmiot X.
9.Dla celów wywozu towarów w ramach sprzedaży eksportowej na rzecz podmiotu X, podmiot UKR będzie przedkładał władzom celnym opinie sporządzaną każdorazowo na zlecenie podmiotu UKR, w których zostanie określany m.in. kod towarowy stosowany w obrocie międzynarodowym oraz będzie stwierdzana zgodność przedstawionego do oceny towaru załadowanego na konkretny pojazd, wymieniony w dokumentach przewozowych, zgodnych z umową i fakturą wystawioną na rzecz podmiotu X. Opinie będą się odwoływały zatem do towarów załadowanych na konkretne pojazdy wskazywane później w dokumentach CMR i dokumentach celnych wywozowych i przywozowych, jak również do dokumentów sprzedaży (umowy i faktury) na rzecz Pośrednika.
10.Dla celów wywozu towarów w ramach sprzedaży eksportowej na rzecz podmiotu X, sprzedający będzie sporządzał i później udostępniał władzom celnym, na którym jako importer wskazywany będzie podmiot brytyjski (Pośrednik).
11.Odprawy celnej, jako importer, dokonywał będzie Wnioskodawca.
12.Towar będący przedmiotem dostawy (konstrukcji ...), wg stanu prawnego na dzień złożenia wniosku, będzie objęty zerową stawką celną (0%).
13.Wnioskodawca nie ma wpływu na warunki na jakich zawierana będzie umowa pomiędzy podmiotem UKR, a podmiotem X. Wnioskodawca nie będzie uczestniczył w jej zawieraniu, czy też negocjowaniu.
14.Sprzedawca nie ma siedziby, ani stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej w Polsce. Nie jest również zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT.
15.Pośrednik nie ma siedziby, ani stałego miejsca wykonywania działalności gospodarczej w Polsce. Nie jest również zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT.
16.Wnioskodawca będzie miał dostęp do faktury wystawionej przez Sprzedawcę na rzecz Pośrednika. Oczywiście będzie dysponował także fakturą wystawioną na jego rzecz przez Pośrednika.
17.Wywóz towarów z terytorium Ukrainy do miejsca przeznaczenia w Polsce będzie następował w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze, tj. od momentu rozpoczęcia transportu do chwili wywozu tych towarów na terytorium Unii Europejskiej nie będą występowały przerwy niezwiązane bezpośrednio z organizacją transportu do miejsca docelowego.
Pytanie
Czy w przyszłym stanie faktycznym opisanym we wniosku dla określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów prawidłowym będzie ustalenie wartości celnej (jednego z elementów składowych tej podstawy opodatkowania) na podstawie wartości transakcyjnej wynikającej z faktury Sprzedawcy wystawionej na rzecz Pośrednika?
Wnioskodawca nie ma wątpliwości co zasad ustalania pozostałych elementów kalkulacyjnych podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów, w tym cła i kosztów dodatkowych, o których mowa w art. 30b ust. 4 ustawy VAT. Pytanie nie dotyczy tych, pozostałych składowych podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług.
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, w przyszłym stanie faktycznym opisanym we wniosku, dla określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów prawidłowym będzie ustalenie wartości celnej (jednego z elementów składowych tej podstawy opodatkowania) na podstawie wartości transakcyjnej wynikającej z faktury Sprzedawcy wystawionej na rzecz Pośrednika.
Uzasadnienie stanowiska
Jak stanowi art. 22 ust. 2 ustawy VAT, w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
Nie ulega wątpliwości, że wszystkie elementy opisane tym przepisem w analizowanej transakcji będą spełnione:
1)ten sam towar będzie przedmiotem kolejnych, następujących po sobie dostaw towarów (w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy VAT),
2)towar zostanie przemieszczony bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego nabywcy.
Konsekwencją tego stanu rzeczy jest konieczność przyporządkowania transportu tylko jednej dostawie. Tym samym dostawa, której przypisany zostanie transport będzie tzw. dostawą ruchomą [dalej: DR], natomiast dostawa, której nie zostanie przypisany transport będzie tzw. dostawą nieruchomą [dalej: DNR].
W celu przyporządkowania transportu do którejś z dostaw, pierwszym krokiem jest ustalenie, który z podmiotów jest organizatorem transportu [dalej: „OT”]. Jako organizatora transportu należy traktować tego kontrahenta w łańcuchu, który dysponuje towarem jak właściciel w trakcie transportu, czyli tego, który ponosi ryzyko i odpowiedzialność za towar w trakcie transportu.
W świetle ustalonych warunków transportu wg INCOTERMS 2020 zarówno Dostawa 1, jak i Dostawa 2 będą dokonywane na warunkach DAP. Oznacza to, że OT może być uznany wyłącznie podmiot pierwszy, w tym przypadku będzie to podmiot UKR (Sprzedawca). To właśnie on będzie dysponował towarem jak właściciel, ponosił ryzyko i odpowiedzialność za towar w trakcie transportu. Skoro zatem OT będzie podmiot ukraiński, to tylko jego dostawa może być uznana za dostawę ruchomą (DR). Fakt, że Dostawa 2 zostanie dokonana również na warunkach DAP nie zmienia tej oceny, ponieważ podmiot X (Pośrednik) nie może być uznany za OT, z uwagi na to, że w trakcie transportu nie będzie dysponował towarem, nie będzie ponosił ryzyka i odpowiedzialności za towar w trakcie transportu (ustalił ze Sprzedawcą, iż ten dostarczy towar do określonego miejsca i dopiero, po jego dostarczeniu do tego miejsca, nabędzie prawo do dysponowania towarem jak właściciel).
Mając na uwadze, że tylko jedna dostawa może być uznana za ruchomą (DR), a tą dostawą jest Dostawa 1, następująca po niej Dostawa 2 musi zostać uznana za dostawę nieruchomą (DNR).
Powyższe wnioski i ustalenia mają bezpośrednie przełożenie na kwestię ustalenia podstawy opodatkowania przy imporcie towarów w ramach tak ułożonych stosunków pomiędzy kontrahentami. Art. 30b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi bowiem:
Podstawę opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawę opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.
W swojej treści odwołuje się zatem do pojęcia „wartości celnej”. Konieczne staje się odwołanie do przepisów prawa celnego.
Zasady ustalania wartości transakcyjnej, która stanowi zasadniczą podstawę wartości celnej zostały wyjaśnione przez Komisję Europejską [dalej: „Wytyczne"].
Dokument ten zawiera wytyczne, które odzwierciedlają strukturę i kolejność umiejscowienia odpowiednich przepisów rozporządzenia wykonawczego Unijnego Kodeksu Celnego [dalej: UKC RW], które koncentrują się na nowych elementach odnoszących się do zasad ustalania wartości celnej. Jak wyjaśniono na ich wstępie, Wytyczne zmieniają i zastępują dotychczasowe wytyczne w tym zakresie.
Mając na uwadze ich wagę i powszechność obowiązującej wykładni przepisów na terytorium całej Wspólnoty należy za Wytycznymi wskazać, że zgodnie z art. 70 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r., s. 1-101) [dalej: UKCJ
Zasadniczą podstawą wartości celnej towarów jest wartość transakcyjna, tj. cena faktycznie zapłacona lub należna za towary gdy zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Unii, w razie potrzeby skorygowana.
Stosownie do art. 128 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z dnia 29 grudnia 2015 r., s. 558-893) - dalej: UKC RW:
Wartość transakcyjna towarów sprzedawanych w celu wywozu na obszar celny Unii jest ustalana w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego na podstawie sprzedaży, która nastąpiła bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na ten obszar celny.
Z literalnego brzmienia tych unormowań wynika bezsprzecznie, że wartość transakcyjna towarów sprzedawanych w celu wywozu na obszar celny Unii jest ustalana w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego na podstawie sprzedaży, która nastąpiła bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na ten obszar celny.
A zatem, tylko jedna transakcja może stanowić podstawę do określenia wartości celnej. Zgodnie ze stanowiskiem Komisji Europejskiej zawartym w Wytycznych - transakcją właściwą dla określenia wartości celnej metodą wartości transakcyjnej, jest ta, która ma miejsce bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na obszar celny Unii. Generuje to problem w przypadku łańcuchów, w których uczestniczy wiele podmiotów, ponieważ w takiej sytuacji transakcją właściwą może być transakcja, która nie została dokonana przez importera.
W związku z powyższym, w celu ustalenia wartości transakcyjnej niezbędne jest ustalenie sprzedaży (transakcji, dostawy), która nastąpiła bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na unijny obszar celny.
Zgodnie z ww. Wytycznymi, cyt.:
„1. Art. 128 ust. 1 UKC RW określa zasadę, zgodnie z którą sprzedażą, istotną z punktu widzenia ustalania wartości celnej na podstawie metody wartości transakcyjnej, jest sprzedaż, która nastąpiła bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na obszar celny UE, pod warunkiem, że taka sprzedaż faktycznie stanowi „sprzedaż na wywóz" na obszar celny UE.
2. Momentem właściwym dla określenia wartości transakcyjnej jest zatem moment, w którym towary są wprowadzane na obszar celny Unii (zob. przepisy Tytułu IV UKC). Sprzedaż, istotna z punktu widzenia ustalania wartości celnej towarów wprowadzanych do Unii, to sprzedaż [istniejąca] przy przekraczaniu granicy, tj. sprzedaż, odbywająca się w tym czasie, w celu realizacji umowy sprzedaży.
3.Zazwyczaj sprzedający znajduje się w kraju wywozu, a kupujący znajduje się w Unii. Należy jednak podkreślić, że Porozumienie w sprawie stosowania art. VII GATT (Kodeks Wartości Celnej WTO) nie zawiera postanowień odnoszących się do kraju, w którym mają być zlokalizowane strony transakcji sprzedaży, w celu uznania jej za sprzedaż na wywóz do kraju przywozu. W tym kontekście należy wziąć pod uwagę wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 6 czerwca 1990 r. (C-11/89 [Wyrok Trybunału z dnia 6 czerwca 1990 r. Unifert przeciwko Hauptzollamt Munster, C-ll/89, ECLI:EU:C:1990:237 (dostępny na stronie https://eur-lex.eurona.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=CELEX%3A61989CJ0011) oraz w Kompendium tekstów dotyczących ustalania wartości celnej (Sekcja E)]), w którym podkreśla on, że „cenę określoną w umowie sprzedaży zawartej pomiędzy osobami mającymi siedzibę we Wspólnocie można zatem uznać za wartość transakcyjną (...)". Także Techniczny Komitet Ustalania Wartości Celnej WCO wskazał w Opinii 14.1 - Znaczenie wyrażenia „sprzedany na wywóz do kraju przywozu", że kraj w którym dokonano sprzedaży, nie wpływa na rozumienie pojęcia „sprzedaż na wywóz do kraju przywozu" (zob. przykład 2 w instrumencie TKWC) [Zobacz także Komentarz 22.1 - Znaczenie wyrażania „sprzedane na wywóz do kraju przywozu" w serii sprzedaży wydany przez Techniczny Komitet Ustalania Wartości Celnej WCO.]
4.Artykuł 128 ust. 1 UKC RW stanowi, że sprzedażą odpowiednią do ustalenia wartości towarów jest sprzedaż lub wywóz, który wprowadza towary do Unii. Jest to sprzedaż dokonywana bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na obszar celny Unii.
5.Sprzedaż ta pozwala na zastosowanie metody wartości transakcyjnej w sposób uwzględniający istotę całej transakcji handlowej w momencie przyjęcia zgłoszenia celnego. Pozwala to na właściwe stosowanie innych przepisów (np. dotyczących doliczeń i odliczeń). Tam gdzie nie jest to możliwe, metoda wartości transakcyjnej nie będzie mogła być stosowana.
6.Z tego względu jest to sprzedaż, która umożliwia podmiotom gospodarczym i organom celnym na faktyczne zastosowanie metody wartości transakcyjnej”.
Wytyczne, w celu wyjaśnienia zasad ustalania wartości celnej posługują się przykładami. Jeden z nich ma zastosowanie do analizowanych transakcji pomiędzy Sprzedającym - Pośrednikiem - Wnioskodawcą, Przykład nr 3.b, cyt:
„Art. 128 ust 1 UKC RW
Zarówno sprzedaż między A i B, jak i sprzedaż pomiędzy B i C maja miejsce przed wprowadzeniem towarów na obszar celny Unii, podczas gdy sprzedaż pomiędzy C i D odbywa się po wprowadzeniu towarów na obszar celny Unii.
D zgłasza towary do obrotu.
« Sprzedaż
® Kierunek przepływu towarów
Sprzedażą występującą bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na obszar celny Unii jest sprzedaż zawarta pomiędzy B i C. Sprzedaż ta stanowi sprzedaż na wywóz na obszar celny Unii i powinna stanowić podstawę określenia wartości celnej metodą wartości transakcyjnej zgodnie z art. 70 ust. 1 UKC.
Jednakże możliwość zastosowania metody wartości transakcyjnej zależy od dostępu importera (D) do faktury, która odnosi się do transakcji sprzedaży zawartej pomiędzy B i C (art. 145 UKC RW w związku z art. 163 ust. 1 UKC). W przypadku, gdy importer nie ma dostępu do niniejszej faktury, metoda wartości transakcyjnej nie znajdzie zastosowania”.
Mając na uwadze fakt, że w przyszłym stanie faktycznym niniejszego wniosku wprowadzenie towarów na obszar celny Unii Europejskiej odbywało się będzie w ramach Dostawy 1, tj. w ramach sprzedaży pomiędzy Sprzedającym a Pośrednikiem (faktyczny przepływ towarów na teren UE) podstawą do ustalenia wartości celnej będzie właśnie ta transakcja i jej wartość, a nie wartość wynikająca z faktury sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy. Momentem właściwym dla określenia wartości transakcyjnej jest moment, w którym towary są wprowadzane na obszar celny Unii (zob. przepisy Tytułu IV UKC). Sprzedaż, istotna z punktu widzenia ustalania wartości celnej towarów wprowadzanych do Unii, to sprzedaż (istniejąca) przy przekraczaniu granicy, tj. sprzedaż, odbywająca się w tym czasie, w celu realizacji umowy sprzedaży.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w związku z tym, iż:
1)dostawy oznaczone wyżej jako Dostawa 1 (podmiot UKR - podmiot X) mogą zostać uznane za dostawy ruchome, tylko te dostawy mogą zostać uznane za transakcje sprzedażowe bezpośrednio poprzedzające wwóz towarów na terytorium UE,
2)do czasu dostarczenia towaru, to podmiot ukraiński będzie dysponował towarami, ponosząc wszelkie ryzyko i koszty z nimi związane, wykluczyć zatem należy uznanie, iż transakcjami, które miały miejsce bezpośrednio przez wwozem towarów na terytorium UE będą transakcje pomiędzy podmiotem X a Wnioskodawcą,
3)wwóz towarów będzie miał miejsce po dokonaniu odprawy eksportowej z terytorium Ukrainy przez podmiot ukraiński, nie można zatem przyjąć, że transakcją poprzedzającą wprowadzenie towarów na terytorium UE będą transakcje następujące po jego dostawach. Przeczyłoby to zasadom logiki,
4)przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w ramach:
a.Dostawy 1 z podmiotu UKR na rzecz podmiotu X będzie miało miejsce w Polsce (zgodnie z warunkami Incoterms - DAP), a zatem już po dokonaniu odprawy celnej w polskim urzędzie celnym. Dostawy te będą miały status dostawy ruchomej. Przed dostarczeniem towarów (Polska) podmiot UKR nie zrealizuje jeszcze wszystkich warunków wynikających z zastosowanej formuły DAP. W momencie dostawy, towary te będą miały już status towarów dopuszczonych do obrotu na terytorium UE.
b.Dostawy 2 od podmiotu X na rzecz Spółki będą miały miejsce w Polsce (zgodnie z warunkami Incoterms - DAP), a zatem już po dokonaniu odprawy celnej w polskim urzędzie celnym. Dostawy te będą miały status dostaw nieruchomej. Przed dostarczeniem towarów (Polska) podmiot Xnie zrealizuje jeszcze wszystkich warunków wynikających z zastosowanej formuły DAP. Nie będą to zatem dostawy dokonane w celu wywozu z Ukrainy na terytorium UE. Sprzedawca w ramach Dostaw 1 będzie gromadził dokumenty wskazane w pkt 5) poniżej. Będą one potwierdzać okoliczność, iż to Dostawy 1 były sprzedażami w celu wywozu na terytorium UE. Występować na nich jako odbiorca towarów podmiot brytyjski.
c.Konsekwencją i najistotniejszym wnioskiem wynikającym z pkt a i b jest to, iż do czasu przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel z podmiotu UKR na Pośrednika, podmiot brytyjski nie będzie mógł przenieść tego prawa na Spółkę. Dopiero po przeniesieniu tego prawa na niego, co będzie miało miejsce po dostarczeniu towaru, będzie mógł go dalej przenieść {sprzedać towar) na rzecz Wnioskodawcy.
5)dokumenty takie jak:
a.CMR (Międzynarodowy samochodowy list przewozowy), gdzie w poz. 2 Odbiorca wskazywany będzie podmiot brytyjski,
b.„TRANZYTOWY DOKUMENT”, dołączany do zgłoszenia celnego (MRN), gdzie jako Odbiorca wskazywany będzie podmiot brytyjski,
c.Jednolite Dokumenty Administracyjne - SAD przedkładane władzom celnym, rozpoczynające procedurę wywozu z Ukrainy jako Eksportera określały będą podmiot UKR, a jako Odbiorcę podmiot X
d.Opinie sporządzane dla celów wywozu towarów w ramach sprzedaży eksportowej na rzecz podmiotu X, będą się odwoływały do towarów załadowanych na konkretne pojazdy wskazywane później w dokumentach CMR i dokumentach celnych wywozowych i przywozowych, jak również do dokumentów sprzedaży (umowy i faktury) na rzecz podmiotu X,
e.Świadectwa pozyskiwane przez podmiot UKR dla celów wywozu towarów w ramach sprzedaży eksportowej na rzecz podmiotu X i przedstawiane władzom celnym będą wskazywały, iż importerem jest podmiot brytyjski - jednoznacznie będą potwierdzać, iż transakcjami, które zostaną dokonane „w celu wywozu na obszar celny Unii" (art. 128 ust. 1 UKC RW) mogą zostać uznane wyłącznie DOSTAWY 1 pomiędzy podmiotem UKR a podmiotem X. Wynikać z nich bowiem będzie, że transakcje sprzedaży towarów w ramach tych dostaw zostaną dokonane w celu ich wywozu z Ukrainy na terytorium Polski. Na żadnym z tych dokumentów nie będzie występować Spółka jako nabywca (kupujący).
- jedynymi transakcjami, które mogą stanowić podstawę do określenia wartości celnej metodą wartości transakcyjnej, będą sprzedaże pomiędzy podmiotem ukraińskim, a podmiotem brytyjskim ponieważ będą one miały miejsce bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na obszar celny Unii.
Taką ocenę potwierdza cytowany wyżej pkt 2 Wytycznych, gdzie wyjaśniono: „Sprzedaż, istotna z punktu widzenia ustalania wartości celnej towarów wprowadzanych do Unii, to sprzedaż [istniejąca] przy przekraczaniu granicy, tj. sprzedaż, odbywająca się w tym czasie, w celu realizacji umowy sprzedaży". Jedyną sprzedażą „istniejącą" przy przekraczaniu granicy będzie sprzedaż dokonana pomiędzy podmiotem UKR, a podmiotem X.
Skoro Wnioskodawca będzie dysponował fakturami wystawionymi przez podmiot UKR na rzecz podmiotu X, wartość transakcyjna winna być ustalona na podstawie tych faktur, a nie faktur wystawionych przez Pośrednika na rzecz Spółki.
Taki sposób wykładni art. 70 ust. 1 UKC w związku z art. 128 ust. 1 UKC RW potwierdza treść Wytycznych. W konsekwencji, trzymając się podanych w przyszłym stanie faktycznym wniosku przykładowych wartości poszczególnych transakcji, wartość celna importowanych towarów przez importera - Wnioskodawcę winna zostać ustalona w oparciu o wartość transakcji pomiędzy Sprzedawcą a Pośrednikiem, tj. …. EURO.
Mając na uwadze powyższe, dla określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów prawidłowym będzie ustalenie wartości celnej (jednego z elementów składowych tej podstawy opodatkowania) na podstawie wartości transakcyjnej wynikającej z faktury Sprzedawcy wystawionej na rzecz Pośrednika.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 1 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Jak stanowi art. 2 pkt 3 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium Unii Europejskiej - rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej […].
Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa członkowskiego – rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Stosownie do art. 2 pkt 5 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego - rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Według art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Natomiast w myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest – w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.
Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.
Na mocy art. 22 ust. 2a ustawy:
W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.
Przy czym, art. 22 ust. 2e ustawy stanowi, że:
W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:
1)pierwszego dostawcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;
2)ostatniego nabywcę – wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.
Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”.
Zauważyć jednocześnie należy, że pojęcie „organizacji” transportu – przyjęte w praktyce stosowania ww. przepisów przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne – nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy. Zgodnie z potocznym rozumieniem, przez „organizację” należy rozumieć „sposób zorganizowania czegoś lub organizowanie czegoś”. Zatem przez organizację transportu towarów należy rozumieć planowanie, jak i koordynowanie poszczególnych etapów wywozu towarów.
Jednocześnie jak stanowi art. 22 ust. 3 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:
1)poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
2)następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
W myśl tego przepisu wszystkie transakcje realizowane przed dostawą ruchomą (do której przypisano wysyłkę lub transport towaru) będą opodatkowane w państwie, z którego towar jest wysyłany lub transportowany. Natomiast wszystkie dostawy mające miejsce po transakcji ruchomej będą opodatkowane w państwie przeznaczenia towaru.
Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.
Z kolei art. 2 pkt 7 ustawy stanowi, że:
Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
W myśl art. 26a ust. 1 ustawy:
Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
Na podstawie art. 26a ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur:
1) uszlachetniania czynnego,
2) odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,
3) składowania celnego,
4) tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych,
5) wolnego obszaru celnego
– miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.
Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:
1) zgłoszeniu celnym albo
2) rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia 2015/2446, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447,
- kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym oraz podatnikiem VAT-UE. Zamierzają Państwo dokonywać zakupów .... z terytorium Ukrainy, które następnie zostanie przywiezione na terytorium Polski i odprawione w polskim Urzędzie Celno-Skarbowym. Schemat zakupów przedstawiał się będzie następująco:
1.Sprzedawca - podmiot ukraiński z siedzibą na Ukrainie, prowadzący tam działalność w zakresie pozyskiwania i sprzedaży .... dokona sprzedaży tego towaru na rzecz podmiotu mającego swoją siedzibę na terytorium Wielkiej Brytanii [dalej: „podmiot X” lub „Pośrednik”] zajmującym się handlem różnego rodzaju towarami. Z tytułu dostawy towarów, podmiot UKR wystawi fakturę na rzecz podmiotu X na kwotę np. … EURO.
2.Pośrednik, zakupione od Sprzedawcy....., sprzeda Państwu doliczając swój zysk (marżę). Z tego tytułu wystawi fakturę na rzecz Państwa na wyższą kwotę np. …. EURO.
Przedstawione okoliczności wskazują, że transakcja będąca przedmiotem zapytania jest transakcją łańcuchową. W transakcji uczestniczą trzy podmioty, tj. Sprzedawca (pierwszy podmiot w łańcuchu dostaw), Pośrednik (drugi podmiot w łańcuchu) i Państwo (trzeci podmiot w łańcuchu). Podmiot z Ukrainy (Sprzedawca) sprzedaje towar Pośrednikowi (podmiotowi z Wielkiej Brytanii), który sprzedaje ten towar Państwu. Przy tym, towar transportowany jest bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu dostaw, tj. od Sprzedawcy do Państwa. Jednocześnie, przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że podmiotem transportującym towar z Ukrainy do Polski jest pierwszy podmiot w łańcuchu, tj. Sprzedawca. Jak bowiem Państwo wskazujecie, to Sprzedawca wynajmie na swój koszt i swoje ryzyko przewoźnika, który dostarczy towar do miejsca przeznaczenia. Ponadto będą Państwo dokonywać odprawy celnej jako importer.
Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz całokształt okoliczności sprawy, w tym także, że to podmiot pierwszy w łańcuchu dostaw będzie podmiotem organizującym transport stwierdzić należy, że pierwszą transakcję w łańcuchu dostaw (dokonywaną pomiędzy Sprzedawcą a Pośrednikiem), należy traktować jako dostawę transgraniczną („ruchomą”). Natomiast kolejną dostawę towarów dokonaną pomiędzy Pośrednikiem i Państwem należy uznać za dostawę nieruchomą.
Z opisu sprawy wynika, że będą Państwo podatnikiem z tytułu importu towarów.
Przy czym należy wyjaśnić, że jakkolwiek w przedmiotowej sprawie wysyłka towarów rozpoczyna się na terytorium państwa trzeciego, to nie jesteście Państwo w tym przypadku podatnikiem dokonującym dostawy, który jednocześnie jest podatnikiem z tytułu importu tych towarów. Zatem uregulowania zawarte w art. 22 ust. 4 ustawy w Państwa przypadku nie mają zastosowania.
Wobec powyższego należy uznać, że - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy – transakcję pomiędzy Sprzedawcą a Pośrednikiem (dostawę ruchomą) należy traktować jako dokonaną i podlegającą opodatkowaniu w miejscu rozpoczęcia transportu, tj. na terytorium Ukrainy. Natomiast dostawę towarów dokonaną pomiędzy Pośrednikiem i Państwem należy uznać - stosownie do art. 22 ust. 3 pkt 2 ustawy - za dokonaną i opodatkowaną w miejscu zakończenia transportu, tj. na terytorium Polski.
Wyjaśnić w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
W myśl ust. 6 tego artykułu:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Jak stanowi art. 30b ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.
W myśl art. 70 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz.UE.L.2013.269.1 z 10 października 2013 r. ze zm.) - zwanym dalej UKC:
Zasadniczą podstawą wartości celnej towarów jest wartość transakcyjna, tj. cena faktycznie zapłacona lub należna za towary, gdy zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Unii, w razie potrzeby skorygowana.
Stosownie do art. 128 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U.UE.L.2015.343.558) - dalej: UKC RW:
Wartość transakcyjna towarów sprzedawanych w celu wywozu na obszar celny Unii jest ustalana w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego na podstawie sprzedaży, która nastąpiła bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na ten obszar celny.
Mając na uwadze całokształt okoliczności sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że transakcja, która może stanowić podstawę do określenia wartości celnej metodą wartości transakcyjnej, będzie sprzedaż pomiędzy Sprzedawcą (podmiotem z Ukrainy), a Pośrednikiem (podmiotem z Wielkiej Brytanii) ponieważ będzie ona miała miejsce bezpośrednio przed wprowadzeniem towarów na obszar celny Unii. Wobec powyższego, zgodzić się należy z Państwem, że dla określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów prawidłowym będzie ustalenie wartości celnej (jednego z elementów składowych tej podstawy opodatkowania) na podstawie wartości transakcyjnej wynikającej z faktury Sprzedawcy wystawionej na rzecz Pośrednika.
Tym samym, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
