Interpretacja indywidualna z dnia 19 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.749.2025.6.MG
Usługi udzielania pożyczek przez zagranicznego pożyczkodawcę (Y) na rzecz Spółki są zwolnione z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, pomimo że czynności te podlegają opodatkowaniu VAT na terytorium Polski jako świadczenie usług przez podatnika.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług.
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 31 października 2025 r. (wpływ 1 listopada 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanufaktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca - (X) Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Pożyczkobiorca”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na dostarczaniu rozwiązań w zakresie (…).
Spółka korzysta z finansowania udzielanego przez podmiot powiązany - (Y) (dalej: „(Y)” lub „Pożyczkodawca”) z siedzibą w (A) ((B)). Aktualnie finansowanie jest udzielane Spółce przez (Y) na podstawie umowy linii kredytowej zawartej w dniu (...) r., na podstawie której (Y) przekazuje Spółce transze pożyczki na jej żądanie do maksymalnego limitu określonego w umowie linii kredytowej. Zgodnie z umową, kwoty pożyczek są udzielane Spółce przez (Y) na ogólne cele prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę oraz w celu sfinansowania nakładów inwestycyjnych dokonywanych przez Spółkę. Oprocentowanie pożyczki udzielonej Spółce przez (Y) jest określone w umowie i wynosi (...)% w skali rocznej.
Jednocześnie, zgodnie z zawartą umową:
- Pożyczkodawca ma prawo do zmiany oprocentowania ustalonego w umowie według własnego uznania poprzez powiadomienie Pożyczkobiorcy oraz w oparciu o badanie porównawcze stóp procentowych mających zastosowanie do ratingu kredytowego Pożyczkobiorcy i terminu zapadalności Pożyczkobiorcy, jeżeli:
a) Warunki finansowania zewnętrznego Pożyczkodawcy ulegną znacznemu odchyleniu; lub
b) Zdolność kredytowa Pożyczkobiorcy ulegnie znacznemu pogorszeniu, co zostanie stwierdzone przez Pożyczkobiorcę; lub
b) Pożyczkobiorca zażąda, a Pożyczkodawca wyrazi zgodę na zwiększenie całkowitej kwoty Pożyczki.
- Pożyczkodawca ma prawo rozwiązać umowę ze skutkiem natychmiastowym z ważnych powodów takich jak wskazane poniżej:
a) Pożyczkobiorca wielokrotnie nie dokonuje terminowych płatności należnych na mocy umowy;
b) Pożyczkobiorca wielokrotnie narusza postanowienia umowy linii kredytowej;
c) Nastąpiło lub grozi wystąpienie znacznego pogorszenia zdolności kredytowej Pożyczkobiorcy, co budzi obiektywne obawy, że nie będzie on w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań płatniczych wynikających z umowy;
d) Pożyczkobiorca lub wierzyciel Pożyczkobiorcy będący osobą trzecią złożył wniosek o wszczęcie postępowania upadłościowego (lub podobnego postępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami), lub ogłoszenie upadłości.
Nie jest przy tym wykluczone, że w przyszłości Spółka będzie otrzymywać finansowanie od (Y) również na podstawie innych umów pożyczek niż opisana powyżej umowa linii kredytowej. W każdym jednak przypadku kwoty finansowania udzielane przez (Y) na rzecz Spółki w ramach umowy linii kredytowej / umowy pożyczki będą przekazywane z rachunków bankowych prowadzonych w zagranicznych rachunkach bankowych (Y) na rachunki bankowe Spółki prowadzone w polskich bankach.
Należy mieć przy tym na uwadze, że Pożyczkodawca systematycznie uczestniczy w procesach finansowania innych podmiotów z Grupy (Z), centralizując finansowanie i zapewniając optymalizację kosztów pozyskiwania kapitału. (Y) pełni bowiem w Grupie funkcję podmiotu finansującego działalność innych podmiotów w Grupie i jego podstawowym przedmiotem działalności jest udzielanie pożyczek na rzecz innych spółek z Grupy w różnych jurysdykcjach. W szczególności, (Y) jest stroną umów linii kredytowych zawartych pomiędzy (Y) a innymi spółkami z Grupy (Z) (w tym spółkami mającymi siedzibę na terytorium Polski). Umowy te mają charakter odpłatny, tj. w zamian za przekazywanie finansowania (Y) jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia w postaci odsetek. Dla celów prowadzonej przez (Y) działalności finansowej (polegającej na rozliczaniu odsetek i spłat kapitału z tytułu pożyczek, dokumentowaniu i rejestrowaniu rozliczeń pożyczek w księgach rachunkowych) angażowane są zasoby Departamentu (…) (tj. wyodrębnionego w Grupie (Z) działu zajmującego się zarządzaniem i nadzorowaniem zasobów finansowych Grupy (Z) takich jak środki pieniężne, aktywa i zobowiązania). Planowane jest, że w przyszłości funkcje te będą wykonywane przez pracownika / pracowników zatrudnionych przez (Y). Ponadto, (Y) planuje że pożyczki będą udzielane również w przyszłości innym podmiotom powiązanym.
(Y) nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT na terytorium (B) oraz na terytorium innych Państw Członkowskich. (Y) nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT na terytorium Polski.
Uzupełnienie
W piśmie z 31 października 2025 r. uzupełnili Państwo opis sprawy w zakresie podatku od towarów i usług w następujący sposób:
Pytanie 1. Czy Pożyczkodawca ((Y)) jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm.)?
Odpowiedź: Tak, Pożyczkodawca ((Y)) jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm.), ponieważ jest podmiotem prowadzącym samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu tej ustawy.
Pytanie 2. Czy Pożyczkodawca ((Y)) posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski?
Odpowiedź: Nie, Pożyczkodawca ((Y)) nie ma siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.
Pytanie 3: Czy Państwo posiadają na terytorium (B) siedzibę działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej?
Odpowiedź: Nie, Wnioskodawca nie posiada na terytorium (B) siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
Pytanie 4: Czy są Państwo zarejestrowani dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium innego kraju UE w tym (B)?
Odpowiedź: Nie, Wnioskodawca nie jest zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium innego kraju UE w tym (B).
Pytanie 5: Czy Pożyczkodawca ((Y)) otrzymuje/będzie otrzymywać od Państwa wynagrodzenie z tytułu udzielonej pożyczki, np. w formie odsetek?
Odpowiedź: Tak, Pożyczkodawca ((Y)) otrzymuje i będzie otrzymywać od Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułu udzielonej pożyczki w formie odsetek.
Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług sformułowane w piśmie uzupełniającym z 31 października 2025 r. (oznaczenia pytania jak w piśmie uzupełniającym z 31 października 2025 r.)
1. Czy do przedstawionych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego umów linii kredytowej oraz innych umów pożyczek zawieranych pomiędzy (Y) a Spółką zastosowanie znajduje zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawiew zakresie podatku od towarów i usług ostatecznie sformułowane w piśmie z 31 października 2025 r.
Ad. 1:
Zdaniem Wnioskodawcy, do przedstawionych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego umów linii kredytowej oraz innych umów pożyczek zawieranych pomiędzy (Y) a Spółką zastosowanie znajduje zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.
UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY AD. 1:
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
Jednocześnie, aby dana umowa pożyczki mogła zostać uznana za podlegającą zwolnieniu z opodatkowania VAT, konieczne jest aby podmiot udzielający pożyczki mógł zostać uznany za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 3 ustawy o VAT).
Jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, dla celów ustalenia czy dany podmiot udzielający finansowania / pożyczek działa w charakterze podmiotu podatnika VAT należy wziąć pod uwagę następujące okoliczności:
- Wykonywanie zawodowo i profesjonalnie działalności w charakterze usług finansowych, o czym świadczy w szczególności wykonywanie tego typu działalności w sposób stały, zorganizowany i ciągły, jak również stosowanie w umowach pożyczek klauzul i postanowień charakterystycznych do podmiotów zajmujących się profesjonalnie udzielaniem pożyczek;
- Brak incydentalnego (okazjonalnego) charakteru udzielania pożyczek tj. wykonywanie tego typu działalności w sposób systematyczny;
- Przedmiotem działalności danego podmiotu udzielającego finansowania jest świadczenie usług w zakresie udzielania pożyczek;
- Oprocentowanie pożyczek zastosowane w umowie nie jest ustanowione na minimalnym poziomie co wskazuje, że czynności udzielania pożyczek zostały dokonane w celu maksymalizacji zwrotu z odsetek.
Ww. stanowisko zostało potwierdzone m.in. w wyroku NSA z 28 czerwca 2024 r., sygn. III FSK 939/22, wyroku NSA z 4 kwietnia 2025 r., sygn. III FSK 549/23, oraz wyroku WSA w Gliwicach z 2 lipca 2024 r., sygn. I SA/Gl 394/24 (orzeczenie prawomocne).
(Y) jako podmiot działający w charakterze podatnika VAT wobec pożyczek udzielanych Spółce
W ocenie Wnioskodawcy, w świetle opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji, należy uznać że (Y) działa w charakterze podatnika VAT w stosunku do pożyczek udzielanych Spółce. Świadczą o tym następujące okoliczności:
- (Y) posiada zasoby niezbędne do świadczenia usług finansowych, które aktualnie są zlokalizowane w Departamencie (…) Grupy (Z); jednocześnie, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, (Y) planuje że w przyszłości funkcje finansowe będą wykonywane przez zatrudnionego przez (Y) pracownika;
- W umowie pożyczki zawartej pomiędzy (Y) a Spółką znajdują się postanowienia charakterystyczne dla umów pożyczek zawieranych przez podmioty profesjonalne polegające m.in. na możliwości jednostronnej zmiany oprocentowania ustalonego w umowie pożyczki lub wypowiedzenia umowy w przypadku wystąpienia okoliczności uzasadniających te zdarzenia;
- (Y) udziela pożyczek w sposób systematyczny różnym podmiotom z Grupy (Z) a pożyczka udzielona Spółce nie ma charakteru jednorazowego;
- Przedmiotem działalności (Y) jest świadczenie usług polegających na udzielaniu pożyczek;
- Oprocentowanie umowy pożyczki nie zostało ustalone na minimalnym poziomie, co wskazuje na zamiar udzielenia pożyczki w celu osiągnięcia zysku przez (Y).
W konsekwencji, należy uznać że udzielanie pożyczek przez (Y) na rzecz Spółki jest wykonywane przez (Y) w charakterze podatnika VAT i stanowi tym samym świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.
Wnioskodawca pragnie jednocześnie zauważyć, że powyższego wniosku o podleganiu pożyczek udzielanych przez (Y) na rzecz Spółki opodatkowaniu VAT z uwagi na działanie przez (Y) w charakterze podatnika VAT nie powinien zmieniać fakt braku rejestracji przez Spółkę jako podatnika VAT na terytorium (B) oraz innego Państwa Członkowskiego. Przykładowo, jak uznano w interpretacji wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 8 maja 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.144.2024.2.JKU, pożyczki udzielane przez podmiot niebędący zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym podlegają opodatkowaniu VAT jako czynności zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT z uwagi na fakt że udzielanie pożyczek przez ten podmiot było wykonywane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej polegającej m.in. na udzielaniu pożyczek.
Pożyczki udzielane Spółce przez (Y) jako usługi finansowe zwolnione z opodatkowania VAT
W sprawie będącej przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji Pożyczkodawca ma siedzibę w (B), a Pożyczkobiorca w Polsce. W konsekwencji, w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowanie znajduje art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, a więc Polska. Jednocześnie, w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji zastosowanie znajduje również art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
W konsekwencji, usługi udzielania pożyczek przez (Y) są zwolnione z opodatkowania VAT.
W konsekwencji, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym do przedstawionych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego umów linii kredytowej oraz innych umów pożyczek zawieranych pomiędzy (Y) a Spółką zastosowanie znajduje zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.
Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej.
Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
1)w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2)świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.
Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według ust. 2 powołanego artykułu:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że korzystają Państwo z finansowania udzielanego przez podmiot powiązany - (Y) (Pożyczkodawca) mający siedzibę w (A) ((B)). Aktualnie finansowanie jest udzielane Państwu przez Pożyczkodawcę na podstawie umowy linii kredytowej, na podstawie, której Pożyczkodawca przekazuje Państwu transze pożyczki na Państwa żądanie do maksymalnego limitu określonego w umowie linii kredytowej. Zgodnie z umową, kwoty pożyczek są udzielane Państwu na ogólne cele prowadzenia działalności gospodarczej oraz w celu sfinansowania nakładów inwestycyjnych.
Nie wykluczają Państwo, że w przyszłości będą Państwo otrzymywać finansowanie od Pożyczkodawcy również na podstawie innych umów pożyczek niż opisana powyżej umowa linii kredytowej. W każdym jednak przypadku kwoty finansowania udzielane przez Pożyczkodawcę na Państwa rzecz w ramach umowy linii kredytowej/umowy pożyczki będą przekazywane z rachunków bankowych prowadzonych w zagranicznych rachunkach bankowych Pożyczkodawcy na Państwa rachunki bankowe prowadzone w polskich bankach.
Umowy te mają charakter odpłatny, tj. w zamian za przekazywanie finansowania Pożyczkodawca jest uprawniony do otrzymania wynagrodzenia w postaci odsetek. Pożyczkodawca otrzymuje i będzie otrzymywać od Państwa wynagrodzenie z tytułu udzielonej pożyczki w formie odsetek.
Pożyczkodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, nie ma siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski.
Natomiast Państwo nie posiadają siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium (B) i nie są Państwo zarejestrowani dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium innego kraju UE w tym (B).
Państwa wątpliwości w zakresie podatku od towarów i usług dotyczą kwestii ustalenia, czy do przedstawionych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego umów linii kredytowej oraz innych umów pożyczek zawieranych pomiędzy (Y) (Pożyczkodawcą) a Państwem (Pożyczkobiorcą) zastosowanie znajduje zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.
Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 1071).
Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.
Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielania, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy czynności te nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.
W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.
Charakter i cechy usługi udzielenia pożyczki wskazują, że czynność ta mieści się w definicji pojęcia „działalność gospodarcza”. W świetle art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy o VAT, działalność gospodarcza „obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”. Niewątpliwie przekazanie środków pieniężnych (a zatem wartości o charakterze niematerialnym) na rzecz pożyczkobiorcy, na określony okres czasu, za ustalonym wynagrodzeniem (oprocentowaniem), uzyskiwanym w ustalonych okresach rozliczeniowych, stanowi wykorzystywanie tych środków w sposób ciągły i w celach zarobkowych. Usługa tego rodzaju mieści się zatem w pojęciu „działalność gospodarcza” zdefiniowanym w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wskazana we wniosku czynność udzielenia pożyczki spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług, zaś pożyczkodawcę uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
W konsekwencji wskazana we wniosku czynność udzielenia Państwu (Pożyczkobiorcy) odpłatnej pożyczki pieniężnej przez Pożyczkodawcę ((Y)), stanowi odpłatne świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jednakże w przypadku świadczenia usług, gdy jedna ze stron posiada siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium kraju, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, czy też nie.
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a) usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a wprzypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
b) usługobiorcą jest:
- przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
- w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,
- w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
Z kolei w świetle art. 17 ust. 2 ustawy:
W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.
Pojęcie importu usług zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym:
Przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.
Powołany art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca usługi, jeśli dokonał on nabycia usługi od usługodawcy spoza terytorium kraju. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, wprowadza mechanizm tzw. odwrotnego obciążenia, który polega na opodatkowaniu usług przez usługobiorcę.
Stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania ww. rozdziału:
1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Powołaną powyżej zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie przewidują innych zasad ustalenia miejsca świadczenia usług.
Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.
Z wniosku wynika, że Pożyczkodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca nie posiada w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Pożyczkodawca nie jest także zarejestrowany dla celów polskiego podatku VAT.
Państwo natomiast nie posiadają na terytorium (B) siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz nie są Państwo zarejestrowani dla celów podatku od wartości dodanej na terytorium innego kraju UE w tym (B).
W związku z powyższym miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania nabywanej przez Państwa usługi udzielania linii kredytowej oraz innych umów pożyczek od Pożyczkodawcy, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, będzie miejsce, w którym Państwo (usługobiorca) posiadają siedzibę działalności gospodarczej. W analizowanym przypadku usługa, jest opodatkowana na terytorium Polski.
W niniejszej sprawie spełnione są warunki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, bowiem z treści wniosku wynika, że Pożyczkodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Państwo są/będą usługobiorcą nabywanej usługi, a w konsekwencji, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lit b ustawy o VAT, są/będą Państwo - podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia tej transakcji na terytorium kraju. Zatem nabycie przez Państwa usługi udzielania linii kredytowej oraz innych umów pożyczek od Pożyczkodawcy stanowi dla Państwa import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy, tym samym Państwo są/będą zobowiązani, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, opodatkować ww. usługę stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy na terytorium Polski.
Usługa, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
W odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że nabyta przez Państwa usługa udzielania linii kredytowej oraz innych umów pożyczek od Pożyczkodawcy będącego podmiotem zagranicznym, nieposiadającego w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - stanowi import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium Polski. Ponieważ, miejscem świadczenia tej usługi jest Polska, Państwo są/będą zobowiązani do jej rozliczenia na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, z uwagi na fakt, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie - do przedstawionych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego umów linii kredytowej oraz innych umów pożyczek zawieranych pomiędzy (Y) a Państwem zastosowanie znajduje zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.
Ponadto tut. Organ informuje, że interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko dla Państwa, tj. Wnioskodawcy, który wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej; wydana interpretacja nie wywołuje więc skutków prawnopodatkowych dla innych podmiotów, w tym Pożyczkodawcy.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
