Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.655.2025.2.JG

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 października 2025 r. (data wpływu 30 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W grudniu 2019 roku Wnioskodawczyni odziedziczyła po ojcu nieruchomość, która została sprzedana 2 maja 2022 r. uzyskując z tytułu sprzedaży nieruchomości (...) zł. Sprzedaż nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 lat od nabycia nieruchomości przez spadkodawcę. W chwili sprzedaży Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim z obecnym mężem.

7 maja 2022 r. Wnioskodawczyni ustanowiła z mężem rozdzielność majątkową (Repertorium (...); Kancelaria Notarialna (...)), w czasie której dokonała darowizny dla męża w wysokości (...) zł celem zwiększenia wkładu własnego i zaciągnięcia kredytu hipotecznego przez męża na zakup domu – 13 października 2022 r. (Repertorium (...) Kancelaria Notarialna (...)).

14 listopada 2022 r. Wnioskodawczyni z mężem powrócili do wspólności majątkowej, a mąż przekazał Wnioskodawczyni nieruchomość w drodze darowizny (...) Kancelaria Notarialna (...)). Obecnie nieruchomość stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni i jej miejsce zamieszkania. Kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup nieruchomość jest spłacany z majątku wspólnego, z konta męża. Wydatkowanie środków na spłatę kredytu hipotecznego dotyczy domu, który stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni i w którym realizuje ona własne cele mieszkaniowe.

Uzupełnienie wniosku

Kredyt został udzielony przez X S.A z siedzibą w V, ul. Z 1, (...). Kredyt hipoteczny miał charakter celowy tylko i wyłącznie na zakup nieruchomości. Kredyt został zaciągnięty (...) 2022 r.

Wnioskodawczyni nie była i nie jest współkredytobiorcą w umowie kredytu hipotecznego zaciągniętego przez jej męża. Kredyt ten został udzielony wyłącznie na jego nazwisko w okresie, gdy między małżonkami obowiązywała rozdzielność majątkowa. Obecnie wspólnie zamieszkują (i są zameldowani) w nieruchomości stanowiącej jej (jak i męża) majątek osobisty, a kredyt dotyczący tej nieruchomości jest spłacany z dochodów męża, stanowiących majątek wspólny małżonków. Dom ten służy całej rodzinie – Wnioskodawczyni, mężowi i dzieciom – i stanowi ich jedyne miejsce zamieszkania.

Choć formalnie Wnioskodawczyni nie jest stroną umowy kredytowej, faktycznie ponosi ciężar utrzymania nieruchomości i gospodarstwa domowego, a spłata kredytu zabezpieczonego na majątku osobistym Wnioskodawczyni pozostaje w ścisłym związku z zaspokajaniem jej potrzeb mieszkaniowych.

Wnioskodawczyni nie jest współkredytobiorcą kredytu hipotecznego, o którym mowa we wniosku, a zatem nie odpowiada solidarnie z mężem za zobowiązania wynikające z umowy kredytowej zawartej wyłącznie przez niego. Jednak po przywróceniu wspólności majątkowej małżeńskiej 14 listopada 2022 r. spłata kredytu odbywa się z majątku wspólnego małżonków, a więc z dochodów męża, które – z mocy prawa – stanowią również majątek wspólny. W praktyce oznacza to, że choć formalnie Wnioskodawczyni nie jest stroną umowy kredytowej, faktycznie uczestniczy w ponoszeniu ciężaru spłaty kredytu, ponieważ odbywa się ona ze środków wspólnych, które służą zaspokajaniu wspólnych potrzeb życiowych i mieszkaniowych. Nieruchomość, której kredyt dotyczy, stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni i ich miejsce zamieszkania, w związku z czym spłata kredytu służy bezpośrednio realizacji jej własnych celów mieszkaniowych.

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dochody każdego z małżonków wchodzą do majątku wspólnego. W konsekwencji, mimo że umowa kredytu została zawarta wyłącznie przez męża, spłata kredytu z majątku wspólnego ma charakter wspólnego wydatku małżonków.

Nieruchomość zlokalizowana jest pod adresem: D, ul. E 1, (...). Wnioskodawczyni współwłaścicielem nieruchomości została z chwila przekazania nieruchomości w drodze darowizny przez jej męża, tj. (...) 2022 r.

Użyte we wniosku sformułowanie, że „przeznaczyłam środki ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu hipotecznego” należy rozumieć w ten sposób, że środki uzyskane ze sprzedaży odziedziczonej nieruchomości (w kwocie (...) zł) zostały przekazane w formie darowizny na rzecz męża w celu pokrycia wkładu własnego wymaganego przez bank przy udzieleniu kredytu hipotecznego na zakup domu, w którym obecnie Wnioskodawczyni mieszka i który stanowi jej majątek osobisty. Celem przekazania tych środków było faktyczne zapewnienie możliwości nabycia nieruchomości dla rodziny. Z perspektywy ekonomicznej i funkcjonalnej środki te zostały przeznaczone na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, gdyż umożliwiły nabycie domu, w którym obecnie Wnioskodawczyni realizuje te potrzeby.

Do chwili obecnej spłat kredytu dokonuje mąż Wnioskodawczyni ze środków uzyskiwanych z pracy zawodowej. Spłaty te następują z konta męża, ale w czasie obowiązywania wspólności majątkowej małżeńskiej – tym samym są realizowane z majątku wspólnego. Z uwagi na to, że obecnie Wnioskodawczyni nie pracuje zawodowo i zajmuje się domem oraz dziećmi, dochody męża stanowią podstawowe źródło utrzymania rodziny. Nieruchomość, której kredyt dotyczy, stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni i wspólne miejsce zamieszkania, dlatego spłaty kredytu należy traktować jako wydatki ponoszone na jej własne cele mieszkaniowe, realizowane ze wspólnego majątku małżonków.

Wszystkie opisane we wniosku czynności – w tym ustanowienie rozdzielności majątkowej, przekazanie środków mężowi w formie darowizny, zaciągnięcie kredytu hipotecznego oraz późniejsze przywrócenie wspólności majątkowej – miały wyłącznie na celu umożliwienie rodzinie zakup domu i zapewnienie dachu nad głową. W momencie podejmowania tych decyzji, czyli w drugim kwartale 2022 roku, sytuacja na rynku kredytowym była bardzo trudna. Stopy procentowe rosły z miesiąca na miesiąc, banki wprowadzały coraz ostrzejsze wymogi dotyczące zdolności kredytowej, a uzyskanie kredytu hipotecznego stało się w praktyce bardzo trudne, szczególnie dla małżeństw, w których tylko jedno z małżonków osiąga stałe dochody.

Z tego powodu Wnioskodawczyni zdecydowała się z mężem na czasowe ustanowienie rozdzielności majątkowej, aby umożliwić mężowi samodzielne ubieganie się o kredyt hipoteczny na zakup nieruchomości. Było to rozwiązanie czysto praktyczne, niewynikające z zamiaru rozdzielenia ich majątków czy korzyści podatkowych, ale z konieczności dostosowania się do wymogów banku i realiów rynkowych. Aby możliwe było uzyskanie kredytu Wnioskodawczyni przekazała mężowi środki pochodzące ze sprzedaży odziedziczonej po ojcu nieruchomości – (...) zł – w formie darowizny, które zostały wykorzystane jako wymagany przez bank wkład własny. Dzięki temu możliwe było zawarcie umowy kredytowej i zakup domu, w którym obecnie mieszka razem z mężem i trojgiem dzieci.

Po zakupie domu i ustabilizowaniu sytuacji finansowej przywrócono wspólność majątkową, a mąż przekazał Wnioskodawczyni nieruchomość w drodze darowizny. Od tego czasu nieruchomość ta stanowi jej majątek osobisty i jednocześnie miejsce stałego zamieszkania całej rodziny. Wszystkie te działania miały jeden wspólny, życiowy cel – zapewnienie rodzinie bezpiecznego miejsca do życia. Środki ze sprzedaży odziedziczonej nieruchomości zostały w całości przeznaczone na zakup i utrzymanie domu, w którym Wnioskodawczyni realizuje własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawczyni chciałaby również podkreślić, że choć formalnie nie jest stroną umowy kredytu hipotecznego, to faktycznie ponosi współodpowiedzialność za zobowiązanie, gdyż kredyt został zaciągnięty na zakup nieruchomości stanowiącej jej majątek osobisty i służącej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych całej rodziny. W przypadku śmierci męża, jako spadkobierczyni ustawowa, Wnioskodawczyni przejęłaby zobowiązania kredytowe pozostające po mężu, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. Tym samym spłata kredytu hipotecznego stanowi dla Wnioskodawczyni faktyczny i trwały wydatek związany z utrzymaniem nieruchomości, która jest jej miejscem zamieszkania i realizacją własnych celów mieszkaniowych.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawczyni ma prawo skorzystać ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT w związku z przeznaczeniem środków ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu hipotecznego dotyczącego domu, który jest jej własnością w wyniku darowizny i służy zaspokojeniu jej potrzeb mieszkaniowych?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatkowanie środków na spłatę kredytu hipotecznego dotyczącego domu, który stanowi jej majątek osobisty i w którym realizuje własne cele mieszkaniowe, spełnia warunki art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o PIT. Fakt zaciągnięcia kredytu w czasie rozdzielności majątkowej jest nieistotny, ponieważ w chwili spłaty kredytu istnieje wspólność majątkowa, nieruchomość została przekazana Wnioskodawczyni w drodze darowizny, faktycznie służy jej jako miejsce zamieszkania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 cyt. ustawy:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie więc do art. 30e ust. 1 cytowanej ustawy:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Wedle art. 30e ust. 4 przywołanej ustawy:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Art. 30e ust. 7 ww. ustawy stanowi, że:

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 powołanej ustawy:

Wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki niż wymienione w tym katalogu nie uprawniają do skorzystania z powyższego zwolnienia. Ustawodawca w sposób jednoznaczny wskazał cele mieszkaniowe, których realizacja pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości.

Art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,

b)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,

c)spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

–w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

W konsekwencji korzystanie ze zwolnienia od podatku jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

Wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi, czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.

Jak stanowi powołany wcześniej przepis art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki muszą być poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1.

Z przedstawionego opisu zdarzenia wynika, że nie była i nie jest Pani współkredytobiorcą w umowie kredytu hipotecznego zaciągniętego przez męża, kredyt został udzielony wyłącznie na jego nazwisko w okresie, gdy między Państwem obowiązywała rozdzielność majątkowa. Wyjaśniła też Pani, że „przeznaczenie środków ze sprzedaży nieruchomości na spłatę kredytu hipotecznego” rozumie jako przekazanie mężowi w darowiźnie kwoty (...) zł, uzyskanej ze sprzedaży odziedziczonej nieruchomości, w celu pokrycia wkładu własnego wymaganego przez bank przy udzieleniu kredytu hipotecznego na zakup domu.

Takie wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości nie jest wydatkiem spełniającym warunki określone w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie uprawnia do zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. Cel wydatkowania Pani środków ma istotne znaczenie dla zastosowania omawianego zwolnienia podatkowego, o czym wprost stanowią regulacje art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Pani przypadku wydatek nie polegał na spłacie kredytu, lecz na spełnieniu warunków do jego uzyskania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.