Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.709.2025.2.MST

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·nieprawidłowe – w zakresie obowiązku wykazywania przychodów ze sprzedaży nieruchomości położonej na Białorusi w deklaracji podatkowej w Polsce oraz

·prawidłowe – w pozostałym zakresie, jednak z innych względów niż przez Pana wskazane.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości położonej na Białorusi. Uzupełnił go Pan 10 listopada 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obywatelem Białorusi i przebywa w Polsce na podstawie karty stałego pobytu. Mieszka Pan i pracuje w Polsce, płaci tutaj podatki oraz jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę.

W bieżącym roku sprzedał Pan mieszkanie na Białorusi, które kupił w 2017 roku, przed Pana przeprowadzeniem się do Polski. Na Białorusi taka transakcja nie podlega opodatkowaniu, ponieważ nieruchomość została sprzedana po upływie ponad 5 lat od momentu zakupu. Kwotę uzyskaną ze sprzedaży wymienił Pan na gotówkę w walucie USD, którą następnie przywiózł Pan do Polski, zadeklarował na granicy oraz wpłacił na rachunek bankowy. Środki te planuje Pan przeznaczyć na częściową spłatę kredytu hipotecznego w Polsce.

Uzupełnienie wniosku

Przyjechał Pan do Polski w styczniu 2023 roku w celu stałego pobytu. Posiada Pan stałe miejsce zamieszkania w Polsce. W 2025 roku przebywał Pan w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Nie jest Pan osobą podlegającą opodatkowaniu w Republice Białorusi według kryterium miejsca zamieszkania lub stałego pobytu, ponieważ na stałe mieszka Pan w Rzeczypospolitej Polskiej.

Nie posiada Pan źródeł dochodu na Białorusi. Transakcja sprzedaży mieszkania również nie podlegała opodatkowaniu. W związku z tym kwestia płacenia podatków na Białorusi w Pana przypadku po prostu nie powstała.

Nie posiada Pan stałego miejsca zamieszkania na Białorusi. Centrum Pana interesów życiowych znajduje się w Polsce. Na stałe, przez większość roku, przebywa Pan w Polsce.

Pytania

1.Czy w związku z powyższą transakcją ma Pan obowiązek zadeklarowania w Polsce środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości położonej na Białorusi?

2.Jeżeli odpowiedź jest twierdząca, w jaki sposób powinien Pan to zrobić (jaka deklaracja podatkowa, jakie załączniki)?

3.Czy w opisanej sytuacji jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku od osób fizycznych w Polsce od tej transakcji?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, sprzedaż nieruchomości na Białorusi, która była w Pana posiadaniu ponad 5 lat, nie powinna skutkować obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego w Polsce. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych taka transakcja jest zwolniona z podatku, a środki uzyskane ze sprzedaży mogą wymagać jedynie wykazania w deklaracji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z opisu Pana sprawy wynika, że jest Pan obywatelem Białorusi, który od 2023 roku przebywa w Polsce z zamiarem stałego pobytu. Nie jest Pan traktowany jako osoba, która podlega w Białorusi obowiązkowi podatkowemu z uwagi na swoje miejsce zamieszkania czy miejsce stałego pobytu. Ma Pan stałe miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych w Polsce. W 2025 roku przebywał Pan na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W związku ze sprzedażą nieruchomości położonej na Białorusi powziął Pan wątpliwość, czy jest obowiązany do zapłaty w Polsce podatku dochodowego od osób fizycznych od tej transakcji i zadeklarowania uzyskanych ze sprzedaży środków pieniężnych w zeznaniu podatkowym.

W przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie uregulowania umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 listopada 1992 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 120 poz. 534).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 omawianej umowy:

Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu w tym drugim Umawiającym się Państwie.

W myśl art. 6 ww. umowy:

Dochody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstwa rolnego i leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Określenie „majątek nieruchomy” posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony.

Postanowienia ustępu 1 mają zastosowanie do dochodu powstałego z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodów z majątku nieruchomego należącego do osoby, który służy do wykonywania wolnego zawodu.

W myśl art. 23 ust. 1 tej umowy:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze Umawiające się Państwo zwolni taki dochód lub majątek od opodatkowania z uwzględnieniem postanowienia ustępu 2.

Stosownie do art. 4 ust. 1 cytowanej umowy:

W rozumieniu niniejszej umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Zgodnie z powołanymi powyżej regulacjami, w przypadku sprzedaży nieruchomości położonej na terytorium Białorusi zyski z przeniesienia jej własności podlegają opodatkowaniu w państwie, w którym położona jest nieruchomość. Innymi słowy, w przypadku sprzedaży nieruchomości położonej na terenie Białorusi przez osobę mającą miejsce stałego zamieszkania w Polsce, sprzedaż ta jest opodatkowana na Białorusi, zgodnie z art. 13 ust. 1 umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Białorusią.

W konsekwencji odpłatne zbycie przez Pana w 2025 roku mieszkania położonego na Białorusi, które nabył Pan w roku 2017 – stosownie do art. 13 ust. 1 ww. umowy – podlega opodatkowaniu na Białorusi. Oznacza to, że w Polsce nie powstał po Pana stronie obowiązek zapłaty podatku dochodowego w związku z dokonaną sprzedażą nieruchomości.

Prawidłowo wywiódł Pan zatem skutek prawny w postaci braku powstania powyższego obowiązku w Polsce. Kluczową kwestią w tym zakresie nie jest jednak – jak Pan argumentuje we własnym stanowisku – ponad pięcioletni okres posiadania przez Pana nieruchomości, którą Pan sprzedał, a treść art. 13 ust. 1 polsko-białoruskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ponadto, wobec braku obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z odpłatnym zbyciem mieszkania położonego na terenie Białorusi, nie jest Pan również obowiązany do wykazania środków uzyskanych ze sprzedaży tej nieruchomości w deklaracji podatkowej w Polsce. W tej części Pana stanowisko jest więc nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.