Interpretacja indywidualna z dnia 19 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.728.2025.2.JŚ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Polsce. Podstawowy przedmiot działalności Spółki to PKD 42.22.Z Roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych.

Ponadto przedmiot działalności Spółki obejmuje:

·PKD 27.12.Z Produkcja aparatury rozdzielczej i sterowniczej energii elektrycznej,

·PKD 33.14.Z Naprawa i konserwacja urządzeń elektrycznych,

·PKD 33.20. Z Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia,

·PKD 43.11.Z Rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych,

·PKD 43.21.Z Wykonywanie instalacji elektrycznych,

·PKD 43.22.Z Wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych,

·PKD 71.11.Z Działalność w zakresie architektury,

·PKD 71.12.Z Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne,

·PKD 80.20.Z Działalność ochroniarska w zakresie obsługi systemów bezpieczeństwa.

Spółka świadczy usługi w zakresie projektowania i uruchamiania instalacji do nowoczesnych systemów nadzoru i sterowania, telekomunikacji oraz automatyki sieciowej na terenie obiektów energetycznych, przemysłowych oraz w obiektach należących do operatorów telekomunikacyjnych.

Spółka zatrudniania pracowników na podstawie umowy o pracę zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. Spółka jest płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z wypłatą wynagrodzeń dla pracowników. Jednym z działów funkcjonujących w ramach Spółki jest pracowniana projektowa zajmująca się projektowaniem i doradztwem technicznym w zakresie obiektów energetycznych. Pracownicy zatrudnieni w pracowni projektowej (dalej określani jako „Pracownicy”) w ramach swoich obowiązków wynikających ze stosunku pracy zajmują się m.in. tworzeniem specyficznych i indywidualnych rozwiązań oraz opracowywaniem projektów budowlanych i wykonawczych w ramach poszczególnych zleceń realizowanych przez Spółkę.

Pracownicy zajmują się opracowywaniem m.in.:

·projektów przygotowania obwodów pierwotnych i wtórnych do współpracy z systemami sterowania i nadzoru,

·projektów kompleksowej modernizacji obwodów wtórnych stacji energetycznych średniego i wysokiego napięcia,

·projektów nowych oraz modernizacjach istniejących układów pomiarowych, rozliczeniowych oraz kontrolno-bilansowych,

·projektów instalacji elektrycznych i teletechnicznych w obiektach budownictwa przemysłowego i użyteczności publicznej,

·projektów rozdzielnic niskiego napięcia wykonywanych dokładnie według potrzeb klienta.

Pracownicy w ramach obowiązków wynikających ze stosunku pracy wytwarzają utwory w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Utwory te są efektem działalności twórczej Pracowników, która ma indywidualny charakter. Na podstawie zapisów umów o pracę Spółka nabywa majątkowe prawa autorskie do tych utworów. W umowach o pracę zawieranych pomiędzy Spółką a Pracownikami znajdują się zapisy, zgodnie z którymi przysługujące Pracownikowi wynagrodzenie za pracę składa się z dwóch części. Pierwsza część to wynagrodzenie, które stanowi zapłatę z tytułu nabycia przez Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów wytworzonych przez Pracownika. Natomiast druga część to wynagrodzenie za pozostałe czynności wykonywane przez Pracowników, która nie stanowi zapłaty za nabycie przez Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów wytworzonych przez Pracownika. Wysokość poszczególnych części wynagrodzenia w ramach całkowitej kwoty wynagrodzenia za pracę należnego Pracownikowi za dany miesiąc będzie ustalana na podstawie stosunku czasu pracy poświęconego w danym miesiącu na wykonywanie pracy twórczej związanej z wytworzeniem utworów oraz poświęconego na wykonywanie pozostałych czynności. W związku z tym pierwsza część wynagrodzenia, która stanowi zapłatę z tytułu nabycia przez Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów wytworzonych przez Pracownika będzie określana jako iloczyn całkowitej kwoty wynagrodzenia za pracę należnego Pracownikowi za dany miesiąc oraz ułamka w którym w liczniku będzie się znajdowała ilość godzin czasu pracy poświęconych na pracę twórczą związaną z wytworzeniem utworów w danym miesiącu, a w mianowniku będzie się znajdowała całkowita ilość godzin czasu pracy w danym miesiącu.

Należy wskazać, że w Spółce prowadzona jest ewidencja czasu pracy z której wynika ile czasu pracy Pracownik poświęcił na pracę twórczą związaną z wytworzeniem poszczególnych utworów, co pozwala na dokładne określenie wysokości poszczególnych części wynagrodzenia. Ponadto w Spółce jest sporządzany comiesięczny protokół z którego wynika jakie utwory Pracownik wytworzył w danym miesiącu, kiedy zostały zakończone prace nad poszczególnymi utworami oraz jaki był czas pracy poświęcony na pracę twórczą związaną z wytworzeniem poszczególnych utworów.

Pytanie

Czy uzyskiwane przez Pracowników wynagrodzenie, w części w jakiej stanowi ono zapłatę z tytułu nabycia przez Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów wytworzonych przez tych Pracownika, jest przychodem z art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie u.p.d.o.f.).

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 u.p.d.o.f. „Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód”.

Zgodnie z art. 22 ust. 9a u.p.d.o.f. „W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1”.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 9b u.p.d.o.f. „Przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

1)działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;

2)działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;

3)produkcji audialnej i audiowizualnej;

4)działalności publicystycznej;

5)działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;

6)działalności konserwatorskiej;

7)prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 oraz z 2024 r. poz. 1222 i 1254), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;

8)działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej”.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że 50% koszty uzyskania przychodów mają zastosowanie w stosunku do przychodów uzyskiwanych przez twórców z tytułu rozporządzania prawami autorskimi do utworów, pod warunkiem że twórcy ci uzyskują przychody z działalności twórczej wykonywanej w jednej z dziedzin wskazanych w art. 22 ust. 9b u.p.d.o.f. W omawianym zdarzeniu przyszłym analizując treść art. 22 ust. 9b u.p.d.o.f. należy zwrócić uwagę na działalność twórczą w zakresie architektury oraz w zakresie inżynierii budowlanej.

Przepisy u.p.d.o.f. nie określają co należy rozumieć przez działalność w zakresie architektury i inżynierii budowlanej, w związku z tym zdaniem Spółki należy tutaj odwołać się do językowego znaczenia tych zwrotów. Architektura zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego to „dziedzina wiedzy i umiejętności obejmująca projektowanie i wznoszenie budowli”, natomiast zgodnie z Wielkim Słownikiem Języka Polskiego to „sztuka projektowania, wznoszenia i artystycznego kształtowania zabudowy”. Z kolei zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego inżynieria to „projektowanie i konstruowanie obiektów oraz urządzeń technicznych”, natomiast budowlany oznacza „dotyczący budowli lub budowy; służący do budowy”.

Spółka uważa, że Pracownicy będą uzyskiwali przychody z działalności twórczej wykonywanej w dziedzinie architektury i inżynierii budowlanej. W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że Spółka świadczy usługi w zakresie projektowania i uruchamiania instalacji do nowoczesnych systemów nadzoru i sterowania, telekomunikacji oraz automatyki sieciowej na terenie obiektów energetycznych, przemysłowych oraz w obiektach należących do operatorów telekomunikacyjnych. Pracownicy zajmują się tworzeniem specyficznych i indywidualnych rozwiązań oraz przygotowywaniem dokumentacji projektowej w ramach poszczególnych zleceń realizowanych przez Spółkę. Zatem czynności twórcze wykonywane przez Pracowników są czynnościami w dziedzinie architektury, ponieważ wiążą się z szeroko rozumianym projektowaniem budynków i budowli, oraz są czynnościami w dziedzinie inżynierii budowlanej, ponieważ wiążą się z projektowaniem urządzeń technicznych jakimi są instalacje elektryczne w budynkach i budowlach.

Przedstawione stanowisko potwierdza np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 stycznia 2025 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.797.2024.1.JŚ) w której uznano, że czynności w zakresie projektowania instalacji elektrycznych są czynnościami w dziedzinie architektury oraz interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2025 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.719.2024.1.PR) w której uznano, że czynności w zakresie projektowania instalacji elektrycznych są czynnościami w dziedzinie architektury i inżynierii budowlanej.

Reasumując: uzyskiwane przez Pracowników wynagrodzenie, w części w jakiej stanowi ono zapłatę z tytułu nabycia przez Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów wytworzonych przez tych Pracownika, jest przychodem uzyskiwanym z tytułu działalności twórczej wykonywanej w dziedzinie architektury i inżynierii budowlanej, o których mowa w art. 22 ust. 9b u.p.d.o.f.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z tego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w tej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Według art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 4 cytowanej ustawy:

W myśl art. 32 ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodów zostały natomiast uregulowane w przepisach rozdziału 4 omawianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z art. 22 ust. 1 tej ustawy:

Natomiast z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy wynika, że:

Przy czym, w myśl art. 22 ust. 9a ww. ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24).

Według art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W świetle natomiast art. 1 ust. 2 tej ustawy:

W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Przedmiotem prawa autorskiego są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie. Katalog zawarty w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wymienia także jako podlegające ochronie prawnoautorskiej utwory architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje „działalności w zakresie architektury”, „działalności w zakresie architektury wnętrz”, „działalności w zakresie inżynierii budowlanej” i „działalności w zakresie urbanistyki” ani też nie odsyła w celu wyjaśnienia zakresu tych pojęć do innych przepisów prawa. Poszukując znaczenia tych pojęć, należy odnieść się do języka powszechnego.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN – działalność oznacza:

1)„zespół działań podejmowanych w jakimś celu”,

2)„funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś”,

natomiast twórczy oznacza:

1)„mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia”,

2)„dotyczący twórców”.

Słownik języka polskiego PWN definiuje architekturę jako „sztukę projektowania, wznoszenia i artystycznego kształtowania budowli”.

Architekturę często definiuje się jednak szerzej, jako dyscyplinę organizującą i kształtującą przestrzeń dla zaspokojenia potrzeb człowieka. W tym rozumieniu architektura jest dziedziną kształtowania wszelkich przestrzeni i obejmuje również takie dziedziny, jak urbanistyka. Natomiast jak wskazuje słownik urbanistyka to „dział architektury zajmujący się zasadami planowania przestrzennego miast i osiedli”.

Encyklopedie i słowniki nie definiują terminu „utwór architektoniczny” ani „utwór urbanistyczny”. Przyjąć jednak należy, że utworem architektonicznym jest utwór należący do dziedziny architektury, natomiast utworem urbanistycznym utwór należący do dziedziny urbanistyki.

Za „działalność twórczą w zakresie architektury i urbanistyki” należy zatem uznać takie czynności, które:

·mają charakter twórczy,

·są podejmowane w celu projektowania i wznoszenia budowli,

·w ich efekcie powstają utwory, których prawa są przenoszone.

Tym samym wskazaną w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „działalność twórczą w zakresie architektury i urbanistyki” należy rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych w celu projektowania i wznoszenia budowli.

Natomiast architekturę wnętrz Słownik języka polskiego PWN definiuje jako „sztuka urządzania wnętrz”.

Efekty pracy twórczej architekta wnętrz mogą być przedmiotem ochrony prawnoautorskiej. Projekt zagospodarowania wnętrza, nawet jeśli zawiera dostępne na rynku przedmioty wyposażenia mieszkania, może być przedmiotem regulacji ustawy o prawie autorskim, jeśli ich dobór i kompozycja w pomieszczeniu wskazują na twórczy i oryginalny charakter działań architekta.

Z kolei Słownik języka polskiego PWN określa inżynierię budowlaną jako „projektowanie i konstruowanie obiektów oraz urządzeń technicznych”.

Przedmiotem ochrony prawnoautorskiej mogą być również projekty stanowiące techniczne uzupełnienie projektu architektonicznego, jak np. okablowanie strukturalne budynku, projekt instalacji sanitarnej, elektrycznej.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że Państwa pracownicy zatrudnieni w pracowni projektowej w ramach swoich obowiązków wynikających ze stosunku pracy zajmują się m.in. tworzeniem specyficznych i indywidualnych rozwiązań oraz opracowywaniem projektów budowlanych i wykonawczych w ramach poszczególnych zleceń realizowanych przez Spółkę. Pracownicy w ramach obowiązków wynikających ze stosunku pracy wytwarzają utwory w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Utwory te są efektem działalności twórczej Pracowników, która ma indywidualny charakter. Na podstawie zapisów umów o pracę nabywacie Państwo majątkowe prawa autorskie do tych utworów. W umowach o pracę zawieranych pomiędzy Państwem a Pracownikami znajdują się zapisy, zgodnie z którymi przysługujące Pracownikowi wynagrodzenie za pracę składa się z dwóch części. Pierwsza część to wynagrodzenie, które stanowi zapłatę z tytułu nabycia przez Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów wytworzonych przez Pracownika. Natomiast druga część to wynagrodzenie za pozostałe czynności wykonywane przez Pracowników, która nie stanowi zapłaty za nabycie przez Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów wytworzonych przez Pracownika.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis okoliczności sprawy stwierdzam, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, uzyskiwane przez Pracowników wynagrodzenie, w części w jakiej stanowi ono zapłatę z tytułu nabycia przez Spółkę majątkowych praw autorskich do utworów wytworzonych przez tych Pracownika, jest przychodem z art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Państwa we wniosku wyroku sądu, wskazuję, że został on wydany w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Został wydany w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Nie może on zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.