Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.738.2025.2.LM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 16 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży działki 1/3. Uzupełniła go Pani pismem nadanym 28 października 2025 r. (wpływ 29 października 2025 r.) w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Na podstawie darowizny dokonanej w formie aktu notarialnego Repetytorium A nr (…) z 1 marca 2001 r. sporządzonego przez notariusza (…) w (…) otrzymała Pani udział wynoszący ½ (jedna druga) we współwłasności z bratem B.B. niezabudowanej nieruchomości o pow. 1,46 h. Nieruchomość oznaczono w ewidencji jako działka nr 1. Darowizny dokonała Pani rodzona siostra C.C. Działka ta położona jest we wsi (…) gmina (…), woj. (…), została odłączona od nieruchomości o obszarze 2,87 h należącej do Pani siostry.

Działkę nr 1 objęto Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego dla części terenów położonych we wsiach (…), zatwierdzonym Uchwałą Rady gminy (…) nr (…) z 10 września 2009 r. Według tego planu działka znajduje się w obszarze oznaczonym jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczonej symbolem (…), w części zachodniej w liniach rozgraniczających drogi dojazdowej (…) o szerokości 10 metrów. Skrajna wschodnia część działki znajduje się także w sferze ograniczonego użytkowania dla portu lotniczego. Pismem z 11 stycznia 2010 r. wraz z bratem wnioskowała Pani do wójta gminy (…) o wydanie decyzji zatwierdzającej podział ww. nieruchomości. Podział ten zatwierdzony został ostateczną decyzją nr (…), wydaną (…) 2010 r. przez Wójta Gminy (…). W wyniku tej decyzji wydzielono 12 działek (dwanaście) po 1060 m². Działkę pod projektowaną drogę dojazdową (…), działkę 3 m² pod poszerzenie drogi publicznej o symbolu 4K2.

Wydzielono też działkę stanowiącą tereny wód – Rów o pow. 52 m². w celu dołączenia do działki innego właściciela nr 2/2. W wyniku tej decyzji wydzielono też działkę o pow. 1764 m² przeznaczoną pod drogę wewnętrzną pod warunkiem dołączenia w formie aktu notarialnego dokonania połączenia jej z działkami innych właścicieli stanowiących łącznie drogę wewnętrzną. Wymagany akt notarialny został podpisany 8 czerwca 2011 r. repetytorium A nr (…) przed asesorem notarialnym (…) – zastępca (…), Notariusza w (…). 27 października 2011 r. Rada Gminy (…) uchwałą nr (…) wyraziła zgodę na nieodpłatne przejęcie na rzecz Gminy (…) tej nieruchomości czego dokonano w formie Aktu Notarialnego Repetytorium A nr (…) w dniu 1 lutego 2012 r. (…) – Notariuszem w (…).

Chcąc dokonać sprzedaży kilku działek wystąpiła Pani 13 lipca 2010 r. z wnioskiem do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o udzielenie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług. Otrzymała Pani interpretację IPPP1-443-742/10-4/IGo, w której potwierdzono prawidłowość Pani stanowiska i w związku z tym sprzedaż działek nie była obciążona podatkiem VAT. W latach 2012-2014 r. we współwłasności z bratem sprzedała Pani 6 działek po 1060 m² i wspomniany wyżej rów o pow. 52 m².

Na podstawie umowy zniesienia współwłasności z bratem B.B. dokumentowanej aktem notarialnym sporządzonym 28 stycznia 2015 r. przez zastępcę notarialnego (…) – zastępcę (…) notariusza w (…) za repetytorium (…) nabyła Pani własność trzech działek.

5 sierpnia 2025 r. jedną działkę podarowała Pani córce, a umowa darowizny została sporządzona w formie aktu notarialnego. Od momentu nabycia nieruchomości nie wykorzystywała jej Pani do jakichkolwiek działalności gospodarczej czy rolniczej. Nie posiadała Pani i nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, nie dokonywała Pani i nie dokonuje Pani sprzedaży produktów rolnych. Grunt nie był udostępniany na podstawie jakichkolwiek umów cywilnoprawnych. W roku otrzymania darowizny czyli 2001 do 27 lutego 2004 jedynym źródłem Pani przychodów było wynagrodzenie i inne przychody ze stosunku pracy, a następnie emerytura.

Planuje Pani sprzedać działkę i skorzystać przy tym z usług biura agencji nieruchomości.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Ewidencyjny nr działki to 1/3. Działka ta w żaden sposób nie była przez Panią wykorzystywana, leży odłogiem. Nie prowadziła Pani i nie będzie Pani prowadziła przed sprzedażą tej działki żadnych działań, żeby uatrakcyjnić działkę dla celów sprzedaży lub podnieść jej wartość. Działka jest pusta nie jest ogrodzona, o wszelkich sprawach dotyczących drogi wszystko zostało wskazane w opisie stanu faktycznego.

Dowiedziała się Pani, że działka znajduje się w zasięgu sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej oraz na wysokości działki jest poprowadzona sieć energetyczna i gazowa. Natomiast Pani nie robiła i nie występowała i nie występuje do podmiotów obsługujących wymienione sieci z wnioskiem o jakiekolwiek przyłącza na tej działce.

Sprzedażą działki zajmuje się pośrednik obrotu nieruchomościami. Nie będzie Pani udzielała pełnomocnictwa innemu podmiotowi przygotowującemu ww. działkę do sprzedaży.

Pytanie

Czy planowana transakcja sprzedaży będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem transakcja ta nie będzie podlegać podatkowi VAT. Dysponuje Pani tu majątkiem prywatnym, który nabyła Pani na potrzeby własne, a nie do działalności handlowej. Nieruchomość została nabyta w drodze darowizny od bliskiej rodziny, co wyklucza za zamiar prowadzenia działalności w momencie jej nabywania. Nie dokonała tu Pani jak jest to typowe w działalności gospodarczej wcześniejszego nabycia nieruchomości w celu jej późniejszej odsprzedaży. Ponieważ od wydania wspomnianej interpretacji IPPP1-443-742/10-4/IGo minęło kilkanaście lat zwraca się Pani ponownie o potwierdzenie swojego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym natomiast jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku prywatnego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Z orzeczenia tego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy również, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. działki) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem należy jeszcze raz powtórzyć, że w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania jej sprzedaży podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pani sprzedać działkę nr 1/3. Działka ta powstała w wyniku podziału działki 1, którą to otrzymała Pani wraz z bratem od Pani siostry w darowiźnie. W roku 2010 r. złożyła Pani wraz z bratem wniosek o podział działki 1. W wyniku tego podziału powstało 12 działek. W latach 2012-2014 r. we współwłasności z bratem sprzedała Pani 6 działek i sprzedaż ta nie była obciążona podatkiem od towarów i usług. Następnie w 2015 r. nastąpiło zniesienie współwłasności i stała się Pani właścicielką trzech działek m.in. działki nr 1/3.

Pani wątpliwości dotyczą tego czy sprzedaż ww. działki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku prywatnego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W odniesieniu do sprzedaży działki nr 1/3 należy uznać, że brak jest przesłanek pozwalających uznać Panią za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W analizowanej sprawie brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej aktywności Pani w przedmiocie sprzedaży działki, które mogłyby być porównywalne do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż nieruchomości wypełniać będzie przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działka będąca przedmiotem sprzedaży nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, ani rolniczej. Grunt nie był udostępniany na podstawie jakichkolwiek umów cywilnoprawnych. Nie podejmowała Pani też żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości tej działki ani jej uatrakcyjnienia. Nie występowała i nie występuje Pani do podmiotów obsługujących sieć wodociągową i kanalizacyjną energetyczną i gazową z wnioskiem o jakiekolwiek przyłącza na tej działce. Nie będzie Pani udzielała pełnomocnictwa innemu podmiotowi przygotowującemu ww. działkę do sprzedaży.

Jedynymi działaniami jakie zostały podjęte to podział działki 1 z której powstała m.in. działka 1/3 będąca przedmiotem sprzedaży, oraz to że sprzedażą tej działki zajmuje się pośrednik obrotu nieruchomościami.

Zatem działania podejmowane przez Panią należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając ww. działkę skorzysta Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, gdyż nie wypełni Pani przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w stosunku do tych transakcji.

W konsekwencji dokonując sprzedaży działki nr 1/3 nie będzie występowała Pani w charakterze podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje tym że sprzedaż tej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.