Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.685.2025.2.MPA

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 25 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Jest Pan architektem z uprawnieniami i swoją aktualną działalność opiera Pan na sporządzaniu projektów budowlanych oraz sprzedaży e-booków oraz wcześniej nagranych, szkoleniowych materiałów video, związanych z Pana działalnością internetową.

Nie jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT, korzysta Pan ze zwolnienia podmiotowego z VAT do 200 tys. zł zgodnie z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie wykonuje Pan czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2025 r. poz. 775 ze zm.).

Chciałby Pan rozszerzyć swoją działalność o coaching mający wspierać rozwój zawodowy innych architektów.

Planowane usługi to:

1. Społeczność subskrypcyjna - opłata miesięczna/okresowa za dostęp do wcześniej nagranych /napisanych materiałów szkoleniowych, prowadzonych na żywo warsztatów/webinarów grupowych oraz możliwość interakcji z innymi użytkownikami na przygotowanej do tego celu grupie internetowej pozwalającej wymieniać się wiadomościami i treściami multimedialnymi (jak np. funkcjonuje to na typowej grupie na (...)).

2. Rozmowy indywidualne online 1:1 w formie wideokonferencji lub chatu tekstowego, wspomagające rozwój zawodowy. Spotkania będą miały na celu odkrycie potencjału konkretnej osoby poprzez dzielenie się wiedzą i zadawanie pytań mających za zadanie odkrycie własnej ścieżki rozwoju przez klienta, bez przedstawiania konkretnego rozwiązania. Opłata jednorazowa za jedno lub kilka spotkań.

Czynności, które zamierza Pan wykonywać nie będą obejmować udzielania porad, opinii, wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradczych zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko, że wykonując powyższe czynności w zdarzeniu przyszłym, można zastosować zwolnienie od podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług pod warunkiem nieprzekroczenia kwoty zwolnienia określonej w ust. 1?

Państwa stanowisko w sprawie

Coaching 1:1, materiały szkoleniowe oraz warsztaty grupowe nie są doradztwem w rozumieniu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie przedstawiają konkretnego rozwiązania, a jedynie dostarczają narzędzi - wiedzę, wsparcie i motywację, pozwalającą klientowi na samodzielne obranie ścieżki rozwoju zawodowego i podejmowanie decyzji co do konkretnych działań.

Zatem można zastosować zwolnienie podmiotowe z VAT do 200 000 zł (od przyszłego roku 240 000 zł) zgodnie z art. 113 ww. ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Według art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) (uchylony).

14. (uchylony).

Powyższe oznacza, że możliwość stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT uzależniona jest nie tylko od nieprzekroczenia wskazanego w przepisach limitu sprzedaży, ale również niewykonywania wskazanych powyżej czynności, w tym zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

W tym miejscu wskazać należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Ponieważ brak w ustawie definicji doradztwa, to należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika języka polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy rozszerzając swoją działalność o coaching mający wspierać rozwój zawodowy innych architektów będzie Pan mógł nadal korzystać ze zwolnienia podmiotowego.

Z przedstawionych przez Pana okoliczności wynika, że nie jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, korzysta Pan ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ustawy. Zamierza Pan rozszerzyć swoją działalność o coaching mający wspierać rozwój zawodowy innych architektów. W tym celu zamierza Pan świadczyć usługi, które nie będą polegały na udzieleniu porad, opinii, wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradczych.

W celu realizacji świadczonych usług zamierza Pan dzielić się wiedzą i zadawać pytania ukierunkowywane na odkrycie własnej ścieżki rozwoju przez klienta bez przedstawiania konkretnego rozwiązania.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że opisane przez Pana usługi, które zamierza Pan świadczyć nie są usługami, o których mowa w art. 113 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy. Prowadząc coaching nie przedstawia Pan konkretnego rozwiązania uczestnikom jedynie przekazuje Pan swoją wiedzę w celu rozwoju zawodowego uczestników.

Tym samym w sytuacji gdy w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej nie będzie Pan wykonywał czynności doradczych (ani innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy) oraz jeśli wartość sprzedaży w roku 2025 nie przekroczyła i nie przekroczy 200.000 zł, może Pan w nadal rozszerzając działalność gospodarczą o usługi coachingu korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, Pana stanowisko w zakresie pytania uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.