Interpretacja indywidualna z dnia 17 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.734.2025.2.LM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do zwolnienia podmiotowego po zamknięciu poprzedniej i rozpoczęciu nowej działalności gospodarczej. Uzupełniła go Pani pismem z 16 października 2025 r. (wpływ 16 października 2025 r.) w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W wyniku przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przeprowadzonego na podstawie art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz.U z 2024 poz. 18 ze zm.), Wnioskodawczyni zaprzestała wykonywanie działalności gospodarczej, a jej wpis w CEIDG został wykreślony.

W związku z zakończeniem działalności, Wnioskodawczyni złożyła zgłoszenie VAT-Z i została wykreślona z rejestru podatników VAT czynnych, z datą zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych 12 sierpnia 2025 r.

Rozpoczynając w 2009 r. prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni zrezygnowała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U 2025 poz. 775, dalej jako: „ustawa o VAT”). Od tamtego czasu Wnioskodawczyni nie korzystała z ww. zwolnienia z podatku VAT.

W 2024 r. Wnioskodawczyni ostatni raz przekroczyła limit przysługiwania prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Na moment złożenia wniosku Wnioskodawczyni wspomnianego limitu nie przekroczyła i przewiduje, że w całym 2025 r. limit ten nie zostanie przekroczony. Wnioskodawczyni zamierza od 1 stycznia 2026 r. skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Po przeprowadzonym przekształceniu, w dniu 27 sierpnia 2025 r. Wnioskodawczyni zawarła ze spółką powstałą z przekształcenia umowę najmu lokalu, aby zaspokoić potrzeby biurowe spółki.

Umowa została zawarta na czas nieoznaczony. Czynsz najmu, zgodnie z umową, płatny jest w sześciomiesięcznych okresach rozliczeniowych, na podstawie faktury wystawionej przez Wnioskodawczynię. Pierwszy z tych okresów przypada na okres od 12 sierpnia 2025 r. do 31 stycznia 2026 r. oznacza to, że Wnioskodawczyni wystawi pierwszą fakturę w 2026 r.

Strony dopuściły w umowie możliwość uiszczania przez najemcę zaliczek na poczet czynszu najmu, maksymalnie raz w miesiącu, w kwocie nieprzekraczającej kwoty odpowiadającej wartości czynszu najmu za jeden miesiąc. Zgodnie z umową, decyzja o uiszczeniu zaliczki na poczet najmu zależy wyłącznie od woli najemcy. Wnioskodawczyni nie będzie wystawiała żadnej faktury dokumentującej wpłatę zaliczki.

Najemca, poza zapłatą czynszu najmu, zobowiązany jest również pokryć wszelkie koszty opłat wynikające z eksploatacji lokalu (w tym m.in. opłat za zużycie wody, energii elektrycznej, wywóz odpadów). Koszty te będą kalkulowane według zużycia. Rozliczenie opłat eksploatacyjnych będzie następowało w tożsamych do czynszu najmu, sześciomiesięcznych okresach rozliczeniowych, według faktur wystawionych przez Wnioskodawczynię, uwzględniających koszty eksploatacyjne z dokumentów wystawionych przez dostawców tych towarów lub usług. Pierwszym okresem rozliczeniowym dla kosztów opłat eksploatacyjnych jest okres od 12 sierpnia 2025 r. do 31 stycznia 2026 r.

Poza uiszczeniem kaucji na potrzeby zabezpieczenia ew. roszczeń Wnioskodawczyni, w umowie nie są przewidziane żadne inne płatności między stronami.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, która została przekształcona w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością były usługi nauczania języków obcych w formie szkoleń/kursów językowych, według PKD 85.59.A „Nauka języków obcych".

Przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nastąpiło z dniem wpisu spółki przekształconej (Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS) tj. z dniem 12 sierpnia 2025 r.

Oprócz działalności gospodarczej w zakresie najmu Wnioskodawczym nie prowadzi działalności w innym zakresie. Na chwilę obecną Wnioskodawczyni nie zamierza też prowadzić działalności w innym zakresie.

Wnioskodawczyni nie wykonuje i nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Pytanie

Czy na podstawie art. 113 ust. 11 i 11a ustawy o VAT, od 1 stycznia 2026 r. Wnioskodawczyni ponownie przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł (od 2026 r. - 240 000 zł).

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy mogą zrezygnować z tego zwolnienia, zawiadamiając o tym na piśmie naczelnika urzędu skarbowego. Wnioskodawczyni, jak opisano wyżej, skorzystała z tego uprawnienia w 2009 r.

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy VAT, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy o VAT).

Art. 113 ust. 11 operuje alternatywą zwykłą, co oznacza, że okres karencji liczy się od końca roku, w którym zdarzyło się ostatnie zdarzenie powodujące brak korzystania ze zwolnienia przez podatnika (rezygnacja ze zwolnienia lub utrata prawa do zwolnienia).

Ostatnim takim zdarzeniem w zaprezentowanym stanie faktycznym jest utrata przez Wnioskodawczynię prawa do zwolnienia w 2024 r., przez przekroczenie progu wartości sprzedaży.

Wspomniana w opisie stanu faktycznego umowa najmu nie będzie miała wpływu na kwestię przysługiwania Wnioskodawczyni prawa do skorzystania ze zwolnienia.

Oznacza to, że od końca 2024 r. powinno liczyć się roczny okres karencji dla możliwości ponownego skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym, zakładając, że po stronie Wnioskodawczyni w 2025 r. nie zajdą żadne przesłanki powodujące utratę prawa do zwolnienia (m.in. przekroczenie progu wartości sprzedaży), od 1 stycznia 2026 r. Wnioskodawczyni będzie ponownie miała prawo skorzystania ze zwolnienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć również, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla określonej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy:

W świetle art. 113 ust. 4 ustawy:

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy:

Według art. 113 ust. 9 ustawy:

W myśl z art. 113 ust. 10 ustawy:

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 11a ustawy:

Zaznaczyć należy, że podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował oraz w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca.

Aby skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy nie może jednak wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z art. 113 ust. 13 ustawy wynika, że:

W świetle powołanych wyżej przepisów podatnik, aby skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że rozpoczynając w 2009 r. prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie nauczania języków obcych w formie szkoleń/kursów językowych, zrezygnowała Pani ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Od tamtego czasu nie korzystała Pani z ww. zwolnienia z podatku VAT i była podatnikiem VAT czynnym.

12 sierpnia 2025 r. nastąpiło zakończenie działalności gospodarczej w formie jednoosobowej działalności gospodarczej i przekształcenie jej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Po przeprowadzonym przekształceniu, 27 sierpnia 2025 r. zawarła Pani (w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej) ze spółką powstałą z przekształcenia umowę najmu lokalu, aby zaspokoić potrzeby biurowe spółki. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony. Czynsz najmu, zgodnie z umową, płatny jest na podstawie faktury wystawionej przez Panią.

Oprócz działalności gospodarczej w zakresie najmu nie prowadzi Pani działalności w innym zakresie. Nie wykonuje i nie zamierza wykonywać Pani czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W 2024 r. ostatni raz przekroczyła Pani limit przysługiwania prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Na moment złożenia wniosku wspomnianego limitu Pani nie przekroczyła i przewiduje, że w całym 2025 r. limit ten nie zostanie przekroczony.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii czy na podstawie art. 113 ust. 11 i 11a ustawy o VAT, od 1 stycznia 2026 r. przysługuje Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności gospodarczej przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie jej wykonywania, bez względu na to, czy jest to działalność o tym samym profilu czy innym, powoduje, że mamy do czynienia z tym samym podatnikiem. Wznowienie działalności po przerwie spowodowanej likwidacją działalności (jej wyrejestrowaniem) w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika od towarów i usług.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):

Umowa najmu jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Wobec tego, umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i pobierania pożytków, w związku z czym stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu najmu przez najemcę.

Oznacza to, że czynność polegająca na najmie nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego) w zamian za uzyskane wynagrodzenie spełnia warunki do uznania tej czynności za świadczenie usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Tym samym, w rozumieniu ustawy, w momencie ponownego podjęcia przez Panią działalności gospodarczej od 27 sierpnia 2025 r., pomimo zmiany profilu działalności, tj. zakresu oferowanych usług, jest Pani jednak podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą, a nie podmiotem rozpoczynającym wykonywanie działalności gospodarczej. Dokonując najmu nieruchomości w ramach działalności nie przestaje Pani być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem najem nieruchomości dokonywany przez Panią, stanowi odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, jest Pani nadal podatnikiem podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż co do zasady, podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

·od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacja z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok;

·podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

·podatnik w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Pomimo likwidacji poprzedniej działalności gospodarczej jest Pani podatnikiem na gruncie podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie najmu nieruchomości. Jak wskazała Pani w opisie sprawy do 12 sierpnia 2025 r. prowadziła Pani działalność w zakresie nauczania języków obcych.

Zatem zwrócić należy uwagę na art. 113 ust. 2 ustawy który wskazuje, że usług które są zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy nie wlicza się do wartości sprzedaży o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Analizując więc wartość sprzedaży, określoną w art. 113 ust. 1 ustawy, należy uwzględnić w tym przypadku wartość sprzedaży, którą osiągnęła Pani prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą z tytułu najmu nieruchomości jak również w zakresie usług nauczania języków obcych jeśli usługi te nie korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy.

W opisie sprawy wskazała Pani, że:

·w 2009 r. zrezygnowała Pani ze zwolnienia z podatku VAT i stała się Pani czynnym podatnikiem podatku VAT,

·obecnie nie wykonuje Pani czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy,

·w 2024 r. ostatni raz przekroczyła Pani limit przysługiwania prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

·na moment złożenia wniosku wspomnianego limitu Pani nie przekroczyła i przewiduje, że w całym 2025 r. limit ten nie zostanie przekroczony.

Skoro więc w 2025 r. nie osiągnie Pani wartość sprzedaży, która przekroczyłaby łącznie kwotę 200 000 zł (bez kwoty podatku), to spełni Pani wszystkie wymienione wyżej warunki, aby mogła Pani ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2026 r.

Jednocześnie należy wskazać że w myśl art. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 2025 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 896):

Zgodnie z art. 2 ww. ustawy:

Natomiast art. 3 cytowanej ustawy wskazuje, że:

W związku ze zmianą kwoty limitu do zwolnienia podmiotowego od 1 stycznia 2026 r. do kwoty 240.000 zł, wprowadzono przepis przejściowy (art. 2 ustawy nowelizującej), zgodnie z którym podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u których łączna wartość sprzedaży w 2025 r. będzie wyższa niż 200.000 zł i nie przekroczy 240.000 zł, również będą mogli skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

Zatem jeżeli w roku 2025 nie przekroczy Pani kwoty 240 000 zł z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, to będzie Pani miała prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy od 1 stycznia 2026 r.

Tym samym, Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.