tematy:

Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.657.2025.1.JSU

Dla stosowania stawki 0% VAT w eksporcie konieczne jest posiadanie dokumentów potwierdzających eksport wydanych przez właściwy organ celny. Alternatywne dokumenty nie spełniają wymogów uznania ich za potwierdzenie wywozu, zgodnie z art. 41 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 22 października 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów na podstawie Dokumentów Alternatywnych opisanych w Wariantach I-IV, wpłynął 22 października 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w Polsce, posiada w Polsce siedzibę swojej działalności i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT na terytorium Polski.

Działalność gospodarcza Spółki polega przede wszystkim na sprzedaży (...). Dodatkowo Spółka prowadzi również sprzedaż (...). Spółka współpracuje w tym zakresie z różnymi producentami (...) w kraju i za granicą, zapewniając im produkty wykorzystywane w ich branży.

W ramach swojej działalności Spółka – działając również na rynku międzynarodowym – dokonuje eksportowej sprzedaży towarów na rzecz podmiotów z krajów nienależących do Unii Europejskiej, tzw. krajów trzecich. Miejscem rozpoczęcia wywozu towarów jest terytorium Polski, natomiast miejscem ich przeznaczenia jest terytorium tzw. krajów trzecich. Transport tych towarów ma charakter nieprzerwany.

Spółka dokonuje dostaw towarów przez przewoźnika (np. firmę transportową, firmę kurierską itp.), który działa na zlecenie Spółki lub zagranicznego nabywcy towarów.

W celu uzyskania możliwości do zastosowania w eksporcie towarów stawki podatku VAT 0%, Spółka gromadzi odpowiednie dokumenty potwierdzające eksport towarów, a zatem ich wywiezienie poza terytorium Unii Europejskiej.

Zdarzają się jednak sytuacje, w których przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy/następny okres rozliczeniowy, Spółka nie posiada dokumentów celnych w postaci:

• komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), potwierdzających wywóz towarów i/lub

• komunikatów IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC529C), potwierdzających zwolnienie towarów do procedury wywozu.

Opóźnienia w otrzymaniu wskazanych powyżej komunikatów są niezależnie od Spółki. Spółka podejmuje działania mające na celu uzyskanie tych komunikatów w najkrótszym możliwym czasie – dochowuje zatem należytej staranności, jednak zdarza się, że te działania okazują się nieskuteczne. Przykładowo opóźnienia w otrzymywaniu tych komunikatów mogą wynikać z opóźnień w przesyłaniu przez agencję celną lub kontrahenta dokumentów celnych do Spółki, czy też błędów w treści dokumentów celnych, uniemożliwiających jednoznaczne powiązanie towarów wskazanych na dokumencie celnym z towarami wskazanymi na fakturze.

Nie dysponując wskazanymi powyżej dokumentami celnymi, Spółka dokonując eksportu towarów, gromadzi inne dokumenty, które potwierdzają jej zdaniem faktyczny wywóz tych towarów z Polski w ramach sprzedaży eksportowej – a tym samym, eksport towarów. Zestawy dokumentów, którymi w zakresie realizowanych transakcji może dysponować Spółka, zostały przedstawione w poniżej zaprezentowanych wariantach:

• Wariant I

W ramach tego wariantu, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy), Spółka nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), posiada jednak/będzie posiadać:

• międzynarodowe samochodowe listy przewozowe, potwierdzające, że dany przewóz towarów podlega postanowieniom konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), a także potwierdzające przewóz towarów przez przewoźnika;

• dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy;

• faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku;

• potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu;

• oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy;

• Wywozowe Dokumenty Towarzyszące (EAD), które jako dowody z urzędu celno- skarbowego potwierdzają, że eksport jest dozwolony/dopuszczalny, a także zawierają nadane numery referencyjne ruchu (MRN), pozwalające na identyfikację i monitorowanie przewozu towarów na stronie internetowej;

• zlecenia załadunku

(dalej: Dokumenty Alternatywne I).

Wnioskodawca podkreśla jednak, że wskazane powyżej Dokumenty Alternatywne I stanowią jedynie przykładowy katalog i Spółka może posiadać również inne dokumenty, które będą potwierdzały, że nastąpił wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej – a zatem, że miał miejsce eksport towarów. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że może być w posiadaniu wszystkich wymienionych Dokumentów Alternatywnych I lub jedynie części z nich – każdorazowo jednak z dokumentów posiadanych przez Spółkę będzie wynikało wywiezienie towarów poza terytorium Unii Europejskiej, tj. dokonanie eksportu.

• Wariant II

• dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy;

• faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku;

• potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu;

• oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy;

• zlecenia załadunku

(dalej: Dokumenty Alternatywne II).

Wnioskodawca podkreśla jednak, że wskazane powyżej Dokumenty Alternatywne II stanowią jedynie przykładowy katalog i Spółka może posiadać również inne dokumenty, które będą potwierdzały, że nastąpił wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej – a zatem, że miał miejsce eksport towarów. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że może być w posiadaniu wszystkich wymienionych Dokumentów Alternatywnych II lub jedynie części z nich – każdorazowo jednak z dokumentów posiadanych przez Spółkę będzie wynikało wywiezienie towarów poza terytorium Unii Europejskiej, tj. dokonanie eksportu.

• Wariant III

W ramach tego wariantu, Spółka posiada komunikaty IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumenty CC529C) przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy), natomiast przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za następny okres Spółka nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), lecz posiada/będzie posiadać:

• dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy;

• faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku;

• potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu;

• oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy;

• zlecenia załadunku

(dalej: Dokumenty Alternatywne III).

Wnioskodawca podkreśla jednak, że wskazane powyżej Dokumenty Alternatywne III stanowią jedynie przykładowy katalog i Spółka może posiadać również inne dokumenty, które będą potwierdzały, że nastąpił wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej – a zatem, że miał miejsce eksport towarów. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że może być w posiadaniu wszystkich wymienionych Dokumentów Alternatywnych III lub jedynie części z nich – każdorazowo jednak z dokumentów posiadanych przez Spółkę będzie wynikało wywiezienie towarów poza terytorium Unii Europejskiej, tj. dokonanie eksportu.

• Wariant IV

W ramach tego wariantu, Spółka nie posiada komunikatów IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumenty CC529C) przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy), natomiast przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za następny okres lub w okresach późniejszych Spółka nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), lecz posiada/będzie posiadać:

• dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy;

• faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku;

• potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu;

• oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy;

• Wywozowe Dokumenty Towarzyszące (EAD), które jako dowody z urzędu celno- skarbowego potwierdzają, że eksport jest dozwolony / dopuszczalny, a także zawierają nadane numery referencyjne ruchu (MRN), pozwalające na identyfikację i monitorowanie przewozu towarów na stronie internetowej;

• zlecenia załadunku

(dalej: Dokumenty Alternatywne IV).

Wnioskodawca podkreśla jednak, że wskazane powyżej Dokumenty Alternatywne IV stanowią jedynie przykładowy katalog i Spółka może posiadać również inne dokumenty, które będą potwierdzały, że nastąpił wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej – a zatem, że miał miejsce eksport towarów. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że może być w posiadaniu wszystkich wymienionych Dokumentów Alternatywnych IV lub jedynie części z nich – każdorazowo jednak z dokumentów posiadanych przez Spółkę będzie wynikało wywiezienie towarów poza terytorium Unii Europejskiej, tj. dokonanie eksportu.

Pytania

W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska, zgodnie z którym:

1) Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w podatku VAT właściwej dla eksportu towarów, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ale posiada Dokumenty Alternatywne I;

2) Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w podatku VAT właściwej dla eksportu towarów, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ale posiada Dokumenty Alternatywne II;

3) Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w podatku VAT właściwej dla eksportu towarów, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy (po okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy) nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ale posiada Dokumenty Alternatywne III, o ile przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) posiadała komunikaty IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumenty CC529C);

4)Spółka jest zobowiązana do rozliczenia tych transakcji w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, przy zastosowaniu stawki podatku VAT właściwej dla dostawy tych towarów na terytorium Polski, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) nie posiada ani komunikatów IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC529C), ani komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ani Dokumentów Alternatywnych IV, a następnie Spółka ma prawo do dokonania korekty podatku VAT należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzyma Dokumenty Alternatywne IV, zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy o VAT, nawet jeśli nie będzie wówczas posiadała komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C).

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym:

4) Spółka jest zobowiązana do rozliczenia tych transakcji w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, przy zastosowaniu stawki podatku VAT właściwej dla dostawy tych towarów na terytorium Polski, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) nie posiada ani komunikatów IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC529C), ani komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ani Dokumentów Alternatywnych IV, a następnie Spółka ma prawo do dokonania korekty podatku VAT należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzyma Dokumenty Alternatywne IV, zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy o VAT, nawet jeśli nie będzie wówczas posiadała komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C).

Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowe uzasadnienie przedstawionego powyżej stanowiska.

Uzasadnienie

Jak stanowi art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, poprzez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c tej regulacji, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie, stosownie do ust. 4 analizowanej regulacji, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 0%.

W myśl art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5 tej regulacji, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, dokumentem, o którym mowa w ust. 6 tej regulacji, jest w szczególności:

1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Ponadto, jak wynika z art. 41 ust. 7 ustawy o VAT, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6 tej regulacji, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 tej regulacji przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Jak wskazuje art. 41 ust. 8 ustawy o VAT, przepis ust. 7 tej regulacji stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

W myśl art. 41 ust. 9 ustawy o VAT, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 tej regulacji upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i 5 tej regulacji stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8) lit. b) ustawy o VAT, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6 tej regulacji, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 tej regulacji stosuje się odpowiednio.

Ad. 1) i Ad. 2)

Zdaniem Spółki, mając na względzie opis stanu faktycznego, dokonywane przez nią transakcje sprzedaży towarów stanowią eksport tych towarów zdefiniowany w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, gdyż w ramach tych transakcji dochodzi do wysyłki/transportu towarów z terytorium Polski na terytoria krajów znajdujących się poza Unią Europejską.

Jak wynika z regulacji zawartych w ustawie o VAT, podatnicy mogą stosować do eksportu towarów stawkę podatku 0%, jeżeli – przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy – posiadają dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej (art. 41 ust. 4 i art. 41 ust. 6 ustawy o VAT).

Dokumenty, które mogą świadczyć, że doszło do wywozu towarów poza granice Unii Europejskiej, zostały przez ustawodawcę wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, przy czym Spółka zauważa, że przy dokumentach tych widnieje zwrot „w szczególności”.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, należy przyjąć, że dokumenty wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT stanowią jedynie przykładowy katalog dokumentów, które mogą potwierdzać wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej i celem racjonalnie działającego ustawodawcy nie było ograniczenie tego katalogu jedynie do dokumentów wprost wskazanych w tym przepisie – jest to zatem katalog otwarty.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że jego stanowisko jest zgodnie z orzecznictwem polskich sądów administracyjnych. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie dla zastosowania stawki 0% najistotniejsza jest okoliczność wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Przykład w tym zakresie stanowi wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 15 stycznia 2025 r. (sygn. I SA/Op 1008/24), w którym sąd wskazał, że: „(…) podkreślić należy, że dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest zatem fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji czego, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT tylko na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza obszar Unii Europejskiej, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił”.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu projektu ustawy z 7 grudnia 2012 r. zmieniającej m.in. ustawę o VAT z dniem 1 kwietnia 2013 r. (druk sejmowy 805, pkt 35 uzasadnienia). Jak wynika ze wskazanego uzasadnienia, art. 42 ust. 6a ustawy o VAT wymienia określa katalog dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza Unię Europejską.

Przesłanki do zastosowania w eksporcie towarów stawki 0%, były także przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie z wyrokiem z 28 marca 2019 r. wydanym w sprawie C-275/18 Milan Vinś, art. 146 ust. 1 lit. a Dyrektywy VAT (którego implementację stanowi art. 2 pkt 8 i art. 41 ust. 4 ustawy o VAT), stawka 0% w podatku VAT ma zastosowanie w eksporcie towarów przy spełnieniu warunków takich jak:

1) prawo do rozporządzania towarem jak właściciel jest przeniesione na nabywcę;

2) towar jest wysłany poza Unię Europejską;

3) w wyniku tej wysyłki towar fizycznie opuszcza Unię Europejską.

Ponadto, jak wynika z przedmiotowego wyroku:

- z pkt 26: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a dyrektywy VAT nie przewiduje przesłanki (…), zgodnie z którą towar przeznaczony do wywozu powinien zostać objęty procedurą wywozu, aby można było zastosować zwolnienie w eksporcie (…)”;

- z pkt 27: „zatem zakwalifikowanie transakcji jako dostawy na eksport na podstawie art. 146 ust. 1 lit. a dyrektywy VAT nie zależy od objęcia danych towarów procedurą celną wywozu, której nieprzestrzeganie skutkuje pozbawieniem podatnika prawa do zwolnienia w eksporcie (…)”;

- z pkt 38: „wynika z tego, że w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii”.

W efekcie, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej skonkludował, iż „artykuł 146 ust. 1 lit. a w związku z art. 131 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z podatku od wartości dodanej przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii Europejskiej od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

W kontekście powyższych rozważań, Wnioskodawca pragnie w pierwszej kolejności podkreślić, że w jego ocenie, wszystkie wskazane powyżej warunki są/będą spełnione w jego sytuacji, tj.:

1) prawo do rozporządzania towarem jak właściciel jest/będzie przeniesione na nabywcę;

2) towar jest/będzie wysłany poza Unię Europejską;

3) w wyniku tej wysyłki towar fizycznie opuszcza Unię Europejską.

Wnioskodawca ponadto zauważa, że skoro Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie uzależnia możliwości zastosowania stawki 0% podatku VAT w eksporcie od objęcia towarów procedurą wywozu, to tym bardziej, w ocenie Wnioskodawcy, warunkiem do zastosowania tej stawki nie może być posiadanie dokumentów celnych w postaci IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C).

Ponadto Wnioskodawca zwraca uwagę, że do powyżej wskazanej interpretacji przepisów przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dotyczących eksportu towarów i możliwości zastosowania przy tym stawki 0% w podatku VAT, odwołują się również polskie sądy administracyjne. Przykład w tym zakresie stanowi wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 10 października 2023 r. (sygn. I SA/Gd 637/23), w którym sąd wskazał, że: „przyjęcie stanowiska zaprezentowanego w interpretacji indywidualnej prowadzi zaś do wniosku, że jeżeli spółka nie będzie posiadała dokumentów pochodzących od organów celnych, bądź innego "dokumentu urzędowego", które to pojęcie nie zostało zdefiniowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nie będzie mogła wykazać eksportu towarów. Pozostaje ono jednak w sprzeczności z wcześniej zaprezentowanym stanowiskiem wyrażonym zarówno przez TSUE oraz NSA w powołanych wyrokach”.

Możliwość zastosowania w eksporcie stawki 0% VAT powinna sprowadzać się zatem, w ocenie Spółki, do przedstawienia dowolnych dokumentów – nie tylko tych wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT – w celu udowodnienia w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, że doszło do wywozu towarów z Polski i przemieszczenia ich poza terytorium Unii Europejskiej. Jeżeli bowiem zgromadzenie dokumentów, które zostały wymienione w przepisie, jest niemożliwe, wówczas – zdaniem Spółki – eksport towarów może zostać potwierdzony również za pomocą innych dokumentów, z których wynika, że towary faktycznie opuściły terytorium Unii Europejskiej.

Powyższe oznacza, że fakt udowodnienia wywozu towarów nie zawsze musi być potwierdzony jedynie komunikatami IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), gdyż jak wskazano powyżej – na fakt wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej może wskazywać szereg innych zastępczych dokumentów. Istotne jest w tym zakresie, zdaniem Wnioskodawcy, czy z tych innych dokumentów można wywieść, że eksport towarów miał miejsce.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 stycznia 2023 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.515.2022.2.RM), w której organ wskazał, że: „zatem w przypadku, gdy pomimo faktycznego wywozu towarów poza terytorium UE dokonanego w ramach eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy, nie posiadają Państwo/nie będą posiadać komunikatu IE-599, ale posiadają Państwo/będą Państwo posiadać fakturę i co najmniej jeden inny wiarygodny dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium UE wskazany we wniosku w pkt 1-9 mają Państwo/będą Państwo mieli prawo do opodatkowania eksportu towarów stawką VAT w wysokości 0%”.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego wskazanego przez Wnioskodawcę, w przypadkach, w których Spółka przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres, w którym dostawa eksportowa została dokonana, nie posiada dokumentów celnych potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, tj. komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), Spółka jest/będzie w posiadaniu Dokumentów Alternatywnych I, które stanowią:

• dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy;

• faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku;

• potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu;

• oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy;

• Wywozowe Dokumenty Towarzyszące (EAD), które jako dowody z urzędu celno-skarbowego potwierdzają, że eksport jest dozwolony/dopuszczalny, a także zawierają nadane numery referencyjne ruchu (MRN), pozwalające na identyfikację i monitorowanie przewozu towarów na stronie internetowej;

• zlecenia załadunku

lub Dokumentów Alternatywnych II, które stanowią:

• dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy;

• faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku;

• potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu;

• oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy;

• zlecenia załadunku.

Spółka podkreśla jednak, że Dokumenty Alternatywne I oraz Dokumenty Alternatywne II stanowią jedynie przykładowy katalog dokumentów i Spółka może posiadać również inne dokumenty, które będą potwierdzały, że miał miejsce wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej, a zatem – doszło do eksportu tych towarów. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że może być w posiadaniu wszystkich wskazanych Dokumentów Alternatywnych I/Dokumentów Alternatywnych II lub jedynie części z nich – każdorazowo jednak z dokumentów posiadanych przez Wnioskodawcę będzie wynikało faktyczne wywiezienie towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a zatem dokonanie ich eksportu.

W ocenie Wnioskodawcy, posiadane przez niego dokumenty w sposób jednoznaczny i wiarygodny wskazują, że sprzedane towary zostały wywiezione z Polski oraz poza Unię Europejską i eksport rzeczywiście miał miejsce.

Dodatkowo, w opinii Wnioskodawcy, pomimo iż posiadane przez niego Dokumenty Alternatywne I/Dokumenty Alternatywne II nie zostały wprost wymienione w przykładowym katalogu dokumentów z art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, to jednak stanowią dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, zgromadzone przez Spółkę przykładowe Dokumenty Alternatywne I lub Dokumenty Alternatywne II uprawniają/będą uprawniały Spółkę do zastosowania stawki 0% w podatku VAT dla eksportu, którego Spółka dokonuje w ramach swojej działalności – tj. sprzedaży towarów do podmiotów z krajów znajdujących się poza terytorium Unii Europejskiej, zgodnie z art. 41 ust. 4 w związku z art. 41 ust. 6 oraz art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Uprawnienie to, zdaniem Wnioskodawcy, będzie przysługiwało Spółce o ile jest/będzie w posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu eksportu. W ocenie Spółki, Dokumenty Alternatywne I/Dokumenty Alternatywne II udowadniają ponad wszelką wątpliwość, że sprzedawane przez nią towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone poza obszar celny Unii Europejskiej.

Ponadto, Spółka uważa, że przykładowe Dokumenty Alternatywne I lub Dokumenty Alternatywne II są/będą wystarczające dla możliwości zastosowania przez Spółkę stawki 0% VAT dla sprzedaży eksportowej i bez wpływu na tę możliwość pozostaje fakt posiadania czy też nieposiadania przez Spółkę dokumentów celnych w postaci komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C) oraz IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC529C). Kluczowym czynnikiem jest, zdaniem Spółki, fakt eksportu towarów, a nie posiadanie konkretnych dokumentów (tym bardziej, że regulacje zawarte w ustawie o VAT podają jedynie przykładowy wykaz dokumentów).

Nieposiadanie zatem przez Spółkę dokumentów celnych w postaci komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), które potwierdzają zamknięcie procedury wywozu, ani IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC529C) – zdaniem Wnioskodawcy – nie może wykluczać możliwości zastosowania przez Spółkę stawki 0% w podatku VAT, jeśli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy), Spółka posiada/będzie posiadać dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej – a jak zostało wykazane w niniejszym wniosku Spółka takie dokumenty posiada/będzie posiadać.

Stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości zastosowania stawki 0% w przypadku eksportu towarów – przy posiadaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej (tj. Dokumentów Alternatywnych I lub Dokumentów Alternatywnych II), które nie muszą pokrywać się z przykładowo wymienionym katalogiem dokumentów z art. 41 ust. 6a ustawy o VAT – znajduje potwierdzenie w licznym orzecznictwie sądów administracyjnych, przykładowo w wyrokach:

-Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 lipca 2020 r. (sygn. I FSK 2005/17), w którym wskazano, iż:

-„w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana”;

-„w tym miejscu przypomnieć również należy, że w orzecznictwie sądów krajowych już wcześniej podkreślano, że jeśli okoliczność wywozu poza UE zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT (por. wyroki NSA: z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1304/13, z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 828/12, czy z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I FSK 825/17)”;

• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 12 grudnia 2024 r. (sygn. I SA/Wr 521/24), w którym sąd podkreślił, że: „DKIS dokonał interpretacji art. 41 ust. 6a ustawy o VAT wbrew literalnemu brzmieniu tego przepisu, tworząc zamknięty katalog dokumentów "urzędowych" ograniczonych do 5 pozycji, naruszając przy tym zasadę proporcjonalności”;

• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 19 stycznia 2024 r. (sygn. I SA/Gl 1374/23), w którym sąd wskazał, że „nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił”;

• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 19 grudnia 2023 r. (sygn. I SA/Bd 553/23), w którym sąd wskazał, że:

-„należy zauważyć, że dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił. Tymczasem wbrew temu stanowisku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że to spełnienie przesłanek formalnych ma decydujące znaczenia dla uznania, że doszło do eksportu towarów”;

-„nie ma wobec powyższego racji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, że jedynie dokumenty urzędowe, "w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE", dają podstawy do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów, jak również, że możliwość zastosowania takiej stawki miałaby miejsce wówczas, gdyby potwierdzenie wysyłki towarów poza terytorium UE, zostało potwierdzone przez operatora pocztowego, czyli Pocztę Polską. Trudno stwierdzić, dlaczego ten konkretny podmiot został "zrównany" z organami celnymi i wystawiane przez niego dokumenty "odpowiadają" dokumentom celnym, zaś dokumentom wystawianym przez inne podmioty trudniącym się przewozem towarów znaczenia takiego odmówiono”;

-Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 5 grudnia 2023 r. (sygn. I SA/Rz 401/23), w którym sąd podkreślił, że:

-„z treści ww. przepisów jednoznacznie wynika, że dokumenty pochodzące od organów celnych potwierdzające wywóz zostały wskazane jedynie przykładowo, o czym świadczy zwrot "w szczególności". Katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT jest zatem katalogiem otwartym, co przyznaje również organ w zaskarżonej interpretacji. Brak jest zatem w obowiązujących przepisach uzasadnienia dla stanowiska organu interpretacyjnego, wywodzącego z art. 41 ust. 6a ustawy o VAT bezwzględny wymóg posiadania dokumentu celnego w postaci odpowiedniego komunikatu IE 599”;

-„nieuprawnionym jest zatem stanowisko organu interpretacyjnego, że wyłącznie dokumenty urzędowe, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE, dają podstawę do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów”;

• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 12 października 2023 r. (sygn. I SA/Kr 769/23);

• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 12 września 2023 r. (sygn. I SA/Kr 683/23).

Także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wielokrotnie wypowiadał się w podobnych do Spółki stanach faktycznych, wydając pozytywne dla wnioskodawców interpretacje indywidualne – które również potwierdzają prawidłowość stanowiska wskazanego przez Wnioskodawcę – m.in. w interpretacjach indywidualnych z:

• 15 lutego 2023 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.862.2022.1.PRP), w której organ zauważył, że:

„zatem, jeżeli Państwo przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dysponują/będziecie dysponowali dokumentami, które w sposób jednoznaczny potwierdzają/będą potwierdzały wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej, to uznać należy, że mają/będziecie mieli Państwo prawo do opodatkowania eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy stawką VAT w wysokości 0%”;

• 27 stycznia 2023 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.530.2022.1.JK), w której organ wskazał, że:

„wskazane przez Wnioskodawcę zestawy dokumentów zarówno w wariancie I jak i wariancie II, nie są dokumentami, które zostały literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy. Będą to natomiast dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, tj. dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. W konsekwencji należy uznać, że w przypadku gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Wnioskodawca dysponuje/będzie dysponować zestawem dokumentów wskazanych w wariancie I jak i wariancie II to Wnioskodawca ma/będzie miał prawo opodatkować dokonywane dostawy towarów z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 0%”;

• 18 stycznia 2023 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.573.2022.2.MAZ);

• 4 stycznia 2023 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.546.2022.1.GK);

• 3 sierpnia 2022 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.232.2022.1.MR), w której organ wskazał, że:

„w konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił (…) Jak wynika zatem z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka będzie posiadać dokumenty, potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Nie będą to wprawdzie dokumenty literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy, co jednak nie stanowi przeszkody w uznaniu, że spełniona została przesłanka w zakresie udokumentowania wywozu, pozwalająca na uznanie, że w analizowanej sprawie doszło do eksportu towarów do Kontrahentów spoza Unii Europejskiej. W związku z powyższym, dokonując wysyłki towarów do Kontrahentów spoza Unii Europejskiej Spółka będzie uprawniona, na podstawie posiadanych ww. dokumentów zastosować stawkę podatku 0%, właściwą dla eksportu towarów”;

• 29 czerwca 2022 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.207.2022.1.MAZ), w której organ podkreślił, że:

„katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Ponadto konieczne jest, aby wywóz ten nastąpił w ramach transportu (wysyłki) zasadniczo o nieprzerwanym charakterze”;

• 29 kwietnia 2022 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.88.2022.2.KK);

• 24 stycznia 2022 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.873.2021.1.PRP).

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, zastosowanie stawki 0% w podatku VAT właściwej dla eksportu towarów jest w sytuacji Spółki możliwe, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ale posiada Dokumenty Alternatywne I lub Dokumenty Alternatywne II, potwierdzające w sposób jednoznaczny, że doszło do wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Ad. 3)

Zdaniem Spółki, mając na względzie opis stanu faktycznego, dokonywane przez nią transakcje sprzedaży towarów stanowią eksport tych towarów zdefiniowany w art. 2 pkt 8) ustawy o VAT, gdyż w ramach tych transakcji dochodzi do wysyłki/transportu towarów z terytorium Polski na terytoria krajów znajdujących się poza Unią Europejską.

Jak wynika z regulacji zawartych w ustawie o VAT, podatnicy mogą stosować do eksportu towarów stawkę podatku 0%, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy – posiadają dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej (art. 41 ust. 4 i art. 41 ust. 6 ustawy o VAT).

W sytuacji, w której podatnik nie spełni warunku, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, może nie wykazać eksportu towarów w miesiącu powstania obowiązku podatkowego i skorzystać z prawa do zastosowania w eksporcie towarów stawki podatku 0% w następnym okresie rozliczeniowym – o ile przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres, będzie posiadał dokument wymieniony w ust. 6 tej regulacji (art. 41 ust. 7 ustawy o VAT).

Jak wskazuje art. 41 ust. 8 ustawy o VAT, przepis ust. 7 tej regulacji stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, w ocenie Spółki, w celu zastosowania 0% stawki podatku dla sprzedaży dokonywanej w ramach eksportu towarów, przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy, podatnik powinien posiadać dokument potwierdzający wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Dodatkowo, aby skorzystać z „przesunięcia” w czasie raportowania eksportu o jeden okres rozliczeniowy, podatnik powinien posiadać dokument celny potwierdzający procedurę wywozu przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy).

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, w przypadku, gdy posiada ona komunikaty IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumenty CC529C) potwierdzające zwolnienie towarów do procedury wywozu – może ona skorzystać z „przesunięcia” o jeden okres rozliczeniowy w zakresie raportowania eksportu. Innymi słowy, w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy), Spółka nie będzie wówczas zobowiązana do wykazania eksportu towarów ani według stawki 0%, ani według stawki właściwej dla dostaw tych towarów na terytorium kraju.

Jeżeli natomiast przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy Spółka nie będzie dysponowała komunikatami IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentami CC599C), lecz będzie posiadała Dokumenty Alternatywne III, które zasadniczo obejmują:

• dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy;

• faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku;

• potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu;

• oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy;

• Wywozowe Dokumenty Towarzyszące (EAD), które jako dowody z urzędu celno-skarbowego potwierdzają, że eksport jest dozwolony/dopuszczalny, a także zawierają nadane numery referencyjne ruchu (MRN), pozwalające na identyfikację i monitorowanie przewozu towarów na stronie internetowej;

• zlecenia załadunku,

– wówczas Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki 0% w podatku VAT właściwej dla eksportu towarów w rozliczeniu za ten następny okres rozliczeniowy.

Jak wskazano w niniejszym wniosku, Wnioskodawca podkreśla jednak, że wskazane powyżej Dokumenty Alternatywne III stanowią jedynie przykładowy katalog i Spółka może posiadać również inne dokumenty, które będą potwierdzały, że nastąpił wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej – a zatem, że miał miejsce eksport towarów. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że może być w posiadaniu wszystkich wymienionych Dokumentów Alternatywnych III lub jedynie części z nich – każdorazowo jednak z dokumentów posiadanych przez Spółkę będzie wynikało wywiezienie towarów poza terytorium Unii Europejskiej, tj. dokonanie eksportu.

W zakresie możliwości zastosowania stawki 0% do eksportu towarów w rozliczeniu za następny okres rozliczeniowy, o którym mowa powyżej, w przypadku nieposiadania IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C) oraz posiada Dokumentów Alternatywnych III, zastosowanie znajdzie zasadniczo – poprzez analogię – argumentacja przedstawiona w punkcie Ad. 1 i 2 niniejszego wniosku.

Ponadto, stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 stycznia 2023 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.530. 2022.1.JK), w której organ wskazał, iż: „gdy Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów, o których mowa w wariancie I i II, potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, przed upływem terminu do złożenia deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy, ale otrzyma dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (IE-529), a następnie otrzyma dokumenty, o których mowa w ww. wariantach przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy, Wnioskodawca winien rozpoznać dostawę jako eksport towarów stosując stawkę podatku 0%, w następnym okresie rozliczeniowym (zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy)”.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w podatku VAT właściwej dla eksportu towarów, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy (po okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy) nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ale posiada Dokumenty Alternatywne III, o ile przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) posiadała komunikaty IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumenty CC529C).

Ad. 4

Jak wskazuje art. 41 ust. 8 ustawy o VAT, przepis ust. 7 tej regulacji stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Jednocześnie, jak stanowi ust. 9 tej regulacji, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 tej regulacji upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Mając na uwadze powyższe regulacje, zdaniem Spółki, w przypadku gdy nie otrzyma ona – przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) – ani komunikatów IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC529C), ani komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ani Dokumentów Alternatywnych IV, wówczas będzie ona zobowiązana do wykazania tej transakcji w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, jednak przy zastosowaniu stawki podatku VAT właściwej dla dostawy tych towarów na terytorium Polski.

Jednocześnie, przywołane przepisy wskazują, iż w przypadku późniejszego otrzymania odpowiednich dokumentów, możliwe jest dokonanie korekty podatku VAT należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym te dokumenty zostały zgromadzone.

W rezultacie, zdaniem Spółki, w przypadku otrzymania Dokumentów Alternatywnych IV w następnym okresie rozliczeniowym lub w późniejszych okresach – przy jednoczesnym nieposiadaniu komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C) – Spółka będzie uprawniona do dokonania korekty podatku VAT należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzyma Dokumenty Alternatywne IV.

W zakresie możliwości skorygowania podatku VAT należnego i wykazania eksportu towarów z zastosowaniem stawki 0% w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym Spółka posiadałaby Dokumenty Alternatywne IV, przy jednoczesnym nieposiadaniu IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), zastosowanie znajdzie zasadniczo – poprzez analogię – argumentacja przedstawiona w punkcie Ad. 1 i 2 niniejszego wniosku.

Dodatkowo, stanowisko Spółki w tym zakresie znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 stycznia 2023 r. (sygn. 0112-KDIL1-3. 4012.530.2022.1.JK), w której organ wskazał, iż:

-„w przypadku braku komunikatu IE-529, jeśli Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów, o których mowa w wariantach I i II potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy, Wnioskodawca winien zastosować dla tej dostawy stawki podatku właściwe dla dostawy tych towarów na terytorium kraju, w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy”;

-„z kolei w przypadku otrzymania ww. dokumentów w terminie późniejszym Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał/otrzyma ten dokument, zgodnie z art. 43 ust. 9 ustawy”.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest zobowiązana do zastosowania stawki podatku VAT właściwej dla dostawy tych towarów na terytorium Polski, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) nie posiada ani komunikatów IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC529C), ani komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ani Dokumentów Alternatywnych IV.

Jednocześnie, następnie Spółka ma prawo do dokonania korekty podatku VAT należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzyma Dokumenty Alternatywne IV, zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy o VAT, nawet jeśli nie będzie wówczas posiadała komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775, ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 i 5 ustawy o VAT:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Przez towary rozumie są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT:

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a)dostawcę lub na jego rzecz, lub

b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o VAT:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy o VAT:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

3)zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Według art. 41 ust. 7 ustawy o VAT:

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy o VAT:

Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy o VAT:

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy o VAT:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Aby czynność mogła być uznana za eksport towarów, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

·ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni - art. 2 pkt 8 lit. a ustawy) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni - art. 2 pkt 8 lit. b ustawy),

·wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z ww. przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku VAT w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie wystąpił eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy skutkujący wywozem towarów z terytorium Polski. Otrzymanie odpowiedniego dokumentu „urzędowego” ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Z wniosku wynika, że Spółka - w ramach swojej działalności - dokonuje eksportowej sprzedaży towarów przez przewoźnika (np. firmę transportową, firmę kurierską itp.), który działa na zlecenie Spółki lub zagranicznego nabywcy towarów.

W celu uzyskania możliwości do zastosowania w eksporcie towarów stawki podatku VAT 0%, Spółka gromadzi odpowiednie dokumenty potwierdzające eksport towarów, niemniej zdarzają się sytuacje, w których przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy/następny okres rozliczeniowy, Spółka nie posiada dokumentów celnych w postaci:

• komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), potwierdzających wywóz towarów i/lub

• komunikatów IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC529C), potwierdzających zwolnienie towarów do procedury wywozu.

Nie dysponując ww. dokumentami, Spółka dokonując eksportu towarów, gromadzi inne zestawy dokumentów tj.:

Wariant I (Dokumenty Alternatywne I) - gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy), Spółka nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), posiada jednak/będzie posiadać:

• dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy;

• faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku;

• potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu;

• oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy;

• Wywozowe Dokumenty Towarzyszące (EAD), które jako dowody z urzędu celno-skarbowego potwierdzają, że eksport jest dozwolony/dopuszczalny, a także zawierają nadane numery referencyjne ruchu (MRN), pozwalające na identyfikację i monitorowanie przewozu towarów na stronie internetowej;

• zlecenia załadunku.

Wariant II (Dokumenty Alternatywne II) – w sytuacji gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy), Spółka nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), posiada jednak/będzie posiadać:

• dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy;

• faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku;

• potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu;

• oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy;

• zlecenia załadunku.

Wariant III (Dokumenty Alternatywne III) – w sytuacji gdy Spółka posiada komunikaty IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumenty CC529C) przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy), natomiast przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za następny okres Spółka nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), lecz posiada/będzie posiadać:

• dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy;

• faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku;

• potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu;

• oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy;

• zlecenia załadunku.

Wariant IV (Dokumenty Alternatywne IV) – w sytuacji gdy Spółka nie posiada komunikatów IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumenty CC529C) przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy), natomiast przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za następny okres lub w okresach późniejszych Spółka nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), lecz posiada/będzie posiadać:

• dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy;

• faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku;

• potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu;

• oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy;

• Wywozowe Dokumenty Towarzyszące (EAD), które jako dowody z urzędu celno-skarbowego potwierdzają, że eksport jest dozwolony/dopuszczalny, a także zawierają nadane numery referencyjne ruchu (MRN), pozwalające na identyfikację i monitorowanie przewozu towarów na stronie internetowej;

• zlecenia załadunku.

Wskazali Państwo, że wskazane powyżej Dokumenty Alternatywne I, II, III oraz IV stanowią jedynie przykładowy katalog i Spółka może posiadać również inne dokumenty, które będą potwierdzały, że nastąpił wywóz towarów poza granice Unii Europejskiej – a zatem, że miał miejsce eksport towarów. Ponadto Spółka może być w posiadaniu wszystkich wymienionych Dokumentów, o których mowa w poszczególnych wariantach dokumentów Alternatywnych I. II, III i IV lub jedynie części z nich – każdorazowo jednak z dokumentów posiadanych przez Spółkę będzie wynikało wywiezienie towarów poza terytorium Unii Europejskiej, tj. dokonanie eksportu.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii ustalenia czy Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w podatku VAT właściwej dla eksportu towarów, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ale posiada Dokumenty Alternatywne I lub Dokumenty Alternatywne II.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów na podstawie posiadanych dokumentów wymienionych w Wariancie I (Dokumenty Alternatywne I) oraz w Wariancie II (Dokumenty Alternatywne II) należy wskazać, że zgodnie z powołanym art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki VAT 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby Spółka mogła opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku VAT w wysokości 0% musi posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy.

Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”. Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W tym miejscu należy ponownie odnieść się do art. 2 pkt 8 ustawy, gdzie ustawodawca wyraźnie wskazał, iż o eksporcie towarów możemy mówić wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium UE zostanie potwierdzony przez „właściwy organ celny określony w przepisach celnych”. Zatem mogą to być dokumenty, które wskazane są w przepisach celnych. W konsekwencji mogą to być dokumenty potwierdzone przez polskie organy celne, ale również przez organy celne z innych państw członkowskich UE.

W trakcie trwania procedury celnej na kolejnych etapach nadawane są nowe numery komunikatów (system AES obowiązujący do 30 października 2024 r.):

-komunikat IE-515 – zgłoszenie towarów do procedury wywozu;

-komunikat IE-518 – wynik kontroli dokonanej przez Urząd Celny Wyprowadzenia, tj. urząd, z którego wyjeżdża towar;

-komunikat IE-529 – zwolnienie towarów do procedury wywozu;

-komunikat IE-599 – potwierdzenie wyprowadzenia towarów lub odmowy zgody na wyprowadzenie towarów.

31 października 2024 r. zostały wprowadzone nowe wersje systemów obsługi procedur wywozowych i tranzytowych (system AES/ECS2 PLUS), zgodnie z którymi w trakcie trwania procedury celnej na kolejnych etapach nadawane są nowe numery komunikatów:

-komunikat CC515C – zgłoszenie towarów do procedury wywozu;

-komunikat CD518C – wynik kontroli dokonanej przez Urząd Celny Wyprowadzenia, tj. urząd, z którego wyjeżdża towar;

-komunikat CC529C – zwolnienie towarów do procedury wywozu;

-komunikat CC599C – potwierdzenie wyprowadzenia towarów lub odmowy zgody na wyprowadzenie towarów.

Co do zasady, zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem systemu AES (Automatyczny System Eksportu) lub obowiązującego od 31 października 2024 r. systemu AES/ECS2 PLUS. Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE-515 lub CC515C jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE-518 lub CD518C zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE-518 lub CD518C System generuje automatycznie komunikat IE-599 lub CC599C i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE-599 lub CC599C jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera. Przy czym, komunikat IE-599 lub CC599C, może być wydany nie tylko przez krajową administrację celną, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE-599, może być wydany nie tylko przez krajową administrację celną, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Zatem, dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

-elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany w systemie AES,

-wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,

-elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Nadmieniam także, że od dnia 31 października 2024 r. nastąpiło ogólnopolskie uruchomienie systemu AES/ECS2 PLUS, w którym nie funkcjonuje już komunikat IE 599. W związku z tym, na terytorium Polski nie jest już wydawany komunikat IE 599, gdyż został on zastąpiony komunikatem CC599C, który pełni jednak taką samą rolę jak jego poprzednik, tj. jest dokumentem celnym stanowiącym potwierdzenie wywozu towaru.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie towarów będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” wygenerowane w systemie AES (AES/ECS2 PLUS) lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Należy również odwołać się do powołanego przez Państwa wyroku z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 TSUE stwierdził, że: „(…) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”.

Należy jednak podkreślić, że ww. wyrok zapadł w okolicznościach, w których podmiot wysyłał przedmioty kolekcjonerskie poza terytorium Unii Europejskiej pocztą i był w stanie wykazać ten fakt za pomocą dokumentów wydanych przez służby pocztowe. W takich okolicznościach TSUE stwierdził, że „(...) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku).

Do powyższego orzeczenia TSUE odwołał się Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym również przez Państwa wyroku z 21 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA także dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej.

Podkreślić należy, że w sprawie będącej przedmiotem ww. rozstrzygnięcia ani organy podatkowe, ani sąd I instancji nie zakwestionowały samego faktu wywozu towarów poza obszar UE. Jedynym powodem odmowy prawa do zastosowania stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a w konsekwencji braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny.

Jak wskazał NSA, w świetle wyżej cytowanego orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji - w ocenie NSA - „(…) nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana”.

Należy podkreślić, że zarówno wyrok TSUE C-275/18 jak również wyrok NSA sygn. akt I FSK 2005/17 zapadły w szczególnych okolicznościach związanych z wywozem towarów poza terytorium UE, który był wykonywany przez operatora pocztowego, tj. podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej na podstawie odrębnych przepisów. Zinstytucjonalizowany charakter działalności ww. podmiotów pozwala na przyjęcie, że dokumenty wygenerowane przez operatora pocztowego, także w jego systemie elektronicznym, mają przymiot dokumentu „urzędowego”, a tym samym jeżeli potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE mogą stanowić dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT.

W analizowanej sprawie, wskazali Państwo, że Spółka – w sytuacji gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C) – gromadzi inne dokumenty i posiada/będzie posiadać:

• Dokumenty Alternatywne I, tj.: międzynarodowe samochodowe listy przewozowe, potwierdzające, że dany przewóz towarów podlega postanowieniom konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), a także potwierdzające przewóz towarów przez przewoźnika; dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy; faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku; potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu; oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy; Wywozowe Dokumenty Towarzyszące (EAD), które jako dowody z urzędu celno-skarbowego potwierdzają, że eksport jest dozwolony/dopuszczalny, a także zawierają nadane numery referencyjne ruchu (MRN), pozwalające na identyfikację i monitorowanie przewozu towarów na stronie internetowej; zlecenia załadunku;

• Dokumenty Alternatywne II, tj: międzynarodowe samochodowe listy przewozowe, potwierdzające, że dany przewóz towarów podlega postanowieniom konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), a także potwierdzające przewóz towarów przez przewoźnika; dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy; faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku; potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu; oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy; zlecenia załadunku.

Podkreślić należy, że zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy podatnik posiada dokumenty zawierające potwierdzenie wywozu towarów wydane przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. W konsekwencji nie mogą to być takie dokumenty jak wskazane w opisie sprawy Dokumenty Alternatywne I oraz II. Posiadanych przez Spółkę dokumentów, nie można uznać za dokumenty o charakterze urzędowym, mają one jedynie charakter informacyjny. Tym samym, opisane dokumenty, nie są/nie będą dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 w zw. z ust. 6a ustawy o VAT. Ponadto wywozowych dokumentów towarzyszących EAD jako dowodów z urzędu celno-skarbowego potwierdzających, że eksport jest dozwolony/dopuszczalny, a także zawierających nadane numery referencyjne ruchu (MRN), pozwalające na identyfikację i monitorowanie przewozu towarów na stronie internetowej, nie można uznać za dokumenty potwierdzające wywóz towarów poza terytorium UE, gdyż dokumenty ten potwierdzają jedynie fakt, że towary mają zostać wywiezione do krajów trzecich, a nie że zostały faktycznie tam dostarczone. W konsekwencji na podstawie dokumentów Alternatywnych I oraz II, opisanych we wniosku w Wariantach I i II, Spółka nie może/nie będzie mogła zastosować stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1 i 2, należy uznać za nieprawidłowe.

Państwa wątpliwości sformułowane w pytaniu nr 3 dotyczą kwestii prawa do zastosowania stawki 0% w podatku VAT właściwej dla eksportu towarów, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy (po okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy) Spółka nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ale posiada Dokumenty Alternatywne III, o ile przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) posiadała komunikaty IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumenty CC529C).

Aby odnieść się do powyższych wątpliwości należy ponownie podkreślić, że zastosowanie stawki VAT 0% w eksporcie towarów jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy podatnik posiada dokumenty zawierające potwierdzenie wywozu towarów przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. W konsekwencji nie mogą to być takie dokumenty jak komunikat IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumenty CC529C) zwolnienia towarów do procedury wywozu oraz opisane przez Państwa w Wariancie III Dokumenty Alternatywne III, tj.: międzynarodowe samochodowe listy przewozowe, potwierdzające, że dany przewóz towarów podlega postanowieniom konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), a także potwierdzające przewóz towarów przez przewoźnika; dowody dostawy (tzw. delivery note) zawierające specyfikację towarów wysłanych przez Spółkę do nabywcy; faktury dokumentujące sprzedaż towarów i zawierające nazwy, liczbę sprzedanych towarów oraz specyfikację ładunku; potwierdzenia bankowe dokonanych zapłat za towary objęte procedurą eksportu; oświadczenie nabywcy towarów, że towary zostały dostarczone do nabywcy; Wywozowe Dokumenty Towarzyszące (EAD), które jako dowody z urzędu celno-skarbowego potwierdzają, że eksport jest dozwolony/dopuszczalny, a także zawierają nadane numery referencyjne ruchu (MRN), pozwalające na identyfikację i monitorowanie przewozu towarów na stronie internetowej; zlecenia załadunku. Zatem posiadanych przez Państwa dokumentów, opisanych w Wariancie III (Dokumentów Alternatywnych III), nie można uznać za dokumenty o charakterze urzędowym, mają one jedynie charakter informacyjny. Tym samym, dokumenty opisane w Wariancie III, nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 w zw. z ust. 6a ustawy o VAT.

W konsekwencji na podstawie dokumentów Alternatywnych III Spółka nie ma prawa do zastosowania stawki 0% w podatku VAT, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) posiadała komunikaty IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumenty CC529C), skoro nie posiada komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C).

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest nieprawidłowe.

Mają Państwo także wątpliwości czy Spółka jest zobowiązana do rozliczenia transakcji w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy, przy zastosowaniu stawki podatku VAT właściwej dla dostawy tych towarów na terytorium Polski, jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (w którym powstał obowiązek podatkowy) nie posiada ani komunikatów IE-529 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC529C), ani komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C), ani Dokumentów Alternatywnych IV, a następnie Spółka ma prawo do dokonania korekty podatku VAT należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzyma Dokumenty Alternatywne IV, zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy o VAT, nawet jeśli nie będzie wówczas posiadała komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C).

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz wcześniejsze wyjaśnienia, wskazać należy, że również dokumenty wskazane w Wariancie IV (Dokumenty Alternatywne IV) nie są/nie będą dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie tych dokumentów Spółka nie ma prawa do dokonania korekty podatku VAT należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzyma Dokumenty Alternatywne IV, skoro nie będzie posiadała komunikatów IE-599 (od 31 października 2024 r. dokumentów CC599C).

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydając interpretację nie przeprowadzam postępowania dowodowego i opieram się wyłącznie na elementach stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego /zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków i interpretacji należy wskazać, że zarówno wyroki jak i interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

Przytoczone orzeczenia Organ potraktował jako element Państwa argumentacji, lecz nie mogły mieć one wpływu na ocenę prawną rozpatrywanej sprawy. Nie negując powołanego orzeczenia jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, że organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę.

Tym samym, powołane wyroki nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości rozstrzygnięcia przyjętego w przedmiotowej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwa prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zobacz także

Szkolenie Zobacz więcej

Czy można korygować VAT, gdy na paragonie zastosowano zawyżoną stawkę VAT

Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.657.2025.1.JSU

Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu

TESTUJ INFORLEX przez 5 dni za darmo!

Jeśli już masz abonament Inforlex Zaloguj się