Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.742.2025.2.MMA
Sprzedający, dokonując sprzedaży działek, nie działają jako podatnicy VAT, bowiem nie podjęli czynności wskazujących na prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a transakcja zbycia ma charakter zarządu majątkiem prywatnym, zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
25 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania Sprzedających za podatników z związku ze sprzedażą Nieruchomości, zwolnienia z podatku VAT sprzedaży Nieruchomości oraz prawa do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Sprzedających dokumentujących sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości.
Uzupełnili go Państwo pismem z 23 września 2025 r.
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1.Zainteresowana będąca stroną postępowania:
C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
A.A.
3.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
B.B.
Opis zdarzenia przyszłego
Transakcja.
Wnioskodawca jest inwestorem zainteresowanym nabyciem nieruchomości gruntowych od Sprzedających (dalej: „Transakcja”) pod inwestycję polegającą na budowie dwóch hal magazynowo - produkcyjnych o łącznej powierzchni zabudowy ok. 10 340 m2, z infrastrukturą drogową zapewniającą połączenie z drogą publiczną (w tym minimum 90 miejsc parkingowych) i infrastrukturą zapewniającą przyłącza mediów dla budynków (przyłącze elektryczne, sanitarne, wodociągowe, deszczowe i IT) (dalej: „Inwestycja”). W ramach Transakcji, Wnioskodawca nabędzie nieruchomość, która zlokalizowana jest w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…), województwo (…) i obejmuje działkę ewidencyjną nr ew. (…) obręb (…), sposób korzystania „R - grunty orne” oraz nr. ew. (…) obręb (…), sposób korzystania „R - grunty orne”, o łącznym obszarze 2,6645 ha, dla których Sąd Rejonowy (…), (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer KW Nr (…) (dalej: „Nieruchomość”). Sprzedający nie zbywają jednak całej powierzchni działek - fragment obejmujący rów melioracyjny o powierzchni około 300 m2 nie zostanie przeniesiony w ramach Transakcji.
Inwestycja.
Wnioskodawca planuje wybudować i następnie wybudowane w ramach Inwestycji hale magazynowo-produkcyjne, wynająć lub sprzedać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT. Tym samym, po nabyciu przedmiotowej Nieruchomości, Wnioskodawca planuje wykorzystywać ją w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT oraz niepodlegającej zwolnieniu z VAT.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego/decyzja o warunkach zabudowy.
Dla Nieruchomości obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przyjęty uchwałą nr (…) Rady Gminy (…) z 27 października 2005 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy (…) - część nizinna A, zmienioną następnie uchwałą nr (…) Rady Gminy (…) z 24 lutego 2023 r. - część A nizinna (dalej: „MPZP”). Zgodnie z zapisami MPZP, Nieruchomość położona jest w obszarze oznaczonym symbolem (…) - produkcja i składy oraz obsługa ludności.
Budynki, budowle lub ich części.
Nieruchomość jest niezabudowana, nieogrodzona i nieuzbrojona.
Nabycie Nieruchomości przez Sprzedających.
Sprzedający są właścicielami Nieruchomości, na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Nieruchomość weszła w skład majątku osobistego Sprzedających i w dalszym ciągu stanowi element majątku wspólnego Sprzedających. Nieruchomość została nabyta przez Sprzedających na podstawie aktu notarialnego z 4 kwietnia 1997 roku, Repertorium A numer (…) zawierającego umowę sprzedaży Nieruchomości. To oznacza, że Nieruchomość od 28 lat jest w rękach Sprzedających. Transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT, a Sprzedającym nie przysługiwało prawo odliczenia VAT w związku z nabyciem. Nabycie nie podlegało opodatkowaniu VAT. W konsekwencji Sprzedającym nie mogło przysługiwać prawo odliczenia VAT naliczonego, ponieważ VAT w ogóle nie został naliczony w związku z tą transakcją, jednocześnie Nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności objętej VAT. Nieruchomość została nabyta przez Sprzedających co do zasady na użytek prywatny/rodzinny oraz w celach rekreacyjnych. Nieruchomość nie została nabyta przez Sprzedających w celu jej dalszej odsprzedaży.
Działalność Sprzedających względem Nieruchomości.
Sprzedający posiadają status emeryta Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Dodatkowo, A.A. jest podatnikiem VAT w prowadzonej działalności gospodarczej „Y” A.A. (NIP: (…)), z kolei B.B. nie jest i nie była podatnikiem VAT. Dodatkowo, A. A. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w przeszłości dokonywał sprzedaży nieruchomości wprowadzonych do ewidencji środków trwałych. Obecnie sprzedaż Nieruchomości dokonywana jest z majątku prywatnego, niewprowadzonego do ewidencji działalności gospodarczej. Sprzedający nie posiadają również statusu rolnika ryczałtowego oraz nie dokonywali sprzedaży płodów rolnych pochodzących z Nieruchomości. Nieruchomość była wykorzystywana przez Sprzedających w celach prywatnych.
Sprzedający nie wykorzystywali Nieruchomości w ramach działalności gospodarczej opodatkowanej VAT. Tym samym, Sprzedający nie wykorzystywali Nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT. Nieruchomość nie była również przedmiotem dzierżawy.
- Sprzedający nie podejmowali w stosunku do Nieruchomości również następujących czynności:
- ponoszenia nakładów finansowych związanych z przygotowaniem działki do sprzedaży;
- dokonywania podziału działki lub jej połączeń z innymi;
- podejmowania działań mających na celu uzbrojenie działki;
- wydzielania drogi wewnętrznej;
- podejmowania działań marketingowych w celu sprzedaży działki;
- występowania do organów z wnioskami o przekształcenie działki pod zabudowę, wydanie decyzji o warunkach zabudowy lub zmianę zagospodarowania przestrzennego, wycinkę drzew i krzewów, uzyskanie warunków technicznych przyłączenia działki do infrastruktury technicznej.
Umowa przedwstępna sprzedaży.
Wnioskodawca oraz Sprzedający 4 listopada 2024 r. zawarli przedwstępną umowę sprzedaży (Repertorium A nr (…)) nieruchomości obejmującej dwie działki, na podstawie której Wnioskodawca zobowiązuje się do zawarcia umowy sprzedaży, w ramach której kupi od sprzedających prawo własności Nieruchomości („Umowa przedwstępna”).
Warunkiem zawarcia umowy jest:
- przeprowadzenie przez Wnioskodawcę badania stanu prawnego, technicznego, środowiskowego oraz ekonomicznego Nieruchomości;
- uzyskanie przez Wnioskodawcę własnym staraniem i na swój koszt Decyzji Zezwolenia na Budowę.
W celu przedstawienia pełnego opisu zdarzenia przyszłego, Zainteresowani wskazują, że Sprzedający w ramach Umowy przedwstępnej udzielili Wnioskodawcy prawa do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane w zakresie przewidzianym w Umowie przedwstępnej. Jednocześnie Sprzedający udzielili Wnioskodawcy pełnomocnictwa w zakresie prac projektowych i uzyskania pozwolenia na budowę bez zaciągania zobowiązań finansowych.
Działalność Sprzedających względem pozostałych składników majątku.
Dla przedstawienia pełnego opisu zdarzenia przyszłego, Zainteresowani wskazują, że Sprzedający posiadają również inne nieruchomości oprócz Nieruchomości objętej zakresem niniejszego wniosku. Posiadana nieruchomość nie jest wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT. Sprzedający nie planują zbycia ww. nieruchomości. W przeszłości Sprzedający dokonali sprzedaży działki o powierzchni 1000 m2 na rzecz córki, przy czym sprzedaż nie była opodatkowana podatkiem VAT.
Udzielone przez Sprzedających pełnomocnictwa.
W Umowie przedwstępnej, Sprzedający zobowiązali się do udzielenia pełnomocnictwa na rzecz Wnioskodawcy oraz wyznaczonych przez Wnioskodawcę osób, umocowującego do reprezentowania Sprzedawców przed sądami i organami administracji publicznej we wszystkich sprawach związanych z zagospodarowaniem Nieruchomości oraz jej przeznaczeniem, w szczególności w celu realizacji Inwestycji przez Wnioskodawcę.
Sprzedający udzielili prawa do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418 ze zm.).
Sprzedający udzielili pełnomocnictwa na rzecz Wnioskodawcy i wyznaczonych przez Wnioskodawcę osób do reprezentowania Sprzedających przed sądami i organami administracji publicznej we wszystkich sprawach związanych z zagospodarowaniem Nieruchomości oraz jej przeznaczeniem, w szczególności w celu realizacji Inwestycji przez Wnioskodawcę.
Status VAT Wnioskodawcy.
Wnioskodawca jest i na moment dokonania Transakcji będzie podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą i czynnym podatnikiem podatku VAT.
Data Transakcji.
Końcowo Wnioskodawca wskazuje, że ostateczna data Transakcji nie jest jeszcze znana, jednak Zainteresowani planują przeprowadzić Transakcję najpóźniej w 2 kwartale 2026 r.
Pytania
1)Czy w zakresie Transakcji, Sprzedający powinni zostać uznani za podmioty występujące w charakterze podatnika VAT?
2)Czy planowana Transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie podlegała w całości opodatkowaniu VAT oraz nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT?
3)Czy w zakresie w jakim Transakcja będzie opodatkowana VAT oraz nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od Sprzedających dokumentujących sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub obniżenia o tę różnicę kwoty VAT należnego za następne okresy rozliczeniowe na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Status podatnika VAT Sprzedających.
W ocenie Zainteresowanych, Sprzedający w ramach Transakcji powinni zostać uznani za podatników VAT na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
Co do zasady, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Z kolei, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.
Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zdaniem Zainteresowanych, pomimo iż Sprzedający są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej (B.B.) lub osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, ale nie w zakresie Nieruchomości (A.A.), to objęcie transakcją Nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę inwestycyjną (odniesienie do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. sygn. C-180/10 i C-181/10), oraz kompleksowe zorganizowanie całej sprzedaży ze znaczącym zaangażowaniem Wnioskodawcy (gdzie przedstawiciele tych podmiotów, na podstawie otrzymanych pełnomocnictw lub zawartej umowy użyczenia, wykonują praktycznie wszystkie czynności niezbędne do przygotowania gruntu do transakcji sprzedaży) skutkuje uznaniem Transakcji sprzedaży za pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie porównywalne do profesjonalnego obrotu nieruchomościami.
Trzeba bowiem podkreślić, że z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, iż pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.
Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.
Tym samym fakt, że działania objęte zakresem udzielonych pełnomocnictw nie będą podejmowane bezpośrednio przez Sprzedających, ale przez przedstawicieli Wnioskodawcy nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Sprzedających.
Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez przedstawicieli Wnioskodawcy wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Sprzedających (mocodawców).
Z kolei przedstawiciele Wnioskodawcy dokonując wyżej wymienionych działań uatrakcyjnią przedmiotową Nieruchomość będącą nadal własnością Sprzedających. Działania te dokonywane za pełną zgodą Sprzedających, przejawiającą się udzieleniem pełnomocnictwa, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności Nieruchomości jako towaru i wzrost jej wartości.
W związku z powyższym stwierdzić należy, iż udzielenie przez Sprzedających stosownych pełnomocnictw przedstawicielom Wnioskodawcy skutkować będzie tym, że wszystkie ww. czynności podejmowane przez przedstawicieli Wnioskodawcy będą podejmowane na korzyść Sprzedających, ponieważ to oni jako właściciele Nieruchomości skorzystają na wzroście wartości komercyjnej Nieruchomości.
Dodatkowo warto wskazać, że jeden ze Sprzedających dokonywał w przeszłości sprzedaży majątku nieruchomego w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.
Podsumowując:
- Sprzedający podejmują czynności poprzez pełnomocników polegających na wszczynaniu wymaganych prawem postępowań administracyjnych,
- czynności te dokonywane są w sposób ciągły i są dokonywane w ramach Inwestycji,
- powyższe czynności zmierzają do zwiększenia wartości Nieruchomości, a zatem Sprzedający zaangażują środki podobne do tych jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomości,
- środki te podejmowane są w celu uzyskania dochodu z wykorzystania (sprzedaży) majątku rzeczowego - Nieruchomości.
Powyższe okoliczności dowodzą, że zostanie wypełniona definicja prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Sprzedający będą działać w charakterze podatników VAT.
Opodatkowanie VAT Transakcji.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez „towary” rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez „sprzedaż” rozumie się m.in. odpłatną dostawę towarów.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT, bowiem aby była objęta tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Z kolei, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.
Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z uzasadnieniem stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania pierwszego przedstawionego w niniejszym wniosku, zdaniem Wnioskodawcy w ramach przedmiotowej transakcji zarówno Wnioskodawca, jak i Sprzedający będą działać w charakterze podatników VAT w myśl powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT.
Co do zasady, zbycie nieruchomości gruntowych traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów.
Niemniej zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się z VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Ponieważ jak wskazano powyżej Nieruchomość jest niezabudowana, nieogrodzona i nieuzbrojona, należy ją uznać za tereny niezabudowane na gruncie ustawy o VAT, a jej sprzedaż za dostawę terenu niezabudowanego.
W dalszej kolejności należy rozważyć czy Nieruchomość stanowi tereny budowlane.
Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez pojęcie „tereny budowlane” rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, dla Nieruchomości został wydany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z zapisami MPZP. Nieruchomość położona jest w obszarze oznaczonym symbolem A.2.P/U-Przejazdowo - produkcja i składy oraz obsługa ludności.
W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, Działka powinna zostać uznana w całości za tzw. tereny budowlane w myśl ustawy o VAT, a jej dostawa powinna zostać uznana za dostawę terenu niezabudowanego i budowlanego.
Wobec powyższego, w ocenie Zainteresowanych nie można przyjąć, że dla dostawy Nieruchomości istnieją podstawy do zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
W ocenie Zainteresowanych, w odniesieniu do Transakcji nie będą również miały zastosowania inne zwolnienia wskazane w ustawie o VAT, a w szczególności zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Aby sprzedaż towaru była objęta zwolnieniem z VAT na podstawie tej regulacji, muszą bowiem zostać spełnione łącznie dwa warunki:
- towar musiał być wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT,
- dokonującemu dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego z tytułu jego nabycia (importu lub wytworzenia).
Mając na uwadze, że jak wskazano powyżej, Sprzedający nie wykorzystywali przedmiotu Transakcji wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT oraz nabycie Nieruchomości przez Sprzedających nie podlegało opodatkowaniu VAT, a w konsekwencji Sprzedającym nie mogło przysługiwać prawo odliczenia VAT naliczonego, ponieważ VAT w ogóle nie został naliczony w związku z tą transakcją, nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia z VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Zainteresowanych planowana Transakcja w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego będzie zatem podlegała w całości opodatkowaniu VAT oraz nie będzie podlegała zwolnieniu z VAT.
Prawo do odliczenia VAT z tytułu Transakcji.
Z kolei, w odniesieniu do możliwości rozliczenia VAT naliczonego związanego z Transakcją, zdaniem Zainteresowanych, elementem kluczowym dla rozstrzygnięcia o prawie Wnioskodawcy do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony przy nabyciu przedmiotowej Nieruchomości, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest potwierdzenie faktu, iż Nieruchomość będąca przedmiotem planowanej Transakcji będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
Jak wynika z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w zakresie, w jakim są one wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych VAT. Jeśli zatem dane towary i usługi są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości VAT naliczonego przy nabyciu.
Wnioskodawca jest i na dzień dokonania Transakcji będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i będzie spełniać ustawową definicję podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT. Po nabyciu przedmiotowej Działki, Wnioskodawca będzie wykorzystywać ją w prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT oraz niepodlegającej zwolnieniu z VAT (realizacja Inwestycji).
W świetle powyższego, zdaniem Zainteresowanych, po dokonaniu Transakcji i otrzymaniu prawidłowo wystawionych faktur potwierdzających jej faktyczne dokonanie, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony przy nabyciu przedmiotowej Działki, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Dodatkowo, zdaniem Zainteresowanych, do dostawy Działki w ramach Transakcji nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a ustawy o VAT, w szczególności pkt 2, w myśl którego „nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego (...) faktury (...) w przypadku gdy (...) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku (...)”. Wynika to z faktu, że jak wskazano powyżej, Transakcja będzie podlegać przepisom ustawy o VAT jako dostawa towarów, nie podlegając pod żadne wymienione w ustawie zwolnienia.
Zgodnie zaś z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do zwrotu tej różnicy na rachunek bankowy lub obniżenia o tę różnicę kwoty VAT należnego za następne okresy rozliczeniowe.
Tak, jak wskazano w zdarzeniu przyszłym, Zainteresowani występują wspólnie z przedmiotowym wnioskiem jako strony Transakcji, która będzie mieć określone skutki podatkowe dla obu stron Transakcji. W szczególności zasady opodatkowania VAT Transakcji wpływają na obowiązki podatkowe Sprzedających. Po stronie Wnioskodawcy odpowiedzi na wskazane pytania wiążą się ze skutkami prawno - podatkowymi w zakresie ewentualnego prawa do odliczenia VAT naliczonego oraz ewentualnych obowiązków w zakresie PCC (którego Wnioskodawca byłby podatnikiem).
A zatem, z uwagi na fakt, iż Działka będąca przedmiotem Transakcji będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (tj. realizacji Inwestycji), a Transakcja będzie podlegać opodatkowaniu, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowej Działki od Sprzedających, prawo do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad VAT należnym na rachunek bankowy Wnioskodawcy lub obniżenia o tę różnicę kwoty VAT należnego za następne okresy rozliczeniowe zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
1) określone udziały w nieruchomości,
2) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.
W konsekwencji, należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości (gruntów, budynków), jak również udziału we współwłasności nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Należy też zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).
Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.
Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:
a) dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
b) dostawa terenu budowlanego.
W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:
Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek nr 1 oraz 2, istotne jest, czy w celu dokonania jej sprzedaży Sprzedający podjęli aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Sprzedających za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług.
Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
Z opisu sprawy wynika, że Spółka nabędzie nieruchomość obejmującą działkę ewidencyjną nr 1 oraz działkę nr 2. Sprzedający nie zbywają jednak całej powierzchni działek - fragment obejmujący rów melioracyjny o powierzchni około 300 m2 nie zostanie przeniesiony w ramach Transakcji. Spółka planuje wybudować i następnie, wybudowane w ramach Inwestycji hale magazynowo-produkcyjne, wynająć lub sprzedać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT.
Dla Nieruchomości obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z zapisami MPZP, Nieruchomość położona jest w obszarze oznaczonym symbolem A.2.P/U-(…) - produkcja i składy oraz obsługa ludności. Nieruchomość jest niezabudowana, nieogrodzona i nieuzbrojona. Sprzedający są właścicielami Nieruchomości, na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Nieruchomość weszła w skład majątku osobistego Sprzedających i w dalszym ciągu stanowi element majątku wspólnego Sprzedających. Nieruchomość została nabyta przez Sprzedających na podstawie aktu notarialnego z 4 kwietnia 1997 roku. Transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT, a Sprzedającym nie przysługiwało prawo odliczenia VAT w związku z nabyciem. Nabycie nie podlegało opodatkowaniu VAT. W konsekwencji Sprzedającym nie mogło przysługiwać prawo odliczenia VAT naliczonego, ponieważ VAT w ogóle nie został naliczony w związku z tą transakcją, jednocześnie Nieruchomość nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności objętej VAT.
Nieruchomość została nabyta przez Sprzedających co do zasady na użytek prywatny/rodzinny oraz w celach rekreacyjnych. Nieruchomość nie została nabyta przez Sprzedających w celu jej dalszej odsprzedaży. Nieruchomość była wykorzystywana przez Sprzedających w celach prywatnych. Sprzedający nie wykorzystywali Nieruchomości w ramach działalności gospodarczej opodatkowanej VAT. Tym samym, Sprzedający nie wykorzystywali Nieruchomości wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT. Nieruchomość nie była również przedmiotem dzierżawy.
Sprzedający nie podejmowali w stosunku do Nieruchomości również następujących czynności:
- ponoszenia nakładów finansowych związanych z przygotowaniem działki do sprzedaży;
- dokonywania podziału działki lub jej połączeń z innymi;
- podejmowania działań mających na celu uzbrojenie działki;
- wydzielania drogi wewnętrznej;
- podejmowania działań marketingowych w celu sprzedaży działki;
- występowania do organów z wnioskami o przekształcenie działki pod zabudowę, wydanie decyzji o warunkach zabudowy lub zmianę zagospodarowania przestrzennego, wycinkę drzew i krzewów, uzyskanie warunków technicznych przyłączenia działki do infrastruktury technicznej.
Spółka oraz Sprzedający zawarli przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości obejmującej dwie działki, na podstawie której Spółka zobowiązuje się do zawarcia umowy sprzedaży, w ramach której kupi od sprzedających prawo własności Nieruchomości.
Warunkiem zawarcia umowy jest:
- przeprowadzenie przez Wnioskodawcę badania stanu prawnego, technicznego, środowiskowego oraz ekonomicznego Nieruchomości;
- uzyskanie przez Wnioskodawcę własnym staraniem i na swój koszt Decyzji Zezwolenia na Budowę.
Sprzedający w ramach Umowy przedwstępnej udzielili Wnioskodawcy prawa do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane w zakresie przewidzianym w Umowie przedwstępnej. Jednocześnie Sprzedający udzielili Wnioskodawcy pełnomocnictwa w zakresie prac projektowych i uzyskania pozwolenia na budowę bez zaciągania zobowiązań finansowych. W Umowie przedwstępnej, Sprzedający zobowiązali się do udzielenia pełnomocnictwa na rzecz Spółki oraz wyznaczonych przez Spółkę osób, umocowującego do reprezentowania Sprzedawców przed sądami i organami administracji publicznej we wszystkich sprawach związanych z zagospodarowaniem Nieruchomości oraz jej przeznaczeniem, w szczególności w celu realizacji Inwestycji przez Wnioskodawcę. Sprzedający udzielili prawa do dysponowania Nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy Prawo budowlane.
Sprzedający udzielili pełnomocnictwa na rzecz Spółki i wyznaczonych przez Spółkę osób do reprezentowania Sprzedających przed sądami i organami administracji publicznej we wszystkich sprawach związanych z zagospodarowaniem Nieruchomości oraz jej przeznaczeniem, w szczególności w celu realizacji Inwestycji przez Spółkę. Spółka jest i na moment dokonania Transakcji będzie podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą i czynnym podatnikiem podatku VAT. Ostateczna data Transakcji nie jest jeszcze znana, jednak Zainteresowani planują przeprowadzić Transakcję najpóźniej w 2 kwartale 2026 r.
Przy tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia czy w zakresie Transakcji Sprzedający powinni zostać uznani za podmiot niewystępujący w charakterze podatnika VAT, a w konsekwencji Transakcja powinna pozostawać poza zakresem ustawy o VAT.
Odnosząc się do powyższej kwestii, na podstawie przytoczonego opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Sprzedający nie będą podejmować działań mających na celu zwiększenie atrakcyjności działek dla Kupującego. Z kolei udzielenie ww. pełnomocnictw ma na celu uzyskanie przez Kupującego niezbędnych pozwoleń i decyzji dla realizacji inwestycji, a nie poprawę walorów nieruchomości w celu znalezienia Nabywcy.
Z wniosku wynika, że przedwstępna umowa sprzedaży zawarta została wyłącznie w celu uzyskania przez Kupującą niezbędnych zgód i pozwoleń. Zatem na umowę tę należy patrzeć jako na element tego samego przedsięwzięcia, czyli realizacji przez Kupującą Spółkę planowanej inwestycji.
Z powyższego wynika, że podjęte na rzecz Kupującej Spółki działania nie prowadzą do podwyższenia atrakcyjności działek, lecz nabywca/podmioty przez niego upoważnione wykonują te czynności we własnym interesie, dla zrealizowania własnych potrzeb, w celu przystosowania działek na swoją rzecz.
Skutki prawne czynności wykonanych przez pełnomocnika (nabywcę) w sensie prawnym rzeczywiście dotyczą właścicieli gruntu (uzyskanie decyzji, pozwoleń itd.). Jednak starania pełnomocnika nie są staraniami właściciela podejmowanymi w tym celu, aby pozyskać kupującego czy też aby oferowany grunt uczynić atrakcyjniejszym dla potencjalnego nabywcy i podnieść jego cenę.
Ponadto Nieruchomość nie była również przedmiotem dzierżawy. Istotne w niniejszej sprawie jest również to, że Sprzedający nie podejmowali w stosunku do Nieruchomości następujących czynności: ponoszenia nakładów finansowych związanych z przygotowaniem działki do sprzedaży; dokonywania podziału działki lub jej połączeń z innymi; działań mających na celu uzbrojenie działki; wydzielania drogi wewnętrznej; działań marketingowych w celu sprzedaży działki oraz występowania do organów z wnioskami o przekształcenie działki pod zabudowę, wydanie decyzji o warunkach zabudowy lub zmianę zagospodarowania przestrzennego, wycinkę drzew i krzewów, uzyskanie warunków technicznych przyłączenia działki do infrastruktury technicznej.
A zatem, mając powyższe na uwadze, w świetle całokształtu okoliczności sprawy, samo udzielenie pełnomocnictwa Kupującej Spółce czy też osobom wskazanym przez Spółkę, które działają na jej rzecz, do wykonania określonych czynności w celu dostosowania gruntu do potrzeb nabywcy przed sprzedażą, po zawarciu umowy przedwstępnej nie powoduje, że Sprzedający z tego powodu uznani zostaną za podatników prowadzących działalność gospodarczą.
W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzić należy, że w odniesieniu do sprzedaży działek nr 1 oraz nr 2, nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Sprzedający nie podjęli takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że aktywność Sprzedających w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE C-180/10, C-181/10.
Dokonując sprzedaży działek nr 1 oraz nr 2, Sprzedający będą korzystać z przysługującego im prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Sprzedających cech podatników podatku VAT, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek nr 1 oraz nr 2, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
W związku z tym, dokonując sprzedaży działek nr 1 oraz nr 2, Sprzedający będą korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.
W konsekwencji, sprzedaż działek nr 1 oraz nr 2, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 oraz części pytania nr 2 w odniesieniu do podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Niniejsze rozstrzygnięcie jest spójne z ugruntowaną linią orzeczniczą sądów administracyjnych (por. wyroki NSA z 6.11.2024 r. sygn. akt I FSK 1014/21, z 24.10.2024 r. sygn. akt I FSK 265/21, z 11.10.2024 r. sygn. akt I FSK 364/21, z 21.10.2024 r. sygn. akt I FSK 347/21, z 23.07.2024 r. sygn. akt I FSK 1677/20, z 10.09.2024 r. sygn. akt I FSK 1675/20).
Jak, wskazano powyżej, Sprzedający z tytułu dostawy działek nr 1 oraz nr 2 nie będą działali jako podatnicy podatku VAT, zatem transakcja sprzedaży na rzecz Nabywcy nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu. W związku z powyższym, wskazać należy, że odstąpiliśmy od odpowiedzi na część pytania nr 2 zadanego w złożonym wniosku a odnoszącego się do zwolnienia z podatku VAT sprzedaży ww. działek.
W tym miejscu wskazujemy również, że Państwa wniosek wypełnia znamiona wniosku wspólnego, gdyż przedstawiony we wniosku problem dotyczy sfery opodatkowania lub ewentualnego opodatkowania zainteresowanych uczestniczących w tym samym zdarzeniu przyszłym pomimo uznania, że z tytułu transakcji sprzedaży działek Sprzedający nie występują w charakterze podatników podatku VAT.
Dodatkowo oczekiwali Państwo odpowiedzi na pytanie nr 3 dotyczące prawa Nabywcy do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem działek o nr 1 oraz nr 2 jedynie w sytuacji uznania Sprzedających za podatników podatku VAT z tytułu tej transakcji i opodatkowania tej dostawy właściwą stawka podatku VAT.
W wydanej interpretacji uznaliśmy, że Sprzedający z tytułu dostawy działek nr 1 oraz nr 2 nie będą działali jako podatnicy podatku VAT, zatem transakcja sprzedaży na rzecz Nabywcy nie będzie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu i w związku z powyższym odstąpiliśmy od odpowiedzi na pytanie nr 3 zadane w złożonym wniosku a odnoszące się do skutków w podatku VAT dla Nabywcy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:
składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym ich przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowana będąca stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.
