Interpretacja indywidualna z dnia 19 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.577.2025.2.MAZ

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 15 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do stosowania stawki VAT w wysokości 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w przypadku posiadania opisanych dokumentów, wpłynął 16 września 2025 r. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 22 października 2025 r. (wpłynęło 22 października 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Uwagi ogólne

… (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) z siedzibą we … to spółka będąca producentem podzespołów i części na potrzeby branży … . Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: „VAT”), zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka współpracuje/będzie współpracować z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej (dalej jako: „UE”), zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej (dalej jako: „Kontrahenci”). Spółka dokonuje/będzie dokonywać na ich rzecz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej jako: „WDT”), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Transakcje będące przedmiotem wniosku dokonywane są/będą wyłącznie z Kontrahentami, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i podali/podadzą go Spółce.

W każdym z niżej opisanych przypadków, będących przedmiotem wniosku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest/będzie terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (zakończenia transportu) jest/będzie terytorium innego państwa członkowskiego UE. W ramach opisanych dostaw towary, co do zasady, nie są/nie będą transportowane przy użyciu własnych środków transportu Spółki lub Kontrahentów, przy czym może zdarzyć się, że w niektórych sytuacjach Kontrahent transportuje towar przy użyciu własnego środka transportu.

Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazuje prawidłowo i terminowo w wysyłanych informacjach podsumowujących (VAT-UE), lub ew., w sytuacji niedopełnienia tego obowiązku, należycie na piśmie wyjaśnia to uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego. Spółka w celu zastosowania 0% stawki VAT z tytułu WDT, gromadzi/będzie gromadzić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Przedmiotem wniosku jest potwierdzenie prawidłowości stanowiska Spółki, zgodnie z którym gromadzone przez Spółkę warianty dokumentacji będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki VAT 0% przy WDT.

Warianty gromadzonej dokumentacji

U Spółki występują i mogą wystąpić w przyszłości następujące warianty dokumentowania WDT:

Wariant I

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

- faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

- międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopia) sporządzony przez Spółkę lub przewoźnika, z podpisem nadawcy, przewoźnika i odbiorcy towaru.

Wariant II

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

- faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

- potwierdzenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta.

Potwierdzenie przewoźnika może mieć formę:

- pisemnego oświadczenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta na obszarze UE - w oświadczeniu takim wskazywane są dane dotyczące daty wyjazdu oraz dostawy, dane odbiorcy, jak również numer referencyjny nadawcy. Za pośrednictwem tych danych Spółka ma i będzie mieć możliwość powiązania oświadczenia z określoną dostawą;

- wydruku informacji z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika lub kuriera), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status, w tym datę doręczenia do miejsca przeznaczenia do odbiorcy w innym państwie UE. Spółka zna/będzie znać numer przesyłki i jest/będzie w stanie go przypisać do konkretnej dostawy.

Wariant III

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

- faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

- potwierdzenie odbioru towarów przez Kontrahenta.

Potwierdzenie odbioru towarów przez Kontrahenta może mieć formę:

- korespondencji elektronicznej (mailowej) z Kontrahentem, zawierającej oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw; przykładowo mogą to być dane takie jak data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru oraz jego numer seryjny, numer faktury, numer dokumentu „Delivery Note”, czy też numer dokumentu wystawionego przez przewoźnika, będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta;

- potwierdzenia odbioru towarów wygenerowanego w systemie księgowym lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma zarówno Spółka, jak i Kontrahent, zawierającego zestawienie przyjętych dostaw towarów, dokonanych na rzecz Kontrahenta w danym okresie. Dane znajdujące się w systemie księgowym/portalu Kontrahenta pozwalają/będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostaw. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu/portalu danych danej dostawy Spółka jest/będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta;

- tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz Kontrahenta - w takim przypadku Kontrahent przesyła/będzie przesyłał Spółce zestawienie przyjętych dostaw z wyszczególnieniem daty dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru oraz jego numer seryjny, numer faktury, numer dokumentu „Delivery Note”, czy też numer dokumentu wystawionego przez przewoźnika, będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie.

Spółka zaznacza również, że we wszystkich przedstawionych powyżej wariantach dokumenty mogą być otrzymywane pocztą tradycyjną lub drogą elektroniczną (np. w formie skanów).

Dodatkowo, Spółka wskazuje, że we wszystkich wyżej wskazanych Wariantach (I-III), Spółka może być w posiadaniu potwierdzenia płatności z systemu bankowego, które jest w stanie powiązać z konkretną dostawą, jeśli tylko do danego momentu otrzyma stosowną płatność od Kontrahenta.

W uzupełnieniu wniosku z 22 października 2025 r., Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na pytania Organu:

1. Pytanie Organ: Czy Spółka dokonuje/będzie dokonywała wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz nabywców (Kontrahentów), którzy posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej?

Odpowiedź: Tak. Spółka dokonuje oraz będzie dokonywała wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na rzecz kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy i zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

2. Pytanie Organu: Czy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, Spółka posiada/będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju?

Odpowiedź: Zasadniczo przedmiotem pytań przedstawionych we wniosku Spółki jest ustalenie, czy w celu zastosowania stawki 0% VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczające jest posiadanie - przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy - dokumentów potwierdzających, że towary będące przedmiotem tej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

W konsekwencji Spółka prosi o odpowiedź na pytanie, czy poszczególne wskazane w wariantach dokumenty będą stanowiła adekwatne dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Jednocześnie Spółka wskazuje, że wskazane we wniosku dokumenty będzie zasadniczo gromadziła przed upływem terminu do złożenia deklaracji. W innym wypadku dokona stosownych korekt, które wynikają z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a które to przepisy w zakresie korekt nie są przedmiotem pytań w ramach niniejszego wniosku przedstawionego przez Spółkę.

3. Pytanie Organu: Czy Spółka, składając deklarację podatkową, w której będzie wykazywała tę dostawę towarów, będzie zarejestrowana jako podatnik VAT UE?

Odpowiedź: Tak, Spółka jest/będzie zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Spółka również weryfikuje/będzie weryfikować status VAT UE składając deklarację podatkową, w której wykazuje/będzie wykazywała wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

4. Pytanie Organu: W przypadku których z przedstawionych wariantów I-III gromadzenia dokumentacji, wywóz towarów Spółki z terytorium kraju następuje/będzie następował środkiem transportu nabywcy (Kontrahenta).

Odpowiedź: Spółka prosi o przyjęcie na potrzeby niniejszego wniosku, że opisane wewnątrzwspólnotowe dostawy towary nie są/nie będą realizowane (transportowane) przy użyciu własnych środków transportu Spółki lub Kontrahentów. W konsekwencji, o ograniczenie przedmiotu interpretacji do sytuacji, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi).

5. Pytanie Organu: Czy w przypadku wywozu towarów z terytorium kraju środkiem transportu nabywcy (Kontrahenta), posiadają/będą posiadali Państwo dokument zawierający co najmniej:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2) adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3) określenie towarów i ich ilości;

4) potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5) rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Odpowiedź: Z uwagi na odpowiedź przedstawioną w pytaniu nr 4, iż na potrzeby niniejszego wniosku Spółka prosi o przyjęcie, że dotyczy on wyłącznie sytuacji, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), niniejsze pytanie uznaje za pozostające bez dalszego związku ze sprawą.

6. Pytanie organu: Z jakich czynności Państwa wynika, że Spółka sporządza międzynarodowy list przewozowy CMR, wskazany w wariancie I gromadzenia dokumentacji?

Odpowiedź: Spółka w określonych sytuacjach zleca/będzie zlecać transport towarów przewoźnikom zewnętrznym (spedytorom), działającym na podstawie zawartych umów lub bieżących zleceń transportowych. W związku z tym międzynarodowy list przewozowy CMR jest/będzie sporządzany przez przewoźnika zgodnie z obowiązującymi przepisami konwencji CMR.

Spółka przekazuje/będzie przekazywać przewoźnikowi dane niezbędne do sporządzenia listu przewozowego, w szczególności: dane nadawcy, odbiorcy, miejsce przeznaczenia, opis towaru i jego ilość. Egzemplarz dokumentu CMR jest/będzie następnie przekazywany Spółce i stanowi/będzie stanowić jeden z podstawowych dowodów w dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT. W konsekwencji sformułowanie dotyczące „sporządzenia listu CMR przez Spółkę” wynika/będzie wynikać z faktu udziału w organizacji transportu w zakresie jak wskazany powyżej.

7. Pytanie Organu: Czy potwierdzenie płatności za towar, w przypadku wskazanych wariantów I-III gromadzenia dokumentacji, będą Państwo posiadali przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy?

Odpowiedź: Spółka może dysponować potwierdzeniem płatności z systemu bankowego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o ile płatność od kontrahenta wpływa/wpłynie przed tym terminem.

Spółka zwykle stosuje/będzie stosować 75-dniowy termin płatności, co może powodować, że w momencie składania deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, potwierdzenie płatności nie zawsze jest/będzie dostępne. W momencie otrzymania płatności Spółka dołącza/będzie dołączać potwierdzenie płatności z systemu bankowego do zestawu gromadzonych dokumentów, niemniej jednak dokument ten ma wyłącznie charakter uzupełniający.

Jak wynika z zakresu wniosku, Spółka gromadzi/będzie gromadzić wskazane w odpowiednich wariantach wniosku dokumenty potwierdzające wywóz towarów oraz ich dostarczenie do nabywcy w innym państwie członkowskim i to te dokumenty są przedmiotem zakresu zapytania Spółki. Jednocześnie, w ocenie Spółki, wskazane tam warianty dokumentacji umożliwiają/będą umożliwiać, zastosowanie stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów z uwagi na dostateczne potwierdzenie okoliczności przemieszczenia towarów do innego kraju Unii Europejskiej.

Pytanie

1. Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, opisanych w Wariancie I powyżej, w świetle art. 42 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

2. Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej, w świetle art. 42 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

3. Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej, w świetle art. 42 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT (stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej, w świetle art. 42 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

2. Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej, w świetle art. 42 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

3. Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej, w świetle art. 42 ustawy o VAT są/powinny być opodatkowane 0% stawką VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Uwagi ogólne

Warunki zastosowania stawki 0% VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów

Spółka pragnie wskazać, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według 0% stawki VAT. Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% VAT, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki tj.: (...)

 1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

 2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

 3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od zasady, lecz jako zasada, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/11), „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”.

Jak wskazano w opisie stanowiska, zarówno warunek wskazany w pkt 1, jak i warunek wskazany w pkt 3 zacytowanego powyżej przepisu, są i będą przez Spółkę spełnione. Spółka dokonuje bowiem dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (nadany przez właściwe państwo członkowskie; ta przesłanka jest każdorazowo weryfikowana przez Spółkę), a także jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

Spółka spełnia i będzie spełniać również warunek, o którym mowa w art. 42 ust. 1a, tj. składa i będzie składać prawidłowo i terminowo informacje podsumowujące VAT-UE.

Tym samym warunkiem, jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania 0% stawki VAT w przypadku realizowanych dostaw, jest ten, dotyczący posiadania dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do treści art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

3) jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT.

Art. 42 ust. 4 ustawy o VAT modyfikuje ww. warunki dla przypadków, gdy wywóz towarów dokonywany jest bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy. W takiej sytuacji Spółka powinna posiadać zamiast dokumentu przewozowego dokument zawierający co najmniej:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2) adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3) określenie towarów i ich ilości;

4) potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5) rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Spółka zaznacza, że zgodnie z dominującym w orzecznictwie podejściem, posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu nie jest konieczne do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT. Jeżeli na fakturze wskazano dane, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (m.in. nazwa i ilość towarów), to faktura taka stanowi w istocie również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Przedstawioną tezę potwierdził przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej (dalej również jako: „DIS”) w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., znak: ILPP4/443-117/14-2/BA, w której organ wskazał, że „w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie”.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku, gdy dokumenty wymienione w ust. 3 oraz w ust. 4 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

 1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

 2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

 3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

 4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie Spółka podkreśla, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty, co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi, niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, dokumentami.

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej jako: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Powyższa teza odnosi się również do normy art. 42 ust. 4 u.p.t.u., którą pominięto w udzielnej odpowiedzi, z uwagi na brak jej przywołania w przedstawionym do rozstrzygnięcia zagadnieniu prawnym”.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 oraz ust. 4 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie, razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innymi dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do ostatecznego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną

W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 3, ust. 4 i ust. 11 ustawy o VAT nie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki, dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty przyjęły formę elektroniczną, bądź też były przesłane w formie elektronicznej (skan dokumentu). Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej jako: „WSA”) w Warszawie z dnia 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: „z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.

Powyżej wskazane podejście prezentowane jest również przez organy podatkowe. Przykładowo:

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej również jako: „DKIS”) w interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2025 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.364.2025.1.MW podkreślił, że: „Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 4 stycznia 2023 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.480.2022.2.RST, stwierdził, że: „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (…) Dokumenty zeskanowane przez Spółkę i przechowywane tylko w postaci elektronicznej nadal będą stanowiły dowody dokonania dostaw wewnątrzwspólnotowych, które zgodnie z art. 43 ust. 3 i ust. 11 ustawy upoważniają Spółkę do zastosowania stawki 0% dla zrealizowanych dostaw. CMR lub inne dokumenty potwierdzające wywóz towarów gromadzone i przechowywane w formie elektronicznej, będą dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy”.

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 listopada 2020 r., znak: 0114-KDIP1-1.4012.480.2020.1.IZ podkreślił, że: „Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 sierpnia 2019 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR stwierdził, że: „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (…) dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy”.

- Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2018 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.614.2017.3.IT stwierdził, że: „Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”.

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną bądź też przesyłane w formie elektronicznej będą stanowić dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3, ust. 4 oraz ust. 11 ustawy o VAT.

Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę

Dokumentacja gromadzona przez Spółkę - uwagi ogólne

Jak wynika z przedstawionych przez Spółkę wariantów dokumentacji WDT, Spółka każdorazowo posiada i będzie posiadać fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną dostawę, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W niektórych przypadkach Spółka będzie także posiadać międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopię) z podpisem nadawcy, przewoźnika oraz odbiorcy towaru. W przypadku transportu towarów przy użyciu własnego środka transportu Kontrahenta, Spółka, zamiast listu przewozowego CMR (lub jego kopii) potwierdzającego wydanie towaru przewoźnikowi i zawierającego analogiczne dane jak list przewozowy CMR, będzie dysponować dokumentem wskazanym w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT.

Ponadto w przypadkach, gdy Spółka takim CMR nie dysponuje/nie będzie dysponować (lub dokument ten nie zawiera wszystkich podpisów), Spółka gromadzi i zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą wywóz i dostawę towarów na terytorium innego państwa członkowskiego - zarówno dowody wymienione wprost w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jak i takie które nie są wymienione wprost w przepisach - w zależności od danego wariantu opisanego powyżej.

W ocenie Spółki posiadane przez nią dokumenty, w przypadku każdego z przedstawionych wariantów, potwierdzają/będą potwierdzać jednoznacznie dokonanie dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego państwa UE.

Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie (np. specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku) razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec powyższego Spółka pragnie podkreślić, że w jej opinii brak listu przewozowego CMR lub brak podpisanego przez odbiorcę listu przewozowego CMR w niektórych z przedstawionych wariantów, o którym mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT, jeśli Spółka dysponuje/będzie dysponować inną, dodatkową dokumentacją, która łącznie jednoznacznie potwierdza dostawę towarów do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Wariant I

W tym wariancie Spółka w posiadaniu następujących dokumentów:

- faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

- międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopia) sporządzony przez Spółkę lub przewoźnika, z podpisem nadawcy, przewoźnika i odbiorcy towaru.

W ocenie Spółki podpisany przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę CMR jednoznacznie dowodzi, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Tym samym w ocenie Spółki posiadany przez nią CMR będzie stanowił dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przykładowo przez DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2020 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.542.2020.2.MC:

„(…) Mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składają się opisane w: Wariancie I: - faktura (lub jej kopia), wystawiona przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, - międzynarodowy list przewozowy CMR, podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę towaru, stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Wariantów I, (…) będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (…)”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie I są/powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Wariant II

Spółka jest/będzie w posiadaniu następujących dokumentów:

- faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonaną dostawę, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

- potwierdzenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta.

Potwierdzenie przewoźnika może mieć formę:

- pisemnego oświadczenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta na obszarze UE - w oświadczeniu takim wskazywane są dane dotyczące daty wyjazdu oraz dostawy, dane odbiorcy, jak również numer referencyjny nadawcy. Za pośrednictwem tych danych, Spółka ma i będzie mieć możliwość powiązania oświadczenia z określoną dostawą;

- wydruku informacji z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika lub kuriera), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status w tym datę doręczenia do miejsca przeznaczenia do odbiorcy w innym państwie UE. Spółka zna/będzie znać numer przesyłki i jest/będzie w stanie go przypisać do konkretnej dostawy.

Spółka stoi na stanowisku, że dokument zawierający potwierdzenie od przewoźnika w postaci: (a) pisemnego oświadczenia przewoźnika lub (b) wydruku informacji z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika lub kuriera) jednoznacznie i wyraźnie stanowi/będzie stanowić formę potwierdzenia dostarczenia przez niego towarów w innym państwie członkowskim - w szczególności potwierdzenie to będzie bowiem zawierało datę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, dokumentacja przedstawiona w Wariancie II spełnia warunki dokumentacji WDT, wymienione w art. 42 ust. 3 oraz w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Spółka pragnie podkreślić, że jej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w stanowiskach organów podatkowych, przykładowo:

- DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 29 marca 2019r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.119. 2019.1.WH:

„(…) Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka będzie posiadał Dokumenty podstawowe, tj. fakturę stanowiącą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, potwierdzenie zapłaty za Towar a także co najmniej jeden z Dokumentów dodatkowych: dokument CMR lub/i Oświadczenie Nabywcy lub/i dokument dostawy Delivery note lub/i Oświadczenie Spedytora (…) skoro Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie posiadać dokumenty potwierdzające łącznie, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, przy spełnieniu pozostałych warunków, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy, ma prawo stosować do dokonanych dostaw stawkę VAT w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 3 w zw. z art. 42 ustawy (…)”.

- DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2020 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012. 542.2020.2.MC:

„(…) Mając na uwadze powołane przepisy oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dokumenty, na które składają się opisane w:

Wariancie II: - faktura (lub jej kopia), wystawiona przez Spółkę z tytułu dokonanej WDT, zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, - oświadczenie przewoźnika o dostarczeniu towaru pod wskazany adres odbiorcy

- stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Wariantów II, (…) będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (…)”.

- DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2024 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.238. 2024.1.GK:

„(…) gromadzona przez Spółkę w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dokumentacja w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dokumenty (opisane w Wariantach I-VI) w postaci:

(…) III. faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz jedną z dodatkowych dokumentacji potwierdzającej dokonanie WDT w postaci potwierdzenia dostarczenia określonych towarów do odbiorcy, otrzymywanej od zewnętrznego przewoźnika/kuriera odpowiedzialnego za transport towarów: skan odsyłanej Spółce potwierdzonej przez przewoźnika listy zrealizowanych dostaw (wygenerowanej z wewnętrznego systemu Spółki), która zawiera/będzie zawierać dane dotyczące danych dostaw pozwalające na ich jednoznaczną identyfikację oraz podpis i pieczątkę przewoźnika, skan generowanego przez przewoźnika potwierdzenia zrealizowanych przez Spółkę dostaw, który zawiera/będzie zawierać dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację dostaw, jak również pieczątkę i podpis przewoźnika, wygenerowane elektronicznie z systemu przewoźnika potwierdzenie dostawy, do którego dostęp ma uprawniony pracownik Spółki, na którym zawarte są/będą dane Spółki i Kontrahenta, jak również dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację danej dostawy, potwierdzenie dostarczenia towarów do odbiorcy (Kontrahenta) pobieranego z systemu śledzenia przesyłek udostępnianego przez firmę kurierską, która zawiera/będzie zawierać również szereg innych danych, w tym datę dostarczenia towarów do Kontrahenta.

(…) - stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (…)”.

- DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2018 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.348. 2018.1.KT:

„W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego systemu śledzenia przesyłki. Tym samym zgromadzone przez Wnioskodawcę dowody - tj. wystawiona faktura VAT, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, dokument transportowy, a w przypadku dokumentu przewozowego bez podpisu nabywcy, wydruk ze strony internetowej, na której znajduje się usługa „śledzenia” przesyłki, potwierdzający status otrzymania towarów przez nabywcę - na podstawie, których można jednoznacznie uznać, ze towar został doręczony do miejsca docelowego poza terytorium Polski, łącznie uprawdopodabniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do odbiorcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie II są/powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Wariant III

W tym wariancie Spółka posiada i będzie posiadać:

- fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonaną dostawę, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku;

- potwierdzenie odbioru towarów przez Kontrahenta.

Potwierdzenie odbioru towarów przez Kontrahenta może mieć formę:

- korespondencji elektronicznej (mailowej) z Kontrahentem zawierającej oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw; przykładowo mogą to być dane takie jak data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru i jego numeru seryjnego, numer faktury czy też numer dokumentu „Delivery Note”, będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta;

- potwierdzenia odbioru towarów wygenerowanego w systemie księgowym lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma zarówno Spółka, jak i Kontrahent, zawierającego zestawienie przyjętych dostaw towarów, dokonanych na rzecz Kontrahenta w danym okresie. Dane znajdujące się w systemie księgowym/portalu Kontrahenta pozwalają/będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostaw. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu/portalu danych danej dostawy Spółka jest/będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta;

- tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz Kontrahenta - w takim przypadku Kontrahent przesyła/będzie przesyłał Spółce zestawienie przyjętych dostaw z wyszczególnieniem daty otrzymania dostawy, nazwy dostawcy (w tym przypadku - Spółki), numeru faktury, rodzaju towaru oraz jego ilości. Zestawienie takie jest/będzie najczęściej generowane przez wewnętrzny system logistyczny Kontrahenta.

Spółka stoi na stanowisku, że wszystkie powyżej wymienione formy potwierdzenia wystawianego przez Kontrahenta jednoznacznie potwierdzają/będą potwierdzać dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Otrzymanie wyraźnego oświadczenia Kontrahenta stanowi/będzie stanowić bowiem formę potwierdzenia odbioru towarów.

Spółka wskazuje w szczególności, że korespondencja mailowa z Kontrahentem stanowi/będzie stanowić dowód, o którym mowa wprost w art. 42 ust. 11 pkt 1 ustawy o VAT. Z treści korespondencji mailowej wynika/będzie wynikało jednoznacznie, iż doszło do realizacji między stronami wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W oświadczeniu zawartym w treści wiadomości e-mail lub w załączniku do tej wiadomości, pracownik Kontrahenta (korzystając z oficjalnego konta poczty elektronicznej serwera Kontrahenta) w sposób jednoznaczny wskazuje, iż towary objęte zestawieniem faktur za dany okres zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia i że Kontrahent je otrzymał. W wiadomości e-mail znajdują się/będą się znajdować informacje pozwalające na identyfikację potwierdzanej dostawy np. data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, czy numer dokumentu „Delivery Note”, towarzyszącego dostawie. Tym samym korzystając z niniejszego rozwiązania Kontrahent jednoznacznie potwierdza/będzie potwierdzał, że konkretne, identyfikowalne towary zostały do niego dostarczone.

Spółka podkreśla, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

- DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 25 października 2023 r., znak: 0112-KDIL1-3.4012.420.2023.1.JŚ, wskazał, że:

„(…) Spółka nie posiada/nie będzie posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę towaru. W związku z tym Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta (…) w następujących formach:

- korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw (…)

- potwierdzenie odbioru towaru poprzez komunikaty/zrzut ekranu komunikatów generowanych w systemie SAP lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma/będzie mieć zarówno Spółka, jak i Kontrahent (…)

- tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz Kontrahenta (…) Zestawienie takie jest najczęściej generowane przez wewnętrzny system logistyczny Kontrahenta.

(…) przedstawione przez Wnioskodawcę dokumenty umożliwiają zidentyfikowanie towarów (faktura zawiera specyfikację towarów), wskazują adres dostawy (miejsce przeznaczenia) w innym kraju Unii Europejskiej, również w przypadku gdy jest inny niż adres Kontrahenta, a także zawierają potwierdzenie, że towary zostały dostarczone do Kontrahenta w danym państwie Unii Europejskiej innym niż Polska. Zatem posiadana dokumentacja opisana w Wariantach I-III będzie stanowiła dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które (jak wynika z opisu sprawy) łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahenta na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (…)”.

- DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 26 marca 2024 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.47. 2024.1.AW, wskazał, że:

„(…) Odnosząc się do tych wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dowody (opisane w Wariantach I-III) w postaci (…) III. Faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia odbioru towaru przez Kontrahenta, a w przypadku braku międzynarodowego listu przewozowego CMR lub braku podpisu na tym liście przez odbiorcę, gromadzicie/zamierzacie Państwo gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta, będzie uprawniała Państwa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) (…)”.

- DKIS w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2024 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.39. 2024.1.GK, wskazał, że:

„(…) dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dowody (opisane w Wariantach I-III) w postaci (…)

III. Faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia odbioru towaru przez Kontrahenta, a w przypadku braku międzynarodowego listu przewozowego CMR lub braku podpisu na tym liście przez odbiorcę, gromadzicie/zamierzacie Państwo gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta, będzie uprawniała Państwa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy).

Należy zauważyć, że przedstawione przez Państwa dokumenty umożliwiają zidentyfikowanie towarów (faktura zawiera specyfikację towarów), wskazują adres dostawy (miejsce przeznaczenia) w innym kraju Unii Europejskiej, również w przypadku, gdy jest inny niż adres Kontrahenta, a także zawierają potwierdzenie, że towary zostały dostarczone do Kontrahenta w danym państwie Unii Europejskiej innym niż Polska. Zatem posiadana dokumentacja opisana w Wariantach I-III będzie stanowiła dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które (jak wynika z opisu sprawy) łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahenta na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (…)”.

Potwierdzenie odbioru towarów wygenerowane w systemie księgowym lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma zarówno Spółka, jak i Kontrahent, a także tabelaryczne zestawienie zrealizowanych transakcji na rzecz Kontrahenta również jednoznacznie dowodzą/będzie dowodzić, że towary zostały dostarczone do odbiorcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, co zatem spełnia wymogi wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Spółka podkreśla, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

- w interpretacji indywidualnej z 25 października 2024 r. znak:0112-KDIL1-3.4012.420. 2023.1.JŚ Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że: „dokumentacja zgromadzona przez Wnioskodawcę w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dowody (opisane w Wariantach I-III) w postaci: (…) III. Faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia odbioru towaru przez Kontrahenta, a w przypadku braku międzynarodowego listu przewozowego CMR lub braku podpisu na tym liście przez odbiorcę, Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta, będzie uprawniała Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy)”. Jednocześnie w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wydanej interpretacji indywidualnej wnioskodawca wskazał, że potwierdzenie odbioru towarów otrzymywane od Kontrahenta może być złożone w następujących formach: „korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw” lub „potwierdzenie odbioru towaru poprzez komunikaty/zrzut ekranu komunikatów generowanych w systemie SAP lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma/będzie mieć zarówno Spółka, jak i Kontrahent” lub „tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz Kontrahenta”.

- w interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.470. 2019.1.MK Dyrektor Krajowej informacji Skarbowej wskazał, że uprawnia do zastosowania stawki VAT 0% z tytułu WDT dokumentacja zawierająca kopię faktury oraz „zestawienia zrealizowanych dostaw - wysłane samodzielnie przez nabywcę do Spółki (drogą elektroniczną bądź pocztą tradycyjną) lub wygenerowane przez Spółkę z portalu nabywcy (Spółka ma dostęp do systemu/portalu nabywcy i może monitorować, kiedy dane towary zostały otrzymane przez nabywcę, jak również pobrać potwierdzenia zrealizowanych dostaw). Przedmiotowe zestawienia zawierają m.in. numer faktury/delivery note, datę otrzymania towaru przez nabywcę i miejsce dostawy. Niektóre z zestawień otrzymanych od nabywców zawierają podpis lub pieczęć nabywcy, niektóre nie zawierają. Ponadto z zestawienia może wynikać bezpośrednio, co ono dokumentuje np. zestawienie zawiera adnotację, że dokument ten stanowi certyfikat/potwierdzenie otrzymania towarów lub może nie zawierać takiej informacji (w takim przypadku informacja ta wynika z wiadomości e-mail, do której zestawienie stanowi załącznik - Spółka w takiej sytuacji również gromadzi przedmiotowe wiadomości elektroniczne). Jednocześnie Wnioskodawca we własnym stanowisku wskazał, że nabywcy w ww. zestawieniu zrealizowanych dostaw oświadczają, iż towary będące przedmiotem WDT (identyfikowane za pomocą podanych w tym zestawieniu numerów faktur/delivery note) zostały do niego dostarczone uprawnia wnioskodawcę do zastosowania opodatkowania stawką VAT 0% (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT)”.

- w interpretacji indywidualnej z 20 listopada 2017 r. znak 0111-KDIB3- 3.4012.115. 2017.1.PK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym: „będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta bądź skanu zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta”, będzie on uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów;

- w interpretacji indywidualnej z 12 czerwca 2017 r. znak: 0114-KDIP1-2.4012.149. 2017.2.PC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym wydruki z systemu księgowego mogą stanowić dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT i w konsekwencji wraz z innym dowodem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3, będą uprawniać wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% dla takich transakcji. W omawianej interpretacji indywidualnej wnioskodawca opisał działanie systemu SAP wskazując, że: „Podczas rozładunku naklejka na paletach jest skanowana przy pomocy ręcznego terminala, co pozwala na rejestrację towaru w systemie zarządzania magazynem osoby trzeciej, który posiada bezpośredni interfejs z systemem SAP Spółki oraz na wysłanie wiadomości (WMS-250 Idoc) do systemu SAP. Dzięki tej wiadomości księgowany jest odbiór towarów w systemie SAP i dostawa w lokalizacji przyjmującej. Na podstawie takiego komunikatu, U. posiada całkowitą pewność, że towar został dostarczony do lokalizacji przyjmującej w innym państwie członkowskim UE. Konsekwentnie, jeżeli towar nie został pomyślnie dostarczony, jego przemieszczenie nie widnieje w systemie SAP. Wyłącznie potwierdzenie dostarczenia towarów na podstawie jego rejestracji w systemie magazynowym lokalizacji przyjmującej poprzez zeskanowanie kodu kreskowego, pozwala na automatyczne ujęcie tego przemieszczenia w systemie SAP Spółki i jednoznacznie potwierdza otrzymanie towaru przez lokalizację przyjmującą w innym kraju UE”.

- w interpretacji indywidualnej z 7 czerwca 2017 r., znak 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym dokumentacja WDT w postaci: (i) kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk załadunku oraz (ii) otrzymanego drogą elektroniczną zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów zawierającego wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz nabywcy w danym okresie, będącego oświadczeniem, iż towary zostały otrzymane przez Nabywcę na terytorium innego państwa członkowskiego, podpisanym przez osobę upoważnioną przez Nabywcę - jest wystarczająca do zastosowania stawki 0% do WDT.

Mając na względzie przedstawioną argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż transakcje udokumentowane w sposób wskazany w Wariantach I - III powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 775, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej […].

Jak wskazano w art. 2 pkt 4 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

 1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

 2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

 3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

 4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

W myśl art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel). Przy tym do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dochodzi wówczas, gdy m.in. nabywcą towarów jest podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy). Dodatkowo przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby dostawca towaru był podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% (z prawem do odliczenia) - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru, co zagwarantowane będzie wówczas, jeśli zostanie ona opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

 1) podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

 2) złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Wskazać w tym miejscu należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz.Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10; dalej jako: „rozporządzenie 2018/1912” lub „rozporządzenie wykonawcze 2018/1912” oraz odpowiednio: „rozporządzenie 282/2011”). Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem wykonawczym 2018/1912:

1. Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a) sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b) sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

(i) pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

 (ii) co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

2. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3. Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b) następujące dokumenty:

 (i) polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

(ii) dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

(iii) poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Zauważyć należy, że obowiązujące od 1 stycznia 2020 r. rozporządzenie wykonawcze 2018/1912, w art. 45a wprowadziło domniemanie wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Na mocy rozporządzenia 2018/1912, od 1 stycznia 2020 r. domniemanie to stanowi, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały przemieszczone z Polski do innego kraju UE (dostawa może korzystać ze stawki 0%), jeżeli podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiadać będzie co najmniej dwa niebędące ze sobą w sprzeczności dowody, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem i niezależne od sprzedawcy i nabywcy.

Przy czym Organ pragnie zauważyć, że dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, dla zastosowania stawki 0% podatku VAT, Wnioskodawca powinien dążyć do gromadzenia takich dowodów dokumentujących tę dostawę, o których jest mowa w art. 45a rozporządzenia 2018/1912. Równocześnie niespełnienie warunków wprowadzonych art. 45a rozporządzenia 2018/1912, tj. brak zgromadzenia wymaganej tym przepisem dokumentacji, nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji Wnioskodawca musi udowodnić w inny sposób, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Jak stanowi art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

 1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

 2) (uchylony),

 3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

 4) (uchylony)

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W myśl art. 42 ust. 4 ustawy:

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

 1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

 2) adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

 3) określenie towarów i ich ilości;

 4) potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

 5) rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Stosownie do art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

 1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

 2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

 3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

 4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Państwa wątpliwości dotyczy możliwości zastosowania stawki VAT 0%, właściwej dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w przypadku posiadania przez Spółkę dokumentów opisanych w trzech wariantach. Zatem istotą wątpliwości Spółki jest, czy posiada/będzie posiadała dokumenty, które w prawidłowy sposób potwierdzą dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Spółka dokonuje/będzie dokonywała wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz podatników posiadających siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej. Miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest/będzie terytorium Polski, a miejscem zakończenia transportu jest/będzie terytorium innego państwa członkowskiego UE. Towary nie są/nie będą transportowane przy użyciu środków transportu Spółki lub Kontrahentów.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca spełnia łącznie warunki wskazane w art. 42 ust.1 i 1a ustawy, uprawniające do opodatkowania stawką 0% wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Jak bowiem wskazała Spółka:

- transakcje będące przedmiotem wniosku dokonywane są/będą wyłącznie z Kontrahentami, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy i zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podali/podadzą go Spółce;

- informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazuje prawidłowo i terminowo w wysyłanych informacjach podsumowujących lub - w sytuacji niedopełnienia tego obowiązku - należycie na piśmie wyjaśnia to uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego;

- wskazane we wniosku dokumenty Spółka będzie zasadniczo gromadziła przed upływem terminu do złożenia deklaracji; w innym wypadku Spółka dokona stosownych korekt;

- Spółka jest/będzie zarejestrowana jako podatnik VAT UE składając deklarację podatkową, w której będzie wykazywała tę dostawę towarów; Spółka również weryfikuje/będzie weryfikować status VAT UE składając deklarację podatkową, w której wykazuje/będzie wykazywała wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zastosowanie stawki 0% wymaga jednak posiadania przez Wnioskodawcę odpowiednich dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, mających łącznie potwierdzić dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Spółka przedstawiła trzy warianty gromadzonej dokumentacji. Do tego wskazała, że we wszystkich wariantach może być w posiadaniu potwierdzenia płatności z systemu bankowego, które jest w stanie powiązać z konkretną dostawą, jeśli tylko do danego momentu otrzyma stosowną płatność od Kontrahenta.

W Wariancie I Spółka jest/będzie w posiadaniu faktury lub jej kopii dokumentującej dokonaną dostawę, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz międzynarodowy list przewozowy CMR (lub jego kopia) sporządzony przez przewoźnika, z podpisem nadawcy, przewoźnika i odbiorcy towaru. Potwierdzenie dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy pomocy dokumentów wymienionych w Wariancie I pozwala/pozwoli Spółce na opodatkowanie stawką 0% tej dostawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

W Wariancie II Spółka jest/będzie w posiadaniu faktury lub jej kopii dokumentującej dokonaną dostawę, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta. Potwierdzenie przewoźnika może mieć formę pisemnego oświadczenia o dostarczeniu towaru do Kontrahenta na obszarze UE (w oświadczeniu takim wskazywane są dane dotyczące daty wyjazdu oraz dostawy, dane odbiorcy, jak również numer referencyjny nadawcy). Potwierdzenie przewoźnika może być również w formie wydruku informacji z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika lub kuriera), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status, w tym datę doręczenia do miejsca przeznaczenia do odbiorcy w innym państwie UE.

Zasadniczą kwestią jest zatem, aby posiadane przez Spółkę dokumenty opisane w Wariancie II łącznie, jednoznacznie, potwierdzały, że towary zostały/zostaną wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy w innym kraju unijnym, stanowiąc tym samym przedmiot WDT. Przedstawiony w Wariancie II zestaw dokumentów potwierdza/będzie potwierdzał dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, czyli że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Zatem pozwoli to Spółce na opodatkowanie dokonanej dostawy stawką 0%, właściwą dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

W Wariancie III Spółka jest/będzie w posiadaniu faktury lub jej kopii dokumentującej dokonaną dostawę, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia odbioru towarów przez Kontrahenta. To potwierdzenie odbioru towarów może mieć jedną z następujących form, wskazanych przez Wnioskodawcę:

- korespondencji elektronicznej (mailowej) z Kontrahentem, zawierającej oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw; przykładowo mogą to być dane takie jak data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru oraz jego numer seryjny, numer faktury, numer dokumentu „Delivery Note”, czy też numer dokumentu wystawionego przez przewoźnika, będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta;

- potwierdzenia odbioru towarów wygenerowanego w systemie księgowym lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma zarówno Spółka, jak i Kontrahent, zawierającego zestawienie przyjętych dostaw towarów, dokonanych na rzecz Kontrahenta w danym okresie. Dane znajdujące się w systemie księgowym/portalu Kontrahenta pozwalają/będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostaw. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu/portalu danych danej dostawy Spółka jest/będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta;

- tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz Kontrahenta - w takim przypadku Kontrahent przesyła/będzie przesyłał Spółce zestawienie przyjętych dostaw z wyszczególnieniem daty dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru oraz jego numer seryjny, numer faktury, numer dokumentu „Delivery Note”, czy też numer dokumentu wystawionego przez przewoźnika, będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie.

Reasumując - na podstawie posiadanej dokumentacji, opisanej w Wariancie III, Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do stosowania stawki w wysokości 0% do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do wszystkich wariantów gromadzonej dokumentacji Organ pragnie zauważyć, że przepisy nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie do nabywcy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Zatem kluczowe jest, aby autentyczność i wiarygodność posiadanych dokumentów, otrzymanych w formie papierowej lub elektronicznej, oryginałów lub kopii, nie budziła w żadnym wypadku zastrzeżeń co do tego, że potwierdzają wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenia ich do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących te sprawy wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.