Interpretacja indywidualna z dnia 18 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.521.2025.4.AW

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 20 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący w zakresie podatku od towarów i usług ustalenia czy opisana transakcja, polegająca na zwolnieniu Wykonawcy przez Wnioskodawcę z obowiązku usunięcia usterek, będzie rodziła konsekwencje podatkowe w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, wpłynął 20 sierpnia 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) jest spółką akcyjną, której jedynym akcjonariuszem (100%) jest (...) z siedzibą w (...). KRS (...). (...) prowadzi działalność w zakresie (...). Sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej oraz stosuje ustawę o rachunkowości i przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie w zakresie nieuregulowanym przez MSSF. Podlega przepisom ustawy Prawo Zamówień Publicznych.

(...) jest jednym z największych (...).

(...) jest (...). Do podstawowych urządzeń (...) należą (...).

W swojej działalności spółka ponosi nakłady remontowe obejmujące swoim zakresem całość zagadnień związanych z utrzymaniem majątku produkcyjnego na odpowiednim poziomie dyspozycyjności oraz nakłady inwestycyjne dotyczące m.in. (...).

Wykonawca „wykonał w systemie pod klucz” modernizację (...) w (...).

Wykonawca nie jest podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu przepisów o cenach transferowych — art. 11a ustawy CIT.

W okresie eksploatacji (...) ujawniły się usterki powodujące, że po stronie (...) powstało roszczenie w stosunku do Wykonawcy o ich usunięcie. Mając m.in. na uwadze sprawne ich usunięcie, strony postanowiły zawrzeć porozumienie, w którym Wykonawca w miejsce obowiązku do usunięcia usterek, zobowiązuje się do dostarczenia (...) kompletu nowych, niewadliwych, dodatkowych części zapasowych, które to nie zawierały się w zakresie dostaw zgodnie z zapisami kontraktowymi – świadczenie zastępcze, które reguluje art. 453 kc. Zestawienie części zapasowych do dostarczenia przez Wykonawcę, jak również wykaz usterek będą integralną częścią aneksu.

(...) zadbała o rzetelną wycenę usług i towarów dotyczących przedmiotowego aneksu. Koszt usunięcia usterek i ewentualne szkody wywołane ich istnieniem będą równe rynkowej wartości części zamiennych, które (...) ma otrzymać na podstawie aneksu. Moment zwolnienia Wykonawcy z obowiązku usunięcia usterek to moment dostawy kompletu części zapasowych. Wartość umowy nie zmieni się, w wyniku transakcji objętej planowanym aneksem i nie dojdzie do przepływu gotówki.

Nadmieniamy, iż w Umowie w punkcie Gwarancja i Rękojmia są zapisy mówiące, że Wykonawca jest zobowiązany do:

1.Dostarczenia części zapasowych na pełny okres gwarancyjny i okres rękojmi za wady dla prowadzenia ruchu, jak również dla wszelkiego typu napraw. Wartość tych części zapasowych jest wliczona przez Wykonawcę w cenę wynagrodzenia brutto.

2.Dostarczenia części szybkozużywających.

Będą one dostarczone wraz z urządzeniami. Wartość tych części jest wliczona przez Wykonawcę w cenę wynagrodzenia brutto. Będą one dostarczone wraz z urządzeniami. Za ilość i rodzaj części odpowiada wyłącznie Wykonawca, części te muszą gwarantować ciągłość pracy urządzeń przez minimum 36 miesięcy od dnia podpisania Protokołu odbioru końcowego.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy opisana transakcja, polegająca na zwolnieniu Wykonawcy przez Wnioskodawcę z obowiązku usunięcia usterek, będzie rodziła konsekwencje podatkowe w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (podatek VAT należny – zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności zgodnie art. 8 ust. 1 ustawy VAT)? (Pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2).

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług

W zakresie pkt 2 Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisane zdarzenie nie spełnia przesłanek świadczenia usług polegających na zniesieniu odpowiedzialności Wykonawcy za usunięcie usterek powstałych w czasie eksploatacji inwestycji w okresie gwarancyjnym w (...) i nie podlega VAT.

Zwolnienie ze świadczenia usunięcia usterek w aspekcie VAT

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2025 r., poz. 775), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju:

2.eksport towarów;

3.import towarów na terytorium kraju;

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak stanowi z kolei art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o który m mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zdaniem Spółki, nie mieści się w nim sytuacja przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego.

Obowiązek wykonania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika z przepisów kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa łącząca Wykonawcę usługi i Nabywcę tych usług oraz przewidziane w tym zakresie przepisy tego kodeksu.

Przysługujące nabywcy uprawnienia z tytułu gwarancji jakości bądź rękojmi są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy strony umowy. Oznacza to, że ewentualne świadczenia Wykonawcy wykonywane w razie ujawnienia się wad fizycznych rzeczy w okresie gwarancji bądź rękojmi stanowią jedynie realizację jego zobowiązań z tytułu rękojmi bądź udzielonej gwarancji mających na celu zapewnienie nabywcy rzeczy niezakłóconego korzystania z rzeczy sprzedanej w przypadku, gdy rzecz ta okaże się wadliwa. Świadczenia te nie mogą być więc traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz nabywcy rzeczy w oderwaniu od transakcji świadczenia usług.

Zapisy w umowie zawartej pomiędzy (...) a Wykonawcą stanowią, że koszty usunięcia usterek z tytułu napraw gwarancyjnych lub wymiany materiałów niespełniających wymogów technicznych określonych w zamówieniu ponosi Wykonawca. Wykonawca nie kwestionuje swojej odpowiedzialności za wadę, jednak na mocy ustaleń z (...) usunięciem usterki zajmie się (...) we własnym zakresie. Wykonawca nie wykona naprawy samodzielnie, ale na równowartość kwoty naprawy dostarczy Zamawiającemu części zapasowe w rekompensacie za zrzeczenie się roszczeń do usunięciu usterek.

Podsumowanie

Praktyka obrotu gospodarczego dostarcza przykładów zawierania porozumień i aneksów do umów zawieranych w długim horyzoncie czasowym. Szczególnie w przypadku dużych projektów inwestycyjnych na etapie ogłoszenia przetargu strony nie są w stanie precyzyjnie oszacować wszystkich parametrów z umowy i wszystkich kosztów. W trakcie realizacji umowy może dochodzić do renegocjacji jej warunków i dla osiągnięcia efektu inwestycji w aspekcie ekonomicznym i prawnym strony zawierają porozumienia albo też czynią sobie wzajemne ustępstwa zgodnie z art. 917 kodeksu cywilnego, korzystając z przysługującej im swobody w przedmiocie ustalenia treści by inwestycje zakończyć bez dodatkowych nakładów finansowych, w terminie oraz bez dochodzenia roszczeń na drodze sądowej.

(...) stoi na stanowisku, że czynności dokonane w ramach planowanego aneksu będą uzgodnieniem zmiany sposobu usunięcia/naprawy usterek, satysfakcjonującym obie strony Umowy. Zobowiązanie naprawienia usterek wynika bezpośrednio z uprzednio zawartej Umowy, a nie jest dodatkowym zakresem.

Wartość dostarczonych nowych części zapasowych uzgodnionych w terminie obowiązywania zobowiązań wynikających z zapisów Umowy głównej nie będzie stanowiła przychodu do opodatkowania dla (...).

Opisane świadczenie wzajemne nie spełni również przesłanek odpłatnego świadczenia usług polegających na niedochodzeniu roszczenia od Wykonawcy za usunięcie usterek powstałych w czasie eksploatacji inwestycji w okresie gwarancyjnym w (...) i nie będzie podlegało VAT.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775; ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z ww. art. 8 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, przy czym należy zwrócić uwagę na ust. 1 pkt 2 tego artykułu, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym, przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Zaznaczenia wymaga fakt, że nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki, tj. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, a świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Wynagrodzenie (zapłata) może mieć postać zarówno świadczenia pieniężnego, jak i rzeczowego (określonego w naturze), np. w przypadku dostawy towaru w zamian za świadczenie usługi czy też w sytuacji zamiany towarów bądź usług. Zatem odpłatną dostawę towaru (odpłatne świadczenie usług) identyfikuje się zarówno w sytuacji klasycznej transakcji (pieniądze za towar/usługę), jak również w sytuacji np. wymiany barterowej.

Barter w rozumieniu powszechnym to wymiana bezgotówkowa, czyli zamiana towaru (bądź usługi) za towar (bądź usługę). Polega na wzajemnej wymianie, bez konieczności sięgania po pieniądze. Pomimo braku rozliczenia w środkach pieniężnych, ma charakter umowy odpłatnej. Istotne jest, aby wymieniane towary/usługi były sobie równe co do wartości. Celem umów barterowych jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego, w tym oczywiście rozliczeń podatkowych. Należy podkreślić, że barter polega nie tylko na równoważącej się wartościowo transakcji towar za towar, lecz również: usługa za usługę, towar za usługę, lub usługa za towar.

Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Można w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie natomiast wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj również orzeczenie z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie Trybunał zauważył, że czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Należy w tym miejscu zauważyć, że jak wynika z art. 453 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1061 ze zm.):

Jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Jest to instytucja prawna zwana datio in solutum (świadczenie zamiast wykonania). Celem tego świadczenia jest wygaśnięcie istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania, poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż określone w treści pierwotnej umowy. Zobowiązanie wówczas wygasa tak, jak wygasłoby przez zwykłe wykonanie zobowiązania, przy czym konieczną przesłanką wygaśnięcia zobowiązania – poza umową stron – jest rzeczywiste dokonanie świadczenia przez dłużnika. Rzeczowa forma zwolnienia się z określonego zobowiązania, stanowi tylko substytut świadczenia pierwotnego.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Z okoliczności sprawy wynika, że w okresie eksploatacji (...) ujawniły się usterki powodujące, że po stronie Wnioskodawcy powstało roszczenie w stosunku do Wykonawcy o ich usunięcie. Mając m.in. na uwadze sprawne ich usunięcie, strony postanowiły zawrzeć porozumienie, w którym Wykonawca w miejsce obowiązku do usunięcia usterek, zobowiązuje się do dostarczenia Wnioskodawcy kompletu nowych, niewadliwych, dodatkowych części zapasowych, które to nie zawierały się w zakresie dostaw zgodnie z zapisami kontraktowymi - świadczenie zastępcze, które reguluje art. 453 Kodeksu cywilnego.

Zestawienie części zapasowych do dostarczenia przez Wykonawcę, jak również wykaz usterek będą integralną częścią aneksu. Wnioskodawca zadbał o rzetelną wycenę usług i towarów dotyczących przedmiotowego aneksu. Koszt usunięcia usterek i ewentualne szkody wywołane ich istnieniem będą równe rynkowej wartości części zamiennych, które Wnioskodawca ma otrzymać na podstawie aneksu.

Moment zwolnienia Wykonawcy z obowiązku usunięcia usterek to moment dostawy kompletu części zapasowych. Wartość umowy nie zmieni się, w wyniku transakcji objętej planowanym aneksem i nie dojdzie do przepływu gotówki.

W Umowie w punkcie Gwarancja i Rękojmia są zapisy mówiące, że Wykonawca jest zobowiązany do:

1)Dostarczenia części zapasowych na pełny okres gwarancyjny i okres rękojmi za wady dla prowadzenia ruchu, jak również dla wszelkiego typu napraw. Wartość tych części zapasowych jest wliczona przez Wykonawcę w cenę wynagrodzenia brutto.

2)Dostarczenia części szybkozużywających. Będą one dostarczone wraz z urządzeniami. Wartość tych części jest wliczona przez Wykonawcę w cenę wynagrodzenia brutto. Będą one dostarczone wraz z urządzeniami. Za ilość i rodzaj części odpowiada wyłącznie Wykonawca, części te muszą gwarantować ciągłość pracy urządzeń przez minimum 36 miesięcy od dnia podpisania Protokołu odbioru końcowego.

Przy tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy opisana transakcja, polegająca na zwolnieniu Wykonawcy przez Wnioskodawcę z obowiązku usunięcia usterek, będzie rodziła konsekwencje podatkowe w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z analizy opisu sprawy wynika planowane działanie stron, które będzie ustalone w aneksie do umowy. Na podstawie przedmiotowego aneksu Wykonawca, w zamian za zwolnienie z obowiązku usunięcia ujawnionych usterek (...), zobowiąże się do dostarczenia na rzecz Wnioskodawcy kompletu nowych, niewadliwych części zapasowych, które nie były objęte pierwotnym zakresem dostaw. Natomiast Wnioskodawca, po otrzymaniu wskazanych części zapasowych, uzna zobowiązanie Wykonawcy do usunięcia usterek za wykonane, co skutkować będzie wygaśnięciem pierwotnego zobowiązania. Przedmiotowy aneks, który zamierzają zawrzeć strony, będzie miał charakter zobowiązaniowy, polegający na modyfikacji sposobu wykonania istniejącego zobowiązania w ramach gwarancji/rękojmi, zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego (świadczenie w miejsce wykonania – datio in solutum).

W okolicznościach niniejszej sprawy mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną. Realizacja przez Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy świadczenia niepieniężnego polegającego na dostarczeniu kompletu nowych, niewadliwych części zapasowych, które nie były objęte pierwotnym zakresem dostaw, wiąże się ze świadczeniem przez Wnioskodawcę na rzecz Wykonawcy polegającym na zobowiązaniu do powstrzymania się od dokonania czynności, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, tj. rezygnacji z egzekwowania obowiązku usunięcia usterek ujawnionych w okresie eksploatacji (...).

W konsekwencji, w analizowanej sprawie przedmiotowe świadczenie niepieniężne polegające na dostarczeniu części zapasowych realizowane na rzecz Wnioskodawcy przez Wykonawcę w zamian za zwolnienie z obowiązku usunięcia usterek, będzie stanowiło dla Wnioskodawcy wynagrodzenie za konkretne świadczenie usługi w postaci zobowiązania do powstrzymania się od dokonania czynności, mieszczące się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie osobne rozstrzygnięcie.

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111; ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.